ΦΩΤΙΑ ΣΤΑ ΓΕΝΙΚΑ ΕΠΙΤΕΛΕΙΑ!
Αγωνιζόμαστε για την "ΣΥσπείρωση της ΡΙΖοσπαστικής Αριστεράς" στην κατεύθυνση της κοινής δράσης στους μαζικούς χώρους και τα κοινωνικά κινήματα, και παράλληλα για την πολιτική της συγκρότηση σε ένα ενιαίο αμεσοδημοκρατικό πολιτικό φορέα

Δευτέρα 17 Σεπτεμβρίου 2012

Οι εφοπλιστές και το “κόμμα της δραχμής”

Η βίλα «Villa Christina», για την αγορά της οποίας έλληνας εφοπλιστής έχει κονταροχτυπηθεί με τον Σίλβιο Μπερλουσκόνι...
Η σχηματική αντίληψη ότι τα πολιτικά κόμματα είναι άμεσοι εκφραστές των συμφερόντων κοινωνικών ομάδων και τάξεων είναι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα των ιδεοληψιών που κυριαρχούν σε μια μεγάλη μερίδα των πολιτικών χώρων της Αριστεράς. Ποιά είναι τα κόμματα της "πλουτοκρατίας" και ποιό είναι το κόμμα της εργατικής τάξης, είναι δεδομένα εκ των προτέρων για το ΚΚΕ και όχι μόνο. Αυτή η προσέγγιση, όχι μόνον καθαγιάζει από ταξική σκοπιά κάθε πολιτικό μηχανισμό που αυτοπροσδιορίζεται ως αριστερός, αλλά κυρίως οδηγεί σε λαθεμένες πολιτικές εκτιμήσεις τόσο για τις στρατηγικές επιλογές όσο και τις συγκυριακές επιδιώξεις των κυρίαρχων τάξεων. Αυτό συμβαίνει επειδή "διαβάζει" την ταξική πάλη και τους ταξικούς συσχετισμούς μόνο από το χώρο της πολιτικής διαπάλης ανάμεσα στις πολιτικές γραμμές των κομματικών μηχανισμών.

Ο Γ. Μηλιός κάνοντας μια κριτική θεώρηση στο έργο του Ν. Πουλαντζά γράφει για αυτό το ζήτημα στο βιβλίο “Ο Μαρξισμός ως σύγκρουση τάσεων” σελ. 146:

Στο πλαίσιο του “αντιπροσωπευτικού” κοινοβουλευτικού συστήματος τα πολιτικά κόμματα αποτελούν μόνο με την μεταφορική έννοια του όρου τους εκπροσώπους των κυρίαρχων τάξεων. Ο πραγματικός εκπρόσωπος των κυρίαρχων τάξεων είναι το αστικό κράτος ως όλον. Τα αστικά κόμματα, η καλύτερα το αστικό κοινοβουλευτικό σύστημα αποτελεί απλώς ένα τμήμα αυτού του κράτους, επιτελεί μια επιμέρους λειτουργία στα πλαίσιά του: Την οργάνωση της λαϊκής “αντιπροσώπευσης” την αναπαραγωγή της συναίνεσης, την αστική πολιτική (και κοινωνική) κυριαρχία, μέσα από την κοινοβουλευτικοποίηση των διαφορετικών κοινωνικών και πολιτικών πρακτικών και αιτημάτων και την ενσωμάτωσή τους στα πλαίσια της αστικής – κρατικής στρατηγικής.

Το κοινοβουλευτικό “φιλτράρισμα” των διαφορετικών ταξικών πρακτικών (δηλαδή των πρακτικών όχι μόνο της αστικής τάξης και των συμμάχων της αλλά και της εργατικής τάξης και των συμμάχων της) κάνει έτσι δυνατή την “αντιπροσώπευσή” τους μέσα στο κράτος, επιτρέπει δηλαδή τελικά την υποταγή τους στο γενικό κεφαλαιοκρατικό συμφέρον...

