Η “΄σύναξη” των μικρομάγαζων...

Αν είσαι αριστερός και έχεις προϋπηρεσία στη KGB ίσως να τους είχες ανακαλύψεις όλους αυτούς, οι οποίοι αποτελούν το προσωπείο για την δημοκρατική νομιμοποίηση υπόγειων διαδικασιών μηχανισμών που αναζητούν τρόπους χειραγώγησης της λαϊκής αγανάκτησης. Όμως ποτέ δεν είναι αργά! Το internet, το οποίο κάποιοι απ' αυτούς τους μηχανισμούς το μισούν βαθιά, έχει και τα καλά του. Αν δεν έχετε ακουστά για την “Ομάδα Αντίστασης Πλατείας Συντάγματος”, τους “Αποφασισμένους-Αγανακτισμένους”, την “Λαϊκή Συσπείρωση”, την “Δημοκρατική Αναγέννηση”, την “Συσπείρωση για τη Δημοκρατία”, το “Κίνημα Άμεσης Δημοκρατίας”, την “Ομάδα Αντίστασης στο Μεσοπρόθεσμο”, το “Δίκτυο Άμεσης Δημοκρατίας Ανδρίων” και άλλα παρόμοια σχήματα, είναι καιρός να τα μάθετε. Περισσότερα εδώ:

ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ ΤΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ ΤΟΥ "ΟΧΙ"

Ο Γιαννης Χοντζέας για τον Μίκη Θεοδωράκη

To 1974 ο “Λαϊκός Δρόμος” δημοσίευσε τρία κείμενα του Γιάννη Χοντζέα για τον Μίκη Θεοδωράκη υπό τον τίτλο “ΤΟ ΧΡΕΟΣ”. Τα κείμενα αυτά γράφτηκαν στο σύντομο διάστημα ανάμεσα στην επιστροφή του Χοντζέα από την μακρόχρονη εξορία του, μέχρι την αποχώρησή του από την ΕΔΑ το 1964. Όπως φαίνεται απ' τα περιεχόμενα τους, είναι ένα μέρος μόνο απ' όσα έγραψε γι αυτό το ζήτημα. Προς δόξα της πολυφωνίας και της ανοχής του διαφορετικού, που από τότε είχε αρχίσει να ανθίζει στην Αριστερά, δεν δημοσιεύτηκαν ποτέ στην "Αυγή" για την οποία προορίζονταν.

Αναδημοσιεύουμε ατό τον"ΛΑΪΚΟ ΔΡΟΜΟ" της 7 Σεπτεμβρίου 1974, την εισαγωγή της εφημερίδας και το 1ο κείμενο του Γ. Χοτζέα που απευθύνεται στο καθοδηγητικό όργανο της ΕΔΑ . Όλα τα κείμενα μπορείτε να τα διαβάσετε εδώ “Γιαννης Χοντζέας για Μίκη Θεοδωράκη”

«ΤΟ ΧΡΕΟΣ»

Γιομάτοι οι τοίχοι της Αθήνας από διαφημίσεις για το «Χρέος» του Μίκη Θεοδωράκη. Όσο για τους δίσκους και τις κασέτες με τα τραγούδια του, είναι γνωστό ότι κυριαρχούν στην αγορά. Αυτά από την μία πλευρά. Από την άλλη ό Μ. Θεοδωράκης συνομιλεί με τον κ. Καραμανλή, ιδρύει τη «Νέα Αριστερά», καταγγέλλει άλλους (;) που σφετερίστηκαν τον τίτλο και αναγγέλλει σχέδια επάνω σε σχέδια. Ή «Αυγή» παρόλα αυτά, γλείφει τα χείλη της όταν γράφει «ό Μίκης». Αυτά είναι γνωστά.

Κριτική στο Μέτωπο Α-Α και Αλαβάνο από την ΚΟΕ

 Αναδημοσίευση από την "ΑΥΓΗ"

Επανεξέταση της σχέσης με το Μέτωπο Αλληλεγγύης και Ανατροπής αποφάσισε το καθοδηγητικό όργανο της ΚΟΕ, όπως ανέφερε στο Συντονιστικό του Μετώπου Α-Α ο εκπρόσωπος της οργάνωσης Χρ. Καραμάνος. Παράλληλα, η ΚΟΕ αποφάσισε να μην παραμείνει στη θέση του συντονιστή του σχήματος, αλλά να παραμείνει στο Συντονιστικό.

