«Βατερλό» ή μήπως εφιαλτικός θρίαμβος της γαλλικής ακροδεξιάς;

«Ήττα της γαλλικής ακροδεξιάς», «Υποχώρηση της Λε Πεν» ή ακόμα και «Το Βατερλώ της ακροδεξιάς Λε Πεν», ιδού μερικοί από τους τίτλους με τους οποίους τα ελληνικά ΜΜΕ σχολίασαν τα αποτελέσματα του δεύτερου γύρου των γαλλικών περιφερειακών εκλογών. Τίτλοι «εμβριθείς» που προδίδουν μια γνώση του προβλήματος ανάλογη με εκείνη των σχολίων του είδους «Μα, ποια υπερθέρμανση του πλανήτη; Εδώ χιόνισε χτες στην Πάρνηθα»…

Το «φάντασμα» των 53 επιστρέφει

Μεταφέρουμε, όπως ακριβώς διατυπώθηκε από το πρωθυπουργικό περιβάλλον, το παρακάτω σχόλιο:

Τα εσωκομματικά βάσανα του Αλέξη Τσίπρα συνεχίζονται. Την Τετάρτη 16 Δεκεμβρίου θα πραγματοποιηθεί μεγάλη εκδήλωση των «53» σε αίθουσα της ΕΣΗΕΑ.

Πρώτες σκέψεις για έναν απολογισμό της πορείας μας μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ

Αναδημοσίευση από το "RProject.gr"

του Αντώνη Νταβανέλου

Οι μεγάλες αστικές εφημερίδες δεν κρύβουν την άγρια χαρά τους για τη βαθιά μετάλλαξη του ΣΥΡΙΖΑ.

Το κόμμα που πολέμησαν με πάθος –γιατί συστηματοποιούσε μια ριζοσπαστική αντιπολίτευση στη λιτότητα και στήριζε όλες τις μαζικές αντιστάσεις, ακόμα και τις πιο «εξωκοινοβουλευτικές»– δεν υπάρχει πια. Στη θέση του έχει αναδυθεί ένα αρχηγικό κόμμα που, στο όνομα του «να μείνει η χώρα στο ευρώ», έχει αναλάβει την πολιτική καθοδήγηση μιας άγριας αντεργατικής και αντικοινωνικής πολιτικής, έχει αναλάβει να επιβάλει το Μνημόνιο 3.

Επίσημος βοηθός του Αη Βασίλη ο Δ. Βίτσας!

η συνέχεια εδώ:

Ο Αναπληρωτής Υπουργός Εθνικής Άμυνας Δημήτρης Βίτσας και η… νεράιδα Σταρένια

Έξω ντέρτια και καημοί...

τα ντέρτια της κυβερνητικής εκπροσώπου ΟΛΓΑΣ ΓΕΡΟΒΑΣΙΛΗ:


και ο καημός του ΜΑΡΚΟΥ ΒΑΜΒΑΚΑΡΗ να ...γίνει υπουργός:

Από την Τσιάπας ως την Ροζάβα οι εξεγερμένες γυναίκες ζωγραφίζουν ένα ημερολόγιο ελπίδας...

Εάν εκείνες που ζουν τον πόλεμο στην καθημερινότητά τους, ονειρεύονται και χτίζουν «έναν κόσμο που δεν έχει το χρώμα του τρόμου και του χρήματος, αλλά το χρώμα όλων των λαών της γης», τότε, εμείς δεν έχουμε δικαίωμα ν’ αφήσουμε το όνειρο.

.. ένα ημερολόγιο καθημερινού αγώνα, που αφηγείται ότι όλα όσα οραματιζόμαστε δεν είναι ουτοπία.

Τα έσοδα από την πώληση του ημερολογίου θα διατεθούν σε ζαπατίστικους συνεταιρισμούς γυναικών.