Τα αστικά πολιτικά κόμματα και προγράμματα δεν διαφοροποιούνται επομένως μεταξύ τους επειδή “εκπροσωπούν” διαφορετικά τμήματα ή μερίδες των κυρίαρχων τάξεων, αλλά γιατί προωθούν και αποτυπώνουν ένα διαφορετικό τύπο “αντιπροσώπευσης” των αντιφατικών συμφερόντων των κυριαρχούμενων τάξεων στο εσωτερικό του γενικού αστικού συμφέροντος.

Η αναφορά σε αυτά τα ζητήματα γίνεται για ένα κυρίως λόγο. Για να δείξουμε πως η κριτική στους αστικούς πολιτικούς μηχανισμούς και στις πολιτικές που εφαρμόζουν δεν αρκεί για να ξεκαθαρίσει την θέση της η Αριστερά απέναντι στις στρατηγικές επιλογές του κεφάλαιου. Μερικές φορές μάλιστα μπορεί να οδηγήσει σε λάθος συμπεράσματα, όπως χαρακτηριστικά συμβαίνει στο ζήτημα της Ε.Ε. και του ευρώ. Αρκετοί αριστεροί, από το γεγονός και μόνον ότι στη χώρα μας το “κόμμα της δραχμής” εκφράζεται σήμερα σχεδόν αποκλειστικά από πολιτικούς σχηματισμούς της Αριστεράς, συνάγουν το συμπέρασμα ότι η ελληνική αστική τάξη είναι προσδεμένη στο άρμα του ευρώ και της Ε.Ε., αφού κανένα κόμμα /πολιτικός εκφραστής των συμφερόντων της δεν έχει στηρίξει διαφορετική θέση. Είναι όμως έτσι τα πράγματα;

Στην Γαλλία, στην Ολλανδία, στην Αυστρία η ακροδεξιά που είναι ενάντια στην Ε.Ε. και το ευρώ τι εκφράζει; Εκεί δηλαδή - σύμφωνα με αυτή την λογική της Αριστεράς - υπάρχουν κομμάτια της αστικής τάξης που έχουν ως στρατηγική την εθνική αναδίπλωση και εκφράζονται από την ακροδεξιά ενώ στην χώρα μας μόνον η εργατική τάξη είναι αυτή που έχει ως στρατηγική επιλογή την έξοδο από στην ΕΕ και την ΟΝΕ; Ή μήπως σε αυτές τις χώρες η ακροδεξιά εκφράζει τις στρατηγικές επιλογές των λαϊκών στρωμάτων, αφού εκεί δεν υπάρχει ικανή αντι-ΕΕ αριστερά για να το κάνει; Είναι λοιπόν φανερά τα αδιέξοδα ανάλυσης της ταξικής πάλης με εργαλείο αυτή την αντίληψη που θεωρεί τα πολιτικά κόμματα άμεσους εκφραστές ταξικών συμφερόντων.

Σε παλαιότερα κείμενα μας, (όπως για παράδειγμα εδώ “Τα ΜΜΕ του ελληνικού στόλου”), θέταμε το ερώτημα: Έχετε αναρωτηθεί μήπως οι εφοπλιστές μας θα προτιμούσαν η χώρα μας να χρεοκοπήσει, να βγει από το ευρώ και να γίνει η "Αντίγκουα" της Μεσογείου; και υποστηρίζαμε την θέση ότι το ελληνικό εφοπλιστικό κεφάλαιο είναι ένα από τα βασικά κοινωνικά στηρίγματα του “κόμματος της δραχμής”.

Σήμερα όπου η κρίση του πολιτικού συστήματος έχει οξυνθεί, τα ΜΜΕ έχουν υποκαταστήσει σε μεγάλο βαθμό τις κρατικές λειτουργίες των πολιτικών κομμάτων, κυρίως στον τομέα της διαμόρφωσης της συναίνεσης στις στρατηγικές επιλογές του κεφάλαιου. Μέσα σε αυτό το τοπίο είναι φανερό ότι η διαπλοκή του εφοπλιστικού κεφάλαιου με τα ΜΜΕ διαμεσολαβεί προς το κράτος σαφώς με πιο αποτελεσματικό τρόπο τα συμφέροντά τους από ότι αν αυτή η διαμεσολάβηση είχε πραγματωθεί μέσω κάποιου “κόμματος των εφοπλιστών”.

