Ποιός θυμάται τον Λεων. Αυδή;

Πάνε 11 χρόνια από τον θάνατο του. Όταν πέθανε, ο “ριζοσπάστης” την Τρίτη 26 Σεπτέμβρη 2000, δεν έγραψε ούτε 50 λέξεις για αυτόν. Σήμερα το κόμμα του και μαζί μ' αυτό, τον έχει ξεχάσει όλη η Αριστερά.

Εμείς συνεχίζουμε να τον θυμόμαστε για δύο πράγματα:

1. Για την “συμπαράταξη”, το πλατύ μετωπικό σχήμα με το οποίο διεκδίκησε την δημαρχία του Δήμου Αθηναίων. Με την “συμπαράταξη¨του Λ. Αυδή είχε εκλεγεί δημοτικός σύμβουλος ο Περικλής Κοροβέσης. Όσοι σήμερα αναζητούν πλατιά μετωπικά σχήματα, συγκροτημένα σε ισότιμη συνεργασία χωρίς υστεροβουλίες και μικροπολιτικές, έχουν να διδαχτούν πολλά από την “συμπαράταξη” του Λ. Αυδή...

2. Η κηδεία του Λεωνίδα Αυδή ήταν πολιτική, είναι η πρώτη που έγινε στη χώρα μας και έγινε σύμφωνα με την δική του επιθυμία.

Η Αριστερά, δεν ακολούθησε τον δρόμο του, ούτε αυτόν που χάραξε ζωντανός, ούτε αυτόν που χάραξε πεθαμένος...

Πώς η "άρνηση πληρωμής" έριξε τη Θάτσερ

 Αναδημοσίευση από την ιστοσελίδα της ΔΕΑ

«Αν ο poll tax πέθανε, είναι γιατί τον σκότωσε η άρνηση πληρωμής, μια τακτική που και τα τρία μεγάλα κόμματα επέμεναν πως δεν είχε νόημα και ήταν λάθος. Η εξωκοινοβουλευτική δράση, ο εφιάλτης των πολιτικών του Γουέστμινστερ, δικαιώθηκε και καθώς ξεδιπλωνόταν εξέθεσε τους κούφιους μας ισχυρισμούς περί δημοκρατίας... αυτό το σαββατοκύριακο ο καθένας από αυτούς που δεν πλήρωσε θα πρέπει να νιώθει περήφανος για τον εαυτό του».

Observer, 1991

Του Πέτρου Τσάγκαρη

Ο τριετής αγώνας του βρετανικού λαού ενάντια στον poll tax, τον κεφαλικό φόρο που επέβαλε η Θάτσερ το 1987, αποτέλεσε μία από κορυφαίες στιγμές του εργατικού κινήματος στη Γηραιά Αλβιόνα. Παραμένει μέχρι σήμερα υπόδειγμα αντίστασης σε ένα απολύτως καθολικό και προκλητικά άδικο ταξικό μέτρο, όπως τα χαράτσια που επιβάλλει η κυβέρνηση Παπανδρέου μέσω της ΔΕΗ και της εφορίας. Η αναδρομή στην οργάνωση της αντίστασης και στην τελική νίκη του κινήματος στη Βρετανία είναι, νομίζουμε, χρήσιμη στις προσπάθειες που κάνουμε στην Ελλάδα σήμερα.

