Το “άντε γαμηθείτε” του Αλέξη Τσίπρα

αναδημοσίευση από το yalmpanis

του Γιάννη Αλμπάνη 

Εδώ και πάρα πολύ καιρό, από τότε δηλαδή που θυμάμαι τον εαυτό το μου, η ενασχόληση με τα κοινά ταυτίζεται με την θεσιθηρία και τον άνομο πλουτισμό. Ο βουλευτής, ο πολιτικός εν γένει, είναι ο λαμόγιος που θα κάνει τα αδύνατα δυνατά για να καβατζώσει την καρέκλα και να τρώει με χρυσά κουτάλια κι αυτός και τα δισέγγονα -ο Άκης αποτελεί το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα. Ιδιαίτερα τα τελευταία δύο μνημονιακά χρόνια, πέραν της λαμογιάς, η πολιτική ταυτίζεται πλήρως με το τσατσιλήκι στην τρόικα και τη βαρβαρότητα απέναντι στο λαό. Επί δύο χρόνια, πρωθυπουργοί και υπουργοί, βουλευτές και μεγαλοδημοσιογράφοι, κάθε λογής γραμματείς και φαρισαίοι, δεν έχουν πει ένα “μα δεν γίνονται αυτά” στην τρόικα και τον ΣΕΒ. Επί δύο χρόνια δεν βρέθηκε ένας σε θέση ευθύνης που να πει ότι “δεν γίνεται να εξοντώσουμε έναν ολόκληρο λαό”. Επί δύο χρόνια δεν βρέθηκε ένας που να πει “άντε γαμηθείτε” και να αναλάβει το προσωπικό κόστος της αξιοπρέπειας.

ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΤΕ τις ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΕΙΣ!

Αγαπητοί φίλοι

Όπως σας είναι γνωστό, στα πλαίσια του «8ου Αντιαπαγορευτικού Φεστιβάλ»

που θα γίνει στις 11-12/5 στον χώρο του πρώην αεροδρομίου Ελληνικού (βλ.παρακάτω),

έχουν προγραμματιστεί και διάφορες εκδηλώσεις –συζητήσεις της «Πορείας στην Αθήνα» / ΑΓΟΡΑ

(Παρασκεύη 11/5 -17.00- Σάββατο 12/5 -12 το μεσημέρι)

Η «Επιτροπή Αγώνα για το Μητροπολιτικό Πάρκο Ελληνικού», υποστηρίζει το Φεστιβάλ

και θα συμμετάσχει στις εκδηλώσεις και τις συζητήσεις που προγραμματίζονται.

Απλή αναλογική, τώρα!

Από το εκλογικό αποτέλεσμα δεν είναι δυνατή η συγκρότηση μιας αριστερής αντιμνημονειακής κυβέρνησης. Ούτε έχει νόημα η συγκρότηση μιας αριστερής κυβέρνησης με την ανοχή των δυνάμεων του δικομματισμού που βρίσκονται στριμωγμένες στην γωνία και ψάχνουν ευκαιρία να σηκώσουν ξανά κεφάλι ή η προσφυγή σε λύσεις κυβερνήσεων εθνικής σωτηρίας.

Ο μόνος ρεαλιστικός στόχος, ο οποίος όμως έχει μεγάλη πολιτική σημασία, είναι σήμερα η συγκρότηση μιας μεταβατικής Κυβέρνησης που θα αλλάξει τον εκλογικό νόμο και θα κάνει και ορισμένες άλλες αλλαγές στην κατεύθυνση του εκδημοκρατισμού του πολιτικού συστήματος και θα προκηρύξει άμεσα εκλογές. Πιστεύουμε ότι αυτή η λύση αντιστοιχεί στο εκλογικό αποτέλεσμα που συγκέντρωσε ο ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και αποτελεί το πρώτο βήμα για την μεγάλη μάχη που θα γίνει στις επόμενες εκλογές, όπου θα αναμετρηθεί η Αριστερά (ΣΥΡΙΖΑ) με την Δεξιά (ΝΔ) για μια καθαρή νίκη. Μια νίκη της οποίας το αποτέλεσμα δεν θα επιδέχεται αμφισβητήσεις και θα σφραγίσει το μέλλον της χώρας.

Για αυτό το θέμα μια ματιά και εδώ:

Πρόταση έκπληξη από το ΣΥΡΙΖΑ!

και εδώ:

Απλή αναλογική,τώρα!

