Χέρι - χέρι βαδίζουν οι μηχανισμοί του ΣΥΡΙΖΑ προς το έκτακτο συνέδριο...

Ανακοινώθηκε την Πέμπτη (6 Αυγούστου) η σύνθεση της Οργανωτικής Επιτροπής και της Επιτροπής Θέσεων του ΣΥΡΙΖΑ. Οι δύο επιτροπές θα εργαστούν για την προετοιμασία του έκτακτου συνεδρίου του κόμματος που θα πραγματοποιηθεί τον Σεπτέμβριο. Τα μέλη των δύο Επιτροπών είναι αντιπροσωπευτικά των τάσεων του ΣΥΡΙΖΑ. Θα αρχίσουν άμεσα το έργο τους, το οποίο αναμένεται να κλιμακωθεί μετά τις 15 Αυγούστου.

Στην Επιτροπή Θέσεων μετέχουν οι:

Άκου πτώμα να μαθαίνεις

Αναδημοσίεύση από το "Hit & Run"

Του Κώστα Σβόλη

Η Αριστερά είναι νεκρή, ζήτω η Αριστερά

Ο ΣΥΡΙΖΑ ως αυτό που υπήρξε από το 2012 και μετά δεν υπάρχει, είναι ένα άταφο πτώμα μέχρι το συνέδριο του, όπου θα έχουμε και την τελετή της ταφής και της μεταμορφωτικής του «ανάστασης». Η εκτίναξη του ΣΥΡΙΖΑ προς στην κυβερνητική εξουσία βασίστηκε στην στρατηγική του να πείσει τα λαϊκά στρώματα, ότι μπορεί να αναχαιτίσει την επίθεση του κεφαλαίου και την απαξίωση των ζωών τους, χωρίς τα ίδια να αναλάβουν τόσο το ρίσκο της ρήξης, όσο και την ευθύνη να πάρουν τις ζωές τους στα χέρια τους. Είναι αλήθεια ότι η ρητορεία του «και ο σκύλος χορτάτος και η πίτα ολόκληρη» ακούγονταν πολύ δελεαστική για πολλούς και διάφορους λόγους. Καταρχάς, μια σειρά από εργατικούς και κοινωνικούς αγώνες είχαν ηττηθεί όλο το προηγούμενο διάστημα της «κρίσης», αφήνοντας μια αίσθηση κούρασης και απογοήτευσης στα κοινωνικά υποκείμενα που είχαν κινητοποιηθεί σ” αυτούς. «Αν δεν αλλάξει η κυβέρνηση, οι αγώνες δεν μπορούν να νικήσουν», αυτή ακριβώς ήταν η στρατηγικής της νίκης του ΣΥΡΙΖΑ και του ήταν εύκολο να την «γειώσει» μέσα στα ίδια τα υποκείμενα του αγώνα, αφού τα μέλη του είχαν πάρει ενεργό μέρος στους αγώνες.

Τρέλα η επιμονή στην ίδια πολιτική

Αναδημοσίευση από την "εφημερίδα των συντακτών"
του Μανόλη Γ. Δρεττάκη

«Insanity: doing the same thing over and over

αgain and expecting different results»

Albert Einstein

«Είναι τρέλα το να κάνει και να ξανακάνει κάποιος το ίδιο

πράγμα και να αναμένει διαφορετικά αποτελέσματα»

Αλμπερτ Αϊνστάιν**

Η παραπάνω ρήση του Αϊνστάιν είναι μια ακριβής περιγραφή, σε δύο μόνο γραμμές, των όσων βίωσε η χώρα μας την πενταετία 2010-2014, με την εφαρμογή των μέτρων των διαδοχικών μνημονίων που υπέγραψαν με τους δανειστές και εφάρμοσαν οι διαδοχικές κυβερνήσεις της περιόδου αυτής.

Παρ’ όλα αυτά, και παρά την απόρριψη της πρότασης του προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για τη συνέχιση της πολιτικής αυτής από το 61,3% του λαού στο δημοψήφισμα της 5/7/2015, οι ηγέτες της ευρωζώνης, με απειλές, εκβιασμούς και στραγγαλισμό της ελληνικής οικονομίας μέσω του κλεισίματος των τραπεζών και του ελέγχου των κεφαλαίων, εξανάγκασαν τον πρωθυπουργό να υπογράψει ένα προσύμφωνο για ένα νέο μνημόνιο για τα επόμενα τρία χρόνια.

Παραίτηση

Αναδημοσίευση από το "πλατύπους - Θεσσαλονίκη"

του Τέοντορ Αντόρνο

Εμείς οι παλιότεροι εκπρόσωποι αυτού που καθιερώθηκε υπό την ονομασία «Σχολή της Φραγκφούρτης» κατηγορηθήκαμε πρόσφατα με προθυμία για παραίτηση. Είχαμε όντως αναπτύξει στοιχεία μιας κριτικής θεωρίας της κοινωνίας, αναφέρει η κατηγορία, αλλά δεν ήμασταν έτοιμοι να εξαγάγουμε τις πρακτικές της συνέπειες. Και έτσι, ούτε παρείχαμε προγράμματα δράσης, ούτε καν υποστηρίξαμε τη δράση αυτών που ένιωθαν πως εμπνέονται από την κριτική θεωρία. Δεν θα καταπιαστώ με το ερώτημα, αν αυτό μπορεί να απαιτείται από θεωρητικούς διανοητές, οι οποίοι είναι σχετικά ευαίσθητοι δέκτες, κατά κανένα τρόπο απρόσβλητοι από κραδασμούς. Η αποστολή που τους έχει ανατεθεί μέσα στην κοινωνία της καταμερισμένης εργασίας μπορεί να αμφισβητηθεί, αφού οι ίδιοι μπορεί να παραμορφώνονται από αυτή. Όμως εξίσου διαμορφώνονται από αυτή• βέβαια, δεν μπορούν να καταργήσουν με την απλή βούλησή τους αυτό το οποίο έγιναν. Δεν θα ήθελα να αρνηθώ το στοιχείο της υποκειμενικής αδυναμίας που ακολουθεί την περιοριστική επικέντρωση στη θεωρία.

