ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΝΤΙ-ΕΞΟΥΣΙΑ

Από την εργατική εφημερίδα ΔΡΑΣΗ

Πρόταση προς τον κόσμο της εργασίας και τη νεολαία 

Για να πάρουμε τις εξελίξεις και τη ζωή στα χέρια μας

- Δημιουργία κοινωνικών αμεσοδημοκρατικών και συνεργατικών αντιθεσμών παντού. Ανάδειξη της μορφής και του περιεχομένου της άμεσης δημοκρατίας στους κοινωνικούς και εργασιακούς χώρους, ως το αντίπαλο δέος απέναντι στον κοινοβουλευτισμό, το κράτος, τα κόμματα, το κεφάλαιο.

- Λειτουργία Λαϊκών Συνελεύσεων σε κάθε γειτονιά, πλατεία και πόλη, χώρο δουλειάς, στην παιδεία και την υγεία, ως τα κυρίαρχα και αποφασιστικά σώματα λήψης των αποφάσεων, ως έκφραση της λαϊκής θέλησης. Οριζόντιος συντονισμός τους σε τοπικό, περιφερειακό, πανελλαδικό επίπεδο.

- Επανάκτηση του κοινωνικού πλούτου από κράτος και κεφάλαιο και απόδοσή του στην κοινωνία. Ούτε ιδιωτικοποίηση, ούτε κρατικοποίηση/εθνικοποίηση: όλα τα δημόσια κοινά αγαθά στα χέρια της κοινωνίας. Όλα για όλους.

- Κατάληψη των ιδιωτικοποιημένων και υπό ιδιωτικοποίηση «δημόσιων» οργανισμών και επιχειρήσεων, υποδομών και νευραλγικών τομέων υπηρεσιών, από τους εργαζόμενους και την κοινωνία και λειτουργία τους έξω από την αγορά για τις κοινωνικές ανάγκες.

- Κατάληψη και αυτοδιαχείριση εργοστασίων που κλείνουν, απολύουν μαζικά ή δεν πληρώνουν, και δημιουργία δικτύου αυτοδιαχειριζόμενων εργοστασίων σε σύνδεση με τις τοπικές κοινωνίες.

- Οργάνωση ανεξάρτητων δικτύων διανομής προϊόντων που θα λειτουργούν χωρίς κέρδος, στη βάση της αλληλεγγύης, της κοινωνικής οικολογίας, της συνεργασίας, των ανθρώπινων αναγκών.

Ανακοίνωση του Μετώπου Αλληλεγγύης και Ανατροπής για τις τελευταίες εξελίξεις

Οι ραγδαίες πολιτικές εξελίξεις που λαμβάνουν χώρα τις τελευταίες ώρες εκφράζουν την επιτάχυνση του φαινομένου της αποδόμησης του παλιού πολιτικού συστήματος εξουσίας.

Η εξέλιξη αυτή αφορά αφενός στις εγγενείς αντιφάσεις και τα αδιέξοδα του ίδιου του συστήματος και της νεοφιλελεύθερης στρατηγικής όχι μόνο στην Ελλάδα μα και στην Ευρωπαϊκή Ένωση και παγκόσμια αλλά πάνω απ’ όλα αφορά στην επίμονη και μαχητική στάση ανυπακοής και αντίστασης της ελληνικής κοινωνίας στην συντριπτική της πλειοψηφία τη τελευταία διετία της κλιμάκωσης της κρίσης και της πολιτικής των μνημονίων και της τρόικας.

Ωστόσο η μάχη και η αντιπαράθεση του λαού με το πολιτικό σύστημα, τους δανειστές και την τρόικα δεν έχει τελειώσει και το αποτέλεσμα δεν έχει κριθεί. Η πιθανότητα «κοινοβουλευτικού πραξικοπήματος» με μη εκλεγμένη κυβέρνηση που θα επικυρώσει την νέα, καταστροφική για τον λαό, δανειακή σύμβαση, είναι απαράδεκτη και πρέπει να αποτραπεί σαν μια κλιμάκωση της αντιδημοκρατικής πορείας και μεθόδευσης όλου του τελευταίου διαστήματος.

