Η πρόσφατη εκλογολογία για τις περιφερειακές εκλογές που έρχονται το φθινόπωρο ανέδειξε το χειρότερο πρόσωπο της Αριστεράς. Όλης της Αριστεράς, η οποία αμήχανη μπροστά στην πρόσφατη βαριά ήττα του μαζικού κινήματος απέναντι στην επίθεση που δέχτηκε ο κόσμος της εργασίας, προσπαθεί να δημιουργήσει αναχώματα στις δημοτικές και περιφερειακές εκλογές. Όμως δεν είναι καθόλου σίγουρο ότι θα πετύχει τους στόχους της.
Κόντρα σε αυτή την κατάσταση, υπάρχουν και φωνές που έρχονται από κόσμο που έχει ανοικτά τα μάτια του και τα …αυτιά του. Μια τέτοια φωνή είναι η ιστοσελίδα «Ανωτάτη Σχολή Κακών Τεχνών», από την οποία αναδημοσιεύουμε το παρακάτω απόσπασμα από ένα κείμενο που γράφτηκε τον Μάη του 2010:
...Σήμερα στην Αριστερά υπάρχουν δυο εκ διαμέτρου αντίθετες θέσεις: η μία υποστηρίζει ότι η υπάρχουσα Αριστερά είναι ικανή να παίξει πρωταγωνιστικό ρόλο στον επικείμενο κοινωνικό πόλεμο, η άλλη ότι είναι τελείως ανεπαρκής και πρέπει πολλά πράγματα να αλλάξουν. Ποια από τις δυο αυτές απόψεις θα επικρατήσει; Μα η πρώτη φυσικά, του Κουβέλη, του Τσίπρα, του Παπαδημούλη, του Λαφαζάνη. Η Αριστερά αυτή δεν μπορεί να αλλάξει, δεν μπορεί να αυτοδιαλυθεί, να αυτοαναδιοργανωθεί, να καταργήσει από μόνη της τα προνόμια και τις φιλοδοξίες των στελεχών της . Η Αριστερά του μέλλοντος δεν θα προέλθει από αυτήν. Όποιος, όποια το αντιλαμβάνεται, σηκώνεται και φεύγει. Κι αυτοί που έφυγαν, από το 1974 μέχρι σήμερα, είναι δεκάδες χιλιάδες. Σήμερα, υπάρχει μια ορατή Αριστερά και μια αθέατη. Εκλογικά, τα ποσοστά της πρώτης κυμαίνονται μεταξύ του 10-15%, παραμένουν σταθερά εδώ και τριανταπέντε χρόνια. Τα ποσοστά της δεύτερης, της αθέατης Αριστεράς, κυμαίνονται μεταξύ του 12-25% . Από αυτήν την αθέατη Αριστερά θα προκύψει η Αριστερά του μέλλοντος, η Αριστερά που δεν λέει άλλα κι άλλα θα κάνει, η Αριστερά που θα εκλάβει τους σκοπούς της ως σημείο εκκίνησης, που θα επιχειρήσει να επιλύσει εδώ και τώρα τα κοινωνικά προβλήματα που προκαλούνται από την αρπαγή του συλλογικά παραγόμενου κοινωνικού πλούτου, που η οργάνωσή της θα είναι πρόπλασμα της εξισωτικής κοινωνίας που επιδιώκουμε...