ΦΩΤΙΑ ΣΤΑ ΓΕΝΙΚΑ ΕΠΙΤΕΛΕΙΑ!
Αγωνιζόμαστε για την "ΣΥσπείρωση της ΡΙΖοσπαστικής Αριστεράς" στην κατεύθυνση της κοινής δράσης στους μαζικούς χώρους και τα κοινωνικά κινήματα, και παράλληλα για την πολιτική της συγκρότηση σε ένα ενιαίο αμεσοδημοκρατικό πολιτικό φορέα

Κυριακή 5 Απριλίου 2015

Η κυβέρνηση «με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ», το κόμμα και ο κόσμος του ΣΥΡΙΖA


 Αναδημοσίευση από το "rproject"
του Αντώνη Νταβανέλου

Στο σύντομο διάστημα που μεσολάβησε από τις εκλογές της 25ης Ιανουαρίου διαπιστώνουμε καθημερινά ότι ο ΣΥΡΙΖΑ κέρδισε την κυβέρνηση αλλά δεν κατέλαβε την εξουσία.

Η «σκλη­ρή αντι­πο­λί­τευ­ση» θυ­λά­κων της πραγ­μα­τι­κής εξου­σί­ας –με εμ­βλη­μα­τι­κές τις προ­κλή­σεις στε­λε­χών της οι­κο­νο­μι­κής και δι­κα­στι­κής γρα­φειο­κρα­τί­ας, αλλά και μια πρώτη προει­δο­ποί­η­ση από τα ΟΥΚ στην πα­ρέ­λα­ση της 25ης Μαρ­τί­ου – υπεν­θυ­μί­ζουν σε όλους, αλλά και κυ­ρί­ως στην ηγε­σία του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ, τη ση­μα­σία της συ­νε­δρια­κής-ιδρυ­τι­κής από­φα­σης του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ που έβλε­πε την κυ­βέρ­νη­ση της Αρι­στε­ράς όχι ως «τε­λι­κό σταθ­μό» (όπου ανα­λαμ­βά­νε­ται το κα­θή­κον «σω­τη­ρί­ας της χώρας») αλλά, αντί­θε­τα, ως «με­τα­βα­τι­κό σταθ­μό» μέσα στη συ­νέ­χεια της πο­ρεί­ας προς τη γε­νι­κό­τε­ρη σο­σια­λι­στι­κή απε­λευ­θέ­ρω­ση.


Η όχι τόσο ισχυ­ρή (του­λά­χι­στον όσο νο­μί­ζουν πολ­λοί) θέση της κυ­βέρ­νη­σης «με κορμό τον ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ» πα­ρου­σιά­ζε­ται ασθε­νέ­στε­ρη αν ιδω­θεί μέσα στον διε­θνή συ­σχε­τι­σμό δύ­να­μης. Ο ασύ­στο­λος εκ­βια­σμός των δα­νει­στών, μέσω των ευ­ρω­παϊ­κών «θε­σμών» και του ΔΝΤ, επι­χει­ρεί να οδη­γή­σει την κυ­βέρ­νη­ση στο δί­λημ­μα: άμεση υπο­τα­γή ή γρή­γο­ρη κα­τάρ­ρευ­ση. Πα­ρα­φρά­ζο­ντας μια διά­ση­μη φράση των πρω­τα­γω­νι­στών της επο­χής της ρω­σι­κής επα­νά­στα­σης, θα μπο­ρού­σα­με και σή­με­ρα να εκτι­μή­σου­με: χωρίς μια νέα πο­λι­τι­κή ανα­τρο­πή στην Ευ­ρώ­πη (στην Ισπα­νία; στην Ιρ­λαν­δία;), χωρίς το ξέ­σπα­σμα μιας πο­λι­τι­κής αντε­πί­θε­σης του κι­νή­μα­τος και της Αρι­στε­ράς στη Γαλ­λία ή την Ιτα­λία, θα χα­θού­με... Η δια­πί­στω­ση αυτή δη­μιουρ­γεί πρό­σθε­τες υπο­χρε­ώ­σεις στο κόμμα ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ και στην ηγε­σία του. Η πο­λι­τι­κή μας οφεί­λει να δια­τη­ρεί «ζεστό» το κά­λε­σμα για πα­νευ­ρω­παϊ­κό ξε­ση­κω­μό για την ανα­τρο­πή της λι­τό­τη­τας.