Πρόσφατα στη Γαλλία η απόφαση του Μπερνάρ Αρνό μεγαλοεπιχειρηματία και πλουσιότερου ανθρώπου στη Γαλλία, να ζητήσει τη Βελγική υπηκοότητα για λόγους φορολογικούς, ξεσήκωσε θύελλα διαμαρτυριών στα Γαλλικά ΜΜΕ. Όμως στην χώρα μας τον περασμένο Ιούνιο ο εφοπλιστής Βίκτωρας Ρέστης έκανε ακριβώς ίδιες δηλώσεις, όταν ο ΣΥΡΙΖΑ δήλωνε ότι αν σχηματίσει κυβέρνηση θα καταργούσε τις φοροαπαλλαγές των εφοπλιστών. Τότε οι δηλώσεις του κ. Β. Ρέστη, όχι μόνον δεν ξεσήκωσαν θύελλα αλλά βρήκαν και υποστηρικτές στα ΜΜΕ. Ο κ. Ρέστης εκτός από εφοπλιστής είναι μεγαλομέτοχος (20%) στον Δημοσιογραφικό Οργανισμό Λαμπράκη, στο ΜΕGA και ο ουσιαστικός συνιδιοκτήτης της εφημερίδας «Πρώτο Θέμα», το οποίο λειτουργεί σήμερα ως ο βασικός αβανταδόρος της “χρυσής αυγής”, του πολιτικού μορφώματος το οποίο αποτελεί το κατεξοχήν κόμμα της “εθνικής αναδίπλωσης”.

Αυτές τις μέρες ήρθε στην δημοσιότητα έγγραφο της Ε.Ε. στο οποίο ζητά εξηγήσεις για το φορολογικό καθεστώς που διέπει το εφοπλιστικό κεφάλαιο στην χώρα μας και απαιτεί κατάργηση των φοροαπαλλαγών. Είναι φυσικό το κομμάτι εκείνο της Αριστεράς που θεωρεί ότι το ελληνικό κεφάλαιο συνολικά είναι προσδεμένο στις κυρίαρχες πολιτικές της Ε.Ε. και έχει παντρευτεί το ευρώ να βρίσκεται σε αμηχανία μπροστά σε αυτές τις εξελίξεις. Είναι αποκαλυπτικό αυτής της αμηχανίας το άρθρο που δημοσιεύεται στην “ίσκρα” όπου ο συντάκτης του απορεί για το πως “H ΚΟΜΙΣΙΟΝ ΤΟΥ ΜΝΗΜΟΝΙΟΥ... ΞΕΜΠΡΟΣΤΙΑΖΕΙ ΤΙΣ ΣΚΑΝΔΑΛΩΔΕΙΣ ΕΦΟΠΛΙΣΤΙΚΕΣ ΦΟΡΟΑΠΑΛΛΑΓΕΣ!” και επινοεί διάφορες παιδαριώδεις δικαιολογίες για να εξηγήσει τα ανεξήγητα...

Γιατί να το κρύψωμεν άλλωστε, η ΕΕ μπορεί να επιβάλει περιορισμούς στην ασυδοσία του εφοπλιστικού κεφάλαιου τους οποίους δεν μπορεί να επιβάλει στη χώρα μας ούτε το ελληνικό κράτος, ούτε βέβαια το λαϊκό κίνημα. Εξάλλου η σύγκρουση των εφοπλιστών με την Ε.Ε. δεν αφορά μόνον το φορολογικό καθεστώς. Οι ευρωπαϊκοί κανονισμοί για την ασφάλεια της ναυσιπλοΐας είχαν αποτελέσει στο παρελθόν πεδίο σύγκρουσης με το εφοπλιστικό κεφάλαιο, το οποίο ήθελε να παραμείνουν σε λειτουργία τα σαπιοκάραβα του στις ακτοπλοϊκές γραμμές της χώρας...

