Να υπογράψει η κυβέρνηση ένα νέο “μνημόνιο” στις 24 Απρίλη;

του Γιώργου Καλαντζόπουλου 

(ένα ερώτημα στον Κώστα Βεργόπουλο)

Ο Κώστας Βεργόπουλος σε ένα πρόσφατο άρθρο του (Διαπραγμάτευση ή εικονικός πνιγμός;) περιγράφει τους πραγματικούς όρους με τους οποίους διεξάγεται η διαπραγμάτευση της κυβέρνησης με τα επιτελεία της ΕΕ και του ΔΝΤ.

Αναγνωρίζει τις υποχωρήσεις που έχει ήδη πραγματοποιήσει η ελληνική κυβέρνηση σε σχέση με τις προγραμματικές της διακηρύξεις: “Αποδέχθηκε να μετατεθεί στο μέλλον το ζήτημα του χρέους, δεσμεύθηκε στο να μην προβεί σε μονομερείς ενέργειες, παρουσίασε κατάλογο διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων, συναίνεσε σε αξιόλογο αριθμό αποκρατικοποιήσεων και ιδιωτικοποιήσεων. Κορυφαία παραχώρηση της : η αύξηση του πρωτογενούς πλεονάσματος μέχρι 3,9% του ΑΕΠ, ξεπερνώντας σε αυτό ακόμη και την πρόσφατη συμφωνία της 20ης Φεβρουαρίου, η οποία το περιόριζε σε λιγότερο από 1,5% του ΑΕΠ.”

Επισημαίνει επίσης τις «κόκκινες γραμμές» που έχει θέσει στην διαπραγμάτευση: “Απορρίπτει πρόσθετες περικοπές μισθών και συντάξεων, εγκαθιστά την έννοια της ανθρωπιστικής κρίσης, θεσπίζει κατώτατο αφορολόγητο όριο 12000 ευρώ, επιλέγει δικαιότερο φορολογικό σύστημα με αύξηση της φορολόγησης των υψηλότερων εισοδημάτων”

Διαπιστώνει όμως το αδιέξοδο των διαπραγματεύσεων, αφού αυτές οι «κόκκινες γραμμές» δεν γίνονται δεκτές: “Ωστόσο, φαίνεται πως όλες οι παραχωρήσεις δεν αρκούν για να ξεπερασθεί η ευρωπαϊκή διαπραγματευτική δυστοκία και ολιγωρία. Η Ευρώπη, όχι μόνον δεν διαπραγματεύεται με την Αθήνα, αλλά φαίνεται αμετακίνητη και πεπεισμένη ότι όσο η συμφωνία μετατίθεται στο μέλλον και ο χρόνος κυλά ατελέσφορος, ο βρόγχος σφίγγει όλο και περισσότερο στον λαιμό της ελληνικής πλευράς.”

Όμως δεν απαντά στο τι πρέπει να γίνει. 

Επανέρχονται οι Συλλογικές Συμβάσεις στον ιδιωτικό τομέα

περισσότερα εδώ:

Επανέρχονται οι Συλλογικές Συμβάσεις, ακυρώνεται το Μνημόνιο

Γιάννης Μηλιός: «Ελπίζω ότι θα εμμείνουμε στις προγραμματικές μας θέσεις»

(διαφορετικές "αναγνώσεις" της ίδιας "εικόνας")

Η συνέντευξη του Γιάννη Μηλιού στο "ελεύθερο τύπο"

«Η διαπραγμάτευση δημιουργεί ευφορία αλλά υστερεί στην ουσία»

- Έχουμε δυόμιση μήνες κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Τι απολογισμό κάνετε;

