ΦΩΤΙΑ ΣΤΑ ΓΕΝΙΚΑ ΕΠΙΤΕΛΕΙΑ!
Αγωνιζόμαστε για την "ΣΥσπείρωση της ΡΙΖοσπαστικής Αριστεράς" στην κατεύθυνση της κοινής δράσης στους μαζικούς χώρους και τα κοινωνικά κινήματα, και παράλληλα για την πολιτική της συγκρότηση σε ένα ενιαίο αμεσοδημοκρατικό πολιτικό φορέα

Παρασκευή 2 Ιουλίου 2010

Δρόμος, Σάββατο 3 Ιουλίου, τεύχος 20, σελίδες 40

Κόκκινη γραμμή για την κοινωνία η ψήφιση του ασφαλιστικού
Συνέντευξη του καθηγητή συνταγματικού δικαίου Ανδρέα Δημητρόπουλου
για το μνημόνιο και τα μέτρα
Δεν θα γυρίσουμε πίσω από το 1911.
Βασίλης Ασημακόπουλος, μέλος της συντακτικής ομάδας του Νέου Αγωνιστή
Με ποια κατεύθυνση απέναντι στην πολιτική κρίση
Ρούντι Ρινάλντι
Η συζήτηση για το Μέτωπο συνεχίζεται
Γράφουν ο Παναγιώτης Σωτήρης-ΑΡΑΝ, ο Πέτρος Ζούνης-ΑΚΟΑ και ο Δημήτρης Χατζηπαναγιώτου-Οικολόγοι Εναλλακτικοί

Τα ΜΜΕ του ελληνικού στόλου

Έχετε αναρωτηθεί μήπως οι εφοπλιστές μας θα προτιμούσαν η χώρα μας να χρεοκοπήσει, να βγει από το ευρώ και να γίνει η "Αντίγκουα" της Μεσογείου;

Με αφορμή τα πρόσφατα γεγονότα στο λιμάνι και πως αντιμετωπίστηκαν από τα ΜΜΕ, θα θέλαμε να κάνουμε μερικές επισημάνσεις για το εφοπλιστικό κεφάλαιο. Τον τελευταίο καιρό έχει γίνει της μόδας η άποψη ότι η αστική τάξη της χώρας μας είναι σχεδόν ανύπαρκτη, δεν έχει "εθνική" στρατηγική και κοιτάει μόνον τα στενά της ταξικά συμφέροντα, έχει υποταχτεί και ξεπουληθεί στους ξένους γι αυτό και είμαστε μια χώρα υπό την κατοχή του ΔΝΤ και της Ε.Ε. Είναι έτσι τα πράγματα;

Πέμπτη 1 Ιουλίου 2010

Τα «ΙΟΥΛΙΑΝΑ»...


Το καλοκαίρι, όταν ο λαός απολαμβάνει τα μπάνια του, επιλέγουν συνήθως οι κυβερνήσεις στη χώρα μας να θεσμοθετήσουν αντιλαϊκά μέτρα. Έχει όμως ο καιρός γυρίσματα. Λίγες μέρες πριν από τις 15 Ιουλίου 1965, κανένα κόμμα, καμία οργάνωση, κανένας θεωρητικός δεν μπορούσε να προβλέψει ότι θα άρχισε η εποποιία του Ιουλίου που κράτησε για περίπου 70 μέρες, έριξε δυο κυβερνήσεις και μάλλον καθυστέρησε 2 χρόνια το πραξικόπημα…

ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΔΡΑΣΕΩΝ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑΣ ΚΑΤΟΙΚΩΝ ΠΑΤΗΣΙΩΝ


H "ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΚΑΤΟΙΚΩΝ ΠΑΤΗΣΙΩΝ" οργάνωσε εβδομάδα δράσεων: Ενάντια στο «μονόδρομο» τους να πάρουμε την κατάσταση στα χέρια μας και να παλέψουμε…

Στα πλαίσια αυτά διοργανώθηκαν στο κτήμα Δρακοπούλου (Πατησίων 356-358) το Σάββατο 26 Ιουνίου προβολή του ντοκιμαντέρ (2007) του Κριστιάν Ρουό «Οι Άνθρωποι της LIP: Η Φαντασία στην Εξουσία». Στον απόηχο της εξέγερσης του Μάη του ΄68, το 1973 ξεκίνησε απεργία στην ωρολογοποιία LIP που κινδύνευε να κλείσει. Το ντοκιμαντέρ αναβιώνει βήμα βήμα τη συνειδητοποίηση των ειδικευμένων εργατών της LIP.

