Αναρτήσεις
Αναδημοσίευση από την ΑΥΓΗ (Τρίτη, 3/8/2010)
Του ΘΑΝΑΣΗ ΚΑΡΤΕΡΟΥ
"Έχω την άποψη ότι τα πράγματα πρέπει να πάνε ανάποδα. Εννοώ ότι αυτό που έχουν ανάγκη σήμερα η κοινωνία και η ευρύτερη αριστερά δεν είναι άλλη μια συνεργασία εκλογικού χαρακτήρα. Έχουν άλλωστε πονέσει τέτοιες συνεργασίες από εκλογική αναγκαιότητα, σε κλειστά γραφεία που μετά χάθηκαν, παίρνοντας μαζί τους ελπίδες και προσδοκίες. Αυτό που πιστεύω ότι έχει ανάγκη ο ελληνικός λαός, αλλά και ο αριστερός κόσμος, είναι η κοινή δράση, η ανάπτυξη ενός κινήματος που θα δημιουργήσει στέρεες προϋποθέσεις εκλογικών συμμαχιών".
Έτσι απαντάει η Σοφία Σακοράφα στην ερώτηση της Β. Σιούτη ("Ελευθεροτυπία") αν σκέφτεται να τεθεί επικεφαλής κάποιου σχήματος συνεργασίας στις επικείμενες εκλογές. Και χωρίς να το θέλει παραδίδει μαθήματα σοβαρότητας και μετώπων, έστω και εκλογικών, σε κείνους που υποτίθεται ότι είναι, ή έπρεπε να είναι, καθηγητές του είδους. Γιατί μεγάλη συζήτηση άνοιξε τελευταία, μεγάλη συζήτηση έγινε και μεγάλες προσδοκίες καλλιεργήθηκαν (πώς; πόθεν; γιατί;) στην αριστερά για την πιθανότητα, ακόμα και τη βεβαιότητα μιας εκλογικής σύμπραξης που θα είχε στο όνομα της Σοφίας αποκτήσει επιτέλους και τη σοσιαλιστική της συνιστώσα.
Ε, η Σακοράφα λέει το αυτονόητο. Πρώτα το κίνημα, οι ενωτικές διεργασίες από κάτω, η κοινή δράση. Και ύστερα η εκλογική συμμαχία, η ταμπέλα και η φωτογραφία εκείνου, ή εκείνης, ή εκείνων, που εκφράζουν αυτό το κίνημα στις κορυφές. Προσυπογράφει δηλαδή, αν και κατά δήλωσή της σοσιαλίστρια, την παλιά κομμουνιστική αρχή ότι η ενότητα από πάνω έρχεται να επισφραγίσει -και να υποβοηθήσει βέβαια με τη σειρά της- την ενότητα από κάτω. Και χωρίς την κοινή δράση για κοινούς στόχους όλες οι φιλόδοξες κινήσεις κορυφής είναι τελικώς οικοδομές χωρίς θεμέλια. Φυσάει κάποια στιγμή ανάποδα και παρ’ τες κάτω.
Ηθικόν και πολιτικόν δίδαγμα: Καλό είναι να φωνάζεις ωπ τη στιγμή που πηδάς το χαντάκι και όχι να διαφημίζεις, έστω και με πίτσι-πίτσι και διαρροές, το άλμα από πριν. Ακόμα καλύτερο να χτίζεις με υπομονή και δουλειά γέφυρες και να αποφεύγεις τα άλματα, γιατί μπορεί να φας τα μούτρα σου. Και κάλλιστο να μην αυταπατάσαι ότι μπορεί μια Σακοράφα να μπαλώσει μπαμ και κάτω τα σκισμένα του κινήματος. Διότι, όπως αποδεικνύεται εν προκειμένω, εκτός από τη σοφία της αριστεράς, υπάρχει και η σοφία της Σοφίας...
Ο συριζα είχε την ευκαιρία να λειτουργήσει ως καταλύτης στην υπόθεση της ενότητας της αριστεράς αλλά την έχασε,όταν αντί να ανοιχτεί στην κοινωνία, αναλώθηκε σε ατέρμονες συζητήσεις για το αν θα συνεργαστεί με το πασόκ-θυμόσαστε τα μπόσικα του Παπαδημούλη ή την Αίγλη, σύντροφοι-,στη διαμόρφωση ενός προγράμματος , που αμέσως μετά αυτό εξαφανίστηκε,ενώ παράλληλα οι αποφάσεις των συνδιασκέψεων γράφονταν στα παλαιότερα των υποδημάτων.Τη σοσιαληστική επίθεση στα εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα αφέθηκαν να την αντιμετωπίσουν μόνα τους τα συνδικάτα ενώ ο σύριζα έδινε εξετάσεις νομιμοφροσύνης καταθέτοντας επερωτήσεις ή εκδίδοντας αυστηρές ανακοινώσεις.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤώρα, μπροστά στη διαφαινόμενη ήττα αναζητουμε σανίδα σωτηρίας σε κινήσεις κορυφής.Κλάφτα, Χαράλαμπε ή καλύτερα Τσιπράδες και γραμματείες.