Η καπηλεία του ΕΑΜ από την κρατικοδίαιτη Αριστερά

Η έλλειψη πολιτικής φαντασίας είναι άλλο ένα δείγμα της χρεοκοπίας των πολιτικών μηχανισμών της Αριστεράς. Σήμερα κάποιοι απ' αυτούς προσπαθούν να εξασφαλίσουν την πολιτική τους επιβίωση προβάλλοντας το όραμα ενός “νέου” ΕΑΜ. Όμως, τίποτα το καινούργιο δεν έχουν να επιδείξουν με αυτό το  πολιτικό τους σχέδιο. Αναπαράγουν πιστά μια άλλη ανάλογη προσπάθεια που είχε γίνει τον καιρό της χούντας της 21ης Απριλίου. Στην πραγματικότητα αυτό που αντιγράφουν δεν είναι το ΕΑΜ αλλά τον Λ. Κύρκο! Ο Κύρκος με την περίφημη ΕΑΔΕ (Εθνική Αντιδικτατορική Δημοκρατική Ενότητα) ένα νέο ΕΑΜ ονειρευόταν και αυτός, με τον ίδιο ακριβώς τρόπο που το ονειρεύονται σήμερα και οι νέοι ζηλωτές του:  Μια διευρυμένη πολιτική συμμαχία και με αστικές πολιτικές δυνάμεις, η οποία, τότε θα ανέτρεπε την χούντα  του Παπαδόπουλου και των Αμερικανών, σήμερα την χούντα του ΔΝΤ, της ΕΕ και των Γερμανών...

Η βασική διαφορά του “νέου ΕΑΜ” -  όπως και της “ΕΑΔΕ” - από το ΕΑΜ εντοπίζεται στο πως θα γίνει αυτή η ανατροπή. Το ΕΑΜ είχε επιλέξει ως βασικό μέσο για να πραγματοποιηθούν οι στόχοι του τον ένοπλο αγώνα. Γιαυτό εξάλλου στο ιδρυτικό του δεν κάνει καμία αναφορά σε δημοκρατικές διαδικασίες και στον τρόπο που λαμβάνονται οι αποφάσεις, αλλά μόνον σε κανόνες συνωμοτικότητας, πως εδώ: "συγκροτείται επί τη βάσει των πλέον αυστηρών συνωμοτικών κανόνων. Τούτο σημαίνει:

α) Ότι τηρείται αυστηρώς μυστική η συμμετοχή των οιωνδήποτε κομμάτων ή οργανώσεων που το αποτελούν ή προσχωρούν εις αυτό.

Αλληλεγγύη στην Kukutza

Την Τετάρτη, 21 Σεπτεμβρίου 2011, η αστυνομία εισέβαλλε στο χώρο της κατάληψης της Kukutza χτυπώντας και τραβώντας βίαια όσους προστάτευαν τον χώρο. Μέτα την αστυνομική επιχείρηση έγινε πορεία όπου χιλιάδες κόσμου διαδήλωσαν στους δρόμους του Errekalde ζητώντας το άνοιγμα της κατάληψης και κατά της αστυνομικής βίας. Περισσότερες πληροφορίες  εδώ: Κοινωνικές Δομές Αλληλεγγύης και Αγώνα Παντού – Αλληλεγγύη στην Kukutza και εδώ: http://kukutza.blogspot.com/

Αλληλεγγύη στην Kukutza και σε όλους όσους πραγματώνουν συλλογικά τα όνειρά τους και αγωνίζονται για μία ζωή πέρα από τον καπιταλισμό.

Εικόνες από την επιχείρηση της αστυνομίας εδώ: Kukutza: Η απάντηση του κράτους

Τα "κεφάλια" της Ε.Ε. μίλησαν: Αναπόφευκτα εκτός ευρώ η Ελλάδα...

Αναπόφευκτα η Ελλάδα θα οδηγηθεί εκτός ευρωζώνης, υποστηρίζει ο κ. Otmar Issing, πρώην επικεφαλής ανάλυσης της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας.

Με δηλώσεις του στο γερμανικό περιοδικό "Stern", ο κ. Issing αναφέρει πως η Ελλάδα θα αναγκαστεί σε αυτήν την επιλογή γιατί θα της είναι αδύνατον να σταθεί ξανά στα πόδια της με την εφαρμογή του προγράμματος λιτότητας.

Παράλληλα, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις του, η Ελλάδα χρειάζεται επίσης haircut του χρέους της κατά τουλάχιστον 50%.

Επίσης, ο Σόρος εκτιμά πως αναπόφευκτα κάποια χώρα θα βρεθεί εκτός ευρώ.«Ας το παραδεχτούμε, είμαστε στα πρόθυρα της οικονομικής κατάρρευσης που ξεκινά, ας πούμε, στην Ελλάδα, αλλά θα μπορούσε εύκολα να εξαπλωθεί. Το χρηματοπιστωτικό σύστημα εξακολουθεί να είναι εξαιρετικά ευάλωτο», παρατήρησε, ο δισεκατομμυριούχος Τζόρτζ Σόρος, στη διάρκεια συζήτησης στρογγυλής τράπεζας στη Βιέννη.