Επίσης την Τρίτη 29 Ιουνίου οργανώθηκε Χαριστικό παζάρι πριν από στην ανοιχτή εβδομαδιαία συνέλευση της Πρωτοβουλίας.


Την Παρασκευή 2 Ιουλίου και ώρα 19:30 οργανώνεται εκδήλωση με θέμα:

Η κρίση - Το χρέος - Τα νέα μέτρα. Δεν θα πληρώσουμε τις «αμαρτίες αλλονών»

Ανοιχτή συζήτηση με τους  ΕΥΚΛΕΙΔΗ ΤΣΑΚΑΛΩΤΟ, ΧΡΗΣΤΟ ΚΑΡΑΜΑΝΟ και ΛΕΩΝΙΔΑ ΒΑΤΙΚΙΩΤΗ.

Μετά τη συζήτηση θα ακολουθήσει λαϊκό γλέντι με μουσική, ποτό, φαγητό.

Το Ρωμαϊκό Καλοκαίρι των Ναυαγίων

Την επόμενη εβδομάδα κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «Βιβλιόραμα» σε συνεργασία με τα Αρχεία Σύγχρονης Κοινωνικής Ιστορίας ένα ακόμη βιβλίο της σειράς «Μαρτυρίες», που ξεκίνησε ο Άγγελος Ελεφάντης και συνεχίζει ο Στρατής Μπουρνάζος. Πρόκειται για το Ρωμαϊκό καλοκαίρι των ναυαγίων του Δημήτρη Καραχάλιου, μέλους του γραφείου της Δημοκρατικής Νεολαίας Λαμπράκη, που έχοντας γλυτώσει τη σύλληψη τις πρώτες φοβερές ημέρες της δικτατορίας των συνταγματαρχών, καταφεύγει, τον Ιούνιο του 1967, στη Ρώμη. Εκεί, στην «Pensione San Michele», μαζί με άλλους Έλληνες αριστερούς, φοιτητές αλλά και παλαιότερους αγωνιστές, θα έρθει σε επαφή με τις πολιτικές και πνευματικές αναζητήσεις της ιταλικής αριστεράς, αλλά και θα αντιμετωπίσει το αμιγώς κομματικό πνεύμα που βλέπει με καχυποψία τους Λαμπράκηδες και την ΕΔΑ. Στο Ρωμαϊκό καλοκαίρι των ναυαγίων αποτυπώνεται όλη η ατμόσφαιρα των πρώτων μηνών της ελληνικής δικτατορίας στη Ρώμη των Ελλήνων εξορίστων, αλλά και οι πολιτικές αντιθέσεις και αποκλίσεις που θα οδηγήσουν, λίγο μετά, στη διάσπαση του 1968. Πρόκειται άλλωστε για την πρώτη από τις «Μαρτυρίες» που δεν αφορά τα βιώματα του Αλβανικού, της Αντίστασης και του Εμφυλίου. Ο Δημήτρης Καραχάλιος αφηγείται με διεισδυτικότητα, χιούμορ και χαμηλούς τόνους, αποτυπώνοντας με ενάργεια τους ανθρώπινους τύπους και το κλίμα εκείνων των παράξενων και μετέωρων ημερών.

Ενωμένοι θα ξεσηκωθούμε και θα νικήσουμε!

