Επιτροπή Αγώνα Φυλής: Για να μην ξεχνιώμαστε...

Η Επιτροπή Αγώνα Φυλής για το Άμεσο και Οριστικό Κλείσιμο της Χωματερής Άνω Λιοσίων-Φυλής θα παρουσιάσει την ταινία της για την εν λόγω χωματερή την Κυριακή 09-10-2011 και ώρα 11 το πρωί στο Πολιτιστικό Κέντρο της Κερατέας στο πλαίσιο της εκδηλώσεως με θέμα "ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΧΩΜΑΤΕΡΗΣ" που διοργανώνεται εκεί από την δημοτική παράταξη "Ελεύθερες Πόλεις" με ομιλητή τον πρώην δήμαρχο Κερατέας κο Σταύρο Ιατρού.

Θα ακολουθήσει συζήτηση.

Η Επιτροπή Αγώνα Φυλής καλεί σε ανοιχτή συνέλευση τις τοπικές επιτροπές αγώνα που έχουν συγκροτηθεί από τις ανοιχτές συνελεύσεις γειτονιάς το προηγούμενο διάστημα. Η συγκέντρωση θα γίνει την Τετάρτη 12/10/2011 στις 18:00 στο Πνευματικό Κέντρο Ζεφυρίου (Μπουμπουλίνας και 17ης Νοεμβρίου, Ζεφύρι). Τα θέματα της ανοιχτής συνέλευσης θα είναι η ενημέρωση σχετικά με τις 

εξελίξεις στο θέμα του Περιφερειακού Σχεδιασμού Αττικής και ο προγραμματισμός της δράσης μας.

Ο θρίαμβος του Steve Jobs και η ανεπάρκεια των αντιπάλων του

Αναδημοσίευση από τους "Σχολιαστές Χωρίς Σύνορα"

Διάβασα με προσοχή τα δύο κριτικά και επικριτικά «αφιερώματα» στον Στιβ Τζομπς που δημοσιεύθηκαν στους ΣΧΣ (Απεβίωσε ο Steve Jobs   Steve Jobs: η ξεδιάντροπη αγιοποίηση ενός αδίστακτου καπιταλιστή ).

Και συμφωνώ ότι είναι εμετική η αγιοποίηση του. Πίσω από κάθε καπιταλιστική επιτυχία βρίσκεται η, με διάφορους τρόπους, υποβάθμιση του ανθρώπου, προς όφελος της οντότητας που λέγεται επιχείρηση. Ωστόσο διαφωνώ και με την πλήρη ισοπέδωση του. 

Διαφωνώ δηλ. με τον ισχυρισμό ότι «η (καπιταλιστική) επιτυχία έχει να κάνει περισσότερο με την τύχη, στο ότι έτυχε να βρέθηκε κάποιος στις “σωστές συνθήκες” και με τους “σωστούς ανθρώπους”, παρά με την ικανότητα ή τα επιχειρηματικά “οράματα”». Το επιχείρημα που προβάλλω είναι απλό: Γενικεύοντας αυτή τη λογική, η ζωή του καπιταλισμού, δηλ. η επιβίωση του και η ανάπτυξη του και μάλιστα σε όλα τα επίπεδα (οικονομικό, πολιτικό, ιδεολογικό) θα έπρεπε να στηρίζεται περισσότερο στην τύχη. Όχι ότι αυτό δεν συμβαίνει. Αλλά δεν είναι το κυρίαρχο. Ο καπιταλισμός και οι καπιταλιστές έχουν ικανότητες. Και θέλω εδώ να πω το εξής αντιθετικά: Έχουν ικανότητες περισσότερες από τους αντιπάλους τους. Δεν πιστεύω δηλ. ότι η επικράτηση και τελικά ο θρίαμβος του καπιταλισμού έχουν να κάνουν απλώς με την κρατική καταστολή, ούτε με την ιδεολογική καταστολή και τη φενάκη που δημιουργούν οι ιδεολογικοί του μηχανισμοί. Έχει να κάνει και με τις ικανότητες του καπιταλισμού.

Όταν η Αριστερά διαβάζει λάθος τις δημοσκοπήσεις...

