ΦΩΤΙΑ ΣΤΑ ΓΕΝΙΚΑ ΕΠΙΤΕΛΕΙΑ!
Αγωνιζόμαστε για την "ΣΥσπείρωση της ΡΙΖοσπαστικής Αριστεράς" στην κατεύθυνση της κοινής δράσης στους μαζικούς χώρους και τα κοινωνικά κινήματα, και παράλληλα για την πολιτική της συγκρότηση σε ένα ενιαίο αμεσοδημοκρατικό πολιτικό φορέα

Τρίτη 10 Φεβρουαρίου 2015

Όποιο και να είναι το αποτέλεσμα των διαπραγματεύσεων, το μόνο που δεν κινδυνεύει σήμερα είναι η κυβερνητική σταθερότητα


Υπάρχει μια δικαιολογημένη ανησυχία για την εξέλιξη των διαπραγματεύσεων που διεξάγονται αυτή την περίοδο με τα επιτελεία της ΕΕ και του ΔΝΤ. Κάποιοι φοβούνται και άλλοι προσδοκούν ότι αν οι διαπραγματεύσεις οδηγηθούν σε αδιέξοδο θα προκύψει κυβερνητική κρίση και η χώρα θα μπει σε νέες περιπέτειες. Κάποιοι εκτιμούν ότι μέσα από μια τέτοια εξέλιξη θα κυριαρχήσουν οι δυνάμεις της ακροδεξιάς και άλλοι ελπίζουν ότι θα ανοίξει ο δρόμος για μια γενικότερη κοινωνική αλλαγή μέσα από την αποδέσμευση της χώρας από δεσμά του ευρώ και της Ε.Ε. Όμως τα πράγματα είναι διαφορετικά: όποιο και να είναι το αποτέλεσμα των διαπραγματεύσεων, το μόνο που δεν απειλείται σήμερα είναι η κυβερνητική σταθερότητα.

Η κρίση του πολιτικού συστήματος που οδήγησε στην κυβερνητική αλλαγή δεν ήταν απλά μια κρίση “συναίνεσης” στις συγκεκριμένες κυβερνητικές επιλογές, αλλά μια κρίση των σχέσεων εμπιστοσύνης προς το πολιτικό σύστημα που κυβερνούσε την χώρα τα προηγούμενα χρόνια. Ήταν δηλαδή κρίση μηχανισμών εξουσίας. Τα κυβερνητικά κόμματα έχασαν την αξιοπιστία τους ως διαχειριστές της κυβερνητικής εξουσίας, ανεξάρτητα αν το περιεχόμενο των “θέσεων” που πρόβαλλαν και συνεχίζουν να προβάλλουν τυγχάνει κάποιας ευρύτερης προσοχής και γίνεται αντικείμενο προβληματισμού ή ακόμα και αποδοχής.

Ο ΣΥΡΙΖΑ σήμερα ως κυβερνών κόμμα δεν μιλάει την “γλώσσα” της Αριστεράς, αλλά την “γλώσσα” της εξουσίας. Μέσω αυτής απευθύνεται στην κοινωνία και μέσω αυτής συγκροτεί νέες “σχέσεις εμπιστοσύνης” . Οι σχέσεις εμπιστοσύνης είναι βασικό κλειδί της λειτουργίας κάθε μηχανισμού εξουσίας. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν οικοδόμησε αυτές τις σχέσεις εμπιστοσύνης μέσω της “αριστερής ταυτότητάς” του και των “ προγραμματικών διακηρύξεών” του, αλλά ως ο βασικός παράγοντας που μπορεί να αποκαταστήσει την λειτουργία του πολιτικού συστήματος και να λειτουργήσει ως εγγυητής της συνέχισης της λειτουργίας του κράτους.

Με αυτό το θέμα θα ασχοληθούμε με μια σειρά κειμένων που θα δημοσιεύσουμε τις επόμενες μέρες. Ως εισαγωγή παραπέμπουμε σε δύο κείμενα που παρουσιάζουν μερικές πλευρές αυτές της οικοδόμησης των νέων σχέσεων εμπιστοσύνης που ανασυγκροτούν τις κοινωνικές συμμαχίες μέσω της κρατικής διαχείρισης στις σημερινές συνθήκες κρίσης και αναδιαμορφώνουν την ενότητα του μπλοκ εξουσίας.