Η συ­νει­δη­το­ποί­η­ση αυτών των δυ­σκο­λιών, που θα πρέ­πει να με­τα­φρα­στεί σε συ­γκε­κρι­μέ­νη μα­ζι­κή πο­λι­τι­κή, δεν ξε­τυ­λί­γε­ται μέσα σε συν­θή­κες της δικής μας επι­λο­γής. Η υπο­χώ­ρη­ση του με­γά­λου ανα­τρε­πτι­κού κι­νή­μα­τος του 2010-12 (που εν πολ­λοίς δη­μιούρ­γη­σε τον μα­ζι­κό και εκλο­γι­κά νι­κη­φό­ρο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ) έχει δη­μιουρ­γή­σει τις συν­θή­κες της «ανά­θε­σης», της προ­σω­ρι­νής ανα­μο­νής για να απο­δει­χθεί η απο­τε­λε­σμα­τι­κό­τη­τα του «εκλο­γι­κού δρό­μου». Όμως αυτή η ανα­μο­νή πε­ριο­ρί­ζει τις πο­λι­τι­κές δυ­να­τό­τη­τές μας, η απου­σία της άμε­σης πα­ρέμ­βα­σης του κό­σμου στις εξε­λί­ξεις δη­μιουρ­γεί ευ­και­ρί­ες στους ντό­πιους και διε­θνείς αντι­πά­λους μας. Η όποια τα­κτι­κή αντο­χής μας μέσα στις προ­φα­νώς δύ­σκο­λες συν­θή­κες προ­ϋ­πο­θέ­τει την ανα­ζή­τη­ση πρω­το­βου­λιών που θα ξα­να­βά­λουν τον κόσμο στο προ­σκή­νιο.

Λο­γο­δο­σία

Η εκτί­μη­ση αυτή οδη­γεί κα­τευ­θεί­αν στον κρί­σι­μο ρόλο του κόμ­μα­τος ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ. Στα με­γά­λα μέσα ενη­μέ­ρω­σης η συ­ζή­τη­ση για το κόμμα ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ φω­τί­ζε­ται με αρ­νη­τι­κό χρώμα: το κόμμα ως «βα­ρί­δι», που εμπο­δί­ζει την ηγε­σία να κάνει τις τολ­μη­ρές προ­σαρ­μο­γές (στις επι­θυ­μί­ες των δα­νει­στών και των αγο­ρών), το κόμμα ως φωλιά «κολ­λη­μέ­νων»-μαρ­ξι­στών, που δεν επι­τρέ­πουν στα «φω­τι­σμέ­να» στε­λέ­χη της κυ­βέρ­νη­σης και του κρά­τους να κά­νουν τα ανα­γκαία «ανοίγ­μα­τα» (π.χ. στο Πο­τά­μι) και να οδη­γή­σουν με ασφά­λεια τη χώρα στα ήρεμα νερά της Κε­ντρο­α­ρι­στε­ράς, των συ­ναι­νέ­σε­ων, της προ­ό­δου και της ορι­στι­κής πα­ρα­μο­νής στο ευρώ.

Το κόμμα παί­ζει, πράγ­μα­τι, έναν ση­μα­ντι­κό «αμυ­ντι­κό» ρόλο. Μέσα στις συν­θή­κες των τε­ρά­στιων εσω­τε­ρι­κών και διε­θνών πιέ­σε­ων, είναι ανα­ντι­κα­τά­στα­τος πα­ρά­γο­ντας προ­κει­μέ­νου η κυ­βέρ­νη­ση να κρα­τη­θεί σε επαφή με το αρ­χι­κό πο­λι­τι­κό σχέ­διο και πρό­γραμ­μα. Ακρι­βώς γι’ αυτό η λο­γο­δο­σία προς τη βάση και τις Ορ­γα­νώ­σεις Μελών πρέ­πει να δια­φυ­λα­χτεί και να ενι­σχυ­θεί απο­φα­σι­στι­κά.

Επι­θε­τι­κά

Όμως αυτός ο αμυ­ντι­κός ρόλος δεν είναι αρ­κε­τός. Οι Ορ­γα­νώ­σεις του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ οφεί­λουν να πά­ρουν επι­θε­τι­κά πρω­το­βου­λί­ες που, επι­χει­ρώ­ντας να κι­νη­το­ποι­ή­σουν τον κόσμο, θα πιέ­ζουν πο­λι­τι­κά τους αντι­πά­λους όλων μας, δη­λα­δή τους με­γά­λους και επι­κίν­δυ­νους αντι­πά­λους της κυ­βέρ­νη­σης. Πρω­το­βου­λί­ες που θα διεκ­δι­κούν ρι­ζο­σπα­στι­κές αλ­λα­γές και κοι­νω­νι­κές κα­τα­κτή­σεις με βάση, αρ­χι­κά, τις προ­ε­κλο­γι­κές δε­σμεύ­σεις της ΔΕΘ, αλλά και συ­νο­λι­κό­τε­ρα με βάση το συ­νε­δρια­κό πρό­γραμ­μα του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ.

