Χτίζοντας τη Δημοκρατία χωρίς το Κράτος

Αναδημοσίευση από το «Ουλαλούμ»

Της Dilar Dirik

Μετάφραση: Γεωργία Κανελλοπούλου

Το πρωτότυπο βρίσκεται εδώ: Building Democracy without the State

«Όταν πριν λίγα χρόνια πρωτοήρθαν άνθρωποι στο σπίτι μας να ρωτήσουν αν η οικογένεια μας θα συμμετείχε στις κοινότητες, τους πέταξα πέτρες για να μην πλησιάσουν», λέει γελώντας η Bushra, μια νεαρή γυναίκα από το Tirbespiye της Ροζάβα. Είναι μητέρα δύο παιδιών και ανήκει σε μια πολύ συντηρητική θρησκευτική σέχτα. Πριν, δεν της επιτρεπόταν να βγει από το σπίτι της και κάλυπτε όλο της το σώμα εκτός από τα μάτια.

«Τώρα διαμορφώνω ενεργά τη δική μου κοινότητα» λέει με περηφάνια και ένα λαμπρό χαμόγελο. «Έρχονται άνθρωποι σε μένα ζητώντας βοήθεια για να λύσουν κοινωνικά θέματα. Αλλά τότε, αν με ρωτούσες, δεν ήξερα καν τι σήμαινε συμβούλιο ή τι κάνουν οι άνθρωποι στις συνελεύσεις.»

Σήμερα, σε όλο τον κόσμο, οι άνθρωποι προσφεύγουν σε εναλλακτικές μορφές αυτόνομης οργάνωσης για να δώσουν ξανά νόημα στην ύπαρξη τους, να διοχετεύσουν την επιθυμία για δημιουργικότητα, να εκφραστούν ελεύθερα. Αυτές οι κολεκτίβες, οι κοινότητες, οι κοοπερατίβες (συνεταιρισμοί) και τα κινήματα άμεσης δημοκρατίας μπορεί να χαρακτηριστούν σαν μηχανισμοί αυτοάμυνας ενάντια στην εκμετάλλευση του καπιταλισμού, την πατριαρχία και τα κράτος.

Το «Periodista» γράφει πάντα την αλήθεια, πρέπει όμως να ξέρεις να την διαβάζεις!

Πριν δυο μέρες (Πέμπτη, 26 Μαΐου 2016 13:02) έγραφε:

Στο επιτελείο της Ζωής Κωνσταντοπούλου τώρα επικρατεί κατήφεια. Τα αποτελέσματα μυστικών δημοσκοπήσεων που φθάνουν στα γραφεία που στεγάζονται πάνω από γνωστό τσιπουράδικο είναι κάτι παραπάνω από απογοητευτικά. Το κόμμα της Ζωής δεν συγκεντρώνει σε πανελλαδική κλίμακα ούτε 1%. Μάλιστα μαθαίνουμε ότι κάποιοι επιχειρηματίες με τους οποίους είχε έρθει σε επαφή η Ζωή για στήριξη, αντιλαμβάνονται ότι η ενασχόληση - σε όποιο επίπεδο - με το κομματίδιο που αρθρώνει ακαθόριστο πολιτικό λόγο αποτελεί απλά χαμένο χρόνο. 

Αυτό που διαβάζουμε εμείς είναι ότι στην Κουμουνδούρου συνεχίζουν να τρέμουν την Ζωή Κωνσταντοπούλου. Είναι φοβερά ανήσυχοι για την δυναμική που μπορεί να αναπτύξει το κόμμα «Πλεύση Ελευθερίας», γιατί στην μετεκλογική συγκυρία είναι το μόνο το οποίο μπορεί να εμβολίσει την απόλυτη κοινοβουλευτική κυριαρχία των μνημονιακών δυνάμεων. 