Το πρώτο κείμενο το έχει γράψει ο ακροδεξιών αποκλίσεων μητροπολίτης Καλαβρύτων και Αιγιαλείας Αμβρόσιος και είναι ενδεικτικό του εύρους των σχέσεων εμπιστοσύνης προς το πρόσωπο του του Αλέξη Τσίπρα ως “εθνικού ηγέτη”:

Το άλλο κείμενο είναι του Δημήτρη Δημούλη και αναφέρεται στην ακράδαντη πίστη στην “αστική νομιμότητα”, σχολιάζοντας την θέση «Είμαστε κάθε λέξη από το Σύνταγμα αυτής της χώρας» που πρόβαλε σχεδόν δακρύζοντας ο Πρωθυπουργός στη Βουλή στις 8-2-2015:

12 σχόλια :

  1. Κάποιοι αριστεροί βλέποντας τις δηλώσεις του Αμβρόσιου, φαντασιώνονται ότι τώρα κτίζεται το νέο ΕΑΜ! Μόνο που το ΕΑΜ δεν ήταν στην κυβέρνηση και διαχειριστής κρατικής εξουσίας, αλλά στην αντιπολίτευση με το όπλο στο χέρι και μίλαγε για λαοκρατία.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Η "Λαοκρατία" που ήθελε το ΕΑΜ δεν διέφερε καθόλου από την Εθνική Πατριωτική Σωτηρία του Σύριζα, Ασχέτως αν το έκανε με τα όπλα (λόγω συγκυρίας), σίγουρα πάντως επεδίωκε την επαναφορά της Αστικής Δημοκρατίας, την Κοινωνική Εθνική Συναίνεση, και το απέδειξε και στις διακυρήξεις και στην πράξη. Το ίδιο και το ΚΚΕ που ακόμα κι όταν τα φασιστικά αποσπάσματα καταδίωκαν οτιδήποτε αριστερό στα χωριά, επέμενε στην "ομαλότητα" στις πόλεις και την Αθήνα.

      Διαγραφή
  2. Δυστυχώς η απίστευτη προσκόληση στα "ιερά" κείμενα του 19ου αιώνα περί κράτους, εμποδίζει ακόμα και τα πιο καθαρά μυαλά να δουν ότι η δυνατότητα που ανοίγει σήμερα με πολιτικά ρεύματα τύπου Σύριζα και Ποδέμος δεν είναι η κανενός είδους "επανάληψη" της ιστορίας, αλλά το υπαρκτό ενδεχόμενο η νέα μαζική πολιτικοποίηση, η ένταξη νέων κοινωνικών στρωμάτων στην πολιτική δράση, να αποτελέσει τη βάση για την επεξεργασία και τη γέννηση νέων ιδεών για την κοινωνική δικαιοσύνη και άλλου τύπου ανατροπές. Η δυναμική των μαζών που ανακτούν τη σχέση με την πολιτική, είναι δυνατό να κατευθυνθεί προς διαφορετικές κατευθύνσεις, σίγουρα πάντως διαφορετικές από αυτές που έχουμε ήδη ζήσει, είτε θετικές είτε αρνητικές προς την ανθρώπινη χειραφέτηση. Είναι ολέθριο να θεωρούμε σήμερα καταστάσεις και σχέσεις δεδομένες και προβλέψιμες και αντί να προσπαθούμε να αλλάξουμε τον κόσμο να επιμένουμε απλώς "να τον κατανοήσουμε" με εργαλεία μιας άλλης εποχής και ανιστόρητες συγκρίσεις. Η ρευστότητα, το αδιαμόρφωτο, το πρωτόγνωρο και η ενδεχομενικότητα είναι ένα πρόσφορο πεδίο για δημιουργική σκέψη. Σε συνδυασμό με τη χαρά μιας νίκης, ή έστω μιας ήττας του αντιπάλου, θα πρότεινα να αδράξουν την ευκαιρία αμέσως, όσοι έχουν πρόθεση να συνεισφέρουν, αντί απλώς να σχολιάζουν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σωστή η καταγγελία της απίστευτης προσκόλλησης "ιερά" κείμενα που 19ου αιώνα περί κράτους. Όμως, πριν τα κρίνουμε καλόν θα ήταν να τα γνωρίζουμε. Ε λοιπόν οι αναφορές στο κράτος από τα "ιερά κείμενα" δεν συγκροτούν κάποια θεωρία γι αυτό. Το κράτος ήταν και παραμένει μια "μαύρη τρύπα" στον μαρξισμό, ο οποίος ασχολήθηκε αρκετά με τις σχέσεις εκμετάλλευσης, αλλά ελάχιστα με τις σχέσεις εξουσίας. Τα αποτελέσματα αυτού του κενού, το είδαμε στην πορεία της σοσιαλιστικής οικοδόμησης στην Ανατολή και στην χρεωκοπία των κομμουνιστικών κομμάτων στην δύση μόλις αρτήθηκαν από την κρατική εξουσία.

