Η Αραβική Εξέγερση, η Λιβυκή Επανάσταση, η Δύση και η Ελλάδα.Αλήθειες και ψέματα

(Με αφορμή τις τελευταίες διαδηλώσεις στην Λιβύη)

...Ένιωσα χρέος να γράψω αυτό το κείμενο για να αποτίσω φόρο τιμής σε αυτούς τους συκοφαντημένους δολοφονημένους.

Αλλά όχι μόνο για αυτό. Βαθύτερα στο κείμενο υπάρχει το βασικό του μήνυμα.

 Ότι αν θέλουμε να δείξουμε αλληλεγγύη στην αραβική εξέγερση αυτό σημαίνει να ξεκινήσουμε την δική μας εξέγερση εδώ.Ότι εδώ όλοι οι λόγοι ωθούν προς μια τέτοια εξέγερση κι αν αυτή ακόμη δεν έχει ξεσπάσει αυτό οφείλεται στην παραλυτική λειτουργία της πολιτικής πανούκλας που διχάζει, συκοφαντεί, αερολογεί ενώ στην πραγματικότητα έχει συνθηκολογήσει και έχει προσκηνύσει το ντόπιο καθεστώς.

Αυτή η πολιτική πανούκλα στηρίζεται σε μάζες φασιστικοποιημένων ανθρωπάκων που δεν έχουν μάθει να σκέφτονται μόνοι τους ούτε να ζουν το ανθρώπινο βίωμα χωρίς κόμπλεξ, παραμορφώσεις και συμπλέγματα (αυτό που ο Ράιχ ονόμαζε χαρακτηρολογική και μυική θωράκιση) και ότι συνεπώς όσοι Άνθρωποι υπάρχουμε εδώ πρέπει να βρούμε γρήγορα και άμεσα έναν τρόπο να δικτυωθούμε, να συντονιστούμε και να δράσουμε από κοινού παραμερίζοντας τεχνητούς διχασμούς και παράλογες εμπάθειες...

(Blackpanther, από το κείμενο: Η Αραβική Εξέγερση, η Λιβυκή Επανάσταση, η Δύση και η Ελλάδα.Αλήθειες και ψέματα)

Μια ματιά και εδώ: Λιβύη:Δεκάδες χιλιάδες κόσμου στους δρόμους της Βεγγάζης για την Επανάσταση

Οι εξελίξεις στο χώρο της εθνικοπατριωτικής αριστεράς

Στην Κουμουνδούρου και στον Περισσό τρίβουν τα χέρια τους από χαρά, μόλις πληροφορήθηκαν την παρακάτω δήλωση (Μίκης Θεοδωράκης, στην λήξη των εργασιών του 1ου Συνεδρίου του ΚΑΠ): Είναι λοιπόν απολύτως ξεκάθαρο, ότι με τα σημερινά δεδομένα δεν συζητάμε καθόλου τη συμμετοχή μας στις εκλογές. Με τα σημερινά δεδομένα η λύση για μας είναι η Αντίσταση. Δηλαδή η Αντίσταση των 10 εκατομμυρίων Ελλήνων, που σαν ένας χαλύβδινος πύργος θα βάλουν τέλος σε όλα αυτά. Στην ξένη εξάρτηση, στο σάπιο Σύστημα Εξουσίας...

Αντίστοιχο πρόβλημα με αυτό που έχει η κοινοβουλευτική αριστερά από τις “σπίθες” του Μ. Θεοδωράκη, έχει και η αντικαπιταλιστική αριστερά από το ΕΠΑΜ. Και εδώ τα πράγματα εξελίσσονται διαφορετικά, γιατί είναι βέβαιο ότι το κόμμα του Δ. Καζάκη θα κατέβει στις εκλογές με προοπτικές μάλιστα να μαζέψει πολύ περισσότερους ψήφους από την ΑΝΤΑΡΣΥΑ.

