«Ιμπεριαλιστική αλυσίδα» και θεωρίες «εξάρτησης»

Η ιστοσελίδα aformi, με αφορμή το βιβλίο των Γιάννη Μηλιού και Δημήτρη Π. Σωτηρόπουλου, "Ιμπεριαλισμός, χρηματοπιστωτικές αγορές, κρίση", πήρε μια ενδιαφέρουσα συνέντευξη από τον Γιάννη Μηλιό, την οποία για τη διευκόλυνση της παρακολούθησης την διαίρεσε σε τρία μέρη.

α. Θεωρίες για τον ιμπεριαλισμό

β. «Ιμπεριαλιστική αλυσίδα» και θεωρίες «εξάρτησης»

γ.Νεοφιλελευθερισμός, οικονομική κρίση και Ευρωπαϊκή Ένωση

Όλη συνέντευξη είναι εδώ: 

Συνέντευξη με τον Γιάννη Μηλιό για τον ιμπεριαλισμό

Από αυτή την συνέντευξη παρουσιάσουμε παρακάτω το (β) μέρος, το οποίο αναφέρεται στην ιμπεριαλιστική αλυσίδα, καθώς και ένα σχετικό απόσπασμα από το βιβλίο:

Ένα μικρό απόσπασμα  από το βιβλίο για την ιμπεριαλιστική αλυσίδα:

Η δομή της ιμπεριαλιστικής αλυσίδας έχει ένα διπλό αποτέλε­σμα.

Από τη μια πλευρά, η ιμπεριαλιστική αλυσίδα αποτελεί το πεδίο συγκρότησης διαφορετικών, συχνά αντιφατικών και οπωσδήποτε άνισων σε ισχύ, εθνικών στρατηγικών. Οι στρατηγικές αυτές συν­δέονται με τα συμφέροντα του κάθε ιδιαίτερου συλλογικού κεφαλαιοκράτη και αλληλοσυμπληρώνουν την «εσωτερική λειτουργία» του κράτους (συμβάλλοντας πολλές φορές – όπως επεσήμανε σωστά και ο Βέμπερ – στην οργάνωσης της αστικής ηγεμονίας). Οι στρατηγικές αυτές δεν θ’ αμφισβητήσουν ποτέ ριζικά τις πα­γκόσμιες διαδρομές των εμπορευμάτων και των κεφαλαίων, δη­λαδή την καπιταλιστική «φύση» της διεθνούς σφαίρας. Απλά θα διεκδικήσουν

6 μήνες χωρίς διάσπαση ήταν πολλοί

Του Γιώργου Πρασσά

1. Ότι θες να μάθεις για την διάσπαση στην ΚΟΕ :

Ρήγμα στο εσωτερικό της ΚΟΕ

Αγεφύρωτο το ρήγμα στην ΚΟΕ

2. Το άρθρο της σημερινής "εποχής" δεν εντοπίστηκε ηλεκτρονικά (το 'ριξε στο φαί ο Α.Σ. σε κεντρική ταβέρνα...)

3. Το καφενείο των φιλάθλων στα σχόλια εδώ :

Όλοι στην Παναττική Απεργία της 17 Ιανουαρίου 2012

Συνέντευξη του Αλεκου Αλαβάνου στον Αντ1 11-1-2012

4. Όλα τα mail :

Όλη η αλληλογραφία της φράξιας των 22 που διέσπασε την ΚΟΕ

σας έφεξε πάλι...

Το ΝΑΡ στην ουρά του ΚΚΕ;

ολίσθημα  "σημαιοφόρου"...

Έκπληξη μας μας προξένησε η ανάγνωση του άρθρου του Π. Μαυροειδή “Η αναγκαία ‘πρόταση εξουσίας’ της αριστεράς και η γελοιογραφία της” , του οποίου μια συντομευμένη μορφή δημοσιεύεται στο σημερινό ΠΡΙΝ. Η έκπληξη αφορά στην άνευ όρων προσχώρηση στην γραμμή του ΚΚΕ. Τον τελευταίο καιρό, ιδιαίτερα μετά την περίοδο που οξύνθηκε η σύγκρουση του αντιεξουσιαστικού χώρου με το ΚΚΕ, το ΝΑΡ είχε κάνει κάποιες κινήσεις πολιτικής προσέγγισης προς το χώρο του ΚΚΕ, μερικές από τις οποίες έχουμε επισημάνει σε προηγούμενα κείμενά μας. Αυτό δεν είναι τυχαίο. Στην 3η εθνική κατηγορία που παίξει το ΝΑΡ/ΑΝΤΑΡΣΥΑ έχει αντίστοιχα προβλήματα με αυτά που έχει το ΚΚΕ στην 1η εθνική από τον χώρο του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ και της ΔΗΜΜΑΡ.

Δημοσιεύουμε ένα ενδεικτικό απόσπασμα, με τις υπογραμμίσεις όπως ακριβώς είναι στο κείμενο. Ακριβώς αυτές οι υπογραμμίσεις καταγράφουν με τον πιο ανάγλυφο τρόπο την πλήρη ταύτιση με την γραμμή του ΚΚΕ. Το ίδιο το κείμενο είναι τόσο αποκαλυπτικό που δεν χρειάζονται πρόσθετες ερμηνείες και σχόλια:

Εδώ απαιτείται η τόλμη. Η αριστερά πρέπει να θέσει τη δική της συνολική πολιτική διέξοδο. Την δική της πρόταση εξουσίας για το λαό. Αυτή αναγνωρίζεται εύκολα από τον κόσμο του αγώνα. Τρία είναι τα στοιχεία της, με βάση και τα προηγούμενα.

Πρώτον, πρέπει να υπάρξει ανατροπή κυβέρνησης, τροϊκανής χούντας και σάπιου πολιτικού συστήματος.

Δεύτερο, να ηγεμονεύσει ένα αντικαπιταλιστικό πρόγραμμα με κριτήριο τις κοινωνικές ανάγκες, στο πλαίσια μιας άλλης πορείας έξω από την ΕΕ και σε σύγκρουση με τον καπιταλισμό.

Τρίτο, ο εργαζόμενος λαός, πρέπει να είναι οργανωμένος, σε νέες κοινωνικές και πολιτικές μορφές που θα επιβάλλουν τη θέληση του και θα οργανώνουν δημοκρατικά την κοινωνία και τις σχέσεις της.

Η ‘’αριστερή κυβέρνηση’’, αποτελεί τη γελοιογραφία της πρότασης εξουσίας της αριστεράς. Υποδηλώνει είτε την αφέλεια, είτε το σκόπιμο αποπροσανατολισμό.

Όμως θα μπούμε στον πειρασμό να σχολιάσουμε μια άλλη παράγραφο, στο τέλος του κειμένου, η οποία αποκαλύπτει που πραγματικά βρίσκονται οι ελπίδες του συγγραφέα. Μήπως στο κίνημα στο μαζικό κίνημα, στις λαϊκές συνελεύσεις των γειτονιών, στο εξεγερσιακό φρόνημα του λαού που καταγράφτηκε στις πλατείες, στις μεγάλες διαδηλώσεις και τις παρελάσεις; Όχι βέβαια! Οι ελπίδες βρίσκονται στην κρίση των άλλων, των διπλανών μας: 

Αναπτύσσονται διεργασίες κρίσης στους χώρους της κοινοβουλευτικής αριστεράς ή/και του δημοκρατικού ‘’πατριωτικού χώρου’’, με δυνατότητες θετικών επανατοποθετήσεων, ειδικά σε ότι αφορά τη Λυδία λίθο που ακούει στο όνομα “στάση απέναντι στην έξοδο από ευρωζώνη και ΕΕ’’.

πατήρ Παΐσιος: Θα πέσει μεγάλη πείνα στην Ελλάδα

πατήρ Παΐσιος: Θα πέσει μεγάλη πείνα στην Ελλάδα

Παρέλαση 25η Μαρτίου με προσκλήσεις για να αποφύγουν λαϊκές αντιδράσεις!

(παρέλαση χωροφυλάκων με ...ποδήλατα)

Ανακοίνωση της ΑΝΤΙΠΟΛΕΜΙΚΗΣ ΔΙΕΘΝΙΣΤΙΚΗΣ ΚΙΝΗΣΗΣ

Η «Λαοπρόβλητη» κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΛΑΟΣ, σύμφωνα με τα γκάλοπ, των οποίων κανείς φυσικά δεν αμφισβητεί την εγκυρότητα και ο πρωθυπουργός-υπάλληλος των τραπεζών, που η συντριπτική πλειοψηφία επιθυμεί να συνεχίσει και να ολοκληρώσει το-εθνοσωτήριο έργο του, πάλι σύμφωνα με τα γκάλοπ, αποφάσισε τον εκσυγχρονισμό της χώρας και στο επίπεδο των παρελάσεων.

Τέρμα πια στις άναρχες διαδικασίες και στην εθελοντική συμμετοχή.

Πλέον θα γίνουν και σε αυτό το επίπεδο οι απαραίτητες τομές, όπως αρέσκεται να λέει ο υπουργός λαϊκής χρεωκοπίας Ευ.Βενιζέλος.

Σύμφωνα με την αρθρογραφία, τα όσα συνέβησαν στη Θεσσαλονίκη την 28η Οκτωβρίου φαίνεται ότι πόνεσαν πολύ και τώρα η κυβέρνηση Παπαδήμου παίρνει τα μέτρα της!!!

Εξάλλου, δεν περνά μέρα που οι πολιτικοί των ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΛΑΟΣ να μην γεύονται την λαϊκή οργή, ανεξάρτητα τον αριθμό των Ματατζήδων και των μπράβων που κινητοποιούν.

Με έγγραφό της Ανώτατης Στρατιωτικής Διοίκησης, δύο μήνες πριν από τη παρέλαση (!) καθορίζονται πόσα και ποια άτομα θα βρεθούν στη παρέλαση! Οκτακόσια άτομα με ονομαστικές (!!!) προσκλήσεις θα κάθονται απέναντι από την εξέδρα των επισήμων!

της εθνικής συμφιλίωσης

Του Γιώργου Πρασσά

- η δημοκρατία σιδερόφρακτη
(προσεχώς;)

1- σε στέρεες βάσεις
η λαϊκή ανταλλακτική οικονομία

Μπροστά στις εκλογές τι;

Δεν έχουμε την πολιτικά λαθεμένη άποψη για αποχή από τις εκλογές, όπως είχε το ΚΚΕ/ΕΑΜ το 46. Πιστεύουμε ότι και στο επίπεδο των αστικών θεσμών, ιδιαίτερα σε μια περίοδο που το πολιτικό σύστημα βρίσκεται σε κρίση, θα πρέπει να δίνονται αυτές οι μάχες και να καταγράφεται η λαϊκή βούληση.

Θα προτιμούσαμε μέσα από μια διαδικασία λαϊκών συνελεύσεων να αποφασιστεί μια εκλογική κάθοδος και να βγει μια λίστα υποψηφίων που θα δεσμεύονται από τις αποφάσεις των λαϊκών συνελεύσεων και θα είναι άμεσα ανακλητοί απ' αυτές. Όμως αυτό, αν κρίνουμε από τα μέχρι τώρα δεδομένα, δεν φαίνεται  μια ορατή διέξοδος που θα έδινε απάντηση στο ερώτημα: τι να ψηφίσουμε στις επόμενες εκλογές.

Να ψηφίσουμε τότε ως λύση ανάγκης κάποιο κόμμα της Αριστεράς και να γίνουμε μετά κοψοχέρηδες; Ούτε και αυτή η προοπτική μας ενθουσιάζει. Οι κομματικοί μηχανισμοί της αριστεράς δεν δείχνουν σημάδια ότι είναι διατεθειμένοι να κάνουν κάποιες στοιχειώδεις υπερβάσεις που να καταγράφουν ότι κάτι κινείται στο χώρο της αριστεράς προς διαφορετική κατεύθυνση απ' ότι συμβαίνει μέχρι τώρα. Οι δύο μεγάλοι σχηματισμοί το ΚΚΕ και ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ ενδιαφέρονται πρώτιστα πως θα επιβιώσουν κοινοβουλευτικά και πως θα αποκομίσουν κομματικά οφέλη από την κρίση του πολιτικού συστήματος, κρίση η οποία όμως διαπερνά και αυτούς. Αν σκεφτεί κανείς ότι χωρίς την κρατική επιχορήγηση όχι μόνον ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ αλλά και το ΚΚΕ κινδυνεύουν να διαλυθούν την άλλη μέρα, αντιλαμβάνεται το χάσμα που υπάρχει ανάμεσα σε διακηρύξεις και όρους ύπαρξης αυτών των μηχανισμών. Οι 35 απολύσεις από τις κομματικές επιχειρήσεις του ΚΚΕ τον τελευταίο χρόνο δείχνουν ακριβώς με τον πιο ωμό τρόπο τις αντιφάσεις, τα αδιέξοδα αλλά και τα όρια των πολιτικών της παραδοσιακής αριστεράς.