ΦΩΤΙΑ ΣΤΑ ΓΕΝΙΚΑ ΕΠΙΤΕΛΕΙΑ!
Αγωνιζόμαστε για την "ΣΥσπείρωση της ΡΙΖοσπαστικής Αριστεράς" στην κατεύθυνση της κοινής δράσης στους μαζικούς χώρους και τα κοινωνικά κινήματα, και παράλληλα για την πολιτική της συγκρότηση σε ένα ενιαίο αμεσοδημοκρατικό πολιτικό φορέα

Σάββατο 7 Φεβρουαρίου 2015

Ο θεός, που τόσο έχει προσεγγίσει ο ΣΥΡΙΖΑ, να βάλει το χέρι του!


Όταν βρίσκονται σε εξέλιξη οι διαπραγματεύσεις της χώρας με ΕΕ, ΕΚΤ και ΔΝΤ, δεν είναι η κατάλληλη ώρα για ν’ αποτιμήσουμε τις δυνατότητες που έχει η νέα κυβέρνηση να ασκήσει ουσιαστική πίεση στους δανειστές. Τα κυβερνητικά και κομματικά όργανα (υπουργικό συμβούλιο, γραμματεία) είναι καθ’ ύλην υπεύθυνα για τη διεξαγωγή των συνομιλιών και, πάντως, είναι βέβαιο ότι ο πρόεδρος και οι συνεργάτες του καθορίζουν, όπως γινόταν μέχρι σήμερα, την τακτική της διαπραγμάτευσης.

Δυστυχώς, από ορισμένες πλευρές επιχειρείται να αποδοθεί η ευθύνη μιας πιθανής αποτυχίας στο πρόσωπο του υπουργού Γιάνη Βαρουφάκη, το οποίο εγκαλείται ως υπεύθυνος για την εξέλιξη των διαπραγματεύσεων. Ελάχιστοι μέχρι σήμερα είχαν προβληματιστεί για τις δυνατότητες να δώσουμε, με σχετική επιτυχία, μια μεγάλη εθνική, ταξική και πολιτική σύγκρουση με τα όργανα της σκληρά νεοφιλελεύθερης ΕΕ. Ελάχιστοι είχαν μιλήσει για την αναγκαιότητα ενός μαζικού αριστερού κόμματος, ανοιχτού στην κοινωνία, για την ενεργοποίηση των λαϊκών τάξεων ώστε να υπερασπιστούν τα δικά τους συμφέροντα, για τη σημασία ενός σχεδίου έκτακτης ανάγκης για άμεσες δράσεις στον χώρο της οικονομίας. Τέλος, ελάχιστοι είχαν ανησυχήσει για τις «εκκαθαρίσεις» προσώπων και θέσεων που δε χωρούσαν στο σχέδιο της ηγετικής ομάδας και όσων τη στήριζαν ή συναινούσαν.

Επειδή, δυστυχώς, η σύγκρουση δεν είναι εικόνα στις ειδήσεις , οι εσωτερικές μάχες χαρακωμάτων δεν λύνουν κανένα πρόβλημα την ώρα της κρίσης. Αντίθετα, η ενεργοποίησή τους με έμμεσο τρόπο, δηλαδή με την αναζήτηση αποδιοπομπαίου τράγου στο πρόσωπο του Γιάνη Βαρουφάκη, δεν είναι καλός σύμβουλος για πολιτική παρέμβαση την ύστατη ώρα. Δύο πράγματα είναι σίγουρα : πρώτον, ο υπουργός Οικονομικών ενεργεί σύμφωνα με τη κομματική γραμμή, που καθορίζεται όπως καθοριζόταν πάντα και δεύτερον, δεν υπήρχε σχέδιο διαπραγμάτευσης, γιατί άλλα απασχολούσαν τον ΣΥΡΙΖΑ, και τώρα επιχειρείται να διαμορφωθεί εκ των ενόντων.

Ο θεός, που τόσο έχει προσεγγίσει ο ΣΥΡΙΖΑ, να βάλει το χέρι του!