Σήμερα μια φανερή δημοσκόπηση από το Πανεπιστήμιο της Μακεδονίας επιβεβαιώνει αυτά ακριβώς που “διαβάσαμε” πριν δυο μέρες στο Periodista. Παραθέτουμε δυο χαρακτηριστικούς πίνακες, όπου ο ένας καταγράφει την πολυσυλλεκτικότητα του νέου κόμματος και ο άλλος το ποσοστό της εκλογικής του δύναμης, το οποίο σήμερα είναι  πάνω από το ΠΟΤΑΜΙ και τους ΑΝΕΛ:

Οι Γάλλοι διαδηλώνουν με σύνθημα: "Εμείς δεν είμαστε Έλληνες"...

Στο μενού των Γάλλων διαδηλωτών, μπήκε και η Ελλάδα.Στις κινητοποιήσεις της Πέμπτης, ακούστηκε αρκετές φορές το σύνθημα : «Εμείς δεν είμαστε Έλληνες»

Ο «σύντροφος Χαρίλαος»

Αναδημοσίευση από το YaBasta!

 του Δημήτρη Οικονομίδη

22 Μαΐου και πολλοί θυμήθηκαν τον Χαρίλαο Φλωράκη.

Όλες αυτές οι αναφορές στον «επαναστάτη και μεγάλο αγωνιστή της Αριστεράς » με κάνουν να αναρωτιέμαι μήπως δεν κατάλαβα κάτι καλά π.χ. από την αντίθεση του ΚΚΕ σε κάθε μορφή αγώνα και εξέγερσης, που και δεν ελεγχόταν από το ίδιο αλλά και κλόνιζε το σύστημα, από τον τυφλό φιλοσοβιετισμό, από την αντιδημοκρατικότητα, από την φτώχεια έως και έλλειψη επεξεργασιών για την πραγματικότητα της Ελλάδας τουλάχιστον μεταπολιτευτικά, από το σύρσιμο του ΚΚΕ πίσω από το ΠΑΣΟΚ ή , αντίθετα, το κλείσιμο σε ένα αριστερίστικο καβούκι ανεπεξέργαστου αντι-ΠΑΣΟΚισμού κλπ κλπ. Μήπως, τέλος, δεν κατάλαβα τίποτα από το 1989, του οποίου υπήρξε από τους πρωτεργάτες ,μαζί με τον επικεφαλής του άλλου σταλινισμού, του χαμογελαστού, το Λεωνίδα Κύρκο…

Αφήνω το «στενά» πολιτικό στοιχείο για να αναφέρω ένα συμβάν που συμπυκνώνει πολλά, κατά τη γνώμη μου, τόσο για το ήθος όσο και για την πολιτική του.

Η αριστερά μετά την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ

Αριστερά και επανάσταση στον 21ο αιώνα *

της Ελένη Πορτάλιου

* Το κείμενο εκφωνήθηκε στη συζήτηση με τον ίδιο τίτλο, που πραγματοποιήθηκε στο τετραήμερο Φεστιβάλ «Μαρξισμός 2016», 19-22/5, Αθήνα

Το τεράστιο κενό εκπροσώπησης που άνοιξε με την υπογραφή της 3^ης δανειακής σύμβασης και των εφαρμοστικών νόμων από τον ΣΥΡΙΖΑ, δηλαδή την υπαρκτή και τώρα ανύπαρκτη αριστερά, εκφράζει τη στρατηγική ήττα της ευρύτατης λαϊκής συμμαχίας που έδωσε κοινωνικές και πολιτικές μάχες τη μακριά μνημονιακή περίοδο και πίστεψε στην αίσια έκβαση μιας πολιτικής σύγκρουσης με την Ευρωζώνη και την Ευρωπαϊκή Ένωση. Η σύγκρουση αυτή δεν προετοιμάστηκε και δεν επιχειρήθηκε ποτέ από τον ΣΥΡΙΖΑ.

