Ιάσονας Σχινάς – Παπαδόπουλος: Η δουλειά και το ήθος

Αναδημοσίευση από το UNFOLLOW

του Χρήστου Νάτση

Αν ορθώς «τρώει ξύλο» ο Ιάσονας Σχινάς - Παπαδόπουλος, το τρώει γι' αυτό: για την αδυναμία να πει «έτσι γίνεται η δουλειά», χωρίς να εμπλέξει ηθικολογικές και κλαψιάρικες δικαιολογήσεις.

Στην υπόθεση του «ράπερ γραμμματέα» και των «διορισμών των συγγενών του», που έφερε στο προσκήνιο το Πρώτο Θέμα, συμπλέκονται δύο διακριτά θέματα: αυτό των μετακλητών υπαλλήλων και αυτό της απάντησης του Ιάσονα Σχινά – Παπαδόπουλου. Τα δύο θέματα είναι διαφορετικής τάξης, εύκολα αποσυνδέσιμα σε θεωρητικό επίπεδο.

New York Times: Ο αριστερός υποψήφιος Μπέρνι Σάντερς προηγείται στις δημοσκοπήσεις στις ΗΠΑ

Αναδημοσίευση από το enter4news.gr

Ο Μπέρνι Σάντερς, ο σοσιαλιστικών απόψεων ανεξάρτητος γερουσιαστής του Βερμόντ, είναι πια πιθανό να εκλεγεί Πρόεδρος των ΗΠΑ!

Η δημοτικότητα του Σάντερς έχει εκτιναχτεί στα ύψη το τελευταίο εξάμηνο και ενώ πλησιάζουν οι πρώτες προκριματικές εκλογές των Δημοκρατικών στο Νιου Χαμσάιρ και την Αιόβα, ο Σάντερς προηγείται στις δημοσκοπήσεις της Κλίντον και στις δυο πολιτείες. (παρουσίαση δημοσκοπήσεων από τους New York Times, 12 Ιουνουαρίου).

Ταυτόχρονα, σε δημοσκόπηση του τέλους Δεκεμβρίου, ο Σάντερς προηγείται με 13 μονάδες του Τράμπ, εφόσον τελικά οι δυο τους αποσπάσουν το χρίσμα των κομμάτων τους (έρευνα του Πανεπιστήμιου Quinnipiac).

Γ. Μηλιός: Το φαινόμενο ΣΥΡΙΖΑ: Η «ανατροπή» που δεν έγινε

Αναδημοσίευση από το "ενεργός πολίτης"
Όλο το άρθρο στο περιοδικό "ΘΕΣΕΙΣ".

του Γιάννη Μηλιού

«Μόνος ρεαλισμός η ανατροπή των νεοφιλελεύθερων μονόδρομων, η ανατροπή των μνημονιακών καθεστώτων».

(Αλέξης Τσίπρας, 13/9/2014)

1. Εισαγωγή.

Για να μπορέσουμε να ερμηνεύσουμε την πορεία του ΣΥΡΙΖΑ προς την κυβερνητική εξουσία, από το 4,6% των εκλογών του 2009 στο 36,3% του Ιανουαρίου 2015 και το 35,4% του Σεπτεμβρίου 2015, αλλά και τον «συμβιβασμό» του, όταν βρέθηκε στην κυβέρνηση, με την αποδοχή των νεοφιλελεύθερων προγραμμάτων λιτότητας μέσα από τη συμφωνία στην Ευρωπαϊκή Σύνοδο Κορυφής της 13ης Ιουλίου 2015, είναι ανάγκη να παρακολουθήσουμε τους βασικούς σταθμούς της πορείας του.

