Η μετατροπή της νίκης σε ήττα: οξύμωρο αφήγημα και τα δικά μας καθήκοντα

Αναδημοσίευση από το "Huffington Post"

του Σεραφείμ Σεφεριάδη

Η 5η Ιουλίου και όλα όσα -πολλά και πυκνά- την ακολούθησαν, αναμφίβολα θα μείνουν στην ιστορία για λόγους μεγαλειώδεις όσο και για το ακριβώς αντίθετο: για λόγους χαρακτηριστικά ευτελείς -μια αντίθεση τόσο έντονη, που παραπέμπει σε μοτίβα αρχαιοελληνικής τραγωδίας. Το κείμενο που ακολουθεί επιχειρεί έναν πρώτο απολογισμό στην τομή πολιτικής ανάλυσης και χρονογραφήματος: καταθέτει σκέψεις και πρώτα συμπεράσματα (που γράφονται «εν θερμώ»), όμως το κάνει με τρόπο πικρά χιουμοριστικό και ενίοτε δηκτικά επικριτικό. Ο υπότιτλός του -«οξύμωρο αφήγημα»- προκύπτει από το ίδιο το θέμα (το «μύθο») καθώς και τις πράξεις των βασικών δρώντων (από το «ήθος» και τη «διάνοιά» τους, όπως θα έλεγε ο Αριστοτέλης στην «Ποιητική»). Αφηγείται πώς η ατυχής διαχείριση μιας ολοκληρωτικής νίκης μπορεί να οδηγήσει σε ήττα.

Δεν πρόκεται να υπογραφεί καμία συμφωνία σήμερα...

Το σημερινό editorial (Με τον λαό και με πολιτική συναίνεση) της «Εφημερίδας των Συντακτών» καταλήγει:

Η ελληνική πλευρά έχει δείξει κάθε καλή πίστη και διάθεση. Η βούληση του ελληνικού λαού, όπως ερμηνεύτηκε από όλους τους πολιτικούς αρχηγούς μετά το δημοψήφισμα, είναι η παραμονή της χώρας στην ευρωζώνη και το ευρώ. Αν οι δανειστές δείξουν πάλι την ίδια αδιάλλακτη στάση, θα αποδείξουν ένα και μόνο πράγμα: πως από την αρχή ο μοναδικός στόχος τους ήταν να απαλλαγούν από τον Τσίπρα και την πρώτη αριστερή κυβέρνηση έπειτα από χρόνια στην Ευρώπη.

Μια εφημερίδα μπορεί να έχει αυτή την στάση και να εκθέτει γενικά τις πιθανές εκδοχές. Όμως, όταν ασκείς πολιτική, θα πρέπει να παίρνεις θέση για πια εκδοχή θεωρείς κυρίαρχη και γιατί. Δυστυχώς, ούτε ο κυβερνητικός συνασπισμός, ούτε όμως και τα κόμματα της αντιπολίτευσης τοποθετούνται ανοικτά στο τι περιμένουν από την σημερινή κρίσιμη μέρα για την χώρα μας αλλά και για την Ευρώπη. Σε κάποιους αριστερούς, που επικεντρώνουν την κριτική τους στο ζήτημα ότι το κοινό ανακοινωθέν των πολιτικών αρχηγών επαναφέρει ως βάση της διαπραγμάτευσης την πρόταση που απόρριψε ο ελληνικός λαός στο δημοψήφισμα, θα θέλαμε να τους πούμε να μην βιάζονται. Στις διαπραγματεύσεις βεβαίως έχουν σημασία οι προτάσεις που καταθέτεις, όμως εκείνο που είναι το καθοριστικό, είναι οι τελικές αποφάσεις που υπογράφονται.

ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ ΠΟΛΙΟΡΚΗΜΕΝΟΙ

 Τις αμέσως επόμενες ώρες θα μάθουμε αν κυριαρχήσει στους κόλπους της ΕΕ η σκληρή γραμμή στραγγαλισμού της Ελλάδας με «εκτέλεση» των τραπεζών, πράγμα πιθανό ή αν, υπό την πίεση των εσωτερικών τους αντιθέσεων, επιχειρήσουν μια νέα παγίδευση της κυβέρνησης για να κερδίσουν χρόνο και να μας αποδιοργανώσουν, προτού μας φέρουν ξανά αντιμέτωπους με έναν νέο, ακόμη πιο ασφυκτικό εκβιασμό. Σε κάθε περίπτωση, ο «ασύμμετρος πόλεμος» που βρίσκεται εδώ και πέντε μήνες σε εξέλιξη, θα κλιμακωθεί

Αναδημοσίευση από το iskra.gr

Του Πέτρου Παπακωσταντίνου

1. Ό,τι και να συμβεί τις αμέσως επόμενες, εξαιρετικά κρίσιμες ημέρες, η 5η Ιουλίου θα περάσει στην ιστορία σαν μια εκπληκτική νίκη του ελληνικού λαού, μεγαλύτερη κι απ' την 25η Ιανουαρίου. Ένας μικρός λαός υπέστη πρωτοφανή οικονομική και ψυχολογική βία- κάτι σαν εικονικές εκτελέσεις και εικονικούς πνιγμούς ενός ολόκληρου έθνους- από το ενιαίο μέτωπο όλων των μεγάλων ιμπεριαλιστικών δυνάμεων αυτού του πλανήτη.

