"Εξω από το ευρώ" και όχι μόνο... η ακροδεξιά της Ευρώπης

ο ακροδεξιός Ολλανδός Βίλντερς, δείχνοντας τον δρόμο για την "δραχμή"...

Να εγκαταλείψει η Γαλλία το ευρώ προτείνει η ακροδεξιά Μαρίν Λεπέν, η οποία  διεκδικεί την προεδρία της Γαλλίας. «Έξω από την Ε.Ε», προτρέπουν το νεοφασιστικό Εθνικό Κόμμα της Βρετανίας και το ακροδεξιό «Κόμμα της Βρετανικής Ανεξαρτησίας». «Να βγει η Ολλανδία από το ευρώ» πρότεινε και επισήμως ο ακροδεξιός ηγέτης του Ολλανδικού Κόμματος της Ελευθερίας, Χέερτ Βίλντερς, ο οποίος είχε μάλιστα συγκεντρώσει ποσοστό 15,5% στις προηγούμενες εκλογές. Στο θέμα της Ολλανδίας, αναφέρεται αναλυτικά το άρθρο του Γ. Δελαστίκ στο "έθνος", το οποίο και αναδημοσιεύουμε:

«Εξω από το ευρώ η... Ολλανδία!»

Δεν είναι ανάγκη να είναι κανείς χαιρέκακος για να διασκεδάσει με το πάθημα της δεξιάς ολλανδικής κυβέρνησης μειοψηφίας, η οποία στηρίζεται στην Ακροδεξιά για να έχει κοινοβουλευτική πλειοψηφία. Επί μήνες η ολλανδική κυβέρνηση και προεξάρχοντος του υπουργού Οικονομικών Γιαν Κέες ντε Γιάχερ πρωτοστατεί στις επιθέσεις εναντίον της Ελλάδας, υπερβαίνοντας μερικές φορές και τις πιο σκληρές θέσεις της Γερμανίας, επειδή η Αθήνα δεν είναι συνεπής προς τις επιταγές του συμφώνου σταθερότητας. Με έμμεσο, αλλά σαφή τρόπο ο ντε Γιάχερ είχε επανειλημμένα υποστηρίξει την έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ.

Οσμή προβοκάτσιας στις 25 του Μάρτη;

“ Ένα συνονθύλευμα από ακροδεξιά στοιχεία, που συστεγάζονται στις λεγόμενες Ενώσεις των εφέδρων, προπαγανδίζει την παρουσία του στο Σύνταγμα την 25η Μαρτίου, την ώρα της παρέλασης, με φρασεολογία και στόχους που αναπαράγονται αυτούσια στο διαδίκτυο από ιστολόγια αυτοαποκαλούμενων «αντιμνημονιακών» όλων των αποχρώσεων.”

Η παραπάνω παράγραφος είναι η αρχή ενός δημοσιεύματος του ριζοσπάστη, απ' όπου δανειστήκαμε τον τίτλο “Οσμή προβοκάτσιας στις 25 του Μάρτη;” το οποίο στην συνέχεια αναφέρει αναλυτικά στοιχεία για τις κινητοποιήσεις που οργανώνει για την 25η του Μάρτη ο ακροδεξιός χώρος. Όποιος καεί από τον χυλό, φυσάει και το γιαούρτι. Το ΚΚΕ “κάηκε” από την υποδοχή της “χρυσής αυγής” που επιφύλαξαν οι δικοί του άνθρωποι στην χαλυβουργική και βλέπει παντού προβοκάτσιες, και στην Χαλυβουργική και την 25η Μάρτη. Όμως ούτε η επίσκεψη της “χρυσής αυγής” στην χαλυβουργική ήταν προβοκάτσια, ούτε κινητοποιήσεις που θα γίνουν στην 25η Μάρτη. Έχει φτάσει η ώρα όπου η πατριωτική αριστερά, στην οποία συμπεριλαμβάνεται και το ΚΚΕ γεύεται τους καρπούς που έσπερνε τα προηγούμενα χρόνια...