Γιατί ήταν ο ΣΥΡΙΖΑ, το 5ο σε ισχύ κόμμα στη Βουλή του 2009 και το μικρότερο από τα δύο κόμματα της κοινοβουλευτικής Αριστεράς, που μπόρεσε να «εκμεταλλευτεί» την κρίση του πολιτικού συστήματος της Μεταπολίτευσης, με την κατάρρευση της εκλογικής επιρροής του ΠΑΣΟΚ και τη συρρίκνωση της επιρροής της Νέας Δημοκρατίας ;

Γιατί εγκατέλειψε τη βασική εξαγγελία του, την κατάργηση των Μνημονίων; Υπήρξε αυτή η συνθηκολόγηση το αποτέλεσμα απλώς ενός αδυσώπητου διεθνούς συσχετισμού δυνάμεων ή καθορίστηκε κυρίως από εσωτερικές διεργασίες και συσχετισμούς, στις οποίες υπάχθηκε ο ΣΥΡΙΖΑ;

Γιατί, παρά την ψήφιση του 3ου Μνημονίου και την αποχώρηση ενός σημαντικού τμήματος των μελών, των στελεχών και των βουλευτών του, ο ΣΥΡΙΖΑ διατήρησε τα εκλογικά ποσοστά του και παρέμεινε στην κυβερνητική εξουσία ;

Έχοντας απαντήσει σε αυτά τα ερωτήματα θα μπορέσουμε να αντιληφθούμε αφενός τη σταθερότητα των πολιτικών λιτότητας και αφετέρου την εναλλακτική στρατηγική που απέρρεε από το Πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ.

πορεία ενάντια στο Ασφαλιστικό στην Αθήνα

Ένα εικονογραφημένο ρεπορτάζ από την σημερινή διαδήλωση στο κέντρο της Αθήνας εδώ:

πορεία ενάντια στο Ασφαλιστικό στην Αθήνα. ΦΩΤΟ-VIDEO

Ισπανία: Με κομμένη την ανάσα καθώς πλησιάζει η ώρα της αλήθειας!

Όπως κι αν κοιτάξει λοιπόν κανείς την ισπανική κρίση, δεν θα αποφύγει να καταλήξει στο συμπέρασμα ότι η όποια επίλυσή της περνάει μέσα από την αντιμετώπιση, αν όχι την επίλυση, του φλέγοντος καταλανικού προβλήματος, είτε με τον ένα είτε με τον άλλο τρόπο.

Αναδημοσίευση από το contra-xreos.gr

Του Γιώργου Μητραλιά

Σχεδόν ένας μήνας έχει περάσει από τις ισπανικές εκλογές της 20^ης Δεκεμβρίου και όλα δείχνουν ότι το Ισπανικό Κράτος έχει μπει για τα καλά σε μια εντελώς νέα περίοδο της σύγχρονης ιστορίας του. Μια περίοδο που σημαδεύεται από δυο ιδρυτικά γεγονότα με συνέπειες που επηρεάζουν πολύ πέρα από τα ισπανικά σύνορα: Την πολιτική κρίση στη Μαδρίτη, που προβλέπεται να είναι παρατεταμένη, αλλά και τη ραγδαία αποδυνάμωση της ήδη καταπονημένης «εθνικής συνοχής» του που κάνει να αναπτύσσονται φυγόκεντρες δυναμικές όχι μόνο στην Καταλονία, αλλά και στη Γαλικία και –προφανώς- στη Χώρα των Βάσκων!

Παραγωγική ανασυγκρότηση και παραγωγικές σχέσεις

Αναδημοσίευση από το RProject.gr 

του Ηλία Ιωακείμογλου 

Παρόλο που εξετάσαμε τη διαδικασία παραγωγής κάτω από δύο διαφορετικές οπτικές γωνίες 1) ως εργασιακή διαδικασία και 2) ως διαδικασία αξιοποίησης, εννοείται ωστόσο ότι πρόκειται για μια μοναδική και αδιαίρετη εργασιακή διαδικασία. Δεν εργαζόμαστε δύο φορές, μια φορά για να δημιουργήσουμε χρήσιμο προϊόν, δηλαδή μια αξία χρήσης, μετασχηματίζοντας τα μέσα παραγωγής σε προϊόντα, και μια δεύτερη φορά για να δημιουργήσουμε αξία και υπεραξία, για να αξιοποιήσουμε την αξία». Καρλ Μαρξ, «Αποτελέσματα της άμεσης διαδικασίας παραγωγής»