Ο στόχος του εργατικού κινήματος και γενικότερα του λαού που μέχρι σήμερα σημάδεψε με την παρέμβασή του τις εξελίξεις πρέπει να είναι κλιμάκωση των κινητοποιήσεων απαιτώντας ακόμη πιο αποφασιστικά την άμεση πτώση της κυβέρνησης. Δημοψήφισμα ή εκλογές εδώ και τώρα.

Η στάση της αριστεράς σ’ αυτές τις στιγμές θα είναι καθοριστική και η ευθύνη μεγάλη. Το Μέτωπο Αλληλεγγύης και Ανατροπής επαναλαμβάνει ακόμη μια φορά την έκκληση για μετωπική συστράτευση των δυνάμεων της αριστεράς στο πεδίο της κοινωνικής δράσης μα και της πολιτικής έκφρασης.

Αθήνα 3 Νοέμβρη 2011

Η Αριστερά της δραχμής και η Αριστερά της πεντάρας.

του Κώστα Παπουλή

Με μεγάλη απορία και θλίψη, παρατηρεί κανείς την προτίμηση και τις κραυγές της κοινοβουλευτικής αριστεράς για εκλογές, παρά για δήμο-ψήφισμα. Όχι στα ψευτοδιλήμματα φωνασκεί το ΚΚΕ, να αποτυπωθούν οι πραγματικοί συσχετισμοί λένε στον Συνασπισμό. Όμως ποιά είναι τα ψευτοδιλήμματα; Αν το δήμο-ψήφισμα είναι ναι ή όχι στην δανειακή σύμβαση και στην συνεπακόλουθη λεηλασία και αποικιοποίηση της χώρας, γιατί το δίλημμα είναι πλαστό; Μήπως επειδή με το όχι, ή πρέπει να φέρουν μία νέα συμφωνία, ή αν δεν γίνει αυτό, η Ελλάδα θα αποχωρήσει από το ευρώ; Τα πράγματα είναι πολύ καθαρά, και μόνο όποιος δεν σηκώνει το γάντι, ή θέλει να την στρίψει από την πραγματικότητα, μιλάει για «εκβιασμούς». Από την άλλη, τι θα αποτυπώσουν οι εκλογές; Τα προγράμματα των κομμάτων, για την έξοδο από την κρίση, είναι από θολά έως ανύπαρκτα. Οι συσχετισμοί δείχνουν Σαμαρά, με μηδενικές πιθανότητες να μετεξελιχθεί σε έλληνα Κίρσχνερ. Συνεπώς, για ένα χρονικό διάστημα, ίσως πάρει παράταση το πολιτικό σύστημα και η κατοχή της τρόικας. Η Αριστερά θα κρύψει την προγραμματική ένδεια της, για την έξοδο από την κρίση, μέσω της εκλογικής της ενίσχυσης, ενώ η ελληνική κοινωνία θα ζει τραγικές στιγμές.

Δημοψήφισμα Τώρα!

Αναδημοσίευση από το "LEFT LIBERAL SYNTHESIS"

Για κάποιους η πολιτική διαμάχη είναι γινάτι. Μια διαμάχη προσβολών.

Ο εξευτελισμός ΓΑΠ χθες το βράδυ δεν είναι παρά ο εξευτελισμός της οποιαδήποτε πολιτικής επαναδιαπραγμάτευσης όλων των συμφωνιών που έχουν υπογραφεί από το πρώτο μνημόνιο.

Ο ΓΑΠ δεν έκανε παρά μια κλασική κίνηση οικειοποίησης της πολιτικής ατζέντας των αντιπάλων του. Σύσσωμη η αντιπολίτευση κινήθηκε στην βάση μιας άρρητης προϋπόθεσης: «η επαναδιαπραγμάτευση είναι δυνατή». Χθες το βράδυ το χαρτί αυτό κάηκε.

Η μοναδική περίπτωση να επανατοποθετηθεί η δυνατότητα αυτή , η ουσιαστική επαναδιαπραγμάτευση είναι να γίνει το δημοψήφισμα. Το δημοψήφισμα δεν είναι του ΓΑΠ είναι μια πολιτική δυνατότητα που ανοίγει τον δρόμο σε αναδιαπραγματεύσεις.

Επειδή όμως η Ευρωπαϊκή συναίνεση είναι καθολική και η υποκρισία εθνικό σπορ, το σκηνικό που θα στηθεί είναι απλό:

Το δημοψήφισμα θα θεωρηθεί ως ήττα του ΓΑΠ, για να ονομαστεί η αναβολή του « επιτυχία»

Ο αταξινόμητος τυφλός αριστεροδεξιός συντηρητικός «αντιμνημονιασμός» θα ακυρώσει μια αυθεντική πολιτική δράση που είναι γνήσια γιατί είναι αφόρητα οξεία και διλληματική. Μόνο ένα δημοψήφισμα ανοίγει την πόρτα μιας αναδιαπραγμάτευσης αν εννοούμε αυτά που λέμε

Ναι ή Όχι στο Ευρώ : That’s the question

Στην χειρότερη περίπτωση να στηθούν διπλές κάλπες : Εκλογές και Δημοψήφισμα μαζί

Η αναβολή του δημοψηφίσματος είναι η παραμονή της πολιτικής και της κοινωνίας στην ατονική μακρόσυρτη καθολική μίζερη συναίνεση , την οποία όλοι απολαμβάνουν υποδυόμενοι αριστερούς και δεξιούς ρόλους βουτηγμένοι στην υποκρισία.

Κάλιο αργά παρά πότε!....

Οι κομματικοί μηχανισμοί της Αριστεράς, οι οποίοι μόλις πυροδοτήθηκαν οι αντιθέσεις στους κόλπους του αστισμού μετά την ανακοίνωση από τον πρωθυπουργό για το δημοψήφισμα, τάχτηκαν στα ίδια χαρακώματα με τους κυρίαρχους κύκλους του κεφάλαιου, φαίνεται ότι αντιλαμβάνονται έστω καθυστερημένα το λάθος αυτής της στάσης τους και προσπαθούν να διαφοροποιηθούν σε σχέση με τις πρώτες ανακοινώσεις και τις τοποθετήσεις στελεχών τους σε τηλεοπτικά μέσα και σε συνδικαλιστικά όργανα. Είναι χαρακτηριστική η σημερινή ανακοίνωση του ΚΚΕ για το δημοψήφισμα,η οποία σαφώς διαφοροποιείται από την χθεσινή σύμπλευση με Σαμαρά, Πρετεντέρη και σία:

Ανακοίνωση του Γραφείου Τύπου του Κ.Κ.Ε για το δημοψήφισμα.

Τετάρτη, 2 Νοεμβρίου 2011

Το δίλημμα ευρώ ή δραχμή είναι αποπροσανατολιστικό για το λαό. Εκείνο που συμφέρει το λαό είναι αποδέσμευση από την ΕΕ με λαϊκή εξουσία και οικονομία, που θα διαγράψει μονομερώς ολόκληρο το χρέος και με την κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής θα αποδώσει στο λαό τον πλούτο που ο ίδιος παράγει και του τον κλέβουν τα μονοπώλια με τη βοήθεια του ΠΑΣΟΚ, της ΝΔ και όλων των αστικών κομμάτων.

Με αυτό το περιεχόμενο το ΚΚΕ καλεί την εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα να απαντήσουν με ΟΧΙ στο δημοψήφισμα. Να εκφράσουν την απαίτηση να πέσει η κυβέρνηση και να γίνουν εκλογές, στις οποίες θα επιφέρουν ένα ισχυρό πλήγμα στο σάπιο αστικό πολιτικό σύστημα υπερψηφίζοντας το ΚΚΕ.

Τώρα η τράπουλα ανακατεύτηκε...

Το σύνολο σχεδόν της αριστεράς στο τόπο μας συνεχίζει να ασχολείται με την δίκη προθέσεων του Γ. Παπανδρέου και κλείνει τα μάτια του μπροστά στις εξελίξεις που προκάλεσε η απόφαση για το δημοψήφισμα: Οι αντιδράσεις που έχει ξεσηκώσει τόσο στο εσωτερικό της χώρας όσο και στο εξωτερικό έχουν αλλάξει ήδη το πολιτικό σκηνικό.

Αυτή η αλλαγή δεν σημαίνει ότι η χώρα βρίσκεται σε προεπαναστατική κατάσταση, όπως φαντασιώνεται ένα κομμάτι της αριστεράς. Ούτε ότι η κοινωνία κινείται προς αντικαπιταλιστικές κατευθύνσεις, επειδή ο κόσμος είναι "αγανακτισμένος"  και εκδηλώνει με όποιο τρόπο μπορεί την αντίθεσή  του στις κυρίαρχες πολιτικές διαχείρισης της κρατικής εξουσίας.

Η αλλαγή της πολιτικής συγκυρίας αφορά πρώτα και κύρια στην όξυνση των ενδοκαπιταλιστικών αντιθέσεων.  Αντιθέσεων που δεν μπορούν πλέον να επιλυθούν εντός των εθνικών και υπερεθνικών καπιταλιστικών θεσμών. Η κρίση αυτή επικεντρώνεται στο κυβερνών κόμμα, του οποίου κινδυνεύει η συνοχή και η δυνατότητα να κυβερνήσει την χώρα, διαπερνά την αξιωματική αντιπολίτευση και αγγίζει την αριστερά. Η αριστερά σήμερα, εγκλωβισμένη ανάμεσα στις συμπληγάδες των αντιμαχόμενων στρατηγικών επιλογών του κεφαλαίου, έχει απολέσει εκείνα τα κοινωνικά ερείσματα τα οποία θα μπορούσαν να την αναδείξουν ως το αντίπαλο το δέος του αστισμού.

Παρ΄ όλα αυτά, στην νέα πολιτική συγκυρία αναβαθμίζεται ο “αστάθμητος” λαϊκός παράγοντας. Ακριβώς αυτός ο παράγοντας έριξε χθες τα χρηματιστήρια και εξόργισε τα επιτελεία της Ε.Ε. και του ΔΝΤ. Και αυτόν τον παράγοντα, δεν τον φοβάται μόνον ο αστισμός αλλά και ένα μεγάλο κομμάτι της Αριστεράς. Γιαυτό χθες βρέθηκαν στα ίδια χαρακώματα η Παπαρήγα, ο Κουβέλης, ο Τσίπρας, ο Σαμαράς, ο Καρατζαφέρης, η Μ. Αποστολάκη, η Β. Παπανδρέου, η Τρέμη, ο Πρετεντέρης,  ο Σαρκοζί και η Μέρκελ αναζητώντας αγωνιωδώς λύσεις για να εξαλείψουν τις διαταραχές που εκδηλώθηκαν από την εξαγγελία του δημοψηφίσματος, ώστε το σύστημα να επιστρέψει στην ομαλότητα.

Όμως ο “αχυράνθρωπος” της Μέρκελ έχει ήδη ανακατέψει την τράπουλα και το παιχνίδι δεν μπορεί να συνεχιστεί όπως πριν. Αυτό σημαίνει πρώτα απ' όλα πως η νέα συγκυρία δεν μπορεί να αναλυθεί με τα ερμηνευτικά σχήματα της προηγούμενης. Βέβαια από μια αριστερά που έκανε πάνω από μισό αιώνα να αντιληφθεί μερικά από τα λάθη της ως προς τον Άρη Βελουχιώτη, δεν μπορούμε να περιμένουμε ότι δύναται να προσδιορίσει τα "νέα καθήκοντα" στην "νέα κατάσταση"...