Από το ιδεώδες του Διαφωτισμού, στον θρίαμβο του απόλυτου Καπιταλισμού

του Χάρη Ναξάκη

Ο Ζαν Κλωντ Μισεά στο βιβλίο του τα «μυστήρια της Αριστεράς», Εναλλακτικές εκδόσεις 2014, διερευνά τους λόγους μετάλλαξης της αριστεράς σε οικονομικό, πολιτικό και πολιτισμικό φιλελευθερισμό ως αποτέλεσμα εκτός των άλλων της θρησκευτικής της πίστης στην πρόοδο, η οποία είναι κληρονομιά του διαφωτιστικού προτάγματος. Επειδή στον πυρήνα του διαφωτιστικού μηνύματος βρίσκεται η κουλτούρα του εγωισμού, το αυτοαναφορικό άτομο, αναρωτιέται ο Μισεά μήπως πρέπει να στοχαστούμε με τον διαφωτισμό εναντίον του διαφωτισμού.

6 ΧΡΟΝΙΑ ΜΜΗΜΟΝΙΩΝ - ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΤΙ;

-  Ξεκινώντας από το τέλος...

Παρουσίαση της εκδήλωσης - συζήτησης που οργάνωσε ο ΠΟΔΟΝΙΦΤΗΣ με θέμα «6 χρόνια Μνημονίων - Και τώρα;», την Δευτέρα 7 Μάρτη  στο καφενείο του Μπούρχα  (Ν. Ιωνία) με ομιλητές τον ΣΤΑΥΡΟ ΣΤΑΥΡΊΔΗ την ΒΙΚΥ ΣΚΟΥΜΠΗ και τον ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΣΕΦΕΡΙΑΔΗ.

Πέμπτη 10/03 στο Αλκυονίς

1.  18:00 Προβολή δύο ντοκιμαντέρ:
«Η κραυγή του Φαγιού Ουτζμού» / «The call of Fayu Ujmu»
«Μιλώντας με τα ψάρια και τα πουλιά»/ «Talking with Fish and Birds»
Γλώσσα Ισπανικά με Αγγλικούς και Ελληνικούς Υπότιτλους
Είσοδος Δωρεάν
Θα προλογίσει η κ Σουσάνα Βάσκες-Αλβεάρ, Πρόξενος της Δημοκρατίας του Εκουαδόρ παρουσία του σκηνοθέτη της ταινίας.

I Forgot My Phone

Λαγκάρντ: Η αύξηση του προσδόκιμου ζωής απειλεί τους προϋπολογισμούς των χωρών

Η διευθύντρια του ΔΝΤ είπε κατά τη διάρκεια ομιλίας της στο ΜΙΤ ότι η αύξηση του μέσου όρου ζωής των πολιτών θα έχει δραματικό αντίκτυπο στις ολοένα και αυξανόμενες ανάγκες των ασφαλιστικών ταμείων, ενώ τόνισε ότι οι κυβερνήσεις πρέπει να αυξήσουν και τους φόρους κατανάλωσης.

Οικογενειακές υποθέσεις: ΤΟ BREXIT ΩΣ ΣΥΓΚΡΟΥΣΗ ΔΥΟ ΝΕΟΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΩΝ ΥΠΟΔΕΙΓΜΑΤΩΝ

. Και μπορεί ο Μάο να θεωρούσε ότι η μεγάλη αναταραχή είναι μια ωραία κατάσταση, αλλά το θεωρούσε γιατί ήξερε ότι μπορεί να παρέμβει αποφασιστικά στο χάος και να δημιουργήσει μια νέα τάξη, ευνοϊκή για τα πολιτικά του σχέδια. Στην παρούσα φάση, λαμβάνοντας υπόψη τον συγκεκριμένο συσχετισμό ταξικών και πολιτικών δυνάμεων, μου φαίνεται απίθανο η επικράτηση χάους να σημάνει την βελτίωση της θέσης των δυνάμεων της εργασίας.

Αναδημοσίευση από το k-lab

της Ντίνας Τζουβάλα

Ας ξεκινήσουμε με ένα γκραμσιανό κλισέ: ζούμε στην εποχή των τεράτων. Παρόλο που η αποστροφή χρησιμοποιείται συχνά και με ελαφρότητα, είναι μάλλον η καλύτερη περιγραφή του δημοψηφίσματος του Ηνωμένου Βασιλείου (ΗΒ) για την παραμονή ή όχι στην Ευρωπαϊκή Ένωση, το οποίο είναι προγραμματισμένο για τις 23 Ιουνίου.

Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή. Για διαφορετικούς λόγους που σχετίζονται τόσο με τον μεταπολεμικό Κευνσιανισμό του ΗΒ όσο και με την πρόσδεση της χώρας στις ΗΠΑ και την ανάπτυξη ενός διαφορετικού δόγματος ασφάλειας απέναντι στην ΕΣΣΔ, αλλά και την αργή συνειδητοποίηση του τέλους της Βρετανικής Αυτοκρατορίας και με την πολιτισμική απόσταση από την ‘Ευρώπη’ (στο ΗΒ ‘Ευρώπη’ σημαίνει γενικά ‘ηπειρωτική Ευρώπη'), το ΗΒ δεν ανήκε στις χώρες που ίδρυσαν την Ευρωπαϊκή Κοινότητα Άνθρακα και Χάλυβα και την Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα. Μάλιστα, λόγω αλλεπάλληλων βέτο της Γαλλίας, το ΗΒ έγινε μέλος της ΕΟΚ μόλις το 1973. Έτσι μια σειρά εξελίξεων για τον Βρετανικό καπιταλισμό συνέβησαν σχετικά ανεξάρτητα από τις πολιτικές της ΕΟΚ. Ίσως το πιο σημαντικό - και παραγνωρισμένο - γεγονός υπήρξε η ‘κρίση της στερλίνας’ το 1976, η οποία ήταν απότοκο της πετρελαϊκής κρίσης του 1973. Η κρίση οδήγησε στην ήττα της αριστερής πτέρυγας του Εργατικού Κόμματος και σε ένα δάνειο ύψους 4 δισεκατομμυρίων από το ΔΝΤ. Μάλιστα, αυτή ήταν η πρώτη περίπτωση (αρκετά πριν την κρίση χρέους στην Λατινική Αμερική του '80), όπου το ΔΝΤ έθεσε αυστηρά προαπαιτούμενα δημοσιονομικής πειθαρχίας για την παροχή δανείων. Αυτή η παρέμβαση έθεσε τις βάσεις τόσο για τον μετέπειτα ρόλο του ΔΝΤ στη νεοφιλελεύθερη αναδιάρθρωση του παγκόσμιου καπιταλισμού, όσο και για την εκλογή της Μάργκαρετ Θάτσερ στην πρωθυπουργία του ΗΒ.