ΦΩΤΙΑ ΣΤΑ ΓΕΝΙΚΑ ΕΠΙΤΕΛΕΙΑ!
Αγωνιζόμαστε για την "ΣΥσπείρωση της ΡΙΖοσπαστικής Αριστεράς" στην κατεύθυνση της κοινής δράσης στους μαζικούς χώρους και τα κοινωνικά κινήματα, και παράλληλα για την πολιτική της συγκρότηση σε ένα ενιαίο αμεσοδημοκρατικό πολιτικό φορέα

Παρασκευή 1 Ιανουαρίου 2016

ΓΕΝΑΡΗΣ 2015: Μια "διάσπαση" που αναγγέλθηκε πολλές φορές, αλλά δεν έγινε ποτέ στον ΣΥΡΙΖΑ!



Με μια σειρά κειμένων που θα ακολουθήσουν, θα κάνουμε τον δικό μας απολογισμό για το 2015. Το πρώτο κείμενο αναφέρεται  σε κάποια κρίσιμα πολιτικά ζητήματα  που σχετίζονται με την εκλογική νίκη του ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές της 20  Γενάρη.

Με αφορμή το έκτακτο συνέδριο παρωδία, και σε αντιπαράθεση με την αριστερή πλατφόρμα και άλλες μεταγενέστερες "αντιπολιτεύσεις", που τότε ήταν συμπολιτεύσεις  (ΚΟΕ, ΑΝΑΣΑ, 53plus  και άλλα παρόμοια) στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ, τότε που όλοι μαζί είχαν βάλει φερμουάρ στο στόμα τους, μπροστά στο ενδεχόμενο ανάληψης κυβερνητικών ευθυνών, δημοσιεύουμε (ΚΥΡΙΑΚΉ, 4 ΙΑΝΟΥΑΡΊΟΥ 2015) το το παρακάτω video:


(από εδώ: Στιγμιαίο συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ: Το χάσμα ανάμεσα στον “λογισμό” και “τ' όνειρο” διευρύνθηκε...)  μιλώντας ανοικτά για αντιδημοκρατική εκτροπή στο σύστημα διοίκησης του ΣΥΡΙΖΑ και τον εναγκαλισμό του με το κράτος. 

Στις 20 Γενάρη,, 5 μέρες πριν από τις εκλογές με το κείμενο  Άντε με το καλό! Την 25η Γενάρη “χωριζόμαστε”... θέσαμε το ζήτημα μιας άλλης “διάσπασης” του ΣΥΡΙΖΑ, πολύ διαφορετικής από αυτή που πραγματοποιηθήκατε το καλοκαίρι, ξεκινώντας από την θέση, ότι το πιο κρίσιμο ζήτημα για την Αριστερά, πιο σημαντικό από τα “προγράμματά” της και τις “θέσεις” της για την κρίση, την ΕΕ, την ΟΝΕ και άλλα συναφή παρόμοια με τα οποία αρκούνται να κατατρίβονται τα επιτελεία της, είναι η αντίληψη που έχει για την εξουσία ΄και πως αυτή αποτυπώνεται στην τριπλή σχέση  κράτος – κόμμα – κίνημα. Για αυτό το ζήτημα, τότε γράφαμε:   
Αυτό το ζήτημα, αν και έχει τεθεί με πολλούς και διαφορετικούς τρόπους στο παρελθόν (από την πρώτη κιόλας μέρα της οκτωβριανής επανάστασης με το σύνθημα “όλη η εξουσία στα σοβιέτ”), η ιστορία της Αριστεράς δείχνει την κυριαρχία μιας και μοναδικής πρακτικής που υποτάσσει στις ανάγκες της διαχείρισης της κρατικής εξουσίας, τόσο το κόμμα όσο και το κίνημα. Μέσα από αυτή την πολιτική πρακτική, το κόμμα, από το υλικό υπόδειγμα της “κομμουνιστικής ιδέας” που “αντιπολιτεύεται” το κράτος, απεμπολεί την αυτονομία του απ' αυτό και μετατρέπεται τελικά στο μακρύ χέρι του κράτους τόσο στο κίνημα όσο και στην κοινωνία. Αυτό δεν συνέβη μόνον στις χώρες του “υπαρκτού κομμουνισμού” αλλά και στην δύση, όταν τα κομμουνιστικά κόμματα ανέλαβαν ή έγιναν εφαψίες κυβερνητικών ευθυνών. Χαρακτηριστικό παράδειγμα το γαλλικό κομμουνιστικό κόμμα. Ένα μαζικό κόμμα, με 600.000 μέλη και με ένα αριστερό “κυβερνητικό πρόγραμμα” (σήμερα μπροστά του το ανάλογο του ΣΥΡΙΖΑ φαντάζει ως μια ήπια σοσιαλδημοκρατική διαχείριση), μετά από δυο χρόνια συγκυβέρνησης ουσιαστικά διαλύθηκε...

