Tι θα πει εκνευρίστηκαν και έφυγαν; Δεν πληρώνονται, χομπίστες είναι;

"Καθ 'οδόν για νέες επιτυχίες στη δουλειά!"

Αναδημοσίευση από την "αυγή"

Του Α.Τσέκερη και Γ. Κυρίτση. 

Αποχώρησε από τις διαπραγματεύσεις το ΔΝΤ. Εξαντλήθηκε η υπομονή του.

Είναι απίστευτο τι τραβάνε οι δανειστές για να μας κρατήσουν στο ίσιο δρόμο. Κανονικά θα έπρεπε να ντρεπόμαστε.

Προσπαθούν να μας κόψουνε το ΕΚΑΣ για να μας βοηθήσουν και εμείς παίζουμε με την υπομονή τους.

Ευτυχώς τους συμπαραστέκονται τα ιδιωτικά κανάλια.

Έχουμε και τις υψηλότερες συντάξεις στην Ευρώπη, λένε. Γι' αυτό πάνε όλοι στη λαϊκή με τις λιμουζίνες.

Ειδικά αυτοί που μαζεύουνε τα σκουπίδια.

Όταν ο "ραγιάς" Παπαδημούλης τρέμει και μασάει τα λόγια του, τότε κάτι καλό προμηνύεται για την χώρα...

«φωτιά και τσεκούρι στους προσκυνημένος»

(κλικ για μεγέθυνση)

Ο Θ. Κολοκοτρώνης, ακριβώς πριν 193 χρόνια, την 15 Ιούνη 1822, έγραψε την παρακάτω επιστολή/διακήρυξη με την οποία εισήγαγε την τακτική της τρομοκρατίας απέναντι στην τρομοκρατία των τουρκικών στρατευμάτων και ιδιαίτερα του Ιμπραήμ. Όπως δηλώνει αργότερα στα απομνημονεύματά του «Μόνον εις τον καιρόν του προσκυνήματος εφοβήθηκα διά την πατρίδα μου». 

Η προτροπή «Φωτιά και τσεκούρι στους προσκυνημένους» δεν ήταν απλά μια προειδοποιητική απειλή, αλλά μια στρατιωτική ταχτική. Σε όλο τον Μοριά, όσα χωριά αρνούντο να επανέλθουν στο στρατόπεδο των δυνάμεων της επανάστασης, δέχονταν αιφνιδιαστικές επιθέσεις. Οι πρωτεργάτες του προσκυνήματος συλλαμβάνονταν και εκτελούνταν. Στις πλατείες των χωριών οι απαγχονισμένοι συνεργάτες του εχθρού, δημιουργούσαν τον φόβο στους διστακτικούς κατοίκους και τους έκαναν να λάβουν σοβαρά υπόψη τους τις προειδοποιήσεις. Η τακτική αυτή εφαρμόστηκε σε βάθος χρόνου. Η συνεργασία του “Νενέκου” με τον Ιμπραήμ είχε ως αποτέλεσμα την εκτέλεσή του κατ' εντολήν του Κολοκοτρώνη το 1828 (δηλαδή, έξη χρόνια μετά την “επιστολή”), από τον αδελφό του δολοφονημένου Σαγιά.

Προς τον γκρεμό ή προς το ρέμα

Αναδημοσίευση από το "ThePressProject"

του Κώστα Εφήμερου

Κυριακή 14 Ιουνίου 2015, η ημέρα που φαίνεται ότι θα κρίνει περισσότερο από όλες τις άλλες το μέλλον της χώρας, πιθανότερα προς το αρνητικό, όποιο και αν είναι το αποτέλεσμα της διαπραγμάτευσης. Η εκπεφρασμένη επιθυμία του προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής να βρεθεί λύση πριν το άνοιγμα των αγορών την Δευτέρα έχει –όπως όλα τον τελευταίο καιρό- διπλή ανάγνωση… Το μόνο που ξέρουμε πια είναι το ποιος θα πληρώσει το λογαριασμό.