      Το να κλείνουμε τα μάτια μας μπροστά σε αυτό το πρόβλημα, δεν είναι τρόπος αντιμετώπισης, γιατί θα το βρούμε μπροστά μας, είτε το θέλουμε είτε δεν το θέλουμε...

      Τα άλλα για την νέα μαζική πολιτικοποίηση, η ένταξη νέων κοινωνικών στρωμάτων στην πολιτική δράση και άλλα ωραία παρόμοια που σχετίζονται με την ανθρώπινη χειραφέτηση προφανώς έχουν βάση και είναι συζητήσιμα, τόσο στο χώρο της θεωρίας όσο και στο χώρο των πολιτικών πρακτικών.

      Όμως είναι εξίσου συζητήσιμο αν ο ΣΥΡΙΖΑ ως κόμμα και κυρίως ως κυβέρνηση έχει κάποια σχέση με όλα αυτά!....

      Διαγραφή
    2. Ίσως δεν έχεις άδικο που θεωρείς "μαύρη τρύπα" το ζήτημα των σχέσεων εξουσίας, (όχι τόσο το κράτος ως μηχανισμός) για την εποχή του Μαρξ, ωστόσο οι επίγονοι είχαν σαφέστατη άποψη και περί κράτους και περί εξουσίας και τα αποτελέσματα αυτά είδαμε στην Ανατολή δυστυχώς, όχι του μαρξιστικού κενού. Το όποιο "κενό" καλύφθηκε με τον τρόπο που είδαμε και δεν θέλουμε να επαναληφθεί. Πάντως η νέα πολιτικοποίηση και κινητοποίηση κοινωνικών στρωμάτων είναι γεγονός και δεν εξαρτάται από το αν ο Σύριζα μπορεί να "σηκώσει' ανάλογη συζήτηση... Δυστυχώς όχι, όμως τα γεγονότα που δημιουργήθηκαν στις τελευταίες εκλογές αποτελούν ευνοϊκότερο έδαφος για να προκύψει κάτι, παρότι συμφωνώ ότι τα στελέχη του Σύριζα και οι υπουργοί του ελάχιστη σχέση έχουν με όλα αυτά... (αν και υπάρχουν εξαιρέσεις, θα συμφωνήσεις νομίζω)