Μια απάντηση σε αυτό το ζήτημα είναι το “νέο” που έφερε το ΠΟΔΕΜΟΣ και αναστάτωσε το πολιτικό σύστημα της Ισπανίας. Αυτό το “νέο” δεν συνίσταται στις προωθημένες “προγραμματικές θέσεις” και στις “επαναστατικές διακηρύξεις” αλλά στις διαφορετικές πολιτικές πρακτικές ως προς την διαμεσολάβηση – εκπροσώπηση του λαϊκού παράγοντα στο χώρο της πολιτικής. Πρακτικές που έβγαλαν μαζικά τον κόσμο από τον “καναπέ” του και τον έκαναν ενεργό πολιτικό υποκείμενο, καταργώντας στην πράξη τις λογικές της ανάθεσης. Αντίθετα η αποτυχία του ΣΥΡΙΖΑ να γίνει “μαζικό κόμμα” (ζήτημα στο οποίο έχουμε αναφερθεί επανειλημμένα) είναι μια δυσμενής παρακαταθήκη για το μέλλον του ως διαχειριστή της κρατικής εξουσίας. Όμως δεν είναι η μόνη δυσμενής παρακαταθήκη. Ήδη από τις προηγούμενες εκλογές έχει ενστερνιστεί πολιτικές πρακτικές που εμπεδώνουν την λογική της “ανάθεσης”, τόσο στη εσωτερική του λειτουργία όσο και στην κοινωνία.

Αν ο ΣΥΡΙΖΑ ήθελε να είναι συνεπής με την θέση “χωριζόμαστε στα δυο ως δραστηριότητες” που εξέφρασε ο Α. Μπαλτάς, τότε άλλα πράγματα θα είχε κάνει, αλλά και με διαφορετικό τρόπο θα χειριζόταν το ζήτημα ανάληψης κυβερνητικών ευθυνών. Ο διαχωρισμός από τον “κοινοβουλευτικό κρετινισμό” της παραδοσιακής Αριστεράς μπορεί να γίνει μόνον μέσα από την αντιστροφή ανάμεσα στις ιεραρχήσεις που συνδέουν αυτές τις δραστηριότητες: πρώτα το κόμμα, μετά η κυβέρνηση, πρώτα οι ανάγκες του κινήματος, μετά οι ανάγκες της κυβερνητικής διαχείρισης. Αυτή η αντιστροφή θα μπορούσε να καταγραφεί με πολλούς τρόπους, όπως για παράδειγμα ο Α. Τσίπρας να μην γίνει πρωθυπουργός της χώρας αλλά να παραμείνει αρχηγός του κόμματος, το οποίο θα συνεχίσει να ασκεί οργανωμένα και αποτελεσματικά την “αντιπολίτευση στο κράτος”.

Όμως, δεν αρκούν οι διακηρύξεις που αναγνωρίζουν αυτή την διάκριση των δύο δραστηριοτήτων. Αυτή μπορεί να πραγματωθεί μόνον μέσα από μια άλλη αντίληψη για την πολιτική (γι' αυτό το θέμα έχουμε αναφερθεί αναλυτικά εδώ “Για την ταξική βάση της εσωκομματικής διαπάλης στον ΣΥΡΙΖΑ ), η οποία συγκροτείται με τις ταυτόχρονες πολιτικές πρακτικές που προωθούν “εδώ και τώρα” δύο ξεχωριστά “πολιτικά προγράμματα”, ανταγωνιστικά και σε ρήξη μεταξύ τους:

- Το “κυβερνητικό πρόγραμμα” που στοχεύει στην κρατική διαχείριση και αποτελεί χώρο ταξικών και κοινωνικών συμβιβασμών όπως αυτοί εκφράζονται εντός του κράτους και των πολιτικών του.

- Το “κινηματικό πρόγραμμα” που στοχεύει στην ανάπτυξη ενός αντισυστημικού και ανατρεπτικού μαζικού κινήματος ανταγωνιστικού προς το κράτος και το κεφάλαιο.