Οι αυταπάτες για “πολιτική και ευρωπαϊκή λύση”

(Μια απάντηση στο άρθρο της "εφημερίδας των Συντακτών": Μόνο πολιτική και ευρωπαϊκή λύση)

Το ΔΝΤ ήρθε στη χώρα μας – παραβιάζοντας τις καταστατικές του αρχές – όχι για να σώσει το νόμισμά της, αλλά προκειμένου να σώσει μια νομισματική ένωση, την ΟΝΕ. Αν πράγματι κινδύνευε το ευρώ, τότε τα μέτρα και η βοήθεια που προσέφερε θα έπρεπε να καταμεριστούν εντός της ΟΝΕ και όχι μόνον στη χώρα μας. Αν δεν κινδύνευε το ευρώ, δεν είχε κανένα λόγο να ανακατευτεί στις εσωτερικές υποθέσεις της ΟΝΕ. Η δημοσιονομική πολιτική εντός της ΟΝΕ είναι εσωτερική της υπόθεση. Η εμπλοκή του ΔΝΤ εξυπηρετούσε τα σχέδια των επιτελείων της ΕΕ, ώστε να μην επιβαρυνθεί το ευρώ και το κόστος της πολιτικής  να το χρεωθεί αποκλειστικά η χώρα μας.

Το ΔΝΤ προβάλλει επίσης μια σημαντική θέση που αμφισβητείται από τις πολιτικές των επιτελείων της ΕΕ. Ότι δηλαδή το χρέος της χώρας δεν μπορεί να εξυπηρετηθεί και θα πρέπει να γίνει αναδιάρθρωση. Η “ευρωπαϊκή λύση” αντίθετα στηρίζεται σε πολιτικές που αποβλέπουν να εξασφαλίσουν την εξυπηρέτηση του χρέους. Η σημερινή στάση του ΔΝΤ είναι στην πραγματικότητα μια μορφή πίεσης προς τα επιτελεία της ΕΕ, ότι θα πρέπει η κρίση χρέους της χώρας μας που απειλεί την ΟΝΕ, να διευθετηθεί με λύσεις εντός της ΟΝΕ.

ΤΙ ΕΙΔΟΥΣ ΚΟΜΜΑ ΕΙΝΑΙ Ο ΣΥΡΙΖΑ;

Του Νίκου Νούλα

(η μεταμόρφωση ενός ταλαντευόμενου αριστερού κόμματος σε ένα νεοφανές λαϊκιστικό κόμμα) 

Το κείμενο που ακολουθεί αποτελεί τη συνέχεια δύο προηγούμενων («Γιατί αποχωρώ από το ΣΥΡΙΖΑ», 26/5/15 και «Στρατηγική του “έντιμου συμβιβασμού” – κριτική και κριτική της κριτικής», 4/6/15) στα οποία εξέθεσα: στον μεν πρώτο τους λόγους αποχώρησής μου από το ΣΥΡΙΖΑ, στο δε δεύτερο τις απόψεις μου πάνω στη συζήτηση για τη στρατηγική του εν λόγω φορέα. Μπορεί, αν θέλει, να τα βρει κανείς στο διαδίκτυο. 

Θεωρώ ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ένα από τα κόμματα που άλλαξε αρκετές φορές στη εντεκάχρονη ιστορία του. Χοντρικά και απλουστευτικά: από κόμμα διάσωσης του ΣΥΝ -αλλά και επαφής με το αντιπαγκοσμιοποιητικό κίνημα- την περίοδο 2004-2007, άλλαξε σε ένα ριζοσπαστικό κόμμα την περίοδο 2007-2009, έπεσε σε “κώμα” την επόμενη περίοδο, για να αναγεννηθεί με το αντιμνημονιακό κίνημα.