Δελτίο Τύπου ΚΟΕ


Το νέο καθεστώς που επιβλήθηκε στη χώρα μας από την τρόικα και εκπροσωπείται από τη δοσίλογη κυβέρνηση του κ. Παπανδρέου χρησιμοποιεί κάθε μέσο για να ανακόψει τη λαϊκή οργή. Με την αμέριστη βοήθεια των «μεγάλων» ΜΜΕ των εργολάβων και των εφοπλιστών, αλλά ακόμη και «ανανεωτικών» πολιτικών εγχειρημάτων, επιχειρεί να θέσει εκτός νόμου το δικαίωμα της απεργίας – που είναι πλέον ιερό μόνο όταν... δεν ασκείται.
Η λυσσαλέα επίθεση του μαύρου αυτού μετώπου στα συνδικάτα των ναυτεργατών και στο ΠΑΜΕ εξαιτίας της απεργίας στο λιμάνι είναι χαρακτηριστική της κατρακύλας όχι μόνο των γερμανοτσολιάδων της ΔΝΤ και της ΕΕ, αλλά και των δήθεν ανεξάρτητων σχολιαστών διαφόρων χώρων - από τους υπαλλήλους του κ. Αλαφούζου ως τους εκφραστές μιας «δημοκρατικής αριστεράς» τύπου κ. Α. Νεφελούδη. Ταυτόχρονα, όπου δεν πίπτει λόγος, πίπτει ράβδος. Όπως στην προχτεσινή γενική απεργία, όπου οι ένστολοι του ΔΝΤ και της ΕΕ άσκησαν και πάλι χημικό-βιολογικό πόλεμο εναντίον των διαδηλωτών, στη δε Ομόνοια έφτασαν να κυνηγούν και να χτυπούν κόσμο δίπλα στις ράγες του μετρό.

Τί έγινε στην 4η Αντιρατσιστική Γιορτή



Ενημέρωση εδώ:

Τετάρτη 30 Ιουνίου 2010

Ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ του Α. Τσίπρα χέρι - χέρι με τους εργατοπατέρες του ΠΑΣΟΚ!....


Η συγκέντρωση στο πεδίον του Άρεως της ΓΣΕΕ - ΑΔΕΔΥ ήταν από τις χειρότερες που έχουν γίνει τα τελευταία χρόνια. Η συνδικαλιστική γραφειοκρατεία απομονωμένη από τους εργαζόμενους εισπράττει τους καρπούς της πολιτικής της εξάρτησης από την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ. Και ενώ η δική μας Αριστερά θα έπρεπε να στέκεται κριτικά και να αναδεικνύει τον χειραγωγητικό ρόλο που έχουν οι ηγεσίες των τριτοβάθμιων συνδικαλιστικών οργάνων, συμπορεύεται μαζί τους σαν να μην συμβαίνει τίποτα...  Στην χθεσινή συγκέντρωση στο πεδίον του Άρεως - όπως εξάλλου ανακοινώθηκε και από τα μεγάφωνα - παρευρέθηκαν ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ Α. Τσίπρας και ο Φ. Κουβέλης. Το γεγονός ότι ο άλλος ...μισός ΣΥΡΙΖΑ ήταν στην συγκέντρωση στο Μουσείο δεν σώζει την κατάσταση, αλλά την περιπλέκει ακόμα πιο πολύ.

Ο ΣΥΝασπισμός μετά την αποχώρηση της Α.Π. και την εκλογή νέων καθοδηγητικών οργάνων από το συνέδριό του, έχει χάσει εντελώς τον μπούσουλα! Με κομμένη την ...ΑΝΑΣΑ παρακολουθούμε αυτές τις εξελίξεις. Αναμένουμε απ' όλους εκείνους που θεωρούσαν ότι η Α.Π. ήταν τα βαρίδια στα πόδια του Αλέξη που δεν τον άφηναν να βαδίσει ...αριστερά, πώς θα εξηγήσουν πως βρέθηκε χθες να τρέχει από πίσω τον Φ. Κουβέλη και να συναγωνίζεται ποιός να συμπορευτεί καλύτερα με τους πασόκους εργατοπατέρες. Μέχρι όμως να λάβουμε απάντηση σε αυτό το ερώτημα, σας αφήνουμε να απολαύσετε μερικές σκηνές από την μεγαλειώδη συγκέντρωση της ΓΣΕΕ - ΑΔΕΔΥ - ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ  και ΣΥΝ/Ανανεωτική Πτέρυγα.


Οι άλλες συγκεντρώσεις, τόσο του ΠΑΜΕ στο Σύνταγμα, όσο και η συγκέντρωση των σωματείων που διαχωρίζονται από τις πολιτικές της ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ και στηρίζεται από τις δυνάμεις της υπόλοιπης αριστεράς και του αντιεξουσιαστικού χώρου (Εικόνες από την ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ της 29ης Ιουνίου 2010), παρ όλο που μπορούν να χαρακτηριστούν αξιοπρεπείς, ήταν σαφώς μικρότερες από τις αντίστοιχες που έγιναν στις 5/5. Το γεγονός αυτό θα πρέπει να μας προβληματίσει ως Αριστερούς γιατί ο κόσμος δεν συμμετείχε μαζικά σ' αυτό το συλλαλητήριο. Και να αναρωτηθούμε μήπως "στραβά αρμενίζουμε"...