Ήδη έχουν αρχίσει να βγαίνουν τα μαχαίρια. Δυστυχώς όμως ο χώρος της αντικαπιταλιστικής αριστεράς στα πλαίσια μιας τυχοδιωκτικής πολιτικής για την οικοδόμηση συμμαχιών πάνω στην γραμμή “έξω από την ΟΝΕ και την ΕΕ”, την οποία θεωρεί πεμπτουσία της αντικαπιταλιστικής πάλης,  είχε ανοικτές τις αγκάλες της στον Δ. Καζάκη και έκλεινε τα μάτια του για γενικότερα πολιτικά πλαίσια εντός των οποίων εντασσόταν αυτές οι απόψεις περί ευρώ, ΕΕ, εθνικής κυριαρχίας και άλλα "αντικαπιταλιστικά" παρόμοια...

Χαρακτηριστική περίπτωση είναι η ιστοσελίδα “βαθύ κόκκινο” που πρόσφατα άρχισε να ψιλιάζεται ότι δεν είναι τόσο απλά τα πράγματα. O Δ. Καζάκης είναι ένας πολύ καλός αγκιτάτορας. Μπορεί να εκφέρει με αρκετή ευφράδεια ένα πολιτικό λόγο επικαλούμενος ορισμένα αποσπασματικά οικονομικά στοιχεία και να συνεπαίρνει το κοινό του. Δεν κάνει σοβαρές οικονομικές αναλύσεις. Συνήθως τα στοιχεία που προβάλει είναι ατεκμηρίωτα και δεν στηρίζονται σε αξιόπιστες πηγές και αναλύσεις. Παρ' όλα αυτά στο παρελθόν το “βαθύ κόκκινο” - όπως και ένα μεγάλο τμήμα των πολιτικών μορφωμάτων της αντικαπιταλιστικής αριστεράς - έχουν προβάλει επανειλημμένα τον Δ. Καζάκη ως έγκυρο πολιτικό πρόσωπο αυτής της αντικαπιταλιστικής αριστεράς. Σήμερα λοιπόν είναι δύσκολο να διαχωριστούν από αυτές τις επιλογές τους. Είναι ενδεικτικά αυτών των δυσκολιών, τρία πρόσφατα δημοσίευμα της ιστοσελίδας “βαθύ κόκκινο”

Υπολογιστές στην αρχαία Ελλάδα!

Αναδημοσίευση από το "FalseFaith"

Υπολογιστές στην αρχαία Ελλάδα!

Μια ιστορική προσφορά του Ράδιο Αρβύλα και του FalseFaith. Τύφλα να 'χει το «Εμείς οι Έλληνες» του ΣΚΑΙ... Γιατί, όπως έχει πει και ο μεγάλος Δημοσθένης Λιακόπουλος, όταν αυτοί ζούσαν στις σπηλιές, εμείς είχαμε υπερόπλα τέσλα (και ασύρματα δίκτυα)!

Βήμα για το συντονισμό και την κοινή δράση η συνάντηση των συλλογικοτήτων

 Αναδημοσίευση από την "Πρωτοβουλία συνεννόησης για τη διαχείριση των απορριμμάτων"

Το Σάββατο, 10 Δεκεμβρίου, πραγματοποιήθηκε στην Αθήνα (σε αμφιθέατρο του Οικονομικού Πανεπιστημίου) συνάντηση συλλογικοτήτων της Αττικής, μετά από σχετική πρόσκληση της «Πρωτοβουλίας συνεννόησης για τη διαχείριση των απορριμμάτων». Στο κάλεσμα ανταποκρίθηκαν επιτροπές αγώνα της Αττικής, κινήσεις πολιτών, περιφερειακά και δημοτικά αυτοδιοικητικά σχήματα, εκπρόσωποι δήμων, καθώς και εκπρόσωπος του περιφερειάρχη Αττικής. Η συνάντηση προκάλεσε το ενδιαφέρον πρωτοβουλιών και συλλογικοτήτων και εκτός Αττικής, ορισμένες από τις οποίες (από τη Θεσσαλονίκη, την Ήπειρο, την Άνδρο και τη Λακωνία) κατάφεραν, παρά τις δυσκολίες, να εκπροσωπηθούν και να πάρουν μέρος στις συζητήσεις, μεταφέροντας και τις δικές τους εμπειρίες.