Έχει, άραγε, νόημα να συ­ζη­τή­σου­με σή­με­ρα για την πα­ρα­γω­γι­κή ανα­συ­γκρό­τη­ση, σή­με­ρα που οι δικές μας πο­λι­τι­κές δυ­νά­μεις, είτε αυτές που απο­χώ­ρη­σαν από τον με­ταλ­λαγ­μέ­νο ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ και ητ­τή­θη­καν στις εκλο­γές είτε αυτές που υιο­θέ­τη­σαν την αποχή ως πο­λι­τι­κή στάση, βρί­σκο­νται πιο μα­κριά όσο ποτέ από την κυ­βερ­νη­τι­κή εξου­σία; Μια τέ­τοια συ­ζή­τη­ση έχει νόημα, επει­δή ανα­φέ­ρε­ται στη γε­νι­κή πο­λι­τι­κή κα­τεύ­θυν­ση που θα πάρει το υπό κα­τα­σκευή αρι­στε­ρό ρι­ζο­σπα­στι­κό μέ­τω­πο, ήδη από την πρώτη στιγ­μή της ύπαρ­ξής του, στα ζη­τή­μα­τα που αφο­ρούν την ερ­γα­σία, την πα­ρα­γω­γή και τους θε­σμούς που τη συ­νο­δεύ­ουν.

Απάντηση Βαρουφάκη σε Στουρνάρα για το «ριφιφί» στο Νομισματοκοπείο

 το σχόλιο του Γιάνη Βαρουφάκη:

«Με ενδιαφέρον διαβάζω ότι ο Διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδας (ΤτΕ) είχε πληροφορίες ότι κάποιοι, προφανώς ανόητοι, σχεδίαζαν «εισβολή» στο Νομισματοκοπείο. Αναρωτιέμαι ποιοί ήταν αυτοί και γιατί οι συγκεκριμένοι πληροφοριοδότες του κ. Διοικητή, αλλά και ο ίδιος, έκριναν σκόπιμο να μην πληροφορήσουν επ’ αυτού τον Υπουργό Οικονομικών και την κυβέρνηση. (Εκτός αν εννοεί, οπότε τον προκαλώ να το δηλώσει δημοσίως, ότι τα σχέδια αυτά εκπονήθηκαν από τον Υπουργό Οικονομικών, τον Πρωθυπουργό και/ή το λοιπό οικονομικό επιτελείο.)

Τα ανησυχητικά επιχειρήματα του γερμανικού νεοπατριωτισμού

Το κείμενο που ακολουθεί δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά το 1990· και μας επιτρέπεται να πούμε ότι είναι ένα σημαντικό κείμενο. Όχι μόνο επειδή υπογράφεται από τον André Gisselbrecht (1927-2006), ιστορικό, θεατρικό κριτικό και μεταφραστή, άριστο γνώστη των ρευμάτων, των αντιθέσεων και των τάσεων του γερμανικού πολιτισμού, ανανεωτικό κομμουνιστή και δάσκαλο στο πανεπιστήμιο Paris-VIII. Αλλά και επειδή, μεταξύ πολλών άλλων στοιχείων, παρουσιάζει τις ιστορικές διαδικασίες που οδήγησαν στην ανάδυση της σύγχρονης γερμανικής ακροδεξιάς και στην ιδιάζουσα διασύνδεση του γερμανικού πολιτικού και οικονομικού εθνικισμού με τον λεγόμενο «ευρωπαϊσμό». Από τις παραδόσεις που αφομοίωσε και συνάρθρωσε, κεντρικό ρόλο σ’ αυτό κατέχει η γερμανική Χριστιανοδημοκρατία· κόμβος αυταρχικής εμβάθυνσης, εκφασισμού και αντιδημοκρατικών αντιλήψεων για τους στρατηγικούς προσανατολισμούς του γερμανικού κεφαλαίου. Υπό το φως της επικαιρότητας, από τους πρωτοφασιστικούς Pegida μέχρι την «ατμομηχανή» του Σόιμπλε, αξίζει να (ξανα)διαβαστεί και να κατανοηθεί κριτικά αυτό το κείμενο του Gisselbrecht