8 σχόλια :

  1. Υπάρχει όμως και ένα άλλο σημαντικό δεδομένο για τον χαρακτήρα της σύγκρουσης, το οποίο δεν αναφέρεται από κανένα σχολιαστή των δρώμενων στην πολιτική σκηνή. Αν η κυβέρνηση είχε την πρόθεση να πάει την σύγκρουση στα “άκρα” και να αφήσει ανοικτά όλα τα ενδεχόμενα για την έκβαση των διαπραγματεύσεων, δεν θα τοποθετούσε σε δύο κρίσιμες θέσεις για την εθνική κυριαρχία της χώρας πρόσωπα που δεν ανήκουν στον “σκληρό” κομματικό πυρήνα του ΣΥΡΙΖΑ.

    Αναφέρομαι στην τοποθέτηση του Ν. Κοτζιά ως υπουργού εξωτερικών και στην τοποθέτηση του Γ. Ρουμπάτη ως διοικητή της ΕΥΠ. Αν είμαστε στην εποχή του ΠΑΣΟΚ του Αντρέα ή του Σημίτη, τότε πράγματι θα μπορούσαν να κατέχουν αυτές τις θέσεις...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Συμφωνούμε, αλλά δεν θέλει και πολύ σκέψη για να βρούμε ποιος θα ωφεληθεί από τη δραχμή. Ο λαός πάντως σίγουρα όχι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. "Δεν υπήρχε σχέδιο διαπραγμάτευσης, γιατί άλλα απασχολούσαν τον ΣΥΡΙΖΑ, και τώρα επιχειρείται να διαμορφωθεί εκ των ενόντων".
    Σωστή διαπίστωση και η ειλικρινής παραδοχή αξίζει εκτίμηση. Όμως το συναφές αλλά πιο σημαντικό απο τη διαπραγμάτευση ερώτημα είναι αλλο:

    «Έξω πάμε καλά». Μέσα;
    http://aftercrisisblog.blogspot.com/2015/02/blog-post_26.html

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. 1) Το μήνυμα έχει δοθεί από τη συγκρότηση της συγκυβέρνησης με τους ΑΝΕΛ και τα πρόσωπα που τοποθετήθηκαν. Προφανώς και οι παραλήπτες, εντός και εκτός Ελλάδας, έχουν λάβει το μήνυμα και δεν ανησυχούν, αντίθετα μετέχουν ενός παιγνίου που θα αποκρυσταλλωθεί σε μια νέα (μνημονιακή επί της ουσίας και δυστυχώς για ολους μας) ισορροπίας.

    2) Οι θέσεις του Βαρουφάκη κινούνται αρκετά μακριά από τις προγραμματικές και προεκλογικές διατυπώσεις του Προγράμματος του ΣΥΡΙΖΑ. Η μετατόπιση αυτή είναι ευθύνη όχι του ΣΥΡΙΖΑ (όχι τουλάχιστον επίσημα) αλλά ενός στενού επιτελείου (προφανώς με τη συμφωνία ή την ανοχή όλων των τάσεων).

    3) Κάθε μικρή ή μεγάλη υποχώρηση θα σηματοδοτεί ένα νέο γύρο πιέσεων και "φιλικών συμβουλών" προς την ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ να στραφεί σε κάτι "ρεαλιστικότερο". Στην πραγματικότητα κάθε υποχώρηση (συμπεριλαμβανομένων και αυτών που ήδη έχουν πραγματοποιηθεί) θα οδηγεί την Κυβέρνηση να συζητά από χειρότερη θέση και με λιγότερες επιλογές.

    4) Ο "μισο-ετεροχρονισμός" του Προγράμματος της Θεσ/νικης, ανεξάρτητα από την επικοινωνιακή ρητορεία που μπορεί να τον συνοδεύει και να τον συσκοτίζει αποτελεί μια πρώτη "απονομιμοποίηση" της Κυβέρνησης για ένα σημαντικό κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας. Κι αυτό το αμέσως επόμενο χρονικό διάστημα θα αποτυπωθεί και σε επίπεδο ΜΜΕ, τα οποία σήμερα τηρούν μια στάση αναμονής και αμφιβολίας και διστάζουν να έρθουν σε σύγκρουση με το διάχυτο λαικό συναίσθημα της "εθνικής περηφάνειας" που πηγάζει ότι επιτέλους κάποιος τους τα "εχωσε" (κουτσά στραβά) των Ευρωπαίων. Αυτό το συναίσθημα διαπερνά οριζόντια την κοινωνία και σε μεγάλο βαθμό μιλά στα λιγότερο πολιτικά ακροατήρια της δεξιάς (και ακροδεξιάς).