Η πραγματικότητα που ζούμε μας υποχρεώνει να σκεφτούμε ριζικά, κριτικά και αυτοκριτικά. Υπήρξα μέλος του ΣΥΡΙΖΑ, ελπίζοντας, μέχρι και την ανάδειξή του στη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης, ότι η λαϊκή διαθεσιμότητα θα μπορούσε να μετατρέψει ένα μετριοπαθές κόμμα, με όλες τις παθογένειες της αντιδημοκρατικής του συγκρότησης, σε μια μάχιμη αντιμνημονιακή πολιτική δύναμη.

Αυτό δεν συνέβη. Ζήσαμε το χρονικό ενός προαναγγελθέντος θανάτου που οφείλεται σε τρία δομικά χαρακτηριστικά στοιχεία της ιδεολογικοπολιτικής φυσιογνωμίας και του τρόπου συγκρότησης του ΣΥΡΙΖΑ. Ο ΣΥΡΙΖΑ διέθετε μια προγραμματική διακήρυξη με αριστερές θέσεις, που όμως αποτελούσε ένα αδειανό πουκάμισο χωρίς τις υλικές, δηλαδή τις κοινωνικές και πολιτικές, προϋποθέσεις που θα επέτρεπαν να μεταμορφωθεί η διακήρυξη σ’ ένα σχέδιο ρήξης με τους λεγόμενους ευρωπαϊκούς «θεσμούς». Ακριβώς αυτοί οι ανέλεγκτοι «θεσμοί» κατίσχυσης του κεφαλαίου και του χρηματοπιστωτικού συστήματος έχουν υπονομεύσει την κυριαρχία της χώρας, η οποία έχει σήμερα θέση προτεκτοράτου στο ευρωπαϊκό οικοδόμημα.

Μια συζήτηση με τον Στέργιο Κατσαρό

(από το eleftheriahtipota.blogspot.gr)

μια ματιά και εδώ:

ΕΓΩ Ο ΠΡΟΒΟΚΑΤΟΡΑΣ, Ο ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΗΣ

και εδώ:

Περί χαφιέδων και προβοκατόρων

Το Mega δεν κλείνει...

Αναδημοσίευση από το cfragou.com

Παιδιά δεν κλείνει κανένα Mega… Έλεος… Ηρεμήστε… High tense bargaining between stockholders, bankers and government …thats all… Το πολύ πολύ να βρεθεί εκτός ο Ψυχάρης… ή να αλλάξει η μετοχική σύνθεση…

Για χαζούς τους έχετε τους τραπεζίτες να τινάξουν στον αέρα μια επιχείρηση με επιρροή, ανοιχτά δάνεια πάνω από 100 εκατ. και collateral damage της τάξης των 600 εκατ. στην αγορά;

Οι ιδιοκτήτες που έχουν ένα asset που τους βοηθάει να παίζουν παιχνίδια και να κάνουν ένα κάρο άλλες δουλειές;

Μήπως θεωρείτε πολλά τα 17,5 εκατ. για την αμκ και τα 3-4 εκατ. για την άδεια;

Και μετά λέτε ότι ο Τσίπρας σας ταΐζει κουκόχορτο… Αφού το τρώτε όπου το βρείτε…

Άκου λέει θα χαρίσουν ένα κανάλι στις τράπεζες για 17,5 εκατ.

X - Business: O διαβολικός γάμος της Βayer με την Monsanto

Αναδημοσίευση από το tvxs.gr

Το deal δεν έχει ακόμη κλείσει, όμως τα σχέδια της γερμανικής Bayer για εξαγορά της αμερικανικής Monsanto έχει προκαλέσει έντονες συζητήσεις στην παγκόσμια αγορά και κυρίως στους κλάδους των φυτοφαρμάκων, των σπόρων και των γενετικά τροποποιημένων οργανισμών (GMO), ενώ δεν είναι λίγοι αυτοί που συνδέουν την κίνηση της Bayer με τις εν εξελίξει συζητήσεις για την TTIP.