Υπάρχουν θετικά στοιχεία, όπως ο νόμος για την αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης, η ρύθμιση των ληξιπρόθεσμων οφειλών. Και υπάρχουν άλλα που σηκώνουν συζήτηση. Η διαπραγμάτευση όπως ξεκίνησε, είχε πολλά στοιχεία επικοινωνιακά, που δημιούργησαν ένα πνεύμα ευφορίας στο εσωτερικό της χώρας, αλλά υστερούσε εξ αρχής στην ουσία. Επίσης εξ αρχής παρουσίαζε έντονες αντιφάσεις. Η «σκληρή» στάση μπροστά στις τηλεοπτικές κάμερες απέναντι στον Γερούν Ντάισελμπλουμ, κατά την πρώτη επίσκεψή του στην Ελλάδα μετά τις εκλογές, δεν συνάδει με τις δηλώσεις του Υπουργείου Οικονομικών ότι υπάρχει συμφωνία με το 70% του Μνημονίου. Αυτή η τελευταία δήλωση «ενθαρρύνει» τους «Θεσμούς» να πιέζουν για συνέχιση των μνημονιακών πολιτικών. Διότι κακά τα ψέμματα: Μνημόνιο δεν είναι η πάταξη της φοροδιαφυγής και του οικονομικού εγκλήματος (όπως η λαθρεμπορία προϊόντων πετρελαίου και καπνού), δηλαδή η επιβολή της νομιμότητας και η πάταξη της παρανομίας, που αποτελούν διαχρονική υποχρέωση και καθήκον κάθε κυβέρνησης σε κάθε χώρα. Μνημόνιο αποτελεί η κατάργηση των συλλογικών διαπραγματεύσεων και των εργασιακών δικαιωμάτων, οι περικοπές μισθών και συντάξεων, η συρρίκνωση των δημόσιων δαπανών για την υγεία στο 6% του ΑΕΠ (όταν ο ευρωπαϊκός μέσος όρος είναι 8% και στη Γερμανία ξεπερνάει το 9% του ΑΕΠ).

Το ΚΚΕ αναθεωρεί την ιστορία του...

Το Μεγάλο Σάβατο δημοσιεύτηκε στον ριζοσπάστη ένα κείμενο για την έκδοση «Το ΚΚΕ στον ιταλοελληνικό πόλεμο 1940-41» με τον χαρακτηριστικό υπότιτλο “Μια πρώτη απάντηση σε αστικές και οπορτουνιστικές επιθέσεις”, το οποίο, όπως γράφει ο Γιώργος Πετρόπουλος:“Αντί να απαντήσει ευθέως και να αποδεχτεί το γεγονός ότι η σημερινή ηγεσία του ΚΚΕ αποκηρύσσει το πρώτο γράμμα του Ν. Ζαχαριάδη, προτίμησε να μας θυμίζει τι έγραφαν οι συντάκτες του ΕΘΝΟΥΣ και της ΕΦΗΜΕΡΙΔΑΣ ΤΩΝ ΣΥΝΤΑΚΤΩΝ (Π. Τσούτσιας και Φ. Παπούλιας αντίστοιχα) όταν το σημερινό ΚΚΕ αποκαθιστούσε τον Ζαχαριάδη το 2011!!!”

ολόκληρο το κείμενο του Γ. Πετρόπουλου εδώ:

Διαλύουν το ΚΚΕ, ζητάνε και τα ρέστα

Πέθανε ο Εντουάρντο Γκαλεάνο

Ο Ουρουγουανός συγγραφέας και δημοσιογράφος Εντουάρντο Γκαλεάνο, πέθανε σήμερα τα ξημερώματα σε ηλικία 74 ετών σε νοσοκομείο του Μοντεβίδεο όπου νοσηλευόταν τις τελευταίες μέρες μετά από επιδείνωση της υγείας του λόγω καρκίνου των πνευμόνων.

Μια επίκαιρη συνέντευξη του με ελληνικούς υπότιτλους:

ο Eduardo Galeano μιλάει για τον φόβο

ΔΕΝ ΚΑΝΟΥΜΕ ΒΗΜΑ ΠΙΣΩ ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΕΙ, ΤΩΡΑ, ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΗΣ ΕΞΟΡΥΞΗΣ ΧΡΥΣΟΥ ΣΤΗ ΧΑΛΚΙΔΙΚΗ

ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΕΞΟΡΥΞΗ ΧΡΥΣΟΥ ΣΤΗ ΧΑΛΚΙΔΙΚΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΚΑΙ ΠΟΡΕΙΑ