Ιδιαίτερο χαρακτηριστικό της συνάντησης υπήρξε η προσπάθεια, για πρώτη φορά ίσως με τόσο συγκεκριμένο τρόπο) να αναζητηθεί το κοινό πλαίσιο και τα μέσα για τη συγκρότηση ενός πλατιού παναττικού και πανελλαδικού μετώπου κοινωνικών δυνάμεων, που θα επιδιώξει να ανατρέψει τους εξελισσόμενους σχεδιασμούς στη διαχείριση των απορριμμάτων και να επιβάλλει τη λογική μιας εναλλακτικής διαχείρισης.

Η νέα γραμματική της πολιτικής ανυπακοής

Αναδημοσίευση από την εφημερίδα "ΔΡΑΣΗ"

Του BERNARD HARCOURT*

[...]Το συντακτικό που χρησιμοποιούν οι κριτικοί και οι ειδήμονες δεν φαίνεται πλέον να λειτουργεί. Δηλώσεις που υποστηρίζουν ότι το κίνημα «Καταλάβετε τη Wall Street» θα πρέπει να αποκτήσει μια ατζέντα ή, όπως η Wall Street Journal παρατήρησε υποτιμητικά, πρέπει να σταματήσει να επιδίδεται σε «ημέρες μάταιης οργής», δεν έχουν πλέον απολύτως κανένα νόημα. Είναι σαν αυτές οι γραμματικές διατυπώσεις να μην μπορούν να «ακουστούν» σωστά, δεδομένου του παραδείγματος του χωρίς ηγεσία κινήματος της νέας αντίστασης. Ηχούν όπως η αθόρυβη βοή στο A Thousand Plateaus των Ντελέζ και Γκουαταρί - ή, ίσως, όπως το περισσότερο γνωστό «mwa, mwa, mwa» στα καρτούν του Charlie Brown.

Αυτό ισχύει ακόμα και για τους συνοδοιπόρους τους. Έτσι, για παράδειγμα, όταν ο φιλόσοφος Peter Hallward υποστηρίζει στην εφημερίδα The Guardian ότι «θα πρέπει να μετατρέψουμε την πολεμική καθαρότητα του νέου σλόγκαν -''Είμαστε το 99%''- σε μία επιβλητική πολιτική άποψη», η σύνταξη δεν λειτουργεί: δεν είναι σαφές ποιοι είμαστε "εμείς", ούτε με ποιους είναι αντιμέτωπος ο Peter Hallward. Το «εμείς» συγκροτείται από διαμαρτυρόμενους στο Διαδίκτυο, αναγνώστες του Guardian, «ηγέτες» κάποιου κινήματος, ή κριτικούς; Η αίσθησή μου είναι ότι αυτό το είδος της δήλωσης είναι κατά κάποιο τρόπο άηχο και ελαφρώς χωρίς νόημα. Δεν μπορεί να «ακουστεί» σωστά πια.

Μια εκδήλωση για την Τοπική Αυτοδιοίκηση και την Άμεση Δημοκρατία

«Η Σύνοδος Κορυφής έκρουσε τον κώδωνα του κινδύνου για όλο το μεταπολεμικό εγχείρημα της καπιταλιστικής ολοκλήρωσης στην Ευρώπη. Έκρουσε τον κώδωνα του κινδύνου και για όλη την ευρωπαϊκή αριστερά.»

Μέτωπο Αλληλεγγύης και Ανατροπής

Ανακοίνωση για τη Σύνοδο Κορυφής της Ε.Ε.

«Η Σύνοδος Κορυφής έκρουσε τον κώδωνα του κινδύνου για όλο το μεταπολεμικό εγχείρημα της καπιταλιστικής ολοκλήρωσης στην Ευρώπη. Έκρουσε τον κώδωνα του κινδύνου και για όλη την ευρωπαϊκή αριστερά.»