Για πα­ρά­δειγ­μα, οι δυ­να­τό­τη­τες της κυ­βέρ­νη­σης να αντι­στα­θεί στις εσω­τε­ρι­κές και διε­θνείς πιέ­σεις για ιδιω­τι­κο­ποι­ή­σεις, θα εξαρ­τη­θούν άμεσα από το να συ­νε­χί­σει ένας ολό­κλη­ρος κό­σμος να δρα ενά­ντια στο ΤΑΙ­ΠΕΔ, για την υπε­ρά­σπι­ση των δη­μό­σιων χώρων και αγα­θών, για να στα­μα­τή­σει το έγκλη­μα στις Σκου­ριές κ.ο.κ. Οι δυ­να­τό­τη­τες της κυ­βέρ­νη­σης να αντι­στα­θεί στην ισο­πέ­δω­ση της δη­μό­σιας υγεί­ας θα εξαρ­τη­θούν άμεσα από το εάν και κατά πόσο οι Ορ­γα­νώ­σεις του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ θα μπουν μπρο­στά στο χορό των κι­νη­το­ποι­ή­σε­ων, των απαι­τή­σε­ων, των ελ­πί­δων των ερ­γα­ζο­μέ­νων στην Υγεία, αλλά και της κοι­νω­νι­κής πλειο­ψη­φί­ας που χρη­σι­μο­ποιεί και χρειά­ζε­ται τα δη­μό­σια νο­σο­κο­μεία. Αυτά ασφα­λώς θα πρέ­πει να γί­νουν συ­ντε­ταγ­μέ­να, με πο­λι­τι­κή τα­κτι­κή, με πρό­γραμ­μα, αλλά επί­σης πρέ­πει να γί­νουν απο­φα­σι­στι­κά και γρή­γο­ρα. Γιατί ο χρό­νος δου­λεύ­ει, πλέον, για τους απέ­να­ντι.

Μο­νό­δρο­μος

Η επι­μο­νή στο ρι­ζο­σπα­στι­κό-αρι­στε­ρό πρό­γραμ­μα, η επι­μο­νή στη διεκ­δί­κη­ση του κό­σμου, η επι­μο­νή στην κοι­νω­νι­κή κι­νη­το­ποί­η­ση, είναι μο­νό­δρο­μος για το κόμμα ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ. Στην πραγ­μα­τι­κό­τη­τα είναι ο μο­να­δι­κός δρό­μος και για την υπε­ρά­σπι­ση της κυ­βέρ­νη­σης που βρί­σκε­ται υπό την απει­λή της Σκύλ­λας και της Χά­ρυ­βδης, του ντό­πιου και του διε­θνούς κε­φα­λαί­ου.

Τα ΜΜΕ υπο­δει­κνύ­ουν με απέ­χθεια την ύπαρ­ξη στο εσω­τε­ρι­κό του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ μιας μαρ­ξι­στι­κής-ρι­ζο­σπα­στι­κής πτέ­ρυ­γας και ζη­τούν τον εξο­βε­λι­σμό της, ως προ­ϋ­πό­θε­ση για να ανα­γνω­ρί­σουν την κυ­βέρ­νη­ση ως «εξη­με­ρω­μέ­νη». Η «πτέ­ρυ­γα» αυτή είναι πραγ­μα­τι­κή και πλα­τύ­τε­ρη από ό,τι με­τρούν οι πάσης φύ­σε­ως «ανα­λυ­τές». Μέχρι σή­με­ρα απέ­δει­ξε πολ­λές φορές, πέρα από τα φυ­σιο­λο­γι­κά για ένα μα­ζι­κό κόμμα εν­δο-τα­σι­κά επει­σό­δια, ότι είναι πο­λύ­τι­μος και ανα­ντι­κα­τά­στα­τος πα­ρά­γο­ντας της πο­λι­τι­κής δυ­να­μι­κής του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ. Όλος αυτός ο κό­σμος, που σε με­γά­λο βαθμό είναι μη κα­τα­γραμ­μέ­νος σε «τά­σεις», ανα­λαμ­βά­νο­ντας σή­με­ρα την αγω­νι­στι­κή ενερ­γο­ποί­η­ση του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ, με βάση το αρι­στε­ρό-ρι­ζο­σπα­στι­κό πρό­γραμ­μα, είναι η δύ­να­μη που μπο­ρεί να ανοί­ξει τον ανα­γκαίο δρόμο. Το δρόμο της με­τα­βα­τι­κής πο­λι­τι­κής που, ξε­κι­νώ­ντας από τη διεκ­δί­κη­ση όσων προ­ε­κλο­γι­κά υπο­σχε­θή­κα­με, θα επι­μέ­νει στον γε­νι­κό­τε­ρο στόχο της ανα­τρο­πής.

Δεν υπάρχουν σχόλια :

Δημοσίευση σχολίου


ΑΛΛΗ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