Πιστεύω πως η αντικειμενική πλευρά είναι περισσότερο σημαντική. Η αντίρρηση, εύκολα διατυπωμένη, είναι πάνω-κάτω η εξής: όποιος αυτή την ώρα αμφισβητεί τη δυνατότητα ριζικής αλλαγής της κοινωνίας, επομένως, ούτε συμμετέχει σε θεαματικές και βίαιες ενέργειες ούτε τις προτείνει, αυτός έχει παραιτηθεί. Θεωρεί πως αυτό που έχει στο μυαλό του δεν μπορεί να πραγματωθεί• στην πραγματικότητα, ούτε καν θέλει να το πραγματώσει. Αφήνοντας τις συνθήκες ανέγγιχτες, τις αποδέχεται ανομολόγητα.

3ο μνημόνιο, αριστερά και κοινωνία. Υπάρχει διέξοδος;

Η συμφωνία δεν είναι συμβατή με το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος. Για όσους το ισχυρίζονται αυτό κάνοντας δικές τους ερμηνείες για τις προθέσεις των ψηφοφόρων, υπάρχει ένα πολύ απλό ερώτημα. Αν επικρατούσε το Ναι στο δημοψήφισμα, τι θα άλλαζε σε σχέση με τη συμφωνία που ήρθε; Όσοι ανέχονται την κατάργηση του αποτελέσματος του δημοψηφίσματος, δικαιολογούνται λέγοντας ότι ο κόσμος φοβάται την έξοδο από το ευρώ και την χρεωκοπία. Επειδή όμως η απλή αλήθεια είναι ότι ο κόσμος ψήφισε γνωρίζοντας ότι υπήρχε αυτό το ρίσκο, γιατί όλοι οι δανειστές το φώναζαν, αν κάποιος φοβήθηκε στη συγκεκριμένη περίπτωση είναι η κυβέρνηση.

Αναδημοσίευση από το "PressPublica"

της Δέσποινας Σπανούδη

Aς ξεκινήσουμε από μια βασική ερώτηση: Είναι το μνημόνιο διέξοδος;

Δεν υπάρχει ούτε ένας στη χώρα που να θεωρεί ότι η συμφωνία δηλαδή το νέο μνημόνιο είναι καλή. Όλοι την θεωρούν από κακή ως απαράδεκτη και οι περισσότεροι αναγνωρίζουν ότι είναι και ανεφάρμοστη. Είναι ανεφάρμοστη αντικειμενικά λόγω των οικονομικών και κοινωνικών δεδομένων που έχουν περιορίσει δραματικά τις ανοχές και τις αντοχές. Είναι διπλά ανεφάρμοστη γιατί η κυβέρνηση έχει αντίθετη λαϊκή εντολή, συνεπώς είναι αφερέγγυα τόσο έναντι των υποστηρικτών του μνημονίου όσο και έναντι των δικών της υποστηρικτών. Κανένα από τα παραπάνω δεδομένα δεν μπορεί να ανατραπεί, μπορεί μόνο να παραταθεί για λίγο ο χρόνος πριν αρχίσουν να εκδηλώνονται οι συνέπειες. Από την άλλη πλευρά όσοι πιστεύουν ότι υπάρχουν τρόποι ανάκαμψης μέσα από το 3ο μνημόνιο, είναι αναγκασμένοι να υιοθετούν δύο εξίσου ανεδαφικές θεωρίες. Η μια λέει ότι μέσω της βίαιης απόσπασης αγαθών, πόρων και δικαιωμάτων και της συγκέντρωσης του όποιου παραγόμενου πλούτου σε ολόενα και λιγότερους μπορεί να παραχθεί ένα μικρό επιπλέον μερίδιο για όλους. Ωστόσο αυτή η εκδοχή δεν υπάρχει με τα σημερινά δεδομένα της κρίσης (την οποία και προκάλεσε)
.

Οι αυριανιστές φίλοι του Αλέξη....

ή πώς ανακυκλώνονται στα σκατά...

«Πες μου το φίλο σου να σου πω ποιος είσαι…» λέει μια παροιμία. Σήμερα θα ασχοληθούμε με έναν φίλο του Α. Τσίπρα, τον Δ. Μπεκιάρη. Αν δεν θυμάστε παρακομματική - προεδρική ιστοσελίδα “ΝΕΑ ΕΛΛΑΔΑ” που στήθηκε πριν εκλογές του 14 από το προεδρικό περιβάλλον και ανατέθηκε στον κ. Μπεκιάρη, ρίξτε μια ματιά εδώ “Η χρεοκοπία της «Νέας Ελλάδας».”. Αν ψάξετε  σήμερα την "ΝΕΑ ΕΛΛΑΔΑ" δεν θα την βρείτε, αλλά μπορείτε να πληροφορηθείτε για το λόγο της εξαφάνισης της εδώ:  “Που χάθηκε η ...Νέα Ελλάδα του ΣΥΡΙΖΑ;”

Αυτός ο κύριος συνεχίζει σήμερα το έργο του μέσα το periodista.gr, μπροστάρης στον αγώνα του πιο γνήσιου τσιπραϊκού αυριανισμού, με καθημερινά δημοσιεύματα όπως αυτό:

Ο Γιώργος Κουρής στο πλευρό του Τάσου Κορωνάκη.