Ποιούς “σταύρωσαν” οι αντικαπιταλιστές της ΑΝΤΑΡΣΥΑ;

Την μάχη του σταυρού στους συνασπισμούς κομμάτων την κερδίζει αυτός που έχει τον πιο καλό μηχανισμό. Όπως ήταν αναμενόμενο, στα ψηφοδέλτια της ΑΝΤΑΡΣΥΑ πρώτοι σε σταυρούς ήρθαν οι υποψήφιοι του ΝΑΡ.

Στην Α' ΑΘΗΝΩΝ η πρώην δημοσιογράφος Γαρυφαλλιά (Λιάνα) Κανέλλη με 17.485 σταυρούς ξέσκισε τον αγωνιστή εργάτη και συνδικαλιστή του ΠΑΜΕ Γιώργο Μαυρίκο, ο οποίος ήρθε 2ος και καταϊδρωμένος με μόνον 9.397 σταυρούς. Στο ψηφοδέλτιο της ΑΝΤΑΡΣΥΑ τα πράγματα εξελίχθηκαν με ανάλογο τρόπο όπως και στο ψηφοδέλτιο του ΚΚΕ. Πρώτος σε σταυρούς ήρθε ο δημοσιογράφος Δελαστίκ Γεώργιος με 1007 σταυρούς και ακολουθούν ο Χάγιος Άγγελος με 838 σταυρούς, ο Αλεξάτος Γιώργος με 509 και ο Κωνσταντίνου Πέτρος με 460. Τόσο λοιπόν στο ΚΚΕ, όσο και στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ πρώτοι στις προτιμήσεις των ψηφοφόρων δεν ήρθαν άνθρωποι του μαζικού κινήματος και της νεολαίας, αλλά άνθρωποι που είναι γνωστοί από τα μαζικά μέσα ενημέρωσης. Αν αξιολογήσουμε μάλιστα την διαφορά ψήφων ανάμεσα στον Γιώργο Δελαστίκ που είναι ένας δημοσιογράφος της “πατριωτικής” αριστεράς, με τον Πέτρο Κωνσταντίνου, ο οποίος είναι ένας εκλεγμένος εκπρόσωπος της ΑΝΤΑΡΣΥΑ στον δήμο της Αθήνας και έχει μάλιστα έντονη δραστηριότητα στα θέματα με τους μετανάστες, τότε το προφίλ των ψηφοφόρων της ΑΝΤΑΡΣΥΑ μάλλον βρίσκεται σε αναντιστοιχία με αυτό που φαντασιώνονται ορισμένοι οπαδοί της..

ο ΣΤΑΛΙΝ ζει και καθοδηγεί την ΑΥΓΗ...

Στην εποχή του Στάλιν μας γύρισε η διεύθυνση της ΑΥΓΗΣ με την παραποίηση φωτογραφιών από τους πανηγυρισμούς των μελών και των οπαδών του ΣΥΡΙΖΑ το βράδυ της Κυριακής στα προπύλαια. Δεν υπάρχουν δικαιολογίες για αυτές τις απαράδεκτες νοοτροπίες που κυριαρχούν στην εφημερίδα ΑΥΓΗ. Η Κουμουνδούρου, αν έχει στοιχειώδη δημοκρατική ευαισθησία θα πρέπει να απομακρύνει άμεσα τον διευθυντή της Νίκο Φίλη, αφού ο ίδιος, αν είχε τέτοιες ευαισθησίες, θα έπρεπε ήδη να είχε υποβάλει την παραίτηση του...

η φωτογραφία όπως δημοσιεύτηκε στο πρωτοσέλιδο της ΑΥΓΗΣ

η φωτογραφία όπως δημοσιεύτηκε σε άλλα ηλεκτρονικά μέσα...

Ετοιμάζεται το υπόβαθρο για τον “αντιμνημονιακό” σερ Μαρκεζίνη;

Ακούγεται έντονα ότι ΝΔ – ΠAΣOΚ – ΔΗΜΑΡ έχουν συμφωνήσει σε κυβέρνηση εθνικής σωτηρίας υπό πρωθυπουργό κοινής αποδοχής. O νέος Παπαδήμος θα είναι ο σερ Μαρκεζίνης. H πληροφορία ότι ο Αντώνης Σαμαρας έχει ήδη συναντηθεί με τον κύριο Μαρκεζίνη έχει ήδη κυκλοφορήσει πριν κάποιες μέρες. Το ζητούμενο αυτής της προσπάθειας είναι η “αριστερή” νομιμοποίηση της κυβέρνησης. Σήμερα το πρωΐ λοιπόν, ο κύριος Κουβέλης έθεσε ως “κόκκινη γραμμή” την παραμονή στην Ευρωπαϊκή Ένωση και το Ευρώ, με παράλληλη απεμπλοκή, (όχι όμως ακρωτηριασμό) από το μνημόνιο. Δηλαδή ...Μαρκεζίνης.

