Μεγάλη αντίφαση ανακάλυψε η ΕΦ.ΣΥΝ. στις δηλώσεις Λαφαζάνη για το “Εσθονικό” ζήτημα. Από τη μία, μας λέει το ρεπορτάζ της εφημερίδας, ο Παν. Λαφαζάνης καταγγέλλει ως “αντιδραστικές και νεοψυχροπολεμικές” τις διασκέψεις τύπου Ταλίν και από την άλλη επικρίνει τον ΣΥΡΙΖΑ ότι αρνήθηκε να πάει στο Ταλίν “για λόγους εσωτερικής κατανάλωσης”.
Μπορεί η ΕΦ.ΣΥΝ. να έχει οποιαδήποτε εκτίμηση για τα κίνητρα των Τσίπρα – Κοντονή να μην πάει η κυβέρνηση στο Ταλίν. Που, όμως, βλέπει την αντίφαση στις δηλώσεις Λαφαζάνη; Και από πού και ως πού βγάζει η ΕΦ.ΣΥΝ. το συμπέρασμα ότι αυτός που κάνει την εκτίμηση πως η κυβέρνηση δεν πήγε στο Ταλίν για λόγους “εσωτερικής κατανάλωσης”, θεωρεί ότι έπρεπε να είχε πάει;
(από το το δημοσίευμα του iskra.gr «ΕΦ. ΣΥΝ: Το γάρ πολύ του μνημονιακού ΣΥΡΙΖΑ και της κατά ΛΑ.Ε εμπάθειας γεννά…»)
Η αξιολόγηση των πράξεων με βασικό κριτήριο τα “κίνητρα”, όταν κατέχεις εξουσία, οδηγεί στην ιερά εξέταση και στα γκούλαγκ. Ευτυχώς τέτοιος κίνδυνος δεν υπάρχει από το iskra.gr...
Η Πολιτική όμως δεν είναι προπαγάνδα. Το iskra.gr μπορεί να στρατεύεται στην αποδόμηση των «σχέσεων εμπιστοσύνης» προς τον εναπομείναντα ΣΥΡΙΖΑ, όμως ο τρόπος με τον οποίο επιχειρείται αυτή αποδόμηση, δεν οδηγεί στην αναδόμηση νέων «σχέσεων εμπιστοσύνης» προς τον πολιτικό χώρο που εκφράζει. Ούτε βέβαια οικοδομεί κάποιο λαϊκό κίνημα,αφού κινείται ως πρακτική εντός του χώρου της «αστικής πολιτικής»
Τι σημαίνει αυτό, ας το δούμε χρησιμοποιώντας ως παράδειγμα ένα άλλο κείμενο από το iskra.gr, όπου φαίνεται πως οι συντάκτες του iskra.gr αναζητούν την “εμπιστοσύνη” που έχασαν από τον Α. Τσίπρα στον ...Vladimir Putin:
Όμως δεν πρόκειται για καμία «Επανάσταση στη ναυσιπλοΐα». Απλά οι πετρελαϊκές εταιρείες βρίσκουν τρόπους να μειώσουν το κόστος μεταφοράς και ν' αυξήσουν τα κέρδη τους. Το ρωσικό Christophe de Margerie στο παρθενικό του ταξίδι την Βόρεια διαδρομή που παρακάμπτει το Σουέζ είναι μισθωμένο από την Γαλλική Total. Η διαδρομή αυτή γινόταν και πριν με εμπορικά πλοία, μόνο που μπροστά πήγαινε ένα παγοθραυστικό από τον γερασμένο στόλο των ρώσικων παγοθραυστικών και ακολουθούσε το φορτηγό πλοίο. Τώρα που άλλαξαν οι κλιματολογικές συνθήκες και έχει μειωθεί το στρώμα του πάγου, μπορούν πλέον και εμπορικά παγοθραυστικά να κάνουν αυτήν την διαδρομή χωρίς την συνοδεία των ρώσικων παγοθραυστικών.
Όταν ρωτήθηκε από δημοσιογράφο ο καπετάνιος του Christophe de Margerie αν ξέρει γιατί το σκάφος ονομάζεται Christophe de Margerie, απάντησε " Αυτός (δηλαδή ο Christophe de Margerie) έχει εργαστεί σκληρά για τον πλούτο της Total και αυτής της Ρωσίας ». Το ρωσικό παγοθραυστικό βαφτίστηκε τον περασμένο Ιούνιο από τον Vladimir Putin αυτοπροσώπως, και πήρε το όνομά του από τον πρώην διευθύνοντα σύμβουλο της Total, που σκοτώθηκε σε αεροπορικό δυστύχημα το 2014 στη Μόσχα.