Πρόσθεσε δε την εκτίμησή του πως αναπόφευκτα ένα κράτος θα βγει κάποια στιγμή από τη ζώνη του ευρώ.Σύμφωνα με το πρακτορείο Reuters, o μεγαλοεπενδυτής δεν κατονόμασε τη χώρα στην οποία αναφέρθηκε, ενώ επανέλαβε την άποψή του ότι το ευρώ είχε ένα βασικό ελάττωμα από την αρχή και αυτό, όπως εξήγησε είναι ότι το νόμισμα δεν υποστηρίζεται από μια πολιτική ένωση ή ένα κοινό ταμείο.

Η κρίση και η Κοινωνική Αλληλέγγυα Οικονομία

Απέναντι στον παγκόσμια αποτυχημένο και καταρρέοντα νεοφιλελευθερισμό, δηλαδή, της σύγχρονης έκφρασης του καπιταλισμού, αλλά και στο αποτυχημένο μοντέλο του κρατικού καπιταλισμού, που έφερε το ψευδώνυμο του «υπαρκτού σοσιαλισμού» με το σοσιαλισμό να είναι ανύπαρκτος, αναδύεται ως ιστορική αναγκαιότητα η κοινωνική και αλληλέγγυα οικονομία.

Η κοινωνική και αλληλέγγυα οικονομία μπορεί να αποτελέσει ένα ρεαλιστικό δρόμο για την κοινωνικά δίκαιη έξοδο από την κρίση, διότι εξ ορισμού στηρίζεται στην ισότητα, την κοινωνική δικαιοσύνη και αλληλεγγύη, τη συλλογική ιδιοκτησία της συνεργατικής επιχείρησης (ένας εργαζόμενος - μία μετοχή - μία ψήφος) με κίνητρα προς τα άτομα., την άμεση δημοκρατία, το λαϊκό έλεγχο των συλλογικών αποφάσεων (αποφάσεις από τις συνελεύσεις και όχι από αντιπροσώπους σε διοικήσεις που εκλέγονται μια φορά στα 2-4 χρόνια), τη φιλική στο περιβάλλον δραστηριότητα, τη δημιουργία συνθηκών όπου η ελεύθερη ανάπτυξη του καθενός είναι προϋπόθεση για την ελεύθερη ανάπτυξη όλων.

Το οικονομικό μοντέλο παραγωγής και διανομής της κοινωνικής αλληλέγγυας οικονομίας διαμέσου ενός περιφερειακού και εθνικού συντονισμού των συνεργατικών δραστηριοτήτων και της διεθνούς αλληλεγγύης, αντιστρατεύεται τον καπιταλιστικό ανταγωνισμό, διότι δεν στηρίζεται στην κερδοσκοπία, αλλά στην ικανοποίηση των πραγματικών ανθρώπινων αναγκών, υλικών και άυλων.

Η κοινωνική και αλληλέγγυα οικονομία, η συνεργατική οικονομία δεν είναι ένα θεωρητικό κατασκεύασμα κάποιων διανοουμένων. Υπάρχει ήδη εδώ και δεκαετίες σε όλον τον κόσμο με 800.000.000 μέλη σε συνεργατικές επιχειρήσεις, με πάνω από 100.000.000 θέσεις εργασίας (20% περισσότερες από αυτές που προσφέρουν οι πολυεθνικές επιχειρήσεις), με την κρίση να μην την αγγίζει (οι μεγαλύτερες συνεργατικές επιχειρήσεις στον κόσμο παρουσίασαν σταθερότητα ή/και αύξηση παρά την κρίση).

Ολόκληρο το κείμενο, καθώς και ο σχολιασμός του, είναι δημοσιευμένο εδώ: "Η κρίση και η Κοινωνική Αλληλέγγυα Οικονομία"