«Η Σύνοδος Κορυφής της Ευρωπαϊκής Ένωσης επιβεβαίωσε το βάθος της κρίσης στο ευρωπαϊκό οικοδόμημα, αλλά και συνολικά στον παγκόσμιο καπιταλισμό. Τρία σημαντικά στοιχεία να επισημάνουμε:

Πρώτο, την προώθηση των πιο εξτρεμιστικών προτάσεων από την πλευρά της Γερμανίας, με τη συνδρομή της Γαλλίας, για μια μονόπλευρη, αυτοκαταστροφική, ψυχοπαθητική εμμονή στον έλεγχο των δημόσιων οικονομικών, χωρίς αίσθηση των επιπτώσεων στην πραγματική οικονομία και με πλήρη συναίσθηση του μεγάλου πλήγματος σε βάρος του κόσμου της εργασίας και υπέρ του τραπεζικού ιδιαίτερα κεφαλαίου. Οι βίαια ισοσκελισμένοι προϋπολογισμοί, οι αυτόματες αυστηρές τιμωρίες, η στρατιωτική παρακολούθηση και η εποπτεία, η επιβολή συνταγματικών αλλαγών, η παρουσία του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου κάνουν το πλαίσιο των μέχρι τώρα επεμβάσεων και των τελεσιγράφων της Ευρ. Ένωσης προς την Ελλάδα να εμφανίζεται ως πταίσμα μπροστά στο κακούργημα το οποίο αρχίζει να συντελείται.

ΓΚΑΛΟΠΟΛΟΓΙΑΣ ΤΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ

Μια συνολική παρουσίαση των στοιχείων από τις τελευταίες δημοσκοπήσεις, για όσους επιδίδονται σε σε άθλημα - για να βγάλουν πολιτικά συμπεράσματα ή απλώς για να διασκεδάσουν - βρίσκεται εδώ:

ΓΚΑΛΟΠΟΛΟΓΙΑΣ ΤΟ ΑΝΑΓΝΩΣΜΑ

Εκδήλωση - Συζήτηση "Νίκη στους απεργούς της Χαλυβουργίας"

- Συζητάμε με τους απεργούς της Χαλυβουργίας στο Βοτανικό

- Συγκεντρώνουμε τρόφιμα μακράς διάρκειας για τους απεργούς

- Ενισχύουμε οικονομικά διασκεδάζοντας στο λαϊκό γλέντι που διοργανώνουμε την ίδια ημέρα.

Περισσότερα εδώ: Εκδήλωση - Συζήτηση "Νίκη στους απεργούς της Χαλυβουργίας", Κυριακή 11 Δεκ

ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΗ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΗ

Δευτέρα, 12 Δεκέμβρη, 9 π.μ., στα Δικαστήρια της Ευελπίδων

ΚΑΛΟΥΝ:

Αντιφασιστική Πρωτοβουλία «ΠΟΤΕ ΞΑΝΑ» (Κάτοικοι κέντρου Αθήνας, Δίκτυο Κοινωνικής Υποστήριξης Προσφύγων και Μεταναστών, YRE, Κίνηση «Απελάστε το Ρατσισμό», Δημοτική Κίνηση «Ανοιχτή Πόλη»), Επιτροπή Αφγανών Προσφύγων, Ζωντανή Βιβλιοθήκη, Κέντρο Αγωνιστικής και Πολιτιστικής Αλληλεγγύης των λαών Τουρκίας – Κουρδιστάν, Μεταναστευτική Συμμαχία (Action Congo, KASAPI-Φιλιππίνες, Ένωση Αφρικανών Γυναικών, ASANTE), Επιτροπή Ενάντια στα Γραφεία της Χρυσής Αυγής στο Παγκράτι.

Την κινητοποίηση στηρίζουν:

Ελληνική Ένωση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου, Δίκτυο για τα Πολιτικά και Κοινωνικά δικαιώματα, ΑΚΟΑ, ΔΕΑ, Κόκκινο, Μέτωπο Αλληλεγγύης και Ανατροπής, Νεολαία ΣΥΝ, ΞΕΚΙΝΗΜΑ, Οικολόγοι-Πράσινοι, ΟΚΔΕ-Σπάρτακος, Επιτροπή Δικαιωμάτων ΣΥΡΙΖΑ.