Δεν είναι μόνον η ΕΕ που ακολουθεί πιο αυστηρή πολιτική φορολόγησης του κεφάλου απ' ότι το ελληνικό κράτος αλλά και άλλα ιμπεριαλιστικά κράτη. Η πρόσφατη άρνηση του ελβετικού κράτους και των ελβετικών τραπεζών να παρέχουν στοιχεία για τις καταθέσεις ελλήνων πολιτικών σε σχετικό αίτημα της ελληνικής βουλής ήταν εκ των προτέρων δεδομένη και έγινε μόνον για να καλύψει ανάγκες της επικοινωνιακής πολιτικής στην προεκλογική περίοδο. Υπενθυμίζουμε πως το Αμερικανικό κράτος πριν τρία χρόνια αποφάσισε να φορολογήσει τους αμερικανούς πολίτες που είχαν μεταφέρει τα χρήματά τους στις ελβετικές τράπεζες, βρήκε τρόπο να το κάνει. Το 2009 είχε ψηφιστεί νόμος στο Κογκρέσο σύμφωνα με τον οποίο όποιος δώσει πληροφορίες στο κράτος δικαιούται το 30% των εσόδων που θα φέρουν οι αποκαλύψεις του. Με αμοιβή - ρεκόρ ύψους 104 εκατομμυρίων δολαρίων εξαγόρασε τον υπάλληλο Μπράντει Μπίρκενφελντ της ελβετικής τράπεζας UBS, ο οποίος «κάρφωσε» στους αμερικανικές αρχές τις πρακτικές που χρησιμοποιούσαν αμερικανοί πολίτες για να φοροδιαφεύγουν. Η ελβετική τράπεζα αναγκάστηκε να πληρώσει το 2009 στις αμερικανικές αρχές 780 εκατομμύρια δολάρια καθώς και να παραδώσει στοιχεία 4.000 Αμερικανών φοροφυγάδων σπάζοντας έτσι το απόρρητο που εγγυώνται οι ελβετικές τράπεζες. Από τους φοροφυγάδες που έπεσαν στην τσιμπίδα του το αμερικανικό κράτος κατάφερε να εισπράξει περισσότερο από 5 δις δολάρια.

Δεν θα είχαμε καμία αντίρρηση αν το ελληνικό κράτος είχε ανάλογη αποτελεσματικότητα στην φορολόγηση του κεφάλαιου και δεν μετέφερε όλα τα δημοσιονομικά βάρη στην μισθωτή εργασία. Όμως η δική μας Αριστερά περί άλλων τυρβάζει. Αποκαλυπτικές της στάσης αυτής της Αριστεράς είναι οι καθησυχαστικές δηλώσεις του Π. Λαφαζάνη προς την ντόπια αστική τάξη στις 19.05.2012 (Βήμα FM και Ράδιο 9) όπου ισχυριζόταν πως οι εξαγγελίες του Γιάννη Μηλιού για τη φορολόγηση με 1% του τζίρου των μεγάλων επιχειρήσεων είναι προσωπικές του θέσεις και δεν εκφράζουν την πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ...


16 σχόλια :

  1. Σωστό άρθρο. Οι Μαρξιστές ξεχωρίζουν επιτέλους από τους μικροσαστούς που παρουσιάζονται σαν επαναστάτες πχ. Λαφαζάνης
    markos

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Και κάτι ακόμα: όταν βλεπεις μαρξιστές να προτείνουν σαν υπόδειγμα αμερικανικούς νόμους (και καλά κανουν όταν αυτοί είναι αποτελεσματικοί) τότε αρχίζουμε να μπαίνουμε σε σωστό δρόμο. Λύσεις υπάρχουν, αρκεί να μην είμαστε κολλημενοι και ξερόλες!

      Διαγραφή
    2. Δεν αρκούν οι νόμοι πρέπει να υπάρχει και η πολιτική βούληση. Νόμοι υπάρχουν και στο ελληνικό κράτος αλλά δεν εφαρμόζονται.