ΤΟ ΟΧΙ ΤΩΝ ΛΑΪΚΩΝ ΤΑΞΕΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΝΕΩΝ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΙΣΧΥΡΟ ΟΠΛΟ ΣΤΙΣ ΣΥΓΚΡΟΥΣΕΙΣ ΠΟΥ ΕΡΧΟΝΤΑΙ

Σύνταγμα, αργά το βράδυ της Παρασκευής, 3-7-15

της Ελένης Πορτάλιου[*]

Οι λαϊκές τάξεις, οι νέες και οι νέοι πήραν στα χέρια τους το ΟΧΙ και το ανέδειξαν, με συντριπτικά ποσοστά, στο ισχυρότερο μέσο πάλης ενάντια στις συμφωνίες - δεσμά που απεργάζονται οι εκπρόσωποι των αγορών και του μεγάλου κεφαλαίου στην Ευρωπαϊκή Ένωση και την Ελλάδα.

Το ΟΧΙ είναι μια συλλογική πράξη αντίστασης στην τρομοκρατία και την ταπείνωση του λαϊκού κόσμου, που αναδεικνύει τη μεγάλη κοινωνική πλειοψηφία σε πρωταγωνιστή των σημερινών και αυριανών αγώνων. Το ΟΧΙ δεν είναι ένα απλό διαπραγματευτικό χαρτί με ημερομηνία λήξης. Η κοινωνική πρωτοβουλία, που ξεκίνησε με τις πλατείες και τα μεγαλειώδη συλλαλητήρια, επανέρχεται στο προσκήνιο της ιστορίας. Ο κόσμος ο οποίος πήρε στα χέρια του το ΟΧΙ μπορεί να κρατήσει στα χέρια του και την πολιτική της χώρας.

Μέσα πάμε καλά...

σύνταγμα, 5 Ιούλη 15

“οι δυνάμεις της δημιουργίας και της αστικής τάξης θα απαντήσουν”

(δήλωση Μεϊμαράκη)

Σήμερα όλα είναι διαφορετικά. Στην πιο πολωμένη κοινωνικά και ταξικά πολιτική εκλογική διαδικασία από την μεταπολίτευση, οι “από κάτω” τις τελευταίες μέρες  ...“απασφάλισαν” και την Κυριακή 5 Ιούλη έριξαν το πρώτο “βόλι” στην κάλπη. Μια κοινοβουλευτική διαδικασία απέκτησε χαρακτηριστικά μιας βουβής λαϊκής εξέγερσης. Ο λαϊκός παράγοντας κατέδειξε ότι κάποιες στιγμές μπορεί να πάρει την τύχη του στα χέρια του και να ακυρώσει κάθε πρόβλεψη της “τεχνοεπιστήμης” της νεοφιλελεύθερης κυβερνητικότητας, μεταφέροντας τον φόβο στο εσωτερικό εκείνων των μηχανισμών, που όλη την προηγούμενη περίοδο τον προκατασκεύαζαν και τον διαχειρίζονταν ως εργαλείο άσκησης της εξουσίας τους.

Το φθαρμένο πολιτικό προσωπικό που τρομοκρατούσε τις λαϊκές μάζες για τα δεινά που ήρθαν με το capital control στην χώρα και πολλά άλλα που θα ακολουθήσουν, μαζί με ένα μεγάλο ποσοστό από τον επιχειρηματικό κόσμο που απειλούσε χωρίς κανένα ενδοιασμό τους εργαζόμενους ότι θα χάσουν την δουλειά τους αν ψηφίσουν ΟΧΙ, μέσα σε λίγες ώρες έχασαν την λαλιά τους. Τώρα, κάνοντας στροφή 180 μοιρών, εκλιπαρούν για “εθνική ενότητα” και “ομοψυχία”.

Κάποιοι προσπαθούν να μας φιμώσουν...

Σύνταγμα, νύχτα της 5ης Ιούλη 2015

Αναγνώστες ζητούν να μάθουν γιατί αποσύραμε το τελευταίο δημοσίευμά μας με τίτλο "Μια νέα περίοδος έντονων πολιτικών και κοινωνικών αγώνων ξεκινάει...", το οποίο αναφερόταν στο αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος και την νέα κατάσταση που διαμορφώνεται μετά απ' αυτό.

Τους ενημερώνουμε η δημοσίευση μαζί με κάποια σχόλια που την συνόδευαν, δεν αφαιρέθηκε με δική μας πρωτοβουλία. Η δημοσίευση "εξαφανίστηκε", χωρίς να γνωρίζουμε  ποιοί το έκαναν. ούτε για ποιούς λόγους έγινε.

3-7-15 Σύνταγμα, ο λαός "απασφάλισε"...