«Η “ανάπτυξη” είναι μια έννοια ζόμπι, στην οποία είμαστε εγκλωβισμένοι»

εμπνευσμένο από από το Buen Vivir, τοιχογραφία από την Brigada Ramona Parra (μια κολεκτίβα πολιτικής τέχνης του δρόμου στη Χιλή) 

Αναδημοσίευση από την "εφημερίδα των συντακτών"
 συνέντευξη στον Τάσο Τσακίρογλου

Ο Εντουάρντο Γκούντινας θεωρεί ότι οι σημερινοί παγκόσμιοι ηγέτες στερούνται το ηθικό ανάστημα ώστε να πάρουν κρίσιμες αποφάσεις για το περιβάλλον και το μέλλον των λαών. Μιλά για την κυριαρχία στις συνειδήσεις των ανθρώπων του «μύθου της ανάπτυξης» και επεξηγεί την εναλλακτική που συζητείται στη Νότια Αμερική και αφορά την έννοια του «Buen Vivir», μια εκδοχή του ευ ζην στο πλαίσιο μιας κοινότητας και σε αρμονία με τη φύση.

• Ποιες είναι οι προσδοκίες σας από την Κλιματική Διάσκεψη στο Παρίσι;

Θεωρώ ότι υπάρχει μια αυξανόμενη δημόσια πίεση στις κυβερνήσεις να καταλήξουν τουλάχιστον σε μια συμφωνία, έτσι ώστε να αποφευχθεί ακόμα ένα αδιέξοδο. Ωστόσο, όλη η ενημέρωση και η πρόσφατη ιστορία υποδεικνύουν ότι οι τελικές αποφάσεις θα είναι εντελώς ανώδυνες, χωρίς ακριβείς δεσμεύσεις σε κρίσιμα θέματα για τα οποία υπάρχει διένεξη και μάλιστα εγκαίρως. Να θυμόμαστε ότι χρειαζόμαστε δραστική μείωση των εκπομπών ρύπων, αλλά και σε σύντομο χρονικό διάστημα, εάν θέλουμε να παραμείνουμε εντός των ορίων θερμοκρασίας που θεωρούνται συμβατές με τη ζωή έτσι όπως την ξέρουμε σήμερα.

ΤΟ ΜΑΥΡΟ ΤΕΤΡΑΓΩΝΟ ΤΟΥ ΜΑΛΕΒΙΤΣ

(κλικ για μεγέθυνση)

Κερατέα, 5 χρόνια μετά...

(μούτι  στα αρβανίτικα σημαίνει σκατά)

Δελτίο Τύπου

5 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ Η ΚΕΡΑΤΕΑ ΔΕΝ ΞΕΧΝΑ - ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ ΜΝΗΜΗΣ 

5 χρόνια μετά δεν ξεχνάμε την επίθεση που δέχτηκε ο λαός της Κερατέας από μια ανάλγητη κυβέρνηση και την μοναδική στα χρονικά αντίσταση που προέβαλαν οι κάτοικοι, οι φορείς και οι αλληλέγγυοι. Την αντίσταση που έμελλε να γίνει εκτός από σύνθημα, παράδειγμα Αγώνα τόσο εντός όσο και εκτός συνόρων.

Ο Τσίπρας σιγά - σιγά παραδίδει την κυβερνητική εξουσία στην δεξιά...

Το πραγματικό κέντρο της κρατικής εξουσίας που κυβερνά σήμερα την χώρα δεν βρίσκεται ούτε στην βουλή,ούτε στα κυβερνητικά κλιμάκια και στα υπουργικά γραφεία, αλλά στο ευρωπαϊκό παρακράτος που συγκροτείται από ένα σύνολο οικονομικών και διοικητικών μηχανισμών που έχουν ειδικό καθεστώς λειτουργίας. Ένας απ' αυτούς τους μηχανισμούς είναι και το ΤΑΙΠΕΔ. Το καθεστώς ασυλίας που ισχύει από τα διοικητικά στελέχη ως τον τελευταίο υπάλληλο είναι γνωστά. Αναφέρουμε ενδεικτικά μια πρακτική που ίσχυε επί κυβέρνησης ΣΑΜΑΡΑ (και εξακολουθεί να ισχύει και επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ) ,που δείχνει τις σχέσεις αυτών των παρακρατικών μηχανισμών με τους υπόλοιπους μηχανισμούς του ελληνικού κράτους: Όταν υπάρχει κάποιο θέμα που απαιτείται συνεργασία υπαλλήλων του ΤΑΙΠΕΔ με υπαλλήλους άλλου κρατικού μηχανισμού, στις συναντήσεις που γίνονται οι εκπρόσωποι του ΤΑΙΠΕΔ δεν δηλώνονται με το πραγματικό τους όνομα και την την ιδιότητά τους, αλλά ως ο συνεργάτης νο 1, νο 2 και ούτω καθ' εξής.