Ετεροτοπία...

Οι οίκοι ανοχής και οι αποικίες αποτελούν δύο ακραίες μορφές ετεροτοπίας, και αν συλλογιστούμε ότι, εν τέλει, το πλοίο δεν είναι παρά ένα κομμάτι που επιπλέει στο χώρο, ένας τόπος χωρίς τόπο, που ζει για τον εαυτό του, που κλείνεται στον εαυτό του και αφήνεται ταυτόχρονα στην απεραντοσύνη της θάλασσας, από λιμάνι σε λιμάνι, από βάρδια σε βάρδια, από οίκο ανοχής σε οίκο ανοχής και φτάνει ως τις αποικίες για να αναζητήσει ό,τι πιο πολύτιμο κρύβουν μες στους κήπους τους, καταλαβαίνουμε γιατί το πλοίο αποτελεί για τον πολιτισμό μας, ήδη από τον 16ο αιώνα μέχρι και σήμερα όχι μόνο το σπουδαιότερο μέσο οικονομικής ανάπτυξης (δεν είναι άλλωστε αυτό το θέμα που με απασχολεί εδώ), αλλά και τη σημαντικότερη πηγή φαντασίας. Το πλοίο είναι η κατεξοχήν ετεροτοπία. Στους πολιτισμούς που δεν υπάρχουν πλοία τα όνειρα στερεύουν, η κατασκοπεία αντικαθιστά την περιπέτεια και η αστυνομία τους πειρατές.

Απόσπασμα από το κείμενο του Μισέλ Φουκώ "Περί αλλοτινών χώρων", Τυνησία 1967

Οκτωβριανή επανάσταση και σύγχρονη Αριστερά

του Πέτρου Παπακωνσταντίνου (αναδημοσίευση από το ΑΡΙΣΤΕΡΟ ΒΗΜΑ)

Έλεγαν για τη Σοβιετική Ένωση ότι ήταν μια χώρα με πολύ αβέβαιο… παρελθόν! Εννοούσαν, βέβαια, τις διαβόητες λευκές σελίδες της ρωσικής και σοβιετικής ιστορίας, με τον Τρότκσι, τον Μπουχάριν και τόσους άλλους μπολσεβίκους ηγέτες εξαφανισμένους από τα επίσημα εγχειρίδια. Από μια άλλη σκοπιά, όμως, κάθε χώρα, κάθε λαός και κάθε κίνημα έχουν «αβέβαιο», ευμετάβλητο παρελθόν. Οι άνθρωποι ατενίζουν αναγκαστικά το παρελθόν από την οπτική γωνία του παρόντος, αναδεικνύοντας εκείνες τις πλευρές που έχουν κάτι να τους πουν για τα πιεστικά ερωτήματα της εποχής τους. Κι όπως έλεγε ο μακαρίτης Ντανιέλ Μπενσαίντ, κάθε μεγάλο κίνημα είναι μια διαλεκτική ενότητα παρελθόντος, παρόντος και μέλλοντος, με το κέντρο βάρους να βρίσκεται στο παρόν. Το σκληρό παρόν της σημερινής, δίδυμης κρίσης- κρίσης του καπιταλισμού, κρίσης της Αριστεράς- μας υποχρεώνει να ξανακοιτάξουμε υπό αυτό το πρίσμα την κληρονομιά της Οκτωβριανής επανάστασης του 1917, η 93η επέτειος της οποίας έρχεται αυτές τις μέρες.

Ένα παλιό σύνθημα του Μάο Τσετούνγκ έλεγε: «Να τολμήσουμε να αγωνιστούμε, να τολμήσουμε να νικήσουμε»! Το βάρος πέφτει στο δεύτερο μέρος. Ο αγώνας απαιτεί, βέβαια, μια τόλμη, καθώς το τίμημα μπορεί να είναι βαρύ και, σε ακραίες καταστάσεις, να φτάσει μέχρι και την ίδια τη ζωή του αγωνιστή. Ωστόσο η νίκη απαιτεί ακόμη μεγαλύτερη τόλμη, γιατί οι επιπτώσεις της αποτυχίας μετά τη νίκη, μετά την κατάληψη της εξουσίας, μπορεί να είναι απείρως μεγαλύτερες από εκείνες της ήττας. Εάν ηττηθείς μαχόμενος, αφήνεις τουλάχιστον ένα ιστορικό και ηθικό πρότυπο, έναν ανεξόφλητο λογαριασμό στην επόμενη γενιά που θα πάρει τη σκυτάλη. Αλλά εάν νικήσεις μόνο και μόνο για να τα θαλασσώσεις, να εκφυλισθείς, να απομονωθείς και τελικά να καταρρεύσεις κάτω από το βάρος της αποτυχίας σου, το αποτέλεσμα μπορεί να είναι συντριπτικό, αμαυρώνοντας την επαναστατική προοπτική στη συνείδηση των μαζών για πολύ μεγάλο διάστημα.