Όπως ανακοινώθηκε η Bayer κατέθεσε επίσημη πρόταση 62 δισεκατομμυρίων δολαρίων (55 δισεκατομμυρίων ευρώ) για την εξαγορά της Monsanto. Πρόκειται για το μεγαλύτερο ποσό που έχει διαθέσει ποτέ γερμανική εταιρεία για την εξαγορά ξένης εταιρείας και σύμφωνα με αναλυτές δείχνει την αποφασιστικότητά της για την ολοκλήρωση της συμφωνίας.

Το ξύπνημα του Επιμενίδη

Σαρλ Φουριέ,

Το ξύπνημα του Επιμενίδη

ΤΟΜΑ ΜΠΟΥΣΕ [THOMAS BOUCHET]

Πανεπιστήμιο Βουργουνδίας

Αναδημοσίευση από το περιοδικό  Αληthεια, τεύχος 8ο,

Στις παρυφές του 19ου αιώνα ο Σαρλ Φουριέ [Charles Fourier] ξαναγράφει με τον τρόπο του την αρχαία ιστορία του κρητικού Επιμενίδη, ο οποίος, έπειτα από ένα ύπνο σχεδόν εξήντα ετών, έμελλε να ξυπνήσει με προφητικά χαρίσματα. Ο φουριερικός Επιμενίδης και ο σύντροφος του, Τζαφάρ [Jafar], πέφτουν σε βαθύ ύπνο από το 1806 ως την 1η Ιουνίου 2000, στις 5 το πρωί. Ξυπνώντας, ανακαλύπτουν μια Φοινίκη που έχει περάσει στη «συνδυαστική τάξη» [ordre combiné]. Τα χειρόγραφα που ο Φουριέ αφιέρωσε σε αυτή την ιστορία κοιμόντουσαν εδώ και δύο αιώνες μέσα σε ένα φάκελο των Αρχείων Φουριέ και Κονσιντεράν [Considerant], στα Εθνικά Αρχεία. Γνωρίζαμε την ύπαρξή τους, καθώς ο Εμίλ Πουλά [Émile Poulat] τα αναφέρει.¹ Αλλά κανείς μέχρι στιγμή δεν είχε προχωρήσει στη μεταγραφή ή την έκδοσή τους.

Οι χειρότεροι…

...Αγωνιζόμαστε για την απελευθέρωση της χώρας και της κοινωνίας από τον μνημονιακό-αποικιακό ζυγό και τη διάλυση. Αυτό μας οδηγεί να αξιολογήσουμε το κυβερνών σχήμα ως χειρότερο από όλα τα προηγούμενα. Η διαχείρισή του είναι πιο λειτουργική και απολύτως συμβατή με το καθεστώς. Η συγκράτηση και διάλυση του λαϊκού κινήματος είναι ένα έργο που προσφέρεται με τον καλύτερο τρόπο από την κεντροαριστερή παράταξη (ΠΑΣΟΚ χτες, ΣΥΡΙΖΑ σήμερα) και αυτό έχει αποδειχτεί ιστορικά.

Το editorial του «δρόμου της αριστεράς»

Η κυβέρνηση ΣYΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, ύστερα από ενάμιση χρόνο διακυβέρνησης, οχυρώνεται πίσω από τα εξής επιχειρήματα: Οι προηγούμενοι κατέστρεψαν τη χώρα, εμείς διαπραγματευόμαστε για το καλό των ασθενέστερων. Πολλά από αυτά που ψηφίζουμε δεν θα εφαρμοστούν, γιατί η οικονομία θα πάει καλά. Όσοι, μάλιστα, στελεχώνουν κομματικό και κρατικό μηχανισμό διαρρέουν έντεχνα και το ερώτημα: «Τι νομίζετε, θα ήταν καλύτερα με τον Μητσοτάκη;».