Όμως στους χώρους της παραδοσιακής Αριστεράς (και προφανώς του ΣΥΡΙΖΑ) το πρόγραμμα είναι ένα και μοναδικό, το “κυβερνητικό” στο οποίο εντάσσονται (με σχέσεις υποταγής) οι “ανάγκες” του κινήματος. Αυτή η αντίληψη για την πολιτική καταλήγει στη διαμόρφωση μια “εξωτερική σχέσης” με τα κινήματα και τις λαϊκές αντιστάσεις: Το πολιτικό υποκείμενο δεν συγκροτείται στο εσωτερικό των κινημάτων, αλλά στο εσωτερικό του κράτους. Συνήθως αυτή η πραγματικότητα θεωρητικοποιείται, είτε ως μια δεξιά αντίληψη για την “αυτονομία των κινημάτων”, είτε ως αρνητική οριοθέτηση απέναντι στον “κινηματισμό”.

26 σχόλια :

  1. Εντός του ΣΥΡΙΖΑ δεν υπήρξε καμία συγκροτημένη αντιπολίτευση από θέση αρχών. Οι όποιες ομαδοποιήσεις υπήρχαν είχαν ένα μόνον διακύβευμα: το μερίδιο της κομματικής εξουσίας που θα διαχειρίζονται.

    Αυτό συνέβαινε και στον ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟ, αυτό συνεχίστηκε και στον ΣΥΡΙΖΑ. Το Αριστερό Ρεύμα (όπως και η ΔΕΑ και άλλες ομάδες) επίσης δεν ήταν ποτέ με την αντίληψη για ένα δημοκρατικό μαζικό κόμμα των μελών, γιαυτό χέρι - χέρι με την ομάδα του Τσίπρα ήθελαν να παραμείνει ο ΣΥΡΙΖΑ ως μέτωπο των συνιστωσών του. (αυτόν εξάλλου τον ΣΥΡΙΖΑ αντιγράφουν πιστά και κατά την συγκρότηση της ΛΑΕ).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Το ΑΡΙΣΤΕΡΟ ΡΕΥΜΑ εννιά στις δέκα φορές ψήφιζε μαζί τον Κουβέλη τα ίδια πράγματα.

      Αυτή η σύμπνοια συνεχίστηκε και στο ζήτημα της μετεξέλιξης του ΣΥΡΙΖΑ σε κόμμα των μελών του. Όταν αποφασίστηκε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα γίνει κόμμα, ο ΚΟυβέλης εφυγε, ο Λαφαζάνης έμεινε. Όμως στο συνέδριο του ΣΥΝασπισμού που τέθηκε το θέμα, οι Αριστερορευματίες ήταν οι πρώτοι που χειροκροτούσαν τον Παπαδημούλη που καταφερόταν εναντίον του ΣΥΡΙΖΑ και υπερ του ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ. Αυτό που συμφώνησαν τελικά μεταξύ τους ήταν να κάνουν απλά τον ΣΥΡΙΖΑ συνασπισμό και να λειτουργούν όπως και πρώτα.

      Διαγραφή
    2. Βέβαια αυτή η συμφωνία δεν ενοχλούσε καθόλου την ΔΕΑ, την ΚΟΕ, την ΑΚΟΑ και λοιπούς που πήραν και αυτοί το μερίδιο τους (οικονομικό κυρίως) παραχωρώντας ως αντάλλαγμα την πολιτική διαχείριση στο προεδρικό περιβάλλον.

      Διαγραφή
    3. Η ΛΑΕ σε αυτό ακριβώς τα ζητήμα υπέστη πανωλεθρία, Η πραγματική της ήττα δεν ήταν η αναμέτρηση της στις εκλογές με τους μηχανσιμούς του Τσίπρα, αλλά μετά όταν αναμετρήθηκε με τον ευατό της.

      Οι διαδικασίες που ακολούθησαν και ιδιαίτερα η πανελλαδική σύσκεψη, έδειξαν και στον πιο δύσπιστο ότι δεν υπάρχει καμία πρόθεση και διάθεση να αλλάξει τίποτα και να γίνουν τομές σε σχέση με το παρελθόν. Όλη η έγνοια είναι για το πως θα συντηρηθεί και θα επιβιώσει αυτό που είχε ηττηθεί εντός του ΣΥΡΙΖΑ αλλά και εντός του ΑΝΤΑΣΡΥΑ, αλλά και στις εκλογές.