Sahra Wagenknecht Βουλευτής του DIE LINKE στό Γερμανικό κοινοβούλιο (28-01-2010)

Πριν 10 μήνες...

Οι αποκλεισμοί από την ομάδα facebook των video που προβάλλουν τις θέσεις του Μανώλη Γλέζου και της Κίνησης Ενεργών Πολιτών Πάρου

Οι αποκλεισμοί από την ομάδα facebook των video που προβάλλουν τις θέσεις του Μανώλη Γλέζου και της Κίνησης Ενεργών Πολιτών Πάρου κατά του Καλλικράτη και του μνημονίου, είναι απόδειξη του πανικού που υπάρχει σε γνωστούς κύκλους..

Μετά από 10 ημέρες αποκλεισμού του blog ήρθε το video της Αντιπάρου, για να προχωρήσει o αποκλεισμός από όλους όσους χρησιμοποιήσουνε μέσα στο facebook το kepparou.blogspot.com

Το βίντεο με την ομιλία του Μαν. Γλέζου που το facebook έκρινε ότι πρέπει να απαγορέψει.
http://kepparou.blogspot.com/2010/10/o-om.html

Γεμίσαμε γλύφτρηδες: το “Ράδιο Αρβύλα” και ο Κανάκης στηρίζουν Γκιουλέκα

Αναδημοσίευση από την ιστοσελίδα Gatouleas:

Τελικά «τσάμπα μάγκας» ο Κανάκης «μας» από το Ράδιο Αρβύλα.

Την περασμένη Κυριακή 24/10 οργάνωσε μαζί με το Στέλιο Ρόκκο το πάρτυ νεολαίας του υποψήφιου Δημάρχου Θεσσαλονίκης της ΝΔ, Κώστα Γκιουλέκα.

Φυσικά και δεν είχα καμιά απαίτηση να μου βγει αριστερός ή κάπου εκεί.

Αλλά ένας που μου κάνει κριτική επί παντός επιστητού και μου καταγγέλλει το διεφθαρμένο κράτος και τους δίγλωσσους πολιτικούς του, να μην κάθεται να  προμοτάρει με τόσο άμεσο τρόπο την πιο δεξιά πρόταση για τη Θεσσαλονίκη.

Αλλά τι περιμένεις από κάποιον που θεωρεί φιλανθρωπία, τη διαφημιστική καμπάνια της Wind.

Κλασσικό ποζέρι…

Το βράδυ στην τηλεόραση ακομμάτιστος, πλακατζής κριτικός , την ημέρα αυλοκόλακας του δεξιού αντιδραστικού καθεστώτος της Θεσσαλονίκης.

Αν και βλέποντας το σημερινό «ράδιο Αρβύλα» έχει πάρει στα σοβαρά το ρόλο του. Ξεσπάθωσε κατά του Μπουτάρη, αλλά τουμπεκί για το φιλαράκι του.

Είμαι περίεργος, τι επιχείρημα θα βρει;

Το «Νταλαρικό», όπου θα αισθάνεται πολιτικός απελευθερωτής της πόλης του, διαμέσου Γκιουλέκα;

Ή το «εμπορικό-lifestyleτζίδικο» όπου «πάω όπου με καλούνε»;

Πωωωω.. άλλος  ένας γλύφτρης…

 

"Κόμμα Αλαβάνου" για λίγες ώρες...

Με αυτόν τον τίτλο η "ΑΥΓΗ" προσπαθεί να διασκεδάσει μια ψεύτικη είδηση που κατασκευάστηκε στα εργαστήρια της Κουμουνδούρου προωθήθηκε στα ΜΜΕ και διακινήθηκε μέσω ηλεκτρονικής αλληλογραφίας. Η είδηση υποτίθεται ότι προέκυψε από μια συνέντευξη του Α.Αλαβάνου στο ΑΠΕ-ΜΠΕ (26/10/2010). Παραθέτουμε την συνέντευξη για να βγάλετε μόνοι σας τα συμπεράσματα:

 