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ (ΠΕΜΠΤΗ 16 ΑΠΡΙΛΗ, 6 Μ.Μ., ΠΡΟΠΥΛΑΙΑ)

Με εντατικό ρυθμό συνεχίζεται η ισοπέδωση του δάσους των Σκουριών, στη Χαλκιδική. Τώρα, έχουμε όλοι και τη ζωντανή εικόνα της καταστροφής που συντελείται. Παρόλα αυτά, ότι έχουμε δει, ως τώρα, δεν είναι παρά ένα μικρό μόνο μέρος των όσων σχεδιάζονται, προκειμένου να υλοποιηθεί μια από τις πιο καταστροφικές επενδύσεις των τελευταίων δεκαετιών, αυτή της εξόρυξης χρυσού στη ΒΑ Χαλκιδική. Ξέρουμε, επίσης, πως κατάφεραν να φτάσουν ως εδώ. Με αδειοδοτήσεις στηριγμένες σε ψεύτικα στοιχεία και διάτρητες μελέτες. Με τον εκμαυλισμό και τον εκβιασμό μέρους της τοπικής κοινωνίας. Με τη βία, την καταστολή και τις διώξεις εναντίον όσων αντιδρούν. Με τη συγκατάνευση μιας «τυφλής» δικαιοσύνης. Και, τέλος, με την πλήρη υποστήριξη των κυβερνήσεων των τελευταίων ετών.

Μ’ αυτά και μ’ εκείνα, η Eldorado Gold, οι υποστηρικτές της και οι πολιτικοί προστάτες της πίστεψαν ότι έλυσαν το πρόβλημα δια παντός. Και ότι μπορούν να προχωρήσουν ανενόχλητοι την καταστροφική επένδυση στη Χαλκιδική. Υπολόγισαν λάθος. Λίγο η πολιτική αλλαγή των τελευταίων μηνών, πολύ περισσότερο ο ανυποχώρητος αγώνας της πλειοψηφίας των κατοίκων της περιοχής, έφτασαν για να αρχίσει πάλι ο πανικός και η ταραχή. Που εκδηλώνεται με τον πιο άσχημο τρόπο και με «πολιορκητικό κριό» τους εργαζόμενους στην εταιρεία, όπως έγινε πριν λίγες μέρες στο «Χοντρό δέντρο». Στημένες αντισυγκεντρώσεις, προπηλακισμοί και τραυματισμοί αγωνιζόμενων κατοίκων, τραμπουκισμοί στα χωριά. Και πάλι με τις «πλάτες» της αστυνομίας και πάλι με μαζική παραπληροφόρηση από τα κανάλια των εργολάβων, τα δικά τους κανάλια.

Η ασφυξία του Ασφαλιστικού

Αναδημοσίευση από την "εφημερίδα των συντακτών"

του Σάββα Ρομπόλη
 

Το παρατεταμένο υψηλό επίπεδο της ανεργίας (26%), η μείωση των μισθών (40%-45%), η εκτεταμένη εισφοροδιαφυγή (15 δισ. ευρώ), οι οφειλές προς τα ασφαλιστικά (17,4 δισ. ευρώ), το PSI (απώλειες 12,5 δισ. ευρώ), η μείωση της κρατικής επιχορήγησης προς τα ασφαλιστικά ταμεία (από 18,9 δισ. ευρώ το 2009 σε 8,6 δισ. ευρώ το 2014), οι δυσμενείς δημογραφικές εξελίξεις κλ.π., οδήγησαν το Σύστημα Κοινωνικής Ασφάλισης (ΣΚΑ), στη χώρα μας, σε ασφυξία οικονομική και λειτουργική, παρά τη μείωση των συντάξεων κατά 45% [44,8% των συνταξιούχων έχει σύνταξη που αντιστοιχεί κάτω από το όριο της φτώχειας (655 ευρώ)], τη θεσμική και λειτουργική κακοποίησή του, τον δομικό μετασχηματισμό του χαρακτήρα του (από αναδιανεμητικό σε κεφαλαιοποιητικό) και τον ιδιωτικοποιημένο προσανατολισμό του.