      Διαγραφή
  2. Εκείνο το σχέδιο διαχωρισμού κράτους-κόμματος έχει κάποιο ενδιαφέρον αλλά εμπεριέχει και μία πολιτική... σχιζοφρένεια, που θέλει να "παίζει κι από τις δύο πλευρές της σκακιέρας". Κάτι ΑΚΟΜΗ χειρότερο κι από την προτροπή της κυβέρνησης "διαδηλώστε για να στηρίξετε τη ΔΙΚΗ ΜΑΣ διαπραγμάτευση".

    Είναι αλήθεια ότι δεν εφαρμόσηκε, αλλά... ακόμη κι αν εφαρμοζόταν (π.χ. με τον Τσίπρα πρόεδρο του κόμματος και με άλλον πρωθυπουργό, κλπ.) πολύ πιθανώς θα εξυπηρετούσε ακόμη πιο ολέθρια, τους χειρότερους κυβερνητικούς συμβιβασμούς και δοσιλογισμούς.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. - Ως απάντηση, σε κείμενο του Ζακ Ρανσιέρ που θα είναι η επόμενη δημοσίευσή μας.

      Διαγραφή
  3. Τι έγινε, ρε παιδιά; Και το 2016 κλαίγοντας θα το περάσετε; Δεν σας γουστάρει η ΛΑΕ; Εντάξει. Δημοκρατία έχουμε. Φτιάξτε το δικό σας ‘‘μαγαζί’’ να σας κρίνουμε κι αν τα πάτε καλύτερα ποιος τη γαμεί τη ΛΑΕ!

    Άντε κλαψοπούλια μου να σας δούμε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. - Τι πρόβλημα έχεις με το κλάμα;

      Εμείς πάντως δεν τα έχουμε "βάψει μαύρα" γιατί "κάηκε η γούνα" μας. Άλλοι έπεσαν κάτω από το καλάμι που είχαν καβαλήσει.

      Δυστυχώς μερικοί συνεχίζουν να καβαλάνε ακόμα το ίδιο καλάμι και δεν καταλαβαίνουν τίποτα απ' ότι τους έχει συμβεί!....

      Ευχαριστούμε για την συμβουλή να φτιάξουμε το δικό μας “μαγαζί”, αλλά αυτό δεν είναι στις επιδιώξεις μας.

      Υ.Γ. Κάποια στιγμή θα πρέπει να πάψετε να αντιγράφετε τον Τσίπρα!

      Με τα ίδια ακριβώς επιχειρήματα άδειασε την αριστερή πλατφόρμα: - Δεν σας γουστάρει η ΣΥΡΙΖΑ; Εντάξει. Δημοκρατία έχουμε. Φτιάξτε το δικό σας ‘‘μαγαζί’’ να σας κρίνει ο κόσμος κι αν τα πάτε καλύτερα, ποιος τη γαμηθεί το ΣΥΡΙΖΑ! . Γιατί οι εξελίξεις δικαίωσαν τον Τσίπρα ως προς τον χαρακτήρα αυτής της πρόκλησης και διέψευσαν τον Λαφαζάνη που έφτιαξε το δικό του “μαγαζί”, είναι ένα ζήτημα που δεν έχει απαντήσει η διοίκηση της ΛΑΕ.

      Διαγραφή
    2. @Left700

      1) ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ δεν έχουμε. Η ΛΑΕ δεν είναι πιο δημοκρατικός πολιτικός μηχανισμός από τον ΣΥΡΙΖΑ του Τσίπρα. Πρόκειται για κλωνοποιημένο αντίγραφό του, που σε μερικά πράγματα είναι ακόμα χειρότερο.

      2) Η δημοκρατία που επικαλείσαι ότι υπάρχει είναι η δημοκρατία του νεοφιλελευθερισμού και των αγορών. Είναι η υπόσχεση ότι έχεις ίσες ευκαιρίες στον ανταγωνισμό. Με τον ίδιο ακριβώς τρόπο που σκέφτεσαι σκέφτονται και οι νεοφιλελεύθεροι εργοδότες όταν λένε στον εργαζόμενο: αν δεν σου αρέσει η μείωση του μισθού και θεωρείς ότι είμαι κακός εργοδότης, έχεις την ευκαιρία να φύγεις και να ψάξεις αλλού για δουλεία και μακάρι να βρεις ένα καλύτερο μισθό και να είσαι ευχαριστημένος.