η Γαλλική LE FIGARO σε άρθρο της για αυτή την “επανάσταση”, γράφει: Το ρωσικό παγοθραυστικό Christophe de Margerie, που έχει ναυλωθεί από τον Total, είναι το πρώτο εμπορικό σκάφος που χρησιμοποιεί το πέρασμα της Αρκτικής από το βορειοανατολικό στην Ασία. Την “επανάσταση” που φαντασιώνονται οι συντάκτες του Iskra.gr αλλιώς την αντιλαμβάνεται η LE FIGARO: Το κέρδος είναι διπλό, 15 ημέρες λιγότερες σε σχέση με το δρόμο του Σουέζ και δεν χρειάζεται η συνοδεία παγοθραυστικού. (Premier voyage dans l'Arctique pour le brise-glace Christophe de Margerie)
Όμως οι συντάκτες του iskra.gr που δείχνουν μια ιδιαίτερη προσήλωση στην παρακολούθηση των ελληνορωσικών σχέσεων, θα έπρεπε τουλάχιστον να αναφέρουν ως “είδηση” το γεγονός ότι η κυβέρνηση του Α. Τσίπρα συνέχισε το έργο του Π. Λαφαζάνη για την βελτίωση των εμπορικών και οικονομικών σχέσεων με την Ρωσία και τους συμμάχους της και διεκπεραίωσε ένα από τους βασικούς στόχους που είχε θέσει ως Υπουργός. Σε αυτό το θέμα η “σιωπή” είναι πλήρης: Ούτε λέξη για την πράξη της κυβέρνησης, ούτε για για τα “κίνητρα”. Να υποθέσουμε ότι συμφωνούν αλλά ντρέπονται να το πουν;
Στην εφ.συν. υπάρχει και αυτό, αλλά φαίνεται ότι εκεί στο iskra.gr δεν το είδαν:
ΑπάντησηΔιαγραφή«Ας μην ανησυχούν τα ΝΕΑ, δεν υπάρχει κανένας Σταλινισμός στην εξουσία»
ΕΟΣ,
ΑπάντησηΔιαγραφήέχετε και εσείς τις εμμονές σας με την ΛΑΕ και ασχολείσθε παραπάνω με ότι της αντιστοιχεί...
Η ΛΑΕ είναι μια πλέον μια περιθωριοποιημένη πολιτική ομάδα που έχει όλα τα κακά και τίποτε απ' τα καλά του ΣΥΡΙΖΑ όσο ήταν αντιπολίτευση.
Είναι και αυτή ένα προεδρικεντρικό κόμμα με αρχηγό τον Λαφαζάνη, με περισσότερες ομοιότητες με τον συνασπισμό παρά με τον σύριζα στο τρόπο λειτουργίας και δράσης που το μόνο που ενδιαφέται είναι πως θα μπει στην βουλή για να επιβιώσει ως αστικός κοινοβουλευτικός μηχανισμός.
Ο Λαφαζάνης μετά την αποτυχία της ΛΑΕ στις εκλογές του Σεπτεμβρίου, θα έπρεπε να παραιτηθεί να ανοίξει ένας διάλογος για το “τι να κάνουμε”, ώστε η ΛΑΕ να γίνει ένα πλατύ μέτωπο όχι μόνον απ' αυτούς που την στήριξαν στις εκλογές αλλά και από άλλους. Όμως ακολούθησε την ανάποδη πορεία κάτω απ' το πρόσχημα ότι “όπου νάνε πέφτει ο Τσίπρας” και πρέπει να είμαστε έτοιμοι για εκλογές, Με μόνο εφόδιο, η πολιτική πλατφόρμα του “αριστερού ρεύματος” προχωράμε για την οργανωτική ανασυγκρότηση, απομακρύνοντας όσους έχους αντιρρήσεις ή επιφυλάξεις για το “πολιτικό κεκτημένο”.
Και είδαμε το αποτέλεσμα...
Πλέον, δεν υπάρχει σημείο επιστροφής για την ΛΑΕ.
Αυτό δεν οφείλεται μόνον στον Π. Λαφαζάνη αλλά και σε αυτούς που τον ακολουθούν.
Κάποιοι μπορεί να γκινιάζουν λίγο και να βλέπουν ότι τα πράγματα δεν πάνε όπως τα περίμεναν, αλλά δεν έχουν ούτε το θάρρος, ούτε την πολιτική επάρκεια για να αλλάξουν την πορεία αυτοδιάλυσης και περιθωριοποίησης της ΛΑΕ.
Σωστά αυτά που γράφεις, αλλά υπάρχει και μια άλλη διάσταση που δεν πρέπει να την υποτιμούμε:
ΔιαγραφήΌσο δεν υπάρχει μαζικό κίνημα στον δρόμο και πολιτικός φορέας με μαζικά κοινωνικά ερείσματα τότε οι όροι που διαμορφώνουν την πολιτική σκηνή είναι τα φαντάσματα του παρελθόντος. (βλέπε Λαλιώτης, διαδικασίες για την κεντροαριστερά, συζητήσεις για την ταύτηση του κομμουνισμού και τον φασισμό και άλλα παρόμοια). Σε αυτές τις συνθήκες το πολιτικό σύστημα χρησιμοποιεί το «φάντασμα» του Λαφαζάνη γιατί το βολεύει, να το παρουσιάζει ως “αντιπολίτευση” στην κυβέρνηση εξ αριστερών: Ιδού ποιά είναι η “άλλη αριστερά” σήμερα, αφού γνωρίζει καλά τα όρια και τις αδυναμίες της και ότι δεν διατρέχει κανένα κίνδυνο απ' αυτήν, όπως εξάλλου, δεν διέτρεξε κανένα όσο ήταν στον ΣΥΡΙΖΑ...
Είναι ενδεικτικό ότι ο “πόλεμος” προς την Ζωή Κωνσταντοπούλου και τον Γιάνη Βαρουφάκη είναι εντελώς διαφορετικός και πλήρως απαξιωτικός σε σχέση με τον Λαφαζάνη, με τον οποίο κάνει “διάλογο” με τους δικούς του όρους βέβαια (και αυτό γινόταν πάντα). Ο Λαφαζάνης αντιμετωπίζεται ως “το διαφορετικό” που μερικές φορές γίνεται και “γραφικό” ενώ οι άλλοι ως το “κακό και το καταστροφικό” για την χώρα, που θα πρέπει να εξοντωθεί...