Με άλλα λόγια, το συστημικό κέντρο βάρους του ΣΚΑ μετατοπίζεται από ένα σύστημα κοινωνικής αλληλεγγύης, αναδιανεμητικό και συλλογικό, σε ένα εξατομικευμένο σύστημα, κεφαλαιοποιητικό (βασική σύνταξη, ιδιωτικά επικουρικά συνταξιοδοτικά σχήματα, επαγγελματική και ιδιωτική ασφάλιση). Αξίζει να σημειωθεί ότι οι εκπρόσωποι των δανειστών κατά τη διάρκεια της διαπραγμάτευσης (Φεβρουάριος-Μάρτιος 2015) με τη νέα ελληνική κυβέρνηση, παραβλέποντας την οικονομική και κοινωνική ασφυξία που έχουν επιφέρει οι περιοριστικές πολιτικές στο σύστημα κοινωνικής προστασίας στην Ελλάδα, επιμένουν στην περαιτέρω μείωση των κοινωνικών δαπανών, των συντάξεων (κύριων και επικουρικών), του εφάπαξ, στην αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης, στη διεύρυνση ιδιωτικών συνταξιοδοτικών σχημάτων και στην παραβίαση θεμελιωδών συνταξιοδοτικών και κοινωνικών δικαιωμάτων.

Τόνι Νέγκρι: Τα ευρωπαϊκά κινήματα πρέπει να στηρίξουν την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ

Ανεξάρτητα από το ποιος κυβερνά, έχουμε πάντα ανάγκη από τα κινήματα. Πρέπει να υπάρχει μια διαρκής προτροπή διαμαρτυρίας, πρέπει να ξυπνήσουμε στον κόσμο τη συνείδηση της διαμαρτυρίας. Πρέπει να αναζητάμε πάντα τη στρατηγική από τα κινήματα. Η κυβέρνηση αποτελεί την τακτική, μια μεγάλη κίνηση τακτικής. Τη στρατηγική τη δίνουν πάντα τα κινήματα. Η στρατηγική είναι η δύναμη και αυτή αποτελεί μια μορφή μεταβατικής οργάνωσης, μέχρι να καταφέρουμε να καταστρέψουμε αυτό το κράτος. Πρέπει να επινοήσουμε τα πάντα. Σε αυτές τις καταστάσεις που ζούμε δεν φθάνει μόνο να αντιδράσουμε στον νεοφιλελευθερισμό. Πρέπει να καταφέρουμε να οικοδομήσουμε μια νέα δομή κοινωνικών σχέσεων

ολόκληρο το κείμενο της συνέντευξης στην "αυγή" εδώ:

Τόνι Νέγκρι: Τα ευρωπαϊκά κινήματα πρέπει να στηρίξουν την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ

Δεύτε λάβετε φως εκ του ανεσπέρου φωτός...

Διάλογος περί του εν Ιεροσολύμοις Αγίου Φωτός

Αναδημοσίευση από τα "ενθέματα"

του Αδαμαντίου Κοραή

Τα πρόσωπα του Διαλόγου: Φώτιος, Καλλίμαχος 

Φ. Σ’ ερώτησα και άλλοτε, και δεν ηθέλησες ποτέ να με φανερώσης καθαρά την γνώμην σου.

Κ. Περί τίνος;

Φ. Περί του εις την Ιερουσαλήμ θαυματουργουμένου αγίου φωτός.

,Κ. Άγιον φως άλλο εν γνωρίζω παρά το «Φως εκ φωτός», θείον αληθινόν εκ θεού αληθινού» ως το μαρτυρεί το Σύμβολον της πίστεως.

Φ. Ουδ’ εγώ αμφιβάλλω περί τούτου. Αλλ’ εις τούτου του Φωτός τον τάφον, ας πιστεύσωμεν τους αγιοταφίτας, και τους επιστρέφοντας από την Ιερουσαλήμ προσκυνητάς, φαίνεται κατ’ έτος άλλο φως υλικόν, εκ του οποίου ανάπτουν οι προσκυνηταί τας λαμπάδας των.