      Διαγραφή
    3. Έχω πρόβλημα με το κλάμα όταν αυτό προέρχεται από ανθρώπους που δεν ξέρουν τι θέλουν ή δεν τολμούν να πουν ανοιχτά αυτό που θέλουν (= γουστάρω ελεύθερη και πλούσια ζωή –δηλαδή αναρχία σε κάποια από τις εκφάνσεις της).

      Αυτό που γράφεις (Εμείς πάντως δεν τα έχουμε "βάψει μαύρα" γιατί "κάηκε η γούνα" μας. Άλλοι έπεσαν κάτω από το καλάμι που είχαν καβαλήσει.) δεν ξέρω πού πηγαίνει. Αν προορίζεται για μένα, μακριά νυχτωμένος είσαι.

      Εντάξει, δεν είναι στις επιδιώξεις σας να φτιάξετε δικό σας μαγαζί. Μπορούμε να μάθουμε τους λόγους;

      Είναι αφελές το επιχείρημα «αυτά τα λέει ο Τσίπρας». Γιατί πολλά από αυτά που λέει ο Τσίπρας, από τη σκοπιά τη δική του, είναι σωστά. Όπως σωστό είναι και αυτό που έλεγε προς την Αριστερή Πλατφόρμα. Όπου, ποιο ήταν το νόημα, σε τελική ανάλυση; Το νόημα ήταν: «παιδιά, δεν μπορείτε!». Γιατί, μπορούσαν; Δεν φάνηκε από την εξέλιξη των πραγμάτων ότι αποδείχθηκαν λίγοι;

      Τα κλάματα περί δημοκρατίας τα ακούω βερεσέ. Αποφασίστε πρώτα όλοι εσείς που μαζευόσαστε εδώ αν είστε δημο-κράτες ή ανάρχες και μετά να το συζητήσουμε.


      Τα λέμε

      Διαγραφή
    4. Ανώνυμε φίλε (3 Ιανουαρίου 2016 - 11:04 π.μ.),


      Μιλάω για την τυπική πλευρά τής δημοκρατίας, μέσα στα πλαίσια της οποίας, όποιος γουστάρει και αγαπά φτιάχνει δικό του κόμμα και πορεύεται. Ούτως εχόντων τών πραγμάτων, το σχόλιό σου ως προς εμένα είναι άκυρο.

      Όσο για τη δημοκρατική συγκρότηση της ΛΑΕ, φύλαξε την όρεξή σου (και τις ιδέες σου) για το ιδρυτικό συνέδριο που θα γίνει κάποια στιγμή την άνοιξη. Η κατάσταση κάτω από την οποία λειτουργεί αυτή τη στιγμή η ΛΑΕ δεν είναι ούτε δημοκρατική ούτε αντιδημοκρατική. Είναι έκτακτη. Κι αν δεν μπορείς να αντιληφθείς ότι συχνά προκύπτουν έκτακτες καταστάσεις και για εμάς, τότε δεν κάνεις για την πολιτική και παράτα τα.


      Τα λέμε

      Διαγραφή
    5. 1) - Αυτό που σκεφτόμαστε και αυτό που θέλουμε το λέμε ανοικτά, πιο ανοικτά δεν γίνεται, όπως για παράδειγμα εδώ:
      Μπορεί η παραδοσιακή Αριστερά να αναδειχθεί ως ο πολιτικός εκφραστής του ΟΧΙ;.

      2) Τα περί "έκτακτης κατάστασης" παραπέμπουν σε εθνοσωτήρες τύπου χούντας 21 Απρίλη, που έβαλε την δημοκρατία και όλη την κοινωνία στον γύψο.

      Διαγραφή
    6. Φίλε μου,


      Με παραπέμπεις σε μία ανάρτηση όπου φάνηκε όλη η γύμνια τής σκέψης που χαρακτηρίζει αυτό το ιστολόγιο. Διότι εκεί σάς έθεσα εγώ μερικά (2) πολύ απλά ερωτήματα που προέκυπταν ευθέως και αμέσως από το κείμενό σας και δεν εμφανίστηκε κανείς με υπογραφή ΕΟΣ, παρά μόνο ένας άλλος σχολιαστής που επανέλαβε όλο το βασικό ρεπερτόριο της νεοαναρχίας, για να εξαφανιστεί όταν συνέχισα το διάλογο μαζί του και τον στρίμωξα. Πού ήσουν τότε εσύ ή όποιος άλλος από το ‘‘μαγαζί’’ εδώ να απαντήσει; Γι’ αυτό, λοιπόν, άσε τη δημιουργία εντυπώσεων. Ιδίως εκεί που τις χάνετε με κάτω τα χέρια!

