Αναδημοσίευση από το "αυτόνομο στέκι"
Δεν είναι πρώτη φορά- και δυστυχώς φανταζόμαστε- ούτε η τελευταία που ως Αυτόνομο Στέκι στεκόμαστε αλληλέγγυοι σε αγωνιστές και συντρόφους που βρίσκονται αντιμέτωποι με πολιτικές διώξεις και κατασκευές σκευωριών. Ήδη, από τις αρχές της δεκαετίας του 2000, η διαρκής αναβάθμιση των τρομονόμων και των καταστάσεων δικονομικής εξαίρεσης δεν είχε ως στόχο μόνο την κατασταλτική αντιμετώπιση της ένοπλης πολιτικής δράσης ή ακόμη και των συγκρουσιακών πρακτικών που υιοθετούσε κυρίως ο αναρχικός/αντιεξουσιαστικός χώρος. Παράλληλα, στην συνεχή διεύρυνση του «νομικού οπλοστασίου» ήταν εμφανής η στόχευση της μετατροπής σε ποινικά κολάσιμο αδίκημα κάθε κινηματικής πρακτικής, κάθε κοινωνικού αγώνα, κάθε πολιτικής αμφισβήτησης τόσο του υπάρχοντος συστήματος κυριαρχίας και εκμετάλλευσης, όσο και των ταξικών πολιτικών που αυτό εφαρμόζει.
Έτσι, πλέον η καταστολή δεν αφορά μόνο ριζοσπαστικά τμήματα της κοινωνίας αλλά γίνεται εργαλείο διαχείρισης της φτώχειας και των επαπειλούμενων κοινωνικών συγκρούσεων μέσω της ποινικοποίησης ή καλύτερα της «εγκληματοποίησης» της εξαθλίωσης.