Τρίτη 29 Ιουνίου 2010

Για την απεργιακή συγκέντρωση στο λιμάνι του Πειραιά

(Αναδημοσίευση από την ιστοσελίδα: Gatouleas)



Μια δύσκολη απεργιακή κινητοποίηση διεξάγεται στο λιμάνι του Πειραιά.

Η κυβέρνηση προσπαθεί με ένα συνδυασμό προπαγανδιστικής λάσπης και αστυνομικού κράτους να σπάσει μια σημαντική μάχη του κινήματος.

Μερικές πληροφορίες εν συντομία…

1) Ναι… η δυνάμεις κατοχής του Χρυσοχοΐδη «κέρδισαν» την πρωινή μάχη. Τρία (τουλάχιστον) πλοία απέπλευσαν το πρωί..

2) Όχι… το λιμάνι δεν λειτούργησε. Η «διπλή» περιφρούρηση από μπάτσους και απεργούς απέτρεψε να «φορτώσουν» τα πλοία. Είναι ζήτημα να είχαν από 20 επιβάτες το καθένα.

3) Ναι… αυτοί που κάνουν τις απεργιακές φρουρές είναι φοιτητές και «συμπαραστάτες». Τα πληρώματα «δηλώνουν» πως δεν εργάζονται. Αυτή, όμως, είναι μία πάγια τακτική του κινήματος για να «σπάει» την περίφημη black list των εφοπλιστών. Αν είσαι εν ενεργεία ναυτικός και δηλώσεις «απεργός», δεν υπάρχει περίπτωση στον αιώνα των άπαντα να ξαναμπαρκάρεις. Γι` αυτό ΣΕ ΣΥΝΕΝΟΗΣΗ με τα πληρώματα επιστρατεύονται συνταξιούχοι, κυρίως, ναυτικοί και φοιτητές για να υλοποιήσουν τις απεργίες.. Γι` αυτό μην τσιμπάτε από τα κανάλια..

4) Ναι… η απεργία έχει επιπτώσεις και «σε εμάς»! Είναι «βαρύ» να χάνεις μια-δυο μέρες από τις λιγοστές διακοπές σου, αλλά … basta! Αν είναι έτσι να μην ξαναπεργήσει κανένας. Γιατροί και ασθενείς, σχολεία και παιδικοί σταθμοί κόντρα σε εργαζόμενους γονείς που «δεν έχουν που να αφήσουν τα παιδιά τους», ΔΕΗ και νοικοκυριά, σκουπιδιάρηδες και καθαριότητα, μεταφορές και καθημερινότητα… Αν είχαν δύναμη τα σωματεία σερβιτόρων, ιδιωτικών υπάλληλων ή τηλεπικοινωνιών θα είχαμε το STAR να ξεφωνίζει που «δεν μπορούμε να ξεσκάσουμε ένα σαββατόβραδο μιας και οι μπάρμεν απεργούν» ή για τις διακοπές στα κινητά.

5) Όχι… το ΣΥΡΙΖΑ-Μέτωπο-και-λοιπές-δημοκρατικές-δυνάμεις είναι άφαντο από τον Πειραιά. Ούτε ένα μικρό μπλοκ συμπαράστασης… Ούτε ένας από τους δυο του βουλευτές Πειραιά… Βρε ούτε μια ανακοίνωση για το ξεκάρφωμα. Φαίνεται η «ενότητα» δεν αφορά τη μάχη ενάντια στα μέτρα, αλλά μια συμφωνία κορυφής για να πουλάμε μούρη (τάχα μου-τάχα μου). Σύντροφοι, η ενότητα ΧΤΙΖΕΤΑΙ. Με αυτές τις συμπεριφορές, απλά, επιβεβαιώνεις τους ισχυρισμούς του ΚΚΕ πως η ενότητα σου είναι υποκριτική, κάλπικη.. μια ενότητα ΑΔΡΑΝΕΙΑΣ και όχι δράσης...

Εικόνες από την ΓΕΝΙΚΗ ΑΠΕΡΓΙΑ της 29ης Ιουνίου 2010


ΑΛΛΗ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