Αναρτήσεις
(Έφτασε η στιγμή που η κυβέρνηση θα πρέπει να διαλέξει με ποιούς θα πάει και ποιούς θ' αφήσει)
Η “δημιουργική ασάφεια” των διαπραγματεύσεων τους προηγούμενους μήνες οδήγησε την κυβέρνηση να βρεθεί στην κορύφωση της αβεβαιότητας, με την κατάθεση της πρότασης των 47 σελίδων. Πρόκειται πράγματι για μια επιτυχία από θέση της “αριστερής πολιτικής”. Έριξε το ζάρι, και το ζάρι έκαστε καλά. Ανατροπή του κοινωνικού και του πολιτικού συσχετισμού χωρίς την όξυνση των αντιθέσεων δεν μπορεί να γίνει. Οι μάσκες έπεσαν. Ήταν μια πράξη που αποκάλυψε τις πραγματικές επιδιώξεις των δανειστών, ακόμα και στον πιο δύσπιστο, αλλά ταυτόχρονα πυροδότησε και τις αντιδράσεις στο ενδοκυβερνητικό χώρο κατά πόσο αυτή πρόταση συνιστά ανατροπή των προγραμματικών της διακηρύξεων. Η “επιτυχία” της συνίσταται ακριβώς στις ταυτόχρονες αντιδράσεις που ξεσήκωσε εναντίον της, τόσο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό μέτωπο, ξεκαθαρίζοντας το τοπίο και φέρνοντας στην επιφάνεια τα πραγματικά επίδικα της αντιπαράθεσης.
Αν ο Α. Τσίπρας είχε το ανάστημα ενός μεγάλου αριστερού “ηγέτη”, τώρα θα έπρεπε να τρίβει τα χέρια του από την χαρά και να ετοιμάζεται για το επόμενο βήμα, που αποτυπώνεται χαρακτηριστικά στο κεντρικό προεκλογικό σύνθημα “ΑΠΟΦΑΣΙΣΑΝ ΧΩΡΙΣ ΕΜΑΣ- ΠΡΟΧΩΡΑΜΕ ΧΩΡΙΣ ΑΥΤΟΥΣ” που τον ανέδειξε στην κυβερνητική εξουσία. Όμως είναι φανερό σε όλους ότι βιώνει ως ήττα την μη αποδοχή της πρότασης και ζορίζεται πολύ, γιαυτό κερδίζει την συμπόνια των πολλών, ακόμα των πολιτικών αντιπάλων του...
Αν οι “δανειστές” αποδέχονταν χωρίς αντιστάσεις την 47σέλη πρόταση, τότε άνοιγε ο δρόμος της υπόσχεσης για μια προσωρινή πιο ήπια νεοφιλελεύθερη διακυβέρνηση της χώρας, αλλά και για την μετατροπή του ΣΥΡΙΖΑ – με όρους ομαλότητας - σε συστημικό παράγοντα σταθεροποίησης του πολιτικού συστήματος. Με την προϋπόθεση της αποδοχής της από τους δανειστές, η πρόταση αυτή θα ήταν πράγματι μια “πολιτικά διαχειρίσιμη συμφωνία” αφού θα επέτρεπε στην κυβέρνηση να χειραγωγήσει τις αντιδράσεις στο “εσωτερικό μέτωπο”, τραγουδώντας με συνοδεία οπτικών και ηχητικών εφέ τεχνολογίας 53 plus και ντεκόρ ευγενικής προσφοράς των ΑΝΕΛ, το εμβατήριο του αντιμνημονιακού αγώνα: “δεν πεθαίνει δεν τον σκιάζει φοβέρα καμιά, μόνο λίγο καιρό ξαποσταίνει και ξανά προς τη δόξα τραβά, τραβά, τραβά”...