      Αν είχαν εφαρμοστεί οι νόμοι για την εισφοροδιαφυγή στα ασφαλιστικά ταμεία και για την φοροδιαφυγή, δεν θα είχαν λυθεί όλα τα ζητήματα, όμως η κατάσταση θα ήταν αρκετά διαφορετική.

      Επίσης,η εισφοροδιαφυγή και η φοροδιαφυγή είναι αυτές που παράγουν το "εύκολο χρήμα" και υπονομεύουν την "παραγωγική υποδομή" της χώρας.

      Διαγραφή
    3. Θαθελα να συμφωνήσω σε όλα αλλά διαφωνώ ριζικά σε 2 σημεία για τη φοροδιαφυγή
      1 σωρεία νόμων στην Ελλάδα έχουν φτιαχτεί σκόπιμα για να ευνοούν την παρανομία και να προστατεύουν τον παράνομο όταν αυτός έχει επιρροή
      2 ακόμα κι αν εφαρμόζονταν οι σκόπιμα σαμποταρισμένοι νόμοι θα είμασταν ακριβώς στην ίδια κατασταση.
      Να σου κάνω μιά ερώτηση:
      αν όλοι πλήρωναν τους φόρους τους και κανένας δεν φοροδιάφευγε, πιστεύεις οτι θα είχαμε καλύτερα νοσοκομεία, σχολεία, δρόμους κλπ. ή θα είχαμε περισστερα εκατομμύρια στο λογαριασμό του Άκη και των και των ομοίων του και 100 χιλιάδες δημόσιους υπάλληλους παραπάνω ;

      Διαγραφή
  2. Ιδιαίτερα δυνατοί στον μαρξισμό Marko είναι και οσοι εχουν κάνει υπουργοί του Σημιτη, πραξικοπηματίες στην ΓΣΕΕ, κολλητοι του ΓΑΠ, και μνημονιακοι πασοκοι.

    Οσον αφορά το άρθρο, γραμμή της αστικής τάξης είναι η παράνομη στο ευρω μέχρι να διαχειριστει η ίδια την έξοδο. Κοινός παρανομαστής και στις 2 περιόδους η εξαθλίωση της εργασίας, η διαλυση κάθε κοινωνικού κράτους και η απώλεια κάθε δημοκρατικού ελεγχου.

    Ταξικα ανταγωνιστικη γραμμή ειναι αυτή που βγάζει την Ελλάδα από την παγίδα παροχής ρευστότητας με τους ορούς του μπλοκ αστικής τάξης ονε εκτ και εε. Που σημαίνει ή διάλυσή του ευρω και νομισματικά πειράματά σε εναλλακτική αλληλέγγυα λογική, ή έξοδος με κοινωνικό έλέγχο της οικονομίας και άλλο μοντέλο παραγωγής κατανάλωσης και εξουσίας.

    Να χαίρεστε τον Τσιπρα και τα συγχαρητηρια που μαζεύει από οτι πιο διαπλεκομενο διαθέτει η αστική τάξη σε διαμορφωτες της κοινής γνώμης. Και που βγαίνει χωρίς να ντρέπεται και σιγονταρει και αυτός την στοχοποιηση του αριστερού ρεύματος χαρακτηρίζοντάς προσωπικές απόψεις του Λαφαζανη τις υποτιθέμενες θέσεις του συριζα για το χρέος και το ευρω,όταν τολμάει να τις διατυπώσει ο Λαφαζανης.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γιατι ντέπεσαι να το πεις βαγγέλη;

      1. Αυτό που περιγράφεις λέγεται άλλο κοινωνικό σύστημα, παλιά το λέγανε κομμουνισμό.

      2. Ο Λαφαζάνηε και οι απόψεις του είναι μειοψηφικές στον ΣΥΝ, στον ΣΥΡΙΖΑ και στον ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ.