      Ώστε η έκτακτη κατάσταση στη γενική και αφαιρετική της έννοια είναι εφεύρημα της μαύρης δεξιάς; Περίεργο… Εγώ νόμιζα ότι έκτακτη κατάσταση είναι και μια επανάσταση τύπου παρισινής κομμούνας ή της επανάστασης των μπολσεβίκων, ας πούμε… Τέτοιος μαλάκας ήμουνα!

      Παιδιά, αφήστε τις παπαριές και σταματήστε να ανοίγετε κάνα βιβλίο μόνο όταν πηγαίνετε στην τουαλέτα. Τα βιβλία θέλουν προσεκτικό διάβασμα και ανάλογο περιβάλλον (με καφέ, μπιρίτσα, ωραία μουσική κ.λπ.) για να γίνονται κατανοητά. Ιδίως στην περίπτωσή σας που φιλοδοξείτε να εξοπλίσετε τη σκέψη σας με τις ιδέες τού Ρανσιέρ…

      Άιντε, Καλή Χρονιά!


      Τα λέμε

      Διαγραφή
    7. Φαίνεται πως σε ενοχλεί πολύ η “γυμνή αλήθεια” γιαυτό θέλεις να την φτιασιδώνεις σύμφωνα με τις επιθυμίες σου. Δέκα μέρες πριν τις εκλογές, δημοσιεύσαμε μάλιστα ενυπόγραφο κείμενο, το οποίο υποστήριζε ότι:

      1. η ΛΑΕ και (προφανώς και τα υπόλοιπα κομμάτια της παραδοσιακής Αριστεράς) δεν μπορούν να είναι πολιτικοί εκφραστές του ΟΧΙ του δημοψηφίσματος, πολύ περισσότερο δεν θα καταφέρουν στις εκλογές να το εξαργυρώσουν αυτή την επιθυμία τους σε ψήφους.

      2. η ΛΑΕ με τον τρόπο που συγκροτήθηκε μόνο που καταγράφει είναι ένα κλωνοποιημένο αντίγραφο του "ΣΥΡΙΖΑ των συνιστωσών", με ένα πιο αριστερό προσωπείο. Αυτό εντός των χώρων της παραδοσιακής Αριστεράς μπορεί να είναι σημαντικό, στην κοινωνία όμως δεν σηματοδοτεί και πολλά πράγματα.

      Αυτή η “γύμνια της σκέψης” μας, δυστυχώς 4 μήνες μετά τις εκλογές έχει επαληθευτεί πλήρως.

      Επίσης, η “έκτακτη κατάσταση” που επικαλέστηκες στο προηγούμενο σχόλιο, σε καμία περίπτωση δεν υπονοούσε ότι βρισκόμαστε μπροστά σε κάποια “εξέγερση” ή “επανάσταση” ή κάτι παρόμοιο.

      Αλλά και αν δεχτούμε ότι είμαστε στα πρόθυρα μιας τέτοιας κατάστασης, γιατί η ΛΑΕ θα πρέπει να παραμείνει ένα αρχηγικός πολιτικός σχηματισμός και μια άτυπη σύναξη φυλάρχων περιθωριακών ομάδων της παραδοσιακής Αριστεράς χωρίς τα χαρακτηριστικά μιας ανοιχτής, διαφανούς, μαζικής συλλογικής διαδικασίας. Το γεγονός ότι οργανώσεις της ΛΑΕ έχουν γίνει φαντάσματα δεν σου λέει τίποτα;

      Υ.Γ. Ελπίζουμε να έχεις και εσύ τις φιλοδοξίες, που αποδίδεις σε μας, ώστε να φροντίσεις να να εξοπλίσεις τη σκέψη σου με τις ιδέες τού Ρανσιέρ...

      Διαγραφή
    8. Τέλος,
      για το συνέδριο της ΛΑΕ, είμαστε οι πρώτοι που από τώρα το διαφημίζουμε:
      1o ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΤΗΣ ΛΑΕ

      Διαγραφή
    9. Φίλε μου,


      Δεν ξέρω ποια είναι αυτή η «γυμνή αλήθεια» που εννοείς και την οποία κατ’ εσένα φοβάμαι.