Αναδημοσίευση από το REDNoteBook

του André Gisselbrecht

Μετάφραση από τα γαλλικά: Νίκος Σκοπλάκης

Προκάλεσαν κατάπληξη οι αυτοκρατορικοί και εξευτελιστικοί τρόποι του Χέλμουτ Κολ στο ζήτημα της γερμανικής ενοποίησης. Ορισμένοι είχαν δίχως αμφιβολία ξεχάσει πως πολύ πριν από την κατάρρευση του κόμματος-κράτους και της στρατοπεδικής οικονομίας στη Λαοκρατική Δημοκρατία της Γερμανίας (ΛΔΓ) είχε επισυμβεί αυτό που αποκαλούμε «Wende»: η δεξιά στροφή στην Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας (ΟΔΓ), με την έλευση στην εξουσία του συνασπισμού μεταξύ της CDU, του αδελφού βαυαρικού κόμματος CSU, των φιλελευθέρων δημοκρατών της FDP και τον Χέλμουτ Κολ στην καγκελαρία.

O David Bowie απαντά το περίφημο ερωτηματολόγιο του Προυστ

Αναδημοσίευση από το lesandmore.gr

της Maria Popova

Στη δεκαετία του 1880, πολύ πριν ο ίδιος υποστηρίξει την ιδιότητά του ως ένας από τους μεγαλύτερους συγγραφείς όλων των εποχών, ο έφηβος Μαρσέλ Προυστ (10 Ιουλίου 1871 - 18 Νοέμβρη του 1922) συμπλήρωσε ένα ερωτηματολόγιο στην αγγλική γλώσσα που του δόθηκε από τη φίλη του Αντουανέτα, την κόρη του τότε προέδρου της Γαλλίας, ως μέρος του "άλμπουμ εξομολόγησής" της - μια βικτοριανή έκδοση του δημοφιλούς τεστ προσωπικότητας του σήμερα, με σκοπό να αποκαλύψει τα γούστα, τις προσδοκίες, και την ευαισθησία του ερωτηθέντα, σε μια σειρά από απλές ερωτήσεις. Το πρωτότυπο χειρόγραφο του Προυστ, με τίτλο "ο ίδιος ο Μαρσέλ Προυστ," δεν είχε ανακαλυφθεί μέχρι το 1924, δύο χρόνια μετά το θάνατό του.

Ο Γιάνης Βαρουφάκης γράφει για τα δύο νομίσματα στην Ελλάδα

Μετάφραση του "Greece’s Two Currencies" που δημοσιεύθηκε στο project-syndicate.org

Αναδημοσίευση από τον "ΑΓΩΝΑ ΤΗΣ ΚΡΗΤΗΣ"

Φαντάσου έναν καταθέτη στην πολιτεία της Αριζόνα που του επιτρέπεται να κάνει ανάληψη μόνο μικρά ποσά σε μετρητά κάθε εβδομάδα και αντιμετωπίζει περιορισμούς σχετικά με το πόσα χρήματα μπορεί να μεταφέρει μέσω τραπέζης, με έμβασμα, σε έναν τραπεζικό λογαριασμό στην Καλιφόρνια. Οι εν λόγω έλεγχοι κεφαλαίων (capital controls), αν ποτέ εφαρμοστούν εκεί, θα σήμαιναν το τέλος του δολαρίου ως ένα ενιαίο νόμισμα, διότι οι εν λόγω περιορισμοί είναι εντελώς ασύμβατοι με μια νομισματική ένωση (με οποιαδήποτε νομισματική ένωση).