Αλαίν Μπαντιού: «Ο Τσίπρας είναι ένας άνθρωπος ο οποίος αρνήθηκε να γίνει ήρωας.»

συνέντευξη

Αναδημοσίευση από το popaganda.gr

Θα ήθελα να ξεκινήσουμε, κύριε Μπαντιού, από το Nuit Debout, και τα πρόσφατα διεθνή μαζικά κινήματα των πλατειών, από την Αίγυπτο και την Κίνα, μέχρι την Αθήνα και και τη Νέα Υόρκη, με τα οποία ξεκινήσατε κι εσείς τη διάλεξή σας στο Γαλλικό Ινστιτούτο. Το συμπέρασμά σας ήταν απαισιόδοξο. Είπατε ότι ήταν αναμενόμενη η αποτυχία τους αφού στερούνται πολιτικού υποβάθρου. Τα κινήματα δεν αποτελούν ιστορικά ένα εφαλτήριο για την ανάδειξη των νέων πολιτικών; Να ξεκαθαρίσω πως όσα ανέφερα δεν αποτελούν κριτική εναντίον των μαζικών κινημάτων. Μίλησα για τη θέση που θα μπορούσαν να έχουν στην εμφάνιση μιας νέας πολιτικής. Χωρίς ιστορικά κινήματα δεν μπορεί να υπάρξει μια νέα πολιτική. Τα μαζικά κινήματα δεν είναι παρά μόνο μια αρχή. Ενα κίνημα μπορεί να παράξει πολιτική, μπορεί όμως και να μην παράξει. Και καλό είναι να το γνωρίζει κανείς αυτό. Υπάρχει μια διαλεκτική ανάμεσα στα ιστορικά κινήματα και την πολιτική. Πρέπει να δουλευτεί αυτή η διαλεκτική όσο το δυνατόν πιο γρήγορα γίνεται.

Από τα κινήματα των τελευταίων 5 χρόνων ξεχωρίζετε, παρόλη την αποτυχία του, το κίνημα της Αιγύπτου. Γιατί το πιο πλήρες κίνημα ήταν το αιγυπτιακό. Είναι επίσης και το μαζικό κίνημα του οποίου η αποτυχία ήτανε η πιο παταγώδης. Θα έλεγα επομένως ότι αποτελεί ένα πολύ σημαντικό μάθημα. Μας έδειξε ότι η δύναμη ενός κινήματος δεν έχει καμία σχέση με το πολιτικό του μέλλον. Η σχέση αυτή μεταξύ ιστορίας και πολιτικής εναπόκειται περισσότερο στην ποιότητα παρά στο μέγεθος, και ειδικότερα στην δυνατότητα να υπάρξουν θετικά κι όχι μόνο αρνητικά συνθήματα. Το αιγυπτιακό κίνημα, ως κίνημα αυτό καθεαυτό ήταν υπέροχο, αλλά τα συνθήματά του ήταν μόνο αρνητικά.

Πριν ένα χρόνο...

( Τότε που  η  "αριστερή πλατφόρμα" συμπορεύθηκε με τον Δ. Παπαδημούλη, τον Ν. Φίλη και τους 53 plus  στην επιχείρηση απομάκρυνσης του Γ. Βαρουφάκη.  Λίγο αργότερα ήρθε και η δική της σειρά... )

η συνέχεια εδώ:

“Θυσιάζεται” ο Βαρουφάκης με την ανοχή της "αριστερής πλατφόρμας" για να ανοίξει ο δρόμος για μια “αρκετά επώδυνη” συμφωνία;

Από το Çayönü στο Çatalhöyük: ανάδυση και ανάπτυξη μιας ισότιμης κοινωνίας

(για έναν «υπαρκτό κομμουνισμό» που που γεννήθηκε από «επανάσταση» και επιβίωσε 1200 χρόνια...)

του Bernhard Brosius

πηγή: Ancient Communism

Αναδημοσίευση μετάφρασης από το "REBELNET.gr"

Η ανακάλυψη του Πρώιμου Πολιτισμού της Ανατολίας

Το 1958, ο Βρετανός αρχαιολόγος James Mellaart, καθώς εξερευνούσε τη νότια Ανατολία, ανακάλυψε έναν τύμβο, που αποτελούνταν από επίπεδα νεολιθικού οικισμού. Τον ενθουσίασε, καθώς ήταν η πιο εκτενής γνωστή νεολιθική τοποθεσία στην Εγγύς Ανατολή. Ο τύμβος αυτός βρίσκεται σε μια διακλάδωση κι έτσι αποκαλείται «ο τύμβος στη διακλάδωση», Çatalhöyük (στα τούρκικα “çatal” = διακλάδωση, “höyük” =τύμβος). Το 1961, ο Mellaart ξεκίνησε τις ανασκαφές, που διήρκεσαν μέχρι το 1965 (με ένα διάλειμμα το 1964). Το 1993, ξεκίνησαν και πάλι οι έρευνες. Οι νέες ανασκαφές, με διευθυντή το Βρετανό αρχαιολόγο Ian Hodder, σχεδιάστηκαν να διαρκέσουν 25 χρόνια και είναι από τα μεγαλύτερα αρχαιολογικά έργα της εποχής μας (Balter 1998: 1442/2).