      Δεν ξέρω ποια είναι η «νεωτερική αριστερά» της οποίας, όπως υπονοεί το κείμενο στο οποίο με παρέπεμψες, η παρέα αυτού τού ιστολογίου αποτελεί μέλος και από αυτή τη θέση βάλλει εναντίον τής «παραδοσιακής αριστεράς». Ρώτησα όταν είχατε ανεβάσει την ανάρτηση και απάντηση δεν πήρα. Ούτε τώρα παίρνω.

      Δεν ξέρω πώς ακριβώς έχετε στο μυαλό σας εσείς εδώ την έννοια «παραδοσιακή αριστερά». Κι αυτό το ρώτησα όταν είχατε ανεβάσει την ανάρτηση και απάντηση δεν πήρα. Ούτε τώρα παίρνω.

      Δεν ξέρω αν αντιπολιτεύεστε τη ΛΑΕ από μέσα, ως φίλοι της, ή από έξω, ως αντίπαλοί της.

      Δεν ξέρω αν είστε μαρξιστές ή αναρχικοί.

      Δεν ξέρω αν είστε νεωτερικοί ή μετανεωτερικοί.

      Δεν ξέρω αν είστε δομιστές ή μεταδομιστές.

      Δεν ξέρω αν πιστεύετε σε κάποιο ‘‘Θεό’’.

      Δεν ξέρω, αν πιστεύετε, ποιος είναι αυτός ο ‘‘Θεός’’.

      Και τώρα, πες μου: τι είναι αυτό ακριβώς που θέλεις να συζητήσουμε;


      Τα λέμε


      ΥΓ Όχι, φίλε μου. Δεν έχω φτάσει ακόμα στην εσωτερική διακόσμηση, για να μελετήσω τον Ρανσιέρ. Παλεύω ακόμα με τα θεμέλια, αν με εννοείς.

      Διαγραφή
  4. Φτιάξτε όλοι απο ένα μαγαζί και ποιός τον γαμεί τον λαό.
    Αρκεί το δικό μας μαγαζί να κατέχει την μία και μοναδική αλήθεια.
    Κάποτε την αποκλειστικότητα του καταστήματος και της μοναδικής αλήθειας την είχε μόνο το ΚΚΕ.
    Σήμερα πολλοί το ζήλεψαν και το αντιγράφουν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Τι ωραιες ερμηνειες ,τι ωραια αλλοθι για την μεταλλαξη ,αυτου του πραγματος που λεγεται ΣΥΡΙΖΑ χρησιμοποιειται,νομιζετε οτι καντε ενος ειδους αυτοκριτικη ?Γελασμενοι εισαστε, ενα =κακεκτυπο= του Πασοκ καταντησατε απλα !!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Αυτά που λες για την ΚΟΕ -ότι τον Ιανουάριο ήταν ακόμα συμπολίτευση- τα'χεις διπλοτσεκάρει; Γιατί εγώ θυμάμαι άρθρο με υπογραφές Σωτηρίου-Ρινάλντι κατά της ΔΕΘ, ακολούθως χρήση της Εφ.Συν από πλευράς "κύκλων προέδρου" που εμμέσως ζητούν παραίτησή τους, συνδιάσκεψη ΚΟΕ που αποφασίζει διαχωρισμό, διαγραφή Τσίπρα-Καραμάνου (γ.γ. υπουργείου και αντιπεριφερειάρχη της Δούρου,αντίστοιχα).Και φυσικά, όλα τα ξενέρωτα εξώφυλλα του "Δρόμου της Αριστεράς" ήδη πριν από το Γενάρη.
    Μεθ'εκτιμήσεως, και δίχως να επιθυμώ χάρισμα καστάνων στην ΚΟΕ που ευθύνεται για το τακτικό λάθος της εκλογής προέδρου από το συνέδριο, για το ότι δεν έφτασε στα άκρα το Κίνημα Μελών που ξεκίνησε αμέσως μετά το συνέδριο (και που αντιμετωπίστηκε ως φραξιονισμός από τους "κύκλους"), για το ότι δέχτηκε την αναστολή της που αντικειμενικά έπληττε την πολυφωνία, για το ότι άφησε να χρησιμοποιηθεί στην κόντρα για τη Σαμπιχά, για το ότι μάσησε στις απειλές για τον Πάκη, κλπ κλπ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δηλώσεις του Ρ.Ρ. 3 Γενάρη 2015, στο διαρκές συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ:

