Αναρτήσεις
Οι οίκοι ανοχής και οι αποικίες αποτελούν δύο ακραίες μορφές ετεροτοπίας, και αν συλλογιστούμε ότι, εν τέλει, το πλοίο δεν είναι παρά ένα κομμάτι που επιπλέει στο χώρο, ένας τόπος χωρίς τόπο, που ζει για τον εαυτό του, που κλείνεται στον εαυτό του και αφήνεται ταυτόχρονα στην απεραντοσύνη της θάλασσας, από λιμάνι σε λιμάνι, από βάρδια σε βάρδια, από οίκο ανοχής σε οίκο ανοχής και φτάνει ως τις αποικίες για να αναζητήσει ό,τι πιο πολύτιμο κρύβουν μες στους κήπους τους, καταλαβαίνουμε γιατί το πλοίο αποτελεί για τον πολιτισμό μας, ήδη από τον 16ο αιώνα μέχρι και σήμερα όχι μόνο το σπουδαιότερο μέσο οικονομικής ανάπτυξης (δεν είναι άλλωστε αυτό το θέμα που με απασχολεί εδώ), αλλά και τη σημαντικότερη πηγή φαντασίας. Το πλοίο είναι η κατεξοχήν ετεροτοπία. Στους πολιτισμούς που δεν υπάρχουν πλοία τα όνειρα στερεύουν, η κατασκοπεία αντικαθιστά την περιπέτεια και η αστυνομία τους πειρατές.
Απόσπασμα από το κείμενο του Μισέλ Φουκώ "Περί αλλοτινών χώρων", Τυνησία 1967
(...) Δανειζομενοι λοιπον τον ορο τοy Foucault ονομαζουμε τους τοπους που δυσκολα εντοπιζεις, που παραγουν σχεσεις αλληλεπιδρασης με τον υπολοιπο χωρο, που ειναι α-χωροι σαν ετεροπιες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕνα βασικο χαρακτηριστικο της ετεροπιας ειναι οτι διατηρει την λειτουργια της με το περασμα του χρονου, ακομα και αν αλλαξει μορφη. Επισεις, ιδιαιτερο χαρακτηριστικο ειναι οτι η ετεροπια εχεισ την δομη της την δυνατοτητα να απομονωνεται ή να γινεται προσβασιμη.
Απο την μεταπτυχιακη εργασια της μεταπτυχιακης φοιτητριας του Μετσοβιου πολυτεχνιου Σοφίας Χατζήνα
διάβασα κάπου πως ''
ΑπάντησηΔιαγραφή«Η Σπιναλόγκα αποτέλεσε μια ετεροτοπία, η οποία συνδύαζε στοιχεία απόλυτης περιθωριοποίησης και σχετικής ελευθερίας διαχείρισης της κοινωνικής απομόνωσης...''
καμμια σχεση με το καράβι να υποθέσω.....
έτσι και ο καπετάνιος του πλοίου "ελεύθερη αττική", από το κκε στο συνασπισμό και από το σύριζα στο μέτωπο και από κει που;
ΑπάντησηΔιαγραφήπάλι πίσω;
καλό ταξίδι σύντροφοι
υγ. το πλοίο φυσάει
Ολόκληρο το κείμενο του Φουκώ, μπορείτε να το διαβάσετε εδώ:
ΑπάντησηΔιαγραφήΠερί αλλοτινών χώρων (Des espaces autres) (1967), Ετεροτοπίες