Δέκα αρχές του μηχανισμού της συνωμοσιολογίας

Παρά το γεγονός ότι έχουν πολύ διαφορετικούς στόχους, οι συνωμοσιολογικές ρητορικές παρουσιάζουν μεγάλη σταθερότητα. Προκύπτουν από μια συγκεκριμένη διαδικασία, της οποίας μπορούμε να αναδείξουμε τους κυριότερους μηχανισμούς.

Αναδημοσίεση από το  LE MOND diplomatique

του Benoît Bréville

Μετάφραση: Βασίλης Παπακριβόπουλος

1. Να μην κάνεις ποτέ λόγο για συνωμοσία

«Σε αυτήν τη Γαλλική Επανάσταση, τα πάντα –ακόμα και τα φριχτότερα ανοσιουργήματά της– είχαν προβλεφθεί, σχεδιαστεί, συνδυαστεί, αποφασιστεί, εγκριθεί… τα πάντα (…) καθοδηγήθηκαν από ανθρώπους οι οποίοι ήταν οι μόνοι που κινούσαν τα νήματα συνωμοσιών τις οποίες είχαν εξυφάνει επί μακρόν, δρώντας μέσα σε μυστικές εταιρείες. Αυτά τα άτομα κατόρθωσαν να επιλέξουν και να επισπεύσουν τις στιγμές που ενδεικνύονταν για τη συνωμοσία τους». Στα τέλη του 18ου αιώνα, όταν ο αβάς Ωγκυστέν Μπαρυέλ έγραφε αυτές τις γραμμές, όλοι όσοι έβλεπαν παντού συνωμοσίες μιλούσαν χωρίς να κρύβονται. Μιλούσαν για συνωμοσίες, για μυστικές εταιρείες, για κομπίνες. Σήμερα, το λεξιλόγιο έχει αλλάξει. Όπως εξηγούσε ο Αλέν Σοράλ (1) στις 23 Μαρτίου του 2011 στο ραδιόφωνο της RFI, «νομίζω ότι αυτή η λέξη (η συνωμοσία) δεν χρησιμοποιήθηκε ποτέ στο βιβλίο μου. Ουσιαστικά, εγώ μιλάω για “σχέδιο κυριαρχίας”, για “δίκτυο κυριαρχίας”». Όπως και οι σύμμαχοί του Ντιεντονέ (2) και Τιερύ Μεϋσάν (3) –άλλες δύο από τις κορυφαίες μορφές της γαλλικής συνωμοσιολογίας– ισχυρίζεται ότι αυτό που κάνει κυρίως είναι να δυσπιστεί απέναντι στις «επίσημες εκδοχές» και να προτείνει «εναλλακτικές πληροφορίες». Η ιστοσελίδα Stop mensonges («Σταματήστε τα ψέματα») έχει ως έμβλημα τη φράση «Η αλήθεια θα μας απελευθερώσει», ενώ για τη Wikistrike «Τίποτε και κανείς δεν είναι ανώτερος από την αλήθεια». Όσο για το έντονα καθολικό Médias-Presse-Info, αυτοπαρουσιάζεται ως «ένα πρωτότυπο μέσο ενημέρωσης που αποσκοπεί στην εκλαΐκευση της πληροφορίας με τρόπο ηθελημένα αντικειμενικό, ελεύθερο και ανυποχώρητο». Ποιος θα μπορούσε να το κατηγορήσει γι’ αυτό;

ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ 2016: Ιουλιανή ...πανσέληνος

Eλληνικό: Aπό την αντiσταση στο κατεστημένο στο κακοστημένο «Succes Story»

του Πάνου Τότσικα

Πρόσφατα, ο Αλέξης Τσίπρας ως πρωθυπουργός, δήλωσε σε συνέντευξή του στον ΣΚΑΪ (14.7.2016)
«…Το Ελληνικό είναι καλό παράδειγμα για το τι μπορεί να πετύχει κάποιος όταν πηγαίνει με στόχο. Στο Ελληνικό, λοιπόν, καταφέραμε – ναι, το τίμημα είναι χαμηλό πράγματι· το τίμημα, ξέρετε, ότι δεν πάει στην πραγματική οικονομία, ακριβώς διότι βρήκαμε μια χρεωμένη χώρα, χρεοκοπημένη χώρα, το τίμημα πάει στο χρέος – αλλά φέραμε 1,2 δισ. ευρώ άμεσες επενδύσεις, τώρα, άμεσες επενδύσεις σε δημόσιες υποδομές. Και καταφέραμε κι αλλάξαμε πλήρως την αρχική συμφωνία. Έχουμε 2.000 στρέμματα αμιγούς πάρκου, έχουμε 600 στρέμματα πρασίνου που θα είναι κατανεμημένο στον υπόλοιπο χώρο κι άλλα 300 στρέμματα δίπλα στο αμιγές πάρκο, που θα μπορούν να είναι είτε πάρκο είτε σε ανταλλαγή δομημένων χώρων μέσα στον αστικό χώρο της Αττικής.

ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ 2016: στραβός είναι ο γιαλός ή στραβά αρμενίζουμε;

Ένα χρόνο πριν, με αφορμή ένα εμφυλιοπολεμικό κείμενο του Στέφανου Κασιμάτη στην “ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ”, επισημαίναμε σχετικά τους τακτικούς στόχους του πολιτικού σχεδιασμού του αστισμού στη χώρα μας τα παρακάτω:

α).  Φθορά των προσώπων που έχουν αναδειχθεί ως ηγετικές φυσιογνωμίες στην μάχη του “ΟΧΙ”, οι οποίες έχουν ευρύτερη διεισδυτικότητα σε χώρους πέρα από την παραδοσιακή Αριστερά. Και όλοι γνωρίζουμε ποια είναι αυτά τα πρόσωπα που δέχονται τα συγκεντρωτικά πυρά στο εσωτερικό μέτωπο: Η Ζωή Κωσταντοπούλου και ο Γιάνης Βαρουφάκης.

β).  Η προσπάθεια εγκλωβισμού των δυνάμεων του ΣΥΡΙΖΑ που ασκούν αριστερή αντιπολίτευση στην κυβέρνηση σε πολικές πρακτικές που θα τις οδηγήσουν να μετατραπούν σε πολιτικά κλωνοποιημένα ομοιώματα των μορφωμάτων της παραδοσιακής Αριστεράς (όπως το ΚΚΕ και η ΑΝΤΑΡΣΥΑ), όπου οι όροι του αυτοπροσδιορισμού τους είναι ταυτόχρονα και όροι περιθωριοποίησης από την πολιτική αλλά και την ταξική πάλη.

ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ 2016: Η ...πρωτοπορία στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης

Το καφενείο παραμένει πρωτοπορία στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, μακράν μπροστά από το facebook και το twitter ως προς την ενημέρωση, τον πολιτικό σχολιασμό και την κοινωνική κριτική...

Το ελληνικό δημοψήφισμα του 2015: "δημοκρατική στιγμή" (ή) (και) κύκνειο άσμα της μεταπολιτευτικής δημοκρατίας;

του Γιάννη Μαυρή

«Μια κοινωνία προσεγγίζει ίσως περισσότερο το ιδεώδες της μαζικής συμμετοχικής δημοκρατίας στα πρώτα χρόνια της δημοκρατικής της ζωής ή μετά από μεγάλες κρίσεις του συστήματος, όταν υπάρχει ένας διάχυτος ενθουσιασμός για τη δημοκρατία· όταν πολλές διαφορετικές ομάδες και οργανώσεις απλών ανθρώπων συμμετέχουν στην προσπάθεια διαμόρφωσης μιας πολιτικής ατζέντας, που θα ανταποκρίνεται επιτέλους στις αγωνίες τους· όταν τα ισχυρά συμφέροντα που κυριαρχούν στις μη δημοκρατικές κοινωνίες δέχονται σοβαρά πλήγματα και περιέρχονται σε θέση άμυνας· και όταν το πολιτικό σύστημα δεν έχει ανακαλύψει ακόμη τρόπους να ελέγχει και να χειραγωγεί τα νέα κοινωνικά αιτήματα.»

(Colin Crouch, 2006, Μεταδημοκρατία, Αθήνα: Εκκρεμές, σ.61-2: «Η δημοκρατική στιγμή»)

Στο ελληνικό δημοψήφισμα της 5/7/2015, η συντριπτική απόρριψη (61,3%, έναντι 38,7%) της προωθούμενης από το Eurogroup μνημονιακής συμφωνίας για την Ελλάδα, όπως και στο πρόσφατο βρετανικό δημοψήφισμα, η ιστορικής πολιτικής σημασίας απόφαση του βρετανικού λαού για έξοδο από την Ευρωπαϊκή Ένωση (51,9%-48,1%), δεν αποτελούν μεμονωμένα «ατυχήματα». Έρχονται να προστεθούν στην αλληλουχία των δημοψηφισμάτων εκείνων, στα οποία οι πολιτικές πρωτοβουλίες και οι θεσμοί της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ) αποδοκιμάστηκαν από τη λαϊκή ψήφο: Ηνωμένο Βασίλειο (2016), Ελλάδα (2015), Ιρλανδία (2001 και 2008), Ολλανδία (2005), Γαλλία (2005) Σουηδία (2003), Δανία (2000, 1992). Η απόρριψη, μέσω δημοψηφισμάτων, της πολιτικής των κυρίαρχων ελίτ αποτελεί τη νέα μορφή με την οποία εκδηλώνεται η κοινωνική δυσαρέσκεια εντός της ΕΕ.