Αν θέλετε να πληροφορηθείτε συγκεκριμένα στοιχεία για το ποιοι συμμετείχαν στην επίθεση ενάντια στα κλιμάκια της ΕΛΕΥΘΕΡΗΣ ΑΤΤΙΚΗΣ και της ΑΝΟΙΚΤΗΣ ΠΟΛΗΣ, να δείτε τις φατσούλες τους και να πληροφορηθείτε για άλλες συναφείς δραστηριότητές τους, υπάρχει ένα αποκαλυπτικό ρεπορτάζ εδώ:

Οι χρυσαυγανακτισμένοι πολίτες του Αγίου Παντελέημονα και οι επιθέσεις στους συριζαίους

Η μάχη του ...περίπτερου (μέρος 2ο)

Με αφορμή την ιδιαίτερη προβολή που δόθηκε στο εκλογικό περίπτερο του κ. Καμίνη, είχαμε αναφερθεί σε ένα δημοσίευμα της εφημερίδας “ΒΗΜΑ”. Επειδή ο συντάκτης του άρθρου είχε παραλείψει να δημοσιεύει και καμία φωτογραφία για να καταλάβουν οι αναγνώστες του περί τίνος πρόκειται, είχαμε μάλιστα φροντίσει να καλύψουμε αυτή την παράληψη.

Όμως υπήρξαν εξελίξεις. Καλές οι αισθητικές αναζητήσεις, όμως δεν αρκούν για να καλύψουν την έλλειψη αναγνωρισιμότητας του υποψήφιου δημάρχου. Μετά την επίσημη προβολή του περίπτερου στα ΜΜΕ, έγιναν πρόσθετες συμπληρώσεις ώστε να ανταποκρίνεται σε πιο πεζές ανάγκες του προεκλογικού αγώνα. Στην αρχική του εκδοχή το εκλογικό περίπτερο προσπάθησε να κάνει γνωστή την ταυτότητά του με την αισθητική του, η οποία εκθειάστηκε ιδιαίτερα. Στα πλαίσια αυτής της λογικής μόνο στην ...ούγια μπορούσε να διαβάσει κάποιος τα στοιχεία που δεν αναγνώριζε στην μορφή του. Όπως γίνεται και στις οικοδομές, μετά την έκδοση της “καλλιτεχνικής” άδειας, έγινε αυθαίρετο πανοσήκωμα με την προσθήκη δύο τεραστίων διαστάσεων φωτογραφιών του υποψήφιου δημάρχου. Επειδή ήταν πιθανόν ότι οι περαστικοί ούτε και με τις φωτογραφίες θα καταλάβαιναν περί τίνος πρόκειται, προστέθηκαν και επιγραφές ανάλογου μεγέθους. Ιδού το τελικό αποτέλεσμα:

Αν μετά απ' όλα αυτά οι ιδιοκτήτες του περιπτέρου συνεχίζουν να επιμένουν στην αρχική δήλωση ότι το δημιούργημά τους είναι κατασκευασμένο ώστε: “Τα υλικά θα επιστραφούν στην αγορά για επανάχρηση”, θα θέλαμε να μας πληροφορήσουν σε ποιό μαγαζί θα επιστραφούν οι φωτογραφίες του αρχηγού του συνδυασμού, για να αγοράσουμε μία ως ενθύμιο από αυτή την εκλογική μάχη. Την ελιά δεν θα την αγοράσουμε, και σας συστήνουμε να μην την αγοράσετε και εσείς, γιατί έχει ταλαιπωρηθεί τόσο πολύ ώστε δεν είναι σίγουρο ότι μπορεί να επιζήσει. Υπάρχει όμως και η περίπτωση της επαναχρήσης της ως καυσόξυλο...

Λίγο παρακάτω, στην οδό Πανεπιστημίου (πλατεία Αρσάκη) στήνεται σε άλλη λογική και με τελείως διαφορετικό τρόπο παραγωγής, το εκλογικό περίπτερο της “Ελεύθερης Αττικής”. Τις επόμενες μέρες ανοίγει και σας περιμένει:

Ο εκλογικός συνδυασμός του κ. Μητρόπουλου ακολουθεί άλλη τακτική, την τακτική του κούκου! Δεν ασχολείται με το δικό του εκλογικό περίπτερο, αφού βρίσκει αλλού φωλιές για τα ...αυγά του, όπως περίπτερο της "Ανοικτής πόλης" στο μετρό του Ν. Κόσμου. Αφού λοιπόν βρίσκει πρόθυμους να φιλοξενήσουν τις αφίσες του και να διακινήσουν το προεκλογικό του υλικό, γιατί να ενδιαφερθεί για την αυτόνομη δική του παρουσία;  Λίγος Αυτιάς από δω, λίγη "ανοικτή πόλη" απ' εκεί, κάτι θα καταφέρει στο τέλος!