
Μετά τα ΜΜΕ, που εδώ και καιρό έχουν αναδείξει την «χρυσή αυγή» ως βασικό πολιτειακό παράγοντα, έρχονται οι εισαγγελικές αρχές και οι κατασταλτικοί μηχανισμοί του κράτους να εμπεδώσουν με τις πρακτικές τους τα πολιτικά της προστάγματα. Δεν πρόκειται για άλωση κάποιων κρατικών μηχανισμών από τους χρυσαυγίτες αλλά για αλλαγές που συντελούνται στο ίδιο το κράτος, το οποίο γίνεται πιο αυταρχικό και αντιδραστικό μπροστά στην λαϊκή αγανάκτηση.
Η συγκυβέρνηση της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ και της ΔΗΜΑΡ στρώνει το χαλί για την επόμενη κυβέρνηση, που θα υπηρετήσει αυτό το κράτος. Η νεοφιλελεύθερη πολιτική του κεφάλαιου, δεν συγκροτείται ούτε εκφράζεται αναγκαστικά μέσω των «παραδοσιακών» αστικών κομμάτων του δικομματισμού. Αν το πολιτικό κοινοβουλευτικό σύστημα βρίσκεται σε κρίση, το κράτος το οποίο είναι πραγματικός εκπρόσωπος των κυρίαρχων τάξεων, παραμένει ισχυρό και αναμορφώνεται.
Το νέο πρόσωπο του κράτους το είδαμε πρόσφατα, τόσο με τις προληπτικές συλλήψεις διαδηλωτών την 26η Σεπτέμβρη, όσο και με τον «άγιο Παστίτσιο». Η παρουσία της ΔΗΜΑΡ στην κυβέρνηση παρέχει ένα «αριστερό» άλλοθι σε αυτό τον μετασχηματισμό του κράτους. Η ΔΗΜΑΡ είναι χρήσιμη μόνον στο να συναινέσει και να ψηφίσει τα μέτρα, μετά θα αναλάβει το κράτος με τους χρυσαυγίτες του την εφαρμογή τους και την τήρηση του νόμου...