      3. Πόσο ποσοστό πήρε στις εκλογές το κόμμα που υποστηρίζεις;

      Διαγραφή
    2. Η πορεία του Τσιπρα (και του Συριζα) είναι προδιαγεγραμμένη απο κάτι που ονομάζεται αναγκαιότητα. Δεν είναι θέμα ισοροπιών. Περιθώρια για πολλούς πειραματισμούς, δυστυχώς, δεν υπάρχουν, και το ξέρουν, διότι η αποτυχία στην παρούσα φάση δεν είναι επιλογή. Δεν ζούμε στη δεκαετία του 80 που οι παπαριές του Αντρέα περνούσαν απαρατήρητες μέσα στο ευρωπαϊκό χρήμα. Για τους μαξιμαλιστες ιδεολόγους που θα απογοητευτούν αργά ή γρήγορα, να ξέρουν οτι δεν θα φταίει ο Συριζα αλλά η ζωή που έφτιαξε το 'θέλω' και το 'μπορώ'. Όποιος είν'έξω απ'το χορό, πολλά τραγούδια ξέρει

      Διαγραφή
  3. Δεν σε πιάνω τι εννοείς "ντρέπομαι".

    0,32 % και ποτέ συγχαρητηρια από τον ΔΟΛ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Για τα συγχαρτήρια από το ΔΟΛ, μην είσαι και τόσο σίγουρος...

      Διαγραφή
    2. Μακάρι,δεν προσπαθώ να στήσω πολιτικό σχεδιο πάνω στην ενσωματωση του συριζα

      Τα δείγματα προς τα εκεί εντόπιζω, την συστημικη επένδυσή υπέρ κομμάτων του και εναντίον άλλων.

      Και πάνω απ'ολα το τι θέλει να εκφράσει η αριστερά ταξικα,σε ποία σχέση με το κράτος, την αστική στρατηγική και τον ιμπεριαλισμό.

      Διαγραφή
  4. Κάποιοι ετοιμάζονται να εγκαταλείψουν το ΑΝΤΑΡΣΥΑ και να κτίσουν καινούργιο εφαλτήριο για τα πολιτικά τους σχέδια.

    Το "κόμμα της δραχμής" είναι εδώ, με ένα θρησκευτικό κάλεσμα που απευθύνεται στους πιστούς της δραχμής, καλεί και αυτό σε ένα καινούργιο ΜΕΤΩΠΟ:

    ΓΙΑ ΕΝΑ ΕΝΩΤΙΚΟ ΛΑΪΚΟ ΚΙΝΗΜΑ ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΣΦΑΓΕΙΟ ΤΗΣ ΕΥΡΩΖΩΝΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΕ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. enosy, το άρθρο αυτό ποιος το έγραψε,γιατί δε βάζεις πηγή?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τα κείμενα που δημοσιεύονται και δεν αναφέρονται οι "πηγές" είναι δικά μας

      Διαγραφή
  6. Το τελευταίο επιχείρημα που απέμεινε στο κόμμα του ευρώ είναι η θεωρία της «εθνικής ανδίπλωσης» και μιας και δεν μπόρεσαν να βρουν πολλά στην εγχώρια σκηνή τώρα προσπαθούν να εισάγουν ευρωσκεπτικιστές από το εξωτερικό προκειμένου να αποδείξουν ότι ανεξάρτητη νομισματική πολιτική = κακιά ακροδεξιά
    Εντάξει το καταλάβαμε. Τι καιρό κάνει στην «Ισχυρή Ελλάδα» αυτή την εποχή;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. http://www.energypress.gr/news/gas/Neas-tehnologias-LNG-tanker-tha-kataskeyasei-h-Tsakos-Energy-Navigation

    Δραχμή - ευρώ
    Σχετικά με το ενδεχόμενο επιστροφής στη δραχμή, ο Ν. Τσάκος ανέφερε ότι τότε θα είναι φθηνότερη η διαχείριση των πλοίων από την Ελλάδα, καθώς στην εταιρεία απασχολείται μεγάλος αριθμός Ελλήνων εργαζομένων και ναυτικών. Πρόσθεσε πάντως ότι η Ελλάδα είναι το σπίτι μας και ένα από τα μεγαλύ-τερα κέντρα της ναυτιλίας παγκοσμίως, γι' αυτό ο ίδιος τάσσεται υπέρ της παραμονής της χώρας στην Ευρω-ζώνη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή


ΑΛΛΗ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