Στις 12 Δεκέμβρη 2011, δικάζονται 3 μέλη φασιστικής συμμορίας που στις 18 Σεπτέμβρη 2011 στην περιοχή του Αγίου Παντελεήμονα, μαχαίρωσαν Αφγανό πρόσφυγα κοντά στην καρδιά και στο στομάχι. Ο άτυχος Αφγανός ευτυχώς επέζησε και θα είναι μάρτυρας κατηγορίας στο δικαστήριο μαζί με συμπατριώτες του που την ώρα της επίθεσης βρίσκονταν μαζί του. Μεταξύ των κατηγορουμένων και η “τηλεαστέρας-κάτοικος” της Χρυσής Αυγής, Θέμις Σκορδέλη, που κατηγορείται και για άλλες επιθέσεις (βλέπε link με βίντεο πιο κάτω). Πρόκειται για μία μόνο από τις εκατοντάδες επιθέσεις των τελευταίων μηνών που φτάνει στα δικαστήρια, παρά τις αλλεπάλληλες καταγγελίες για νεοναζιστικά εγκλήματα από το κέντρο της Αθήνας ως τον Ασπρόπυργο και από το Περιστέρι ως την Πετρούπολη.

Πως οι εταιρείες δημοσκοπήσεων μετατρέπονται σε ...οίκους αξιολόγησης

Αναδημοσίευση από την "αριστερή στρουθοκάμηλο"  

Υπάρχουν ανάμεσα στις τόσες εταιρείες δημοσκοπήσεων και δυο που σύμφωνα με όσα ξέρουμε -οι παροικούντες την Αριστερά-  "πρόσκεινται πολιτικά" στον χώρο του ΣΥΡΙΖΑ και ειδικώτερα στην πολιτική άποψη του Α. Τσίπρα. Πρόκειται για την Public Issue και την VPRC. Παλιά οι εταιρείες αυτές ήσαν μία. Έπειτα έγιναν δυο. Στην ίδια πάντα λογική.

ο αυριανός πρωθυπουργός...*

Παλιοί Ρηγάδες οι διευθυντές τους δεν έχουν κανένα πρόβλημα, μέσα στα περιθώρια που τους αφήνει ο νόμος, να βοηθούν όσο μπορούν πολιτικά τον φιλικό τους χώρο. 

Με μια ιδιαιτερότητα. 

Για να το κάνουν αυτό πρέπει "να υπάρχουν" επαγγελματικά - ο χώρος του Συνασπισμού δεν επαρκεί για να τους "θρέψει" με τις λιγοστές του έως ανύπαρκτες παραγγελίες δημοσκοπήσεων. Ποιος μπορεί και το κάνει αυτό; Μα ο χώρος της κεντροδεξιάς και ο ...Σκάι. 

Έτσι, αν προσέξει κανείς,  δύο είναι διαχρονικά οι πολιτικοί χώροι που "ευνοούνται" από τις δημοσκοπήσεις των δύο εταιριών. Η ΝΔ και ο ΣΥΡΙΖΑ! 

Υπάρχει λύση για τα σκουπίδια. Η κοινωνία θα την επιβάλλει

Η «Πρωτοβουλία συνεννόησης για τη διαχείριση των απορριμμάτων» σας προσκαλεί στη συνάντηση συλλογικοτήτων της Αττικής με αντικείμενο τη διαχείριση των απορριμμάτων και θέμα:

“υπάρχει λύση για τα σκουπίδια – η κοινωνία θα την επιβάλλει”.

το Σάββατο, 10 Δεκεμβρίου 2011, 11.00 – 18.00,

στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο (πρώην ΑΣΟΕΕ), Πατησίων 76

Σε μια περίοδο, που:

• τα απεχθή οικονομικά μέτρα και τα διαδοχικά μνημόνια υποδεικνύουν τη διαχείριση των απορριμμάτων σαν προνομιακό πεδίο δραστηριοποίησης των μεγάλων οικονομικών ομίλων

• η διαχρονική κυβερνητική ανοχή και πριμοδότηση των εργολαβικών συμφερόντων έρχεται να συναντηθεί με έναν αντικοινωνικό και αντιπεριβαλλοντικό τύπο διαχείρισης, σε πλήρη διάσταση με το δημόσιο και κοινωνικό συμφέρον,

η ανάγκη να μιλήσουμε δημόσια για ένα εναλλακτικό μοντέλο διαχείρισης των απορριμμάτων, να αναζητήσουμε κοινή γλώσσα και να συγκροτήσουμε το πιο πλατύ μέτωπο των κοινωνικών δυνάμεων είναι κάτι παραπάνω από επιτακτική.