“Μετά τους Ναζί, εμείς!”

Αναδημοσίευση από τον Gatouleas

Η φράση του τίτλου αποδίδεται στο γραμματέα του ΚΚ Γερμανίας, του μεγαλύτερου κόμματος της αριστεράς μετά το Σοσιαλιστικό Κόμμα. Κοκορευόταν πως έφτασε η ωρά να κυβερνήσει η αριστερά.

Εκτελέστηκε στο Αουσβιτς (ναζιστικό στρατόπεδο συγκέντρωσης) το 1944.

Καθώς έφευγε, οι οπαδοί του Χίτλερ έκλεισαν τις γραμμές γύρω του με όλα τα σημάδια της αφοσιωμένης πίστης. Ο Τέλμαν και ο Μίντσενμπεργκ γελούσαν σαν σχολιαρόπαιδα. Όσο για μένα, ήμουν τόσο χαμένος και προβληματισμένος, όπως όταν είχα δει το παρακμιακό τελετουργικό λίγες μέρες πριν στο Γκρούνβαλντ. Δεν μπορούσα να δω τίποτα για να γελάσω. Αισθάνθηκα πραγματικά βουτηγμένος στη θλίψη.

Ο Μίντσενμπεργκ, ρίχνοντας μια ματιά σε μένα, ρώτησε: «Ντιέγκο, τι τρέχει με σένα;».

«Αυτό που τρέχει», του είπα, «είναι ότι με κατακλύζει ένα προαίσθημα. Το προαίσθημα ότι, αν οι ένοπλοι κομμουνιστές άφηναν σήμερα στον Χίτλερ να φύγει ζωντανός, θα μπορούσε να ζήσει για να κόψει τα κεφάλια και των δυο συντρόφων μου σε λίγα χρόνια».

Ο Τέλμαν και ο Μίντσενμπεργκ γέλασαν δυνατά. Ο Μίντσενμπεργκ με επαίνεσε για τη ζωηρή φαντασία που είχα ως καλλιτέχνης.

«Θα πρέπει να αστειεύεσαι», είπε. «Δεν άκουσες τον Χίτλερ να μιλά; Δεν κατάλαβες, από όσα σου μετέφραζα, τι ανοησίες έλεγε;».

(MyArt, my Life: an autobiography, Dover 1991, Ντιεγκο Ριβερα)

KAYTO ΕΚΛΟΓΙΚΟ ΦΩΤΟΡΕΠΟΡΤΑΖ

 Του Γιώργου Πρασσά

1. Συνοπτική αναφορά στο αποτέλεσμα (από την αυτόνομη ομάδα αύξησης της κοινωνικής εντροπίας)

Τρία μέλη της ΚΟΕ εκλέγονται βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ

Δελτίο Τύπου

Τρία μέλη της ΚΟΕ εκλέγονται βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ

Ο λαός έδειξε και στις εκλογές τη δύναμη και το ριζοσπαστισμό του, σαρώνοντας τις μνημονιακές πολιτικές δυνάμεις, προκαλώντας σεισμό στο πολιτικό σύστημα, στέλνοντας ηχηρό μήνυμα ανατροπής στην Ευρώπη. Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι εκείνη η πολιτική δύναμη που εξέφρασε τη θέληση για την ανατροπή του τροϊκανού καθεστώτος και τη διέξοδο της χώρας.

Τρία μέλη της Κομμουνιστικής Οργάνωσης Ελλάδας, οι σύντροφοι Βασίλης Χατζηλάμπρου (Αχαΐα), Βασίλης Κυριακάκης (Φθιώτιδα) και Δημήτρης Κοδέλας (Αργολίδα), εκλέγονται με τα ψηφοδέλτια του ΣΥΡΙΖΑ. Οι τρεις βουλευτές τίθενται στην υπηρεσία του μαζικού λαϊκού κινήματος που συγκλονίζει τη χώρα. Θα συνεχίσουν να βρίσκονται στους δρόμους, τις πλατείες, τις διαδηλώσεις, πάντα δίπλα στο δοκιμαζόμενο λαό. Θα αγωνιστούν με το ΣΥΡΙΖΑ για την κατάργηση των μνημονίων της χρεοκοπίας και των δανειακών συμβάσεων της υποτέλειας.

Ο αγώνας συνεχίζεται.

Πάνω στα συντρίμμια του πολιτικού συστήματος της νέας κατοχής, να χτίσουμε την πραγματική Δημοκρατία.

7 Μαΐου 2012

Γραφείο Τύπου ΚΟΕ

Η αντικαπιταλιστική