Οι δημοσκοπήσεις προσφέρονται για πολλαπλές ερμηνείες. Ο καθένας μπορεί να διαλέξει κάποιο στοιχείο που συμπλέει με τις επιθυμίες του και να θεωρήσει ότι αυτές αποδεικνύεται ότι μπορεί να πραγματωθούν από τα αποτελέσματα των δημοσκοπήσεων. Και η Αριστερά αυτό το κάνει συχνά. Η iskra - για παράδειγμα - δημοσιεύει τα αποτελέσματα της τελευταίας δημοσκόπησης Public Issue που αφορούν την εκτίμηση ψήφου με τον παρακάτω υπότιτλο:

Ο ΔΙΚΟΜΜΑΤΙΣΜΟΣ ΓΚΡΕΜΙΖΕΤΑΙ!

ΜΙΑ ΣΥΜΠΑΡΑΤΑΓΜΕΝΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΜΠΟΡΕΙ!

Βέβαια, αν δούμε αναλυτικά όλη την δημοσκόπηση θα διαπιστώσουμε ότι το ένα σκέλος πράγματι ισχύει: “Ο δικομματισμός γκρεμίζεται”. Όμως από τα στοιχεία της δημοσκόπησης, δεν βγαίνει ότι “μια συμπαρατεταγμένη Αριστερά μπορεί”, αλλά το αντίθετο! Αυτό το συμπέρασμα απλώς αποτελεί επιθυμία του συντακτικού προσωπικού της iskra. Ας δούμε λοιπόν κάποιους πίνακες της δημοσκόπησης που έχουν ενδιαφέρον για την Αριστερά:

Πρώτος σε αποδοχή  από τους πολιτικούς αρχηγούς ο  Γ. Καρατζαφέρης. Συνυπολογίσετε και τα ποσοστά από άλλες δημοσκοπήσεις για την συμφωνία με τα μέτρα της Κυβέρνησης στα πανεπιστήμια,  για τις ιδιωτικοποιήσεις και τις μειώσεις των μισθών των δημοσίων υπαλλήλων και βγάλτε μόνοι σας το συμπέρασμα για που στρέφεται η ελληνική κοινωνία. Εντάξει, αν ήταν ο Α. Αλαβάνος στην θέση του Α. Τσίπρα, αυτή την διαφορά με τον Καρατζαφέρη θα είχε σίγουρα ανατραπεί, όπως δεν είναι καθόλου σίγουρο ότι η πορεία της ελληνικής κοινωνίας προς συντηρητικές κατευθύνσεις μπορεί να ανασχεθεί από την Αριστερά, όπως υπάρχει και πολιτεύεται σήμερα...

Ο πίνακας αυτός δείχνει την τομή που έφερε το κίνημα της 25ης Μάη στη χώρα μας. Αυτό που δεν κατάφεραν τα "ταξικά" συνδικάτα, οι πρωτοβουλίες πρωτοβαθμίων σωματείων και άλλες ανάλογες δράσεις της Αριστεράς, το κατάφεραν οι πλατείες και οι "αγανακτισμένοι": Να βγάλουν τον κόσμο στον δρόμο. Πράγματι, στις κινητοποιήσεις που πραγματοποιήθηκαν στα πλαίσια δραστηριοτήτων του κινήματος της 25ης Μάη, συμμετείχαν περίπου 2.000.000 πολίτες...

Σήμερα στο Σύνταγμα συνέλευση με θέμα: Αντιδομές αλληλέγγυας οικονομίας, αυτάρκειας στην τροφή, συνεργατικής παραγωγής, και αυτοθεσμισμένο νόμισμα

Η Λαϊκή Συνέλευση Πλατείας Συντάγματος προτείνει ως άμεση λύση στην οικονομική αλλά και ηθική κρίση που έχει ξεσπάσει την ανάπτυξη μίας κοινωνικής, αλληλέγγυας, συνεργατικής οικονομίας, όπου τα προϊόντα και οι υπηρεσίες δεν θα υπάγονται στον νόμο της υπεραξίας και του εμπορεύματος, αλλά στους νόμους που οι ίδιοι οι πολίτες θα θεσπίζουν με αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες, αυτόνομα, ισότιμα και ελεύθερα.

