Αναρτήσεις
 |
| «arbeit macht frei» (Η δουλειά απελευθερώνει) |
 |
| Αναγνωστικό, 1949
(κλικ για μεγέθυνση)
|
«Αργία μήτηρ πάσης κακίας». Θα λέγαμε ότι ο άνθρωπος χωρίς δουλειά, σχεδόν εξ’ ορισμού, ρέπει προς την ακολασία και κάθε είδους αυτοκαταστροφική κι αντικοινωνική συμπεριφορά, ενώ ο εργαζόμενος, κάτω από την ασφαλή στέγη της εργασίας, ξοδεύει το χρόνο του δημιουργικά, αποφεύγοντας όλους αυτούς τους σκοπέλους. Υπό αυτή την έννοια η εργασία αποκτά ακόμη ευεργετικότερες διαστάσεις. Προστατεύει τον άνθρωπο από όλες τις κακοτοπιές της τεμπελιάς και του δίνει ταυτότητα, δηλαδή νόημα ύπαρξης. Το ότι αμέσως μετά το όνομα ακολουθεί η επαγγελματική κατάρτιση σχεδόν σε όλες τις συστάσεις δεν είναι καθόλου τυχαίο.
Η συνέχεια εδώ:
Το βιβλίο του Πωλ Λαφάργκ "Το δικαίωµα στην τεµπελιά", μπορείτε να το διαβάσετε [εδώ].
Ο Πωλ Λαφάργκ το 1880 δημοσιεύει "Το δικαίωµα στην τεμπελιά" σε συνέχειες, στη γαλλική εφημερίδα "L' egalite". Ο τρόπος που διαπραγματεύεται το θέμα του είναι ανορθόδοξος και φέρνει σε αμηχανία και διχάσει τους σοσιαλιστές εκείνης της εποχής γιατί τα εργατικά και αριστερά κόμματα σε όλες τις χώρες του κόσμου διεκδικούν παραδοσιακά το δικαίωµα στη δουλειά. Άλλοι έκριναν ότι εναντιωνόταν στους εργατικούς αγώνες που εστιάζονται στην εξασφάλιση δουλειάς για τους εργάτες, και άλλοι ενθουσιάστηκαν με το ριζοσπαστικό τρόπο με τον οποίο αξίωνε «ανθρώπινη ζωή» για τον εργάτη.