ΥΓ.Εδώ και 6 μηνες προσπαθώ να γίνω μέλος του ΣΥΡΙΖΑ Εξαρχείων και δε μπορώ.Έχει δημόσια συνεδριασει 3-4 φορές, με θέμα τις δύο από αυτές τη στήριξη των συγκεντρώσεων στο δημαρχειο και στον Πανελλήνιο.Θα περιμένω την προεκλογική περίοδο.Ίσως τότε χρειαστουν αφισσοκολητές ..
Πρέπει να συμπεριφερθούμε αλα Τούρκα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠοιός θυμάται σήμερα Γιλμάζ, Ντεμιρέλ, Τσιλλέρ,
Ετσεβιτ, Εμπαρκάν, Μπαϊκάλ?
Πρέπει όλα τα κόμματα να σαρωθούν.
Συμπεριλαμβάνεται και η (κάθε είδους) αριστερά.
Να ξεκολλήσουμε. Είναι ανάγκη.
Η αξιοσέβαστη -αν και σοσιαλδημοκράτισσα- κ. Σοφία Σακοράφα έδωσε την πιο αξιοπρεπή απάντηση που θα μπορούσε να είχε δωθεί στην ηγεσία Τσίπρα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια να είμαι πιο ακριβής, την ΞΕΤΙΝΑΞΕ και την ΞΕΦΤΙΛΗΣΕ.
Ο ΣΥΡΙΖΑ και ο ΣΥΝ ως βασικότερη συνιστώσα του αντιμετώπιζαν ανέκαθεν θεμελιώδη προβλήματα. Αυτά δεν είναι άλλα από την νοοτροπία της διεργασίας από τα πάνω, την έντονη γραφειοκρατικοποίηση, τη λογική της συνεργασίας παραγόντων και πάνω απ'όλα, τον Κεντρισμό.
Σε ΣΥΡΙΖΑ και ΣΥΝ υπήρχε η λογική του να συμβιβάζεις όχι απλά διαφορετικές απόψεις, αλλά πολύ-πολύ συχνά ΕΝΤΕΛΩΣ ΑΝΤΙΘΕΤΕΣ απόψεις!
Με την αποχώρηση της Ανανεωτικής Πτέρυγας δώθηκε η μεγάλη-και μάλλον η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ- ευκαιρία στο ΣΥΝ να ριζοσπαστικοποιηθεί, να αφουγκραστεί τις εργαζόμενες μάζες.
Τελικά όμως ο ΣΥΝ έδειξε πως είναι ένα ΑΔΙΟΡΘΩΤΟ παραγοντικό και οπορτουνιστικό κόμμα και λόγω αυτού ωθεί το ΣΥΡΙΖΑ στο να γίνεται ένας πλαδαρός νάνος.
Ο ΣΥΝ και ορισμένες συνιστώσες που δεν έχουν καμία σοβαρή κινηματική ή ιδεολογικοπολιτική αναφορά ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ να εκφράσουν τη Λαϊκότητα των εργαζόμενων μαζών και κατ' επέκταση δεν μπορούν να ωθήσουν στην ανάπτυξη από τα κάτω του ΣΥΡΙΖΑ.
Οι συμμαχιούλες χωρίς αρχές και από τα πάνω-παλιά τέχνη κόσκινο του κεντριστικού ΣΥΝ- δεν μπορεί να πείσει κανένα!
Όπως και η νοοτροπία του νεοχιππισμού -ας μου επιτραπεί αυτός ο όρος- με το καπέλωμα μικροκινημάτων που αφήνουν αδιάφορο τον Εργαζόμενο Λαό με τη σημερινή τους νοοτροπία και με τη μεγιστοποίηση μικροαιτημάτων απολίτικων ομάδων (gay pride κλπ).
Η Εργατική Τάξη απαιτεί ένα σχήμα, κόμμα ή μέτωπο που θα εκφράσει τη λαϊκότητα της.
Είναι ανάγκη επιπλέον να εκφράσει και τη Σοσιαλιστική-Κομμουνιστική προοπτική.
Χρειάζεται ένα κόμμα ή μέτωπο-οδοστρωτήρας που θα συντρίψει όλο το αστικό μπλοκ εξουσίας κινητοποιώντας τις μάζες και οδηγώντας τες στην Απελευθέρωσή τους.
Οι σημερινές δυνάμεις στη σημερινή τους μορφή (ΚΚΕ, ΣΥΡΙΖΑ, ΑΝΤΑΡΣΥΑ κλπ) παρά τα θετικά στοιχεία που αναμφισβήτητα έχουν, δεν μπορούν να εκφράσουν και να παρέμβουν αποτελεσματικά στις εργαζόμενες μάζες.
Χρειάζονται νέα ριζοσπαστικά αιτήματα.
Πχ.: κλείνει μαι επιχείρηση; Να την καταλάβουν οι Εργαζόμενοί της! Αυτοδιαχείρηση ωρε σύντροφοι και συναγωνιστές!
Να μη χαθεί άλλος καιρός!