Το ερώτημα της αξίας του Facebook: Θα επιβιώσει ο καπιταλισμός εν μέσω «αφθονίας αξίας»;

Αναδημοσίευση από την εφημερίδα "δράση"

Του Michel Bauwens*

Αξίζει πραγματικά το Facebook 100 δις $ - και από που προκύπτει αυτή η τιμή;

Μήπως το Facebook εκμεταλλεύεται τους χρήστες του;

Δεν πρόκειται για νέα συζήτηση. Το θέμα αυτό επανεμφανίζεται τακτικά στην μπλογκόσφαιρα και στους ακαδημαϊκούς κύκλους, από τότε που η Tiziana Terranova επινόησε τον όρο «Δωρεάν Εργασία» για να δείξει μια νέα μορφή καπιταλιστικής εκμετάλλευσης της απλήρωτης εργασίας - αναφερόμενη καταρχήν στους θεατές των κλασικών ραδιοτηλεοπτικών μέσων, και τώρα στη νέα γενιά των συμμετεχόντων στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, σε δικτυακούς τόπους όπως το Facebook. Το επιχείρημα μπορεί να συνοψιστεί στη φράση: «Αν είναι δωρεάν, τότε εσύ είσαι το προϊόν που πωλείται».

Ο όρος αυτός επανεμφανίστηκε πρόσφατα σε ένα άρθρο των Christopher Land και Steffen Böhm από το Πανεπιστήμιο του Essex, με τίτλο «Μας εκμεταλλεύονται! Γιατί όλοι δουλεύουμε για το Facebook δωρεάν». Σε αυτό το μίνι-δοκίμιο, ισχυρίζονται ότι «μπορούμε να τοποθετήσουμε τους χρήστες του Facebook στη θέση των εργαζομένων. Εάν η εργασία νοείται ως “δραστηριότητα που παράγει αξία”, τότε η ενημέρωση της κατάστασής σας, το να κάνεις “like” ή το να προσκαλείς φίλους, δημιουργεί το βασικό εμπόρευμα του Facebook».

375 Χ 47% = 330 περίπου

Του Γιώργου Πρασσά

1. Εντυπωσιάζει ξανά η οικονομική επιστήμη :

PSI++(-)

2. Nα δεις τι μου θυμίζει...

3. "...εάν η ιδεολογία είναι ένας χάρτης που μας βοηθάει να κινηθούμε στην πόλη...

τότε η αυταπάτη είναι ένας συγκεκριμένος τρόπος ανάγνωσης του χάρτη..."

τρεις τρόποι μετεξέλιξης της αυταπάτης (της ανάπτυξης)

4. ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΒΙΚΙΝΓΚΣ

5. moebius : οριστική αναχώρηση από την πραγματικότητα

ΥΓ

Νo to rehab - till the end

“Μικρότητες’’ και “μεγαλεία” στην πολιτική του ΝΑΡ

Σχόλιο για το κείμενο του Παναγιώτη Μαυροειδή: “Μικρότητες’’ και “μεγαλεία” στην πολιτική της αριστεράς .

 

Γράφει ο Π. Μ:

Τι θέλει λοιπόν “ο κόσμος’’;

Σε πρόσφατο σφυγμομέτρηση της VPRC το 35% των πολιτών δήλωνε αντίθεση στο ευρώ και το 51% (!) αντίθεση στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Ποσοστά πολύ μεγαλύτερα και από τα αυθαιρέτως αθροιζόμενα δημοσκοπικά ποσοστά των κομμάτων της αριστεράς.

Και όμως, τόσο το ΚΚΕ όσο και ο ΣΥΡΙΖΑ, από αντίθετες αφετηρίες, δηλώνουν πως ‘’η έξοδος από το ευρώ είναι ψευτοδίλημμα’’.

Στην  ίδια σφυγμομέτρηση, αν υπήρχε το ερώτημα τι προτιμά ο κόσμος: μια κοινωνία στην οποία δεν θα υπάρχει εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο και θα επικρατεί ελευθερία, ισότητα και ισονομία ή τον καπιταλισμού, είναι σίγουρο ότι σε ποσοστό 99% θα δήλωνε  την αντίθεση  του στον καπιταλισμό…

Όμως, ενώ το 35% δηλώνει ενάντια στο ευρώ, το ποσοστό αυτό αντιστρέφεται συντριπτικά όταν το ερώτημα αφορά στο ποιό πολιτικό κόμμα θα στηρίξει στις εκλογές. Γιατί άραγε σημειώνουν δημοσκοπική άνοδο τα κόμμα τα οποία δεν θεωρούν ότι το κυρίαρχο ζήτημα για το ξεπέρασμα της κρίσης είναι η έξοδος της χώρας από την ΟΝΕ; Ο Π.Μ δεν βλέπει αυτή την αντίφαση στις σφυγμομετρήσεις ή θεωρεί “μικρότητα” την ενασχόληση με αυτό το ζήτημα;

Αντί λοιπόν να εγκαλεί ΚΚΕ και ΣΥΡΙΖΑ διότι δεν εκφράζουν αυτό το 35% των πολιτών που αντιτίθεται στο ευρώ, θα έπρεπε να είναι ευχαριστημένος γιατί αφήνουν ελεύθερο το πεδίο στο ΑΝΤΑΡΣΥΑ  να καλύψει το πολιτικό κενό εκπροσώπησης αυτού του 35%, χωρίς μάλιστα να έχει απέναντί της άλλους "σοβαρούς" διεκδικητές. Ιδού η Ρόδος, ιδού και το πήδημα! 

Θα ήταν “μικρότητα”  εκ μέρους μας, αν ρωτούσαμε τον Π.Μ, σύμφωνα με τις ίδιες σφυγμομετρήσεις που επικαλείται, γιατί το ΑΝΤΑΡΣΥΑ, χωρίς μάλιστα άλλους σημαντικούς πολιτικούς ανταγωνιστές, δεν μπορεί να εκφράσει παρά μόνο ένα ασήμαντο ποσοστό αυτού του 35%; Επίσης η “χρυσή αυγή”, η οποία ήταν ισοδύναμο άλογο ως προς το ποσοστό που σημείωσε στις προηγούμενες εκλογές, μήπως έχει το κοκαλάκι της νυχτερίδας και προβλέπεται να μπει στην βουλή;

Τα πράγματα μπορούν να πάνε αλλιώς... (σημειώσεις για ένα εναλλακτικό παραγωγικό πρότυπο)

ρακοκάζανο

 του  Παναγιώτη Σωτήρη

Εισαγωγή

Σήμερα έχει γίνει πια σαφές ότι απέναντι στην πραγματικότητα της κρίσης και της κοινωνικής καταστροφής που επιφυλάσσουν τα μέτρα των Μνημονίων η απάντηση δεν μπορεί να είναι απλώς το γενικό όχι στα μέτρα ή η πρόσκληση απλώς για ένα μέτωπο αντίστασης. Αυτό που απαιτείται είναι η διατύπωση μιας εναλλακτικής πρότασης που να μπορέσει να ανασυγκροτήσει την αυτοπεποίθηση των λαϊκών μαζών ότι τα πράγματα μπορούν να πάνε αλλιώς.

1. Η κρίση του κυρίαρχου προτύπου ανάπτυξης και η πρόκληση μιας εναλλακτικής στρατηγικής

Άλλωστε, έχει γίνει πια σαφές ότι στην Ελλάδα δεν βιώνουμε απλώς την επιδείνωση των κοινωνικών συνθηκών. Ζούμε την κρίση ενός ολόκληρου «αναπτυξιακού παραδείγματος» που στηρίχτηκε στην πρόσδεση στην ευρωπαϊκή ολοκλήρωση, την επέκταση στα Βαλκάνια, τα υπερκοστολογημένα έργα, την επισφάλεια, τη διαμόρφωση «μεσαίων στρωμάτων» προσκολλημένων στον «εκσυγχρονισμό», το χαμηλό μισθολογικό κόστος και την υπερεκμετάλλευση της μεταναστευτικής εργασίας, την αναδιάρθρωση της αγροτικής παραγωγής, την τροφοδότηση του καταναλωτικού ευδαιμονισμού από το φτηνό δανεισμό και τις ανεξέλεγκτες εισαγωγές. Οι συνέπειες δεν περιορίζονται μόνο στη διαμόρφωση των υλικών όρων της τωρινής κρίσης, αλλά και στην ένταση της εκμετάλλευσης, την καταστροφή του περιβάλλοντος και την εμπέδωση ενός εξατομικευμένου καταναλωτικού ευδαιμονισμού σε ευρύτερα κοινωνικά στρώματα.