Για τον λόγο αυτό καλούμε τα αλληλέγγυα και αυτοδιαχειριζόμενα εγχειρήματα που ήδη λειτουργούν με αυτές τις αρχές και αξίες να εντάξουν τον κύκλο των εργασιών τους στην υπό συνδιαμόρφωση λειτουργία του κοινού εναλλακτικού νομίσματος και της αλληλέγγυας οικονομίας.

Την Πέμπτη 6-10 στις 19.00 (μέχρι τις 23.00) θα γίνει μια μονοθεματική συνέλευση με θέμα:

Αντιδομές αλληλέγγυας οικονομίας, αυτάρκειας στην τροφή, συνεργατικής παραγωγής, και αυτοθεσμισμένο νόμισμα

Με αφορμή το χθεσινό συλλαλητήριο στο κέντρο της Αθήνας...

(εικόνες που δεν είδατε στα δελτία των ειδήσεων...)

Πως καταλαβαίνουμε τον τελευταίο καιρό αν μια αν μια πορεία είναι μαζική; Αν την συγκρίνουμε με την αντίστοιχη του ΠΑΜΕ. Ε, λοιπόν χθες η πορεία που έγινε από τα σωματεία και τις ομοσπονδίες που συγκεντρώθηκαν στην πλατεία Κλαυθμώνος ήταν σαφώς πιο μαζική από την αντίστοιχη “ταξική” του ΠΑΜΕ.

Εικόνες από την γυναικεία
συμμετοχή στην πορεία

Δυστυχώς η μαζικότητα του χθεσινού συλλαλητηρίου πέρασε σε δεύτερη μοίρα σε σχέση με το μικρό και μεμονωμένο αριθμό των επεισοδίων που σημειώθηκαν. Αυτά τα επεισόδια προβλήθηκαν ιδιαίτερα από τα ελληνικά και ξένα ΜΜΕ.

Ως γνωστόν η Αστυνομία μετά το καλοκαίρι έχει αναπτύξει ένα σχέδιο περιφρούρησης της πλατείας Συντάγματος και επιδιώκει με κάθε μέσο να μην επαναληφθεί η κατάληψή της με τους όρους που συνέβη μετά την 25η Μάη. Γιαυτό επιτίθεται απρόκλητα και διαλύει με βίαιο τρόπο κάθε μαζική συγκέντρωση που γίνεται γύρω από την πλατεία Συντάγματος. Συχνά συμβαίνει, όταν οι συγκεντρώσεις είναι προγραμματισμένες στο Σύνταγμα, η Αστυνομία να επιτίθεται πριν καν ξεκινήσουν, για να μειωθεί δραστικά η μαζικότητά τους. Και σε ένα βαθμό αυτό το σχέδιο έχει λειτουργήσει αποτελεσματικά. Βέβαια ο κόσμος που κατεβαίνει στις διαδηλώσεις έχει πλέον συνηθίσει αυτό το κλίμα, το οποίο δεν του προξενεί ιδιαίτερη εντύπωση. Είναι μάλιστα προετοιμασμένος και φέρνει τον κατάλληλο εξοπλισμό για την προστασία του από τα δακρυγόνα.

(Εκτός από τους ..."δημοσιογράφους" χθες κακοποιήθηκε από τα ΜΑΤ και "ο Κανέλος")

Όμως η πολιτική της κυβέρνησης δεν αποσκοπεί κυρίως σε αυτόν τον κόσμο, αλλά σε αυτούς που κατεβαίνουν σπάνια ή καθόλου στις διαδηλώσεις και στις κινητοποιήσεις. Αποβλέπει στο να τους φοβίσει και να τους κρατήσει μακριά από το να κατέβουν στο δρόμο.