Το ανάχωμα αποτελείται από 12 επίπεδα κτιρίων[1] της νεολιθικής πόλης, που κατοικήθηκε από το 7.300 π.Χ. μέχρι το 6.100 π.Χ., δηλαδή 1.200 χρόνια χωρίς διακοπή[2]. Σύμφωνα με του σημερινούς υπολογισμούς, πάνω από 10.000 άνθρωποι κατοικούσαν το Çatalhöyük (Hodder 1998: 8/1). Ο οικισμός ούτε καταστράφηκε, ούτε λεηλατήθηκε. Ένας μεγάλος αριθμός από καλοδιατηρημένα ευρήματα περίμεναν τον Mellaart και τον Hodder.

Είμαι ο πιτσιρίκος!

Η αντίδραση από μερίδα του κοινού τόσο στην στοχοποίηση του μπλόγκερ πιτσιρίκου από τον Άδωνι Γεωργιάδη και τον ακροδεξιό διαδικτυακό συρφετό, όσο και στη δήλωσή του ότι θα αναστείλει τη λειτουργία του μπλογκ του, αντιμετωπίστηκε με ένα μίγμα αδιαφορίας και κυνισμού, που δείχνει πώς σταδιακά αλλάζει μια πληγωμένη και ηττημένη κοινωνία…

Στις 5 Μαΐου ο Άδωνις Γεωργιάδης ανέβασε τη φωτογραφία του Σπύρου Γραμμένου δείχνοντάς τον ως τον μπλόγκερ πιτσιρίκο – προφανώς υποδεικνύοντας στους «θαυμαστές του» να τον λιντσάρουν όπου τον βρουν. Λίγες ώρες μετά, κι αφού είχε γελάσει όλο το ίντερνετ με την γκάφα του Άδωνι (ή όποιου χειρίζεται το λογαριασμό του τέλος πάντων), ένας άλλος χρήστης ανέβασε φωτογραφία του old boy γράφοντας ότι σύμφωνα με δικές του απόρρητες πληροφορίες, αυτός είναι ο πιτσιρίκος – να λιντσάρουν αυτόν δηλαδή. Μόλις είχε ανοίξει η κυνηγετική περίοδος στο Τέξας και δεν το είχαμε καταλάβει…

η συνέχεια εδώ:  http://unfollow.com.gr/web-only/eimai-o-pitsirikos/

Ο Α. Badiou στο «City Plaza»

Εικόνες(video)  από την επίσκεψη του Α. Μπαντιού από τον χώρο στέγασης προσφύγων City Plaza (07-05-2016)

ΖΩΝΤΑΝΗ ΑΝΑΜΕΤΑΔΩΣΗ: O Α. Μπαντιού στην Νομική (7.30 μ.μ.)

Σάββατο 7 Μαϊου , ώρα 7.30 μ.μ., Νομική Σχολή Αθήνας, (αίθουσα 10, Νέο Κτίριο)

με θέμα: «Το σύγχρονο νομαδικό προλεταριάτο και το προσφυγικό ζήτημα»

Θα ακολουθήσει συζήτηση με το κοινό
Την εκδήλωση οργανώνουν το περιοδικό αληthεια , η Ανοιχτή Πρωτοβουλία για το Προσφυγικό Μέτωπο και η ΑΡΕΝ Νομικής
Θα υπάρχει παράλληλη μετάφραση

Αν υπήρχε Facebook το 33 μ.Χ...

η συνέχεια εδώ:

Αν υπήρχε Facebook το 33 μ.Χ.! (εικόνες)

Η «κυβερνώσα Αριστερά» στην ...Αννίτα Πάνια

Τσάμπα σπαταλάτε τον χρόνο σας να παρακολουθείτε τι συζητήσεις γίνονται στην βουλή και τις πληροφορίες μεταδίδουν με μέσα μαζικής ενημέρωσης σχετικά με τις πολιτικές εξελίξεις για να καταλάβετε που πηγαίνουν τα πράγματα. Το παρακάτω 10λεπτο video αποδίδει με συνεκτικό τρόπο τα τεκταινόμενα στην πολιτική σκηνή και καταγράφει με άμεσο τρόπο τα όρια της αξιοπιστίας των επιχειρημάτων της κυβέρνησης.