    5) Η νίκη του ΣΥΡΙΖΑ έχει δημιουργήσει σοβαρά προβλήματα στα αστικά επιτελεία. Όχι μόνο γιατί ισχύει το "πρώτη φορά Αριστερά", αλλά γιατί αποδιοργάνωσε και ακύρωσε συσχετισμούς και σχεδιασμούς. ΝΔ και ΠΑΣΟΚ έχουν βρεθεί χωρίς εναλλακτικό σχέδιο και ουσιαστικά αναζητούν μια λύση μέσα από χρονοβόρα συνέδρια διαδοχής (ελπίζοντας ότι στο ενδιάμεσο η φθορά της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ θα τους δώσει "πόντους" και θα τους επιτρέψει να ανασυγκροτηθούν σε πιο στέρεες βάσεις). 'Ομως σε επίπεδο "μεγάλης εικόνας" και στο βαθμό που επαληθευτούν οι φήμες (...) περί δεξιού ΠτΔ το σενάριο που θα αρχίσει να υφαίνεται θα είναι εκείνο της διεύρυνσης της Κυβέρνησης -ως μια ενδιάμεση φάση- που θα σηματοδοτεί μια "κυβέρνηση εθνικής ενότητας ή εκτάκτου ανάγκης". Μια τέτοια Κυβέρνηση δεν θα είναι η επιστροφή στη μνημονιακή κατάσταση της συγκυβέρνησης ΝΔ-ΠΑΣΟΚ αλλά ένα ενδιάμεσο σχήμα που θα προσπαθεί να πείσει την κοινωνία ότι "εγινε ότι καλύτερο γινόταν... κι ότι αλλο θα ήταν καταστροφή".

    ... Οι προγραμματικές δηλώσεις ας μην αμφιβάλουμε θα επιδέχονται όλες τις πιθανές και απίθανες ερμηνείες, αρκεί ο κάθε ενδιαφερόμενος, εκτός και εντός Ελλάδος, να απομονώσει το "σωστό" απόσπασμα και να το ερμηνεύσει. Το σενάριο που θα βάζει το άμεσο πρόγραμμα κοινωνικής σωτηρίας της Θεσ/νικης στο ψυγείο (όχι στην κατάψυξη...) και θα το μεταθέτει στο μέλλον (βαθος 4ετίας) θα αποτελέσει μια οδυνηρή υποχώρηση για την Αριστερά και ειδικά για τον κόσμο του ΣΥΡΙΖΑ. Αυτό σε πρώτη φάση ουδόλως ενοχλεί τα "επιτελεία", αφού κάνουν ότι μπορούν για να υποβαθμίσουν το Κόμμα και τις λειτουργίες (έχει ξανασυμβεί βλ. ΠΑΣΟΚ).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Ποιά πολιτική απευθύνει ο ΣΥΡΙΖΑ στην κοινωνία; Λάθος προτεραιότητες (8 Ιαν 2015) ;
    http://aftercrisisblog.blogspot.com/2015/01/blog-post_8.html



    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αυτή την παραμύθα του "πρώτη φορά Αριστερά" δεν την τρώω. Το Πασοκ του Αντρέα το '81 είχε πολύ πιό ριζοσπαστικά αιτήματα. Δεν καταλαβαίνω τι πρόβλημα έχουν οι έλληνες. Είμαστε ο μόνη χώρα χωρίς κυρίαρχο σοσιαλδημοκρατικό κόμμα. Μέσα στην υπερβολή μας, δεν μας καλύπτουν οι σοσιαλδημοκράτες, τους θεωρούμε λίγους, ξεκινάμε δήθεν ριζοσπαστικά και μετά απο ένα μήνα πραγματικότητας έχουμε κάνει γαργάρα όλες τις υπερβολές που έχουμε ξεφουρνίσει. Ο Συριζα είναι πλέον η νέα, μοντέρνα, σοσιαλδημοκρατία, θα ξαναθυμηθεί τη ρητορική του στις επόμενες εκλογές.

      Διαγραφή


ΑΛΛΗ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