      Διαγραφή
  3. Και η χώρα θα παραμείνει στην ΕΕ και την ΟΝΕ και η κυβέρνηση θα κάνει αρκετές υποχωρήσεις από το πρόγραμμά της. Όμως σημείωσε μια σημαντική επιτυχία: Άνοιξε η συζήτηση για αλλαγή πολιτικής στην ΕΕ και έγιναν τα πρώτα ρήγματα στην λογική των μονόδρομων. Οι απαιτήσεις των ψηφοφόρων και υποστηρικτών της νέας κυβέρνησης είναι μειωμένες. Πολλοί που την ψήφισαν δεν πίστευαν ότι θα εφαρμόσει το πρόγραμμα της Θεσ/νίκης και αν κάνει το 1/10 απ' αυτά θα είναι ευχαριστημένοι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Το σημείωμα εννοεί, ότι μια τέτοια κυβέρνηση, όπως αυτή που προέκυψε στις 26.1, κάτω από μια τέτοια διάταξη των πολιτικών δυνάμεων όπως αυτή που υπήρχε στις 24.1 και «μετατοπίσθηκε» στις 25.1, λειτουργεί ως «ο βασικός παράγοντας που μπορεί να αποκαταστήσει την λειτουργία του πολιτικού συστήματος και να λειτουργήσει ως εγγυητής της συνέχισης της λειτουργίας του κράτους».
    Καί όχι με βάση την (όποια) προγραμματική της ταυτότητα ή την αριστερή της ταυτότητα.
    Η διαπίστωση είναι σωστή.'Ομως:
    Μια έντονη πολιτική στροφή - όπως η ανάληψη της εξουσίας από μια κυβέρνηση που διεκδικεί να λέγεται και να είναι αριστερή, παράγει απρόβλεπτα αποτελέσματα, άρα και ελπίδες. Δημιουργεί ελπίδες και προσδοκίες στους ασθενέστερους πολίτες: εκείνων των κοινωνικών τάξεων και στρωμάτων που ενώ δεν επωφελήθηκαν καθόλου στα χρόνια των παχειών αγελάδων (αντίθετα, στη φάση της άτακτης ανάπτυξης και ιδιωτικής συσσώρευσης η απόστασή τους απο τους έχοντες μεγάλωσε), έχουν υποστεί τα σκληρότερα πλήγματα στα χρόνια της κρίσης.
    Στην πραγματικότητα οι ελπίδες υπάρχουν γιατί αυτή η εξουσία που μπορεί να ασκήσει η κυβέρνηση, αν βέβαια προσπαθήσει να είναι αριστερή και ευρωπαϊκή, δεν είναι ένα κλειστό σύστημα: Επηρεάζεται σε μέγιστο βαθμό από αποφασιστικούς εξωτερικούς παράγοντες, εφόσον η Ελλάδα είναι χώρα «απολύτως και αμετάκλητα δεσμευμένη να είναι μέλος της ΕΕ και της ζώνης του ευρώ», όπως τονίζουν ο πρωθυπουργός και υπουργοί με καίριες θέσεις.
    Η ελπίδα είναι συνδεδεμένη αναπόσπαστα με δυναμικές που θα αναπτύσσονται στο «ευρύτερο όλον» στο οποίο συμμετέχουμε ως κοινωνία. Χωρίς αυτές, όσοι φαντασιώνονται ότι η ψήφος σηματοδοτεί μια ριζοσπαστική αριστερή στροφή στην ελληνική κοινωνία, μπορεί να ξυπνήσουν πολύ άσχημα.
    Περισσοτερα:
    http://aftercrisisblog.blogspot.gr/2015/01/blog-post_28.html

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γενικά είναι σωστές οι διαπιστώσεις (στο link που παραπέμπεις), όμως δεν αρκούν για να διαμορφώσουμε μια εικόνα της νέας συγκυρίας που ξεκίνησε για την χώρα μας μετά την πτώση της μνημονιακής κυβέρνησης και την άνοδο της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ στην εξουσία. Η αλλαγή της συγκυρίας συνοδεύεται από τομές, ανατροπές και ανακατατάξεις που δεν αποτελούν γραμμικές προβολές καταστάσεων (και των ερμηνευτικών σχημάτων που αντιστοιχούσαν σε αυτές) ακόμα και του άμεσου παρελθόντος.

      Ακόμα και τα ίδια τα πολιτικά υποκείμενα είναι πλέον “διαφορετικά” απ' αυτά που ήταν πριν. Αυτή η διαφορετικότητα δεν προκύπτει μόνον από υποκειμενικούς “αυτοπροσδιορισμούς” (δηλαδή από το αν υπάρχουν κάποιες αλλαγές της πολιτικής τους), αλλά από το γεγονός ότι η συνέχιση των ίδιων πολιτικών παράγει διαφορετικά αποτελέσματα στην νέα συγκυρία (εύκολο παράδειγμα γι αυτή την περίπτωση για ανάλυση, το ΚΚΕ). Το μόνο που μπορούμε να πούμε με βεβαιότητα είναι ότι η νέα συγκυρία ανοίγει τις πόρτες για να αυτενεργήσει ο λαϊκός παράγοντας. Όμως οι “ανοικτές πόρτες” δεν αρκούν...

      Διαγραφή
  5. παίζοντας μαθαίνω καινούργιες λέξεις:
    μνημόνιο = γέφυρα , πρόγραμμα, συμφωνία
    τρόικα = τεχνοκράτες
    οοσα
    μαθαίνω και αριθμούς:
    70%
    μαθαίνω και τραγουδάκια:
    χαρωπά τα δυό μου χέρια τα χτυπώ!
    κάνω και τουμπίτσες!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. ''Κανω και τουμπιτσες''.Ποση λαχταρα κρυβει η αποκαλυπτικη αυτη φρασουλα.Να χρεωκοπησουν ---οχι η χωρα,αυτη εναι ηδη χρεωκοπημενη--αλλα αυτοι οι ''συριζαιοι'',που ευαγγελιζονται μια αριστερα διαφορετικη απο τις δικες μας πουρες,αυταρεσκες προδιαγραφες..Μιζερια..

    ΑπάντησηΔιαγραφή


ΑΛΛΗ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