ΙΣΠΑΝΙΑ: προς κοινό μέτωπο PODEMOS με ΕΝΩΜΕΝΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ

Αναδημοσίευση από το iskra.gr

του Πέτρου Παπακωνσταντίνου

Τη στιγμή που το ελπιδοφόρο κίνημα Nuit Debout στη Γαλλία φέρνει στην Ευρώπη έναν αναζωογονητικό άνεμο κοινωνικού ριζοσπαστισμού, σημαντικές πολιτικές εξελίξεις δρομολογούνται στην Ισπανία. Η χώρα που εκπροσωπεί την τέταρτη ισχυρότερη οικονομία της ευρωζώνης βαδίζει σε πρόωρες βουλευτικές εκλογές, στις 26 Ιουνίου, ύστερα από την αδυναμία του κατακερματισμένου κοινοβουλίου, που αναδείχθηκε από την αναμέτρηση της 20ής Δεκεμβρίου, να αναδείξει κυβέρνηση. Βρυξέλλες και Βερολίνο έχουν κάθε λόγο να παρακολουθούν με ανησυχία τις εξελίξεις στην Ιβηρική Χερσόνησο ύστερα από τον τεκτονικό σεισμό του περασμένου Δεκεμβρίου, που γκρέμισε το παραδοσιακό, δικομματικό σύστημα.

Συνέντευξη του Ανδρέα Καρίτζη: Ο Τσίπρας έπρεπε να παραιτηθεί και όχι να εφαρμόσει μνημόνιο

Αναδημοσίευση από την FM Voice

Συνέντευξη στην ‘FM Voice’: Ο Τσίπρας έπρεπε να παραιτηθεί και όχι να εφαρμόσει μνημόνιο

,

Μόλις λίγες ημέρες μετά την επιστροφή του από τη Θεσσαλονίκη, όπου μίλησε στην παρουσίαση του βιβλίου «Το ΟΧΙ που έγινε ΝΑΙ» (του Χρήστου Λάσκου και του Δημοσθένη Παπαδάτου-Αναγνωστόπουλου, εκδόσεις ΚΨΜ), ο πρώτος εκπρόσωπος Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ, επί προεδρίας Αλέξη Τσίπρα, δεν διστάζει να ταράξει τα νερά. Τον πετύχαμε κοντά στον χώρο εργασίας του, σε μία πάροδο της Πατριάρχου Ιωακείμ, στο κέντρο της Αθήνας. Ο Ανδρέας Καρίτζης δηλώνει ότι ο πρωθυπουργός θα έπρεπε να παραιτηθεί, μετά την πραξικοπηματική παραγνώριση του δημοψηφίσματος από τους δανειστές και να μην αποδεχθεί το μνημόνιο. Παράλληλα, τονίζει ότι ο κ. Τσίπρας άλλαξε πολιτικά προς το χειρότερο, ενώ η κυβέρνησή του αποκόπηκε από την κοινωνία και έχασε την αναφορά της στην Αριστερά.

Τα μνημόνια είναι πραξικόπημα;

Στόχος της αρχιτεκτονικής της Ευρωζώνης και της Ευρωπαϊκής Ένωσης, είναι η δημιουργία θεσμών που ελέγχουν τις βασικές λειτουργίες των κοινωνιών. Οι θεσμοί αυτοί είναι απρόσβλητοι και δεν μπορούν να επηρεαστούν από τη λαϊκή βούληση. Αυτό βρίσκεται, τώρα, σε εξέλιξη και το μνημόνιο είναι ένα μέσο περάσματος από μία αστική δημοκρατική συγκρότηση σε αυτήν την νέα κατάσταση. Αξιοποιήθηκε, δηλαδή, η κρίση χρέους για να μπουν οι κοινωνίες σε τέτοια προγράμματα. Τα μνημόνια είναι μέρος ενός σχεδίου, που στόχο έχει να περάσουμε σε ένα μοντέλο κοινωνίας, στην οποία οι άνθρωποι που δεν έχουν οικονομική ισχύ να μην έχουν λόγο για τα πράγματα για τις βασικές κρίσιμες αποφάσεις της.

Άρα, η κοινωνία, τώρα, έχει αποσβολωθεί από την ένταση των μέτρων…

Η κοινωνία βρίσκεται σε μία αμήχανη κατάσταση, διότι εξάντλησε όλα τα εργαλεία που της έδινε η προηγούμενη θεσμική μορφή (εκλογές, κίνημα, πλατείες, δημοψήφισμα). Αυτό που απαιτείται είναι να βρεθούν άλλοι τρόποι πολιτικής και κοινωνικής δράσης για να μπορέσουμε να βγούμε από αυτήν την κατάσταση. Γιατί δεν πρόκειται για μία προσωρινή αλλαγή, όπως μας έλεγαν στην αρχή για τα μνημόνια. Αυτή είναι μία μείζονα αλλαγή, ιστορικού χαρακτήρα, μία κεντρική στρατηγική, πολύ επικίνδυνη, όχι μόνο για τα λαϊκά στρώματα αλλά και για κάθε άνθρωπο που πιστεύει στη Δημοκρατία. Ακόμη και τους φιλελεύθερους ή τους συντηρητικούς αν ρωτήσεις είναι θορυβημένοι με αυτό που συμβαίνει.