Δεν θα μπούμε στην προσφιλή συζήτηση της Αριστεράς περί “προβοκατόρων”. Ήδη τον τελευταίο καιρό έχει αποδειχθεί ότι δεν χρειάζεται καν κανένα πρόσχημα για να επιτεθεί η αστυνομία σε μια διαδήλωση. Η Αριστερά αντί να πρωτοστατεί και να οργανώνει τον κόσμο για να εξεγερθεί ενάντια στο πολιτικό σύστημα που είναι υπεύθυνο για την σημερινή δεινή κατάσταση που βρίσκονται οι εργαζόμενοι, είναι εγκλωβισμένη στην αναζήτηση διαχειριστικών λύσεων. Ματαιοπονεί προσπαθώντας να χαράξει εθνικές πολιτικές ανασυγκρότησης για το ντόπιο κεφάλαιο στα πλαίσια ενός κρατικού καπιταλισμού που στα όνειρά της τον βαφτίζει δρόμο για τον σοσιαλισμό...

Η Αριστερά λοιπόν, αντί να πρωτοστατεί στους αγώνες και να τους πηγαίνει ένα βήμα παραπέρα, να ξεσηκώνει και να συντονίζει τον κόσμο μέσα από εξεγερσιακές πρακτικές, περιμένει μοιρολατρικά να σημάνει η ώρα της, όταν η χώρα θα βρεθεί εκτός της ΟΝΕ και της ΕΕ. Φαντασιώνεται την επιστροφή δραχμή ως “μάνα” από τον ουρανό που θα ανατρέψει τον κοινωνικό συσχετισμό μέσα από μια “παραγωγική” ανάπτυξη της χώρας, αλλά και θα της ανοίξει το δρόμο για να ανέλθει στην εξουσία. Όμως, όταν αυτά τα "όνειρά" της πραγματωθούν σαν επιλογές επιβεβλημένες από τα επιτελεία του αστισμού, του ΔΝΤ και της Ε.Ε. τότε θα είναι αργά, και για την ίδια αλλά και για τον τόπο...

Μερικές "διαφορετικές" εικόνες από την AΠΕΡΓΙΑ της 5ης Οκτώβρη 2011

Σημαντική ήταν η παρουσία των γυναικών στην μεγάλη πορεία που έγινε στο κέντρο της Αθήνας την ημέρα της γενικής απεργίας της 5ης Οκτώβρη 2011. Εικόνες απ' αυτή την παρουσία, εδώ:

 Στην πορεία κυριαρχούσαν τα πανό και τα μπλοκ των σωματείων και των συλλόγων. Αυτό αποτελεί τομή σε σχέση με το παρελθόν των αντίστοιχων πρωτοβουλιών που οργανώνονται κάτω από την αιγίδα της ΓΣΕΕ/ΑΔΕΔΥ. Αυτό συνέβη για δύο λόγους. Ο ένας λόγος είναι η απουσία  κομματικών πανό,εκτός από ελάχιστες εξαιρέσεις. Ο άλλος λόγος είναι ότι συμμετείχαν  στην συγκέντρωση και την πορεία σωματεία και ομοσπονδίες του δημοσίου, τα οποία στο παρελθόν δεν είχαμε συνηθίσει  να τα βλέπουμε να κατεβαίνουν με δικά τους μπλοκ και πανό. Μαγνητοσκοπημένες εικόνες απ' την πορεία παρουσιάζουμε παρακάτω. Ζητάμε όμως προκαταβολικά συγνώμη από τους αναγνώστες μας για την κακή ποιότητα της εικόνας του video. Τον τελευταίο καιρό όλα τα video που ανεβάζουμε στο youtube από την γραμμή του OTE που ανήκει σε δικό μας λογαριασμό, παρουσιάζουν παρεμβολές κατά την μεταφόρτωσή τους. Αύριο που θα ανεβάσουμε ξανά το video από άλλη γραμμή που ανήκει σε φίλους μας, η εικόνα θα δεν θα παρουσιάζει πρόβλημα...

Η ευθύνη για την κακή ποιότητα της εικόνας ανήκει στον ΟΤΕ, αφού το ίδιο αρχείο αν φορτωθεί από άλλη γραμμή και από το ίδιο υπολογιστή δεν παρουσιάζει πρόβλημα! Το πρόβλημα παρουσιάζεται πάντα από την συγκεκριμένη γραμμή. Παρ' όλο χρησιμοποιήθηκαν επανειλημμένα 4 διαφορετικοί υπολογιστές με διαφορετικά λειτουργικά συστήματα, το αρχείο αναβαίνει πάντα παρεμβολές, διαφορετικές κάθε φορά.