Κοινό χαρακτηριστικό αυτών των περιόδων ήταν η ταλάντευση μεταξύ ριζοσπαστικών, ρεφορμιστικών και συστημικών στρατηγικών. Ανάλογα με τη σχέση αυτών των τριών αυτών στρατηγικών, έγινε και η περιοδολόγηση που προηγήθηκε.

Εικόνες από την συγκέντρωση για την επαναλειτουργιά της ΕΡΤ

Τι είδε χθες ο Γιαπωνέζος στην πλατεία Συντάγματος;

Χθες, λίγο πριν δύσει ο ήλιος καθόμουν στα σκαλάκια της πλατείας συντάγματος και χάζευα την συγκέντρωση του ΠΑΜΕ. Με πλησιάζει ένας Γιαπωνέζος τουρίστας που έκανε βόλτα στην πλατεία και με ρωτάει τι είναι αυτή η συγκέντρωση. Του λέω ότι θα του απαντήσω, αλλά πρώτα θέλω να μου πει τι φαντάζεται πως είναι. Σας μεταφέρω την απάντησή του.

ΕΚΤΑΚΤΟ: Συμφωνία 9μηνο ενδιάμεσο πρόγραμμα – εκταμίευση 11δισ. ευρώ

Αναδημοσίεύση από το "altsantiri.gr"

Του Πέτρου Παπαβασιλείου

Στην κατάρτιση ενός ενδιάμεσου ειδικού προγράμματος, διάρκειας εννέα μηνών, κατέληξαν ο Αλέξης Τσίπρας, η Άνγκελα Μέρκελ και ο Φρανσουά Ολάντ, έπειτα από περίπου δύο ώρες εντατικών διαβουλεύσεων.

Σύμφωνα με πληροφορίες, το πρόγραμμα αυτό -το οποίο δεν θα έχει τα χαρακτηριστικά μνημονίου, αλλά ούτε και θα παρατείνει τις προηγούμενες συμβάσεις με τους δανειστές- θα συνδέεται με οικονομική βοήθεια ύψους 11 δισ. ευρώ.

Η κατάρρευση του ΣΥΡΙΖΑ έχει ήδη ξεκινήσει με την μείωση της εμπιστοσύνης προς τα κομματικά μέσα ενημέρωσης...

(κλικ για μεγέθυνση)

Τις ανησυχίες και τις εκτιμήσεις για το παρόν και το μέλλον του ΣΥΡΙΖΑ τις έχουμε διατυπώσει επανειλημμένα και δεν θα επανέλθουμε σε αυτές. Σήμερα θα επισημάνουμε μερικά κρίσιμα στοιχεία που κρούουν το κώδωνα του κινδύνου για την αξιοπιστία του, ζήτημα καθοριστικό για τις σχέσεις του με την κοινωνία.

Η “πολυφωνία” θεωρείται ότι δημιουργεί “σύγχυση” και επομένως είναι απαραίτητη μια πιο “υπεύθυνη” ενημέρωση, ιδιαίτερα τώρα που ο ΣΥΡΙΖΑ είναι κυβερνητικό κόμμα. Αυτή είναι εν συντομία η κυρίαρχη κομματική θέση που επικρατεί και έχει επιβληθεί στα μέσα μαζικής ενημέρωσης του ΣΥΡΙΖΑ. Το αποτέλεσμα αυτής της επικοινωνιακής πολιτικής είναι καταστροφικά για τον ίδιο τον ΣΥΡΙΖΑ.

Το ζήτημα της “πολυφωνίας” εντός του ΣΥΡΙΖΑ και στον ευρύτερο περίγυρό του δεν ήταν ποτέ πρόβλημα, αλλά αντίθετα ένα θετικό στοιχείο της ταυτότητάς του. Αντίθετα “σύγχυση” δημιουργούσαν οι παρεμβάσεις κομματικών και κυβερνητικών “παραγόντων” στα μέσα ΜΜΕ, από τα κανάλια της TV ως το Twitter και το Facebook.