Όμως επειδή πιστεύουμε ότι κυβέρνηση δεν έχει βρεθεί σε αυτή την θέση ακολουθώντας ένα επιτυχημένο πολιτικό σχεδιασμό αλλά από αδυναμία και ανικανότητα, δεν αντιλαμβάνεται την αλλαγή της συγκυρίας και πως τίθεται το πραγματικό δίλημμα της “ρήξης” που έχει μπροστά της: Σήμερα είναι η ώρα που θα πρέπει να αποφασίσει με ποιούς θα πάει και ποιούς θ' αφήσει. Οι αυταπάτες και τα ψέμματα τελείωσαν. Η πίτα ολόκληρη και ο σκύλος χορτάτος δεν γίνεται...
Πώς κάποιος που απο ανικανότητα (όπως λες) έφτασε σ'αυτό το σημείο, θα έχει την ικανότητα να διαχειριστεί με επιτυχία - και χωρις πόρους - την επόμενη μέρα;
ΑπάντησηΔιαγραφήΣημειώστε πως οποιαδήποτε ρήξη δεν σημαίνει και κατάργηση των δανειακών υποχρεώσεων. Και να χρεοκοπήσει η Ελλάδα, πάλι μνημόνια θα ζητάει. Εκτός αν αποφασίσει να στρατευθεί με το Ξανθόν Γένος, όπως μας είχε συμβουλεύσει σοφά δύο αιώνες πριν ο σύντροφος Παπουλάκος.
ΑπάντησηΔιαγραφήΈξω από την ΕΕ και το Ευρώ με την δραχμούλα η ζωή θα προχωρήσει και θα βρουν ο κόσμος δουλειά και θα δουν οι τσέπες λεφτά. Μην μας παίρνει από κάτω. Δεν τέλειωσε η Ελλάδα σήμερα στην συνάντηση του Τσίπρα με τους Ολάντ και Μέρκελ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΛεφτά χρωστάμε όχι ψυχή.
Την ψυχή μας την κρατάμε για μας αρκεί να μας δώσει ο "αριστερός" Τσίπρας την ευκαιρεία να δουλέψουμε και να έχουμε λεφτά να κινηθούμε.
Λέω ένα παράδειγμα.
Αν στο αεροδρόμιο του Ελληνικού, σύμφωνα με τις προτάσεις του ΕΜΠ, έβαζε τον κόσμο να δουλέψει και του έλεγε μέχρι 500 ευρώ τον μήνα μπορώ να δίνω και να πάνε όσοι θέλουν να γραφτούν σε λίστες να δουλέψουν. Τότε θα πήγαιναν, με τις προβλέψεις ακόμη και των δεξιών, τουλάχιστον 10.000 άνθρωποι. 10.000 Χ 500 = 5.000.000 ευρώ/μήνα θα έπεφταν αμέσως στην αγορά. Θα πληρωνόταν τα ταμεία και δεν θα ξεπουλούσε και την περιουσία του κράτους. Αν αυτά τώρα τα κάνεις δραχμούλες με τις οποίες τα εισαγωγής φρούτα και λαχανικά θα γίνονταν πανάκριβα, θα έπιαναν φωτιά τα ελληνικά τρακτέρ και η ελληνική γεωργία.
Αν σκεφτείς ότι με την δραχμούλα τα εισαγωγής ρούχα και παπούτσια θα μένανε στο ράφι θα πιάνανε το σουβλί οι έλληνες τσαγγάριδες και θα ξαναδουλεύανε οι ελληνικές ραπτομηχανές.
Για να γίνουν όλ' αυτά πρέπει να είσαι αριστερός στο φρόνημα όχι στο κατούρημα.
Τα λέω απλοικά γιατί όχώρος είναι περιορισμένος.
ΑΤΣΑΛΙΝΟΣ
Αγαπητέ ΑΤΣΑΛΙΝΕ,
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν είσαι έφηβος, 15 χρονών, σου βγάζω το καπέλο. Θα γράφεις ωραίες εκθέσεις. Αν είσαι παραπάνω, λόγια για λόγια και άλλα λόγια, δεν βγάζουν πουθενά. Θα τον φάμε ατσάλινο.