Για τα ζητήματα της "Ε" έχουμε επανειλημμένα αναφερθεί σε άλλα δημοσιεύματά μας. Εξάλλου είναι θέματα γνωστά και συζητιούνται στους χώρους της Αριστεράς. Στα πλαίσια λοιπόν αυτών των συζητήσεων έχει αναδειχθεί ένα σημαντικό ζήτημα για την στάση πολιτικών στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ και πως τοποθετούνται σε σχέση με την αντίθεση εργαζομένων - εργοδοσίας στη "Ε". Φαίνεται πως για κάποιους στην Κουμουνδούρου οι αγώνες των εργαζομένων περνάνε σε δεύτερη μοίρα σε σχέση με τις πολιτικές σκοπιμότητες και προθέσεις, και αποφάσισαν να κινηθούν σε ανάλογους δρόμους, δρόμους που συμπορεύονται με τον Περισσό (όπως για παράδειγμα εδώ: Όσα δεν φτάνει η αλεπού τα κάνει ...ΛΕΝΙΝΙΣΜΟ!). Θεωρούμε ότι όχι μόνον δεν μπορούν αυτά τα ζητήματα να περνάνε απαρατήρητα και να προχωράμε κάνοντας πως δεν συμβαίνει τίποτα, αλλά αντίθετα θα πρέπει να καταγγέλλονται δημόσια και να στιγματίζονται οι συγκεκριμένες συμπεριφορές.
Ποιό είναι το θέμα που αναφερόμαστε; Περιγράφεται αναλυτικά στο παρακάτω απόσπασμα από στο δημοσίευμα "Για τα “τυποις απεργιακά” φύλλα της Ελευθεροτυπίας" της Αφροδίτη Πολίτη:
Ποιό είναι το θέμα που αναφερόμαστε; Περιγράφεται αναλυτικά στο παρακάτω απόσπασμα από στο δημοσίευμα "Για τα “τυποις απεργιακά” φύλλα της Ελευθεροτυπίας" της Αφροδίτη Πολίτη:
Κι όμως, όσο κι αν ειναι άχαρο, κάποιος πρέπει να το κάνει. Οχι μόνο για τον αγώνα που χάνεται όταν δεν δίνεται αλλά κι όταν τον εγκαταλείπουμε στον αυτόματο πιλότο αναζητώντας «συνεταιριστικές» σωσίβιες λέμβους εκτός Τιτανικού, αλλά και για τη χαμένη τιμή της αριστεράς. Μιας αριστεράς που στη συγκεκριμένη περίπτωση όχι μονο δεν ήξερε, αλλά και δεν ρώταγε.