      https://youtu.be/eNLfqOpXzWI


      Διαγραφή
    2. "Είναι απαραίτητο να ακολουθήσουμε μια πολιτική ρήξης και όχι μια πολιτική ομηρίας", λέει.Εκεί είναι το ζουμί και είσαι παλιός, ώστε να μπορείς να το καταλάβεις.
      Ρίξε μια ματιά επίσης στο αρχείο του "Δρόμου", θυμήθηκα ότι προεκλογικά, αντί να κάνει πανηγυρική εκδήλωση η ΚΟΕ, έκανε μια πένθιμη ημερίδα, με τίτλο "Ρήξη ή Ομηρία;".Ο "Ρ.Ρ." έλεγε "λυπάμαι αν σας στενοχώρησα". Είπαμε: τα σύκα σύκα και η σκάφη σκάφη. Πρόσθεσε άλλα 100 από όσα λάθη ανέφερα, όχι όμως ότι ήταν και συμπολίτευση το 2015.
      Και για πες μου, επί τη ευκαιρία: τα παραπάνω που ανέφερα, ισχύουν ή όχι;

      Διαγραφή
  7. Ποιά ήταν το δεξί χέρι του Ν. Βούτση στο προεδρείο του διαρκούς συνεδρίου του ΣΥΡΙΖΑ που έγινε πέρσι τέτοιο καιρό;

    Όποιος το έχει ξεχάσει, ας δει το video.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Όλα τα ρεύματα, τάσεις και συνιστώσες ήταν παρούσες στο προεδρείο. Και αν είναι δυνατό να κρίνουμε με βάση "τιμητικές" θέσεις τη στάση του ενός ή του άλλου.
      Επίσης, θυμάμαι ότι το μικρόφωνο του στιγμιαίου συνέδριου δεν μονοπώλησαν οι της ΚΟΕ. Δεν αναφέρεις ποιοι και από ποια ρεύματα ήταν οι τυχεροί που μίλησαν;

      Διαγραφή
  8. ανταρσυα κκε μλ ουδέ επαμ που λένε έξω από την εοκ ρητά και κατηγορηματικά πρέπει να συνεργαστούν για το καλό του κινηματος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Από την προαναφερθείσα εκδήλωση της ΚΟΕ 10/01/2015. Ξέχεσέ τους για το 2013, αλλά από το 2014, ή ακόμα περισσότερο, το 2015 συμπολίτευση δεν τους λες...
    "Θα κάνω μια εκτίμηση που ενδεχομένως σοκάρει, αλλά χρειάζεται να την επεξεργαστούμε για να την αποφύγουμε. Αυτή τη στιγμή μοιάζει πιο πιθανή μια συστημική παλινόρθωση από μια μεταπολίτευση του λαού. Βρισκόμαστε σε αυτό το σημείο. Μια «κεντροαριστεροποίηση» δεν θα περάσει μέσα από τα κομμάτια του ΠΑΣΟΚ, θα περάσει μέσα από αλλεπάλληλους συμβιβασμούς, που θα επιχειρηθεί να γίνουν, μέσα από μια πολιτική διαχείρισης, ώστε να γίνει ο ΣΥΡΙΖΑ ο φορέας αυτής της κεντροαριστεροποίησης. Νομίζω ότι λίγο ρόλο θα παίξουν παράγοντες όπως ΔΗΜΑΡ, Οικολόγοι Πράσινοι, Γ. Παπανδρέου, Ποτάμι, αν εμείς δεν το θέλουμε. Και μπορούμε καθαρά να μην το θέλουμε να παίξουμε ρόλο, δεν μιλώ για τις εκλογικές συμμαχίες, αλλά για το ενδεχόμενο να μην προκύψει καθαρή λύση από τις εκλογές. Ο μίτος, ο άγνωστος Χ, είναι ο λαϊκός παράγοντας και η έκφρασή του. Το πώς θα ψηφίσει ο κόσμος έχει μεγάλη σημασία. Έχει, όμως, πολύ μεγαλύτερη σημασία και πώς θα δεσμεύσει τους κυβερνώντες αύριο, ώστε να μη συμβιβαστούν, να μην υποχωρήσουν στις πρώτες και πολύ μεγάλες πιέσεις."
    http://www.e-dromos.gr/metapoliteush-toy-laou-h-systhmikh-palinor8osh/

    ΑπάντησηΔιαγραφή


ΑΛΛΗ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