Συγκεκριμένα, στη συνεδρίαση του Συντονιστικού του σχήματος, το βράδυ της περασμένης Τρίτης, ο Χρ. Καραμάνος ενημέρωσε για τη διαπίστωση της ΚΟΕ πως τις τελευταίες μέρες υπήρξαν ορισμένες αρνητικές εξελίξεις στο Μέτωπο Α-Α. Αυτές, σύμφωνα με τον ίδιο, αφορούν "την υποτίμηση της διάστασης της 'νέας κατοχής' στις τοποθετήσεις του Μ. Α-Α, τον υπερτονισμό του αιτήματος των εκλογών και τη δημόσια εκπροσώπηση του Μ. Α-Α αποκλειστικά από τον σ. Αλέκο Αλαβάνο."

Παράλληλα, είπε ότι "μετά από τις αρνητικές αυτές εξελίξεις ο εκπρόσωπος της ΚΟΕ στο Συντονιστικό του Μ. Α-Α δεν μπορεί να έχει τη θέση του συντονιστή και παραιτείται από αυτή, παραμένοντας όμως στο Συντονιστικό".

Επίσης σημείωσε πως "είναι επίσης γνωστό ότι στη συνεδρίαση του Συντονιστικού στις 24/10/2011 ως ΚΟΕ παρουσιάσαμε μια πρόταση για την αναβάθμιση του Μ. Α-Α και τον μετασχηματισμό του στην κατεύθυνση ενός πραγματικά πλατιού και μαζικού Μετώπου, από κέντρο πολιτικών πρωτοβουλιών που είναι σήμερα.

Η ΚΟΕ θα επανεξετάσει την πρόταση αυτή ανάλογα με την αντιμετώπιση ή μη των προβλημάτων που προαναφέρθηκαν. Ευχόμαστε οι εξελίξεις να είναι τέτοιες, τα προβλήματα να ξεπεραστούν και να μπορέσουμε να συμβάλουμε σε μια γόνιμη πορεία αναβάθμισης και μετασχηματισμού του Μ. Α-Α".

μεγάλες ερμηνείες...

ήταν ωραία μια βδομάδα χωρίς κυβέρνηση και νέα μέτρα - να τις χιλιάσουμε..

Η τελευταία ευκαιρία

Αναδημοσίευση από το Erratum

Ύστερα από μια εβδομάδα και πλέον μιας εξευτελιστικής και κακοπαιγμένης παράστασης του θεσμικού κατεστημένου στη χώρα μας, μας ξημερώνει μια νέα εποχή «τεχνοκρατικής» διακυβέρνησης.

Δεν χωρά αμφιβολία πως από δω και μπρος πρέπει να ξεχάσουμε ότι ξέραμε και να προσαρμοστούμε στην ωμή πραγματικότητα της απόλυτης κρατικής βίας και αυθαιρεσίας. Οι μάσκες πέσανε και η ανικανότητα της πολιτικής ελίτ του τόπου να διαχειριστεί το παρόν, όχι μόνο φάνηκε πλέον ξεκάθαρα, αλλά άνοιξε και το δρόμο σε μια πρωτόγνωρη για τα Ελληνικά δεδομένα πολιτική «ανωμαλία», όπου ο «κυρίαρχος λαός» όχι μόνο δεν ερωτάται για τίποτα, αλλά αντιθέτως παραγκωνίζεται ψυχρά και καθίσταται απλός παρατηρητής του δικού του οικονομικού και κοινωνικού στραγγαλισμού.

Η παντοδυναμία των αγορών επέβαλε με τα ψευδεπίγραφα «διλλήματα» της και με την ουσιαστική κατάλυση κάθε δημοκρατικής έννοιας, ακόμα και αυτής της δήθεν Αστικής Δημοκρατίας, την δική της εκδοχή κυβέρνησης από διεκπεραιωτές τραπεζίτες και τεχνοκράτες. 

Τα κυρίως αστικά κόμματα, απεμπόλησαν τις ευθύνες τους, μεταθέτοντας κάθε δική τους άμεση εμπλοκή στην πολιτική ζύμωση των τεκταινόμενων σ’ ένα μέλλον πιο «βατό» για τα ίδια, αφού όπως πιστεύουν η «μεταβατική» κυβέρνηση των τεχνοκρατών, θα τους μεταβιβάσει την εξουσία και πάλι ύστερα από την ολοκλήρωση του καταστροφικού της έργου. Ενός έργου που τα ίδια τα αστικά κόμματα δεν μπορούσαν να φέρουν σε πέρας, σκοντάφτοντας στην Λαϊκή αντίδραση και το τεράστιο πολιτικό κόστος που αυτή συνεπάγεται. 