ολόκληρο το κείμενο εδώ:

Το ελληνικό δημοψήφισμα του 2015

ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΑΡΙΣΤΕΡΑ, ΤΕΤΟΙΑ ΜΑΦΙΑ ΠΟΥΘΕΝΑ...

Το Αύγουστο του 2015 και την ώρα που υποτίθεται η χώρα διαπραγματεύονταν για μια καλύτερη συμφωνία ένα από τα μεγαλύτερα δικηγορικά γραφεία στη Μ.Βρετανία με την επωνυμία Norton Rose fulbright ανακοίνωνε τις συμφωνίες με την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ και την παρουσία του στην Ελλάδα. Χαρακτηριστικό είναι το απόσπασμα που μιλά για την ανάληψη νομικών υπηρεσιών σχετικά με την επικείμενη κατασκευή αγωγών την πώληση του Εθνικού κέντρου ραδιοτηλεόρασης στον όμιλο Λάτση αλλά και την παροχή νομικών συμβουλών σχετικά με την επικείμενη πώληση του σταδίου Ειρήνης και Φιλίας. Χαρακτηριστικές είναι οι δηλώσεις του εν λόγω δικηγορικού γραφείου που μιλά για το μεγαλύτερο πρόγραμμα στον πλανήτης πώλησης κρατικής περιουσίας.

αναλυτικά εδώ:

ΒΡΕΤΑΝΙΚΟ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΔΗΜΟΣΙΕΥΕ ΣΥΜΦΩΝΙΕΣ ΤΗΝ ΩΡΑ ΠΟΥ ΥΠΟΤΙΘΕΤΑΙ ΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΟΣΑΣΤΑΝ

ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ 2016: Το κομματόσκυλο κάνει ...διακοπές

Μικρόψυχη και μίζερη ανακοίνωση της ΛΑΕ για τον Γιάνη Βαρουφάκη

Ο Γιάνης Βαρουφάκης δίνει στη δημοσιότητα το "σχέδιο Β" που είχε συντάξει έναν χρόνο πριν μαζί με τον καθηγητή Τζέιμς Γκάλμπρεϊθ, μετά τις "διαρροές" από τον Τύπο. Το λεγόμενο Plan X που θα έμπαινε σε εφαρμογή σε περίπτωση Grexit, αν ναυαγούσαν όλες οι διαπραγματεύσεις με τους θεσμούς. Η  συνέχεια εδώ:

Ο Γιάνης Βαρουφάκης δίνει στη δημοσιότητα...

Δύο δημοσιεύματα στην «Καθημερινή» (Τρίτη, 5 Ιουλίου 2016) για τον κ. Βαρουφάκη και το Σχέδιο Β, που αναπαράχθηκαν με τη γνωστή «ανιδιοτελή» προθυμία από πολλές ιστοσελίδες έδωσαν έναυσμα σε μια εμπαθή κακο-δημοσιογραφία για ένα βιβλίο που, είναι προφανές, ότι η «συμμαχία των προθύμων» ΔΕΝ ΤΟ ΕΧΕΙ ΔΙΑΒΑΣΕΙ, (όπως προκύπτει από την τύπου copy-paste μαζική αναπαραγωγή) και «κρίνει» (με τί γνώσεις, άραγε) κάτι που αγνοεί. Αλλά, αυτό δεν εκπλήσσει κανέναν, δεδομένου ότι τόσο οι επαγγελματίες πολιτικοί όσο και οι απελπιστικά «μορφωμένοι» και «ανιδιοτελείς» δημοσιογράφοι αποτελούσαν πάντοτε ένα συμπληρωτικό δίπολο.
η συνέχεια εδώ, στο άρθρο του Κλεάνθη Γρίβα:

Καταιγισμός λιβελογραφημάτων ενάντια στον Γιάννη Βαρουφάκη

ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ 2016: Πετροβολώντας την ...θάλασσα