Το μέλλον τους όμως δεν είναι τόσο απλά προσδιορίσιμο, αλλά  μάλλον θα εξελιχθεί σε κατακερματισμό και εκ νέου σύσταση πολιτικών οργανισμών με διαφορετικά από τώρα πολιτικά προτάγματα και διαχειριστικά μοντέλα. Το πολιτικό τοπίο αρχίζει να αλλάζει ριζικά, ακόμα και για τα κόμματα της Αριστεράς. Η παλαιότερα διαφαινόμενη ανικανότητα όλων των Αριστερών κομμάτων και ρευμάτων να συλλάβουν σωστά και να αποκωδικοποιήσουν τις πολιτικές και κοινωνικές εξελίξεις, είναι πλέον πρόδηλη και οδηγεί αναπόφευκτα στην αναδιοργάνωση των υπαρκτών σχηματισμών και στην ανατροπή κάθε μέχρι σήμερα γνωστής ιδεολογικής «ισορροπίας». 

Η καλύτερη άμυνα είναι συνήθως η επίθεση

Αναδημοσίευση από το REDNoteBook

Συνέντευξη με τον Τζον Χόλογουει

 

Γράφετε στην παράδοση του αυτόνομου μαρξισμού, δίνοντας έμφαση στους αντικαπιταλιστικούς αγώνες στο επίπεδο της καθημερινής ζωής. Για όποιον δεν είναι εξοικειωμένος με το γράψιμό σας, μπορείτε να μας εξηγήσετε πώς αναπτύχθηκαν αυτές οι ιδέες μέσα από τη δουλειά σας στα βιβλία σας «Ας αλλάξουμε τον κόσμο χωρίς να καταλάβουμε την εξουσία» και «Ρωγμές στον καπιταλισμό»;

Ναι, νομίζω ότι πρέπει να αρχίσουμε από την καθημερινότητα της πάλης ενάντια στον καπιταλισμό, να δούμε δηλαδή ότι η αντίσταση στον καπιταλισμό αποτελεί αναπόσπαστο μέρος της ζωής στην καπιταλιστική κοινωνία. Αν δεν μπορούμε να το κάνουμε αυτό, τότε ο αγώνας ενάντια στον καπιταλισμό γίνεται αναπόφευκτα ελιτίστικος και αυτοκαταστροφικός.

Η συζήτηση αυτή ξεκίνησε στη Δυτική Γερμανία στα τέλη της δεκαετίας του 1960. Υποστηρίχτηκε τότε ότι ο καλύτερος τρόπος για να κατανοήσουμε τη φύση του καπιταλιστικού κράτους είναι να το δούμε ως μια ιδιαίτερη μορφή της σχέσης μεταξύ κεφαλαίου και εργασίας. Με άλλα λόγια, να το δούμε με τον τρόπο που επιχείρησε ο Μαρξ να αναλύσει τις διάφορες μορφές των καπιταλιστικών κοινωνικών σχέσεων (χρήμα, κεφάλαιο, τόκους κ.ο.κ.), ανάγοντάς τες δηλαδή στις θεμελιώδεις μορφές των κοινωνικών σχέσεων και, σε τελική ανάλυση, στο διττό χαρακτήρα της εργασίας στην καπιταλιστική κοινωνία.

Το σημαντικό είναι ότι με τον τρόπο αυτό η καπιταλιστική φύση του κράτους εντοπίζεται όχι στις λειτουργίες του, αλλά στην ίδια την ύπαρξή του ως μια κοινωνική μορφή διαφορετική από άλλες κοινωνικές μορφές. Είναι η ανάδειξή του σε ιδιαίτερη μορφή αυτή που διαμορφώνει το κράτος ως καπιταλιστικό. Αυτό που είναι προφανές κατά έναν τρόπο, είναι το γεγονός ότι το κράτος (από την ίδια την ύπαρξή του) παίρνει ό,τι είναι κοινό μακριά από μας και το παραδίδει σε πληρωμένους λειτουργούς. Αυτό είναι που κάνει το κράτος καταπιεστικό και ξένο, ανεξάρτητα από το τι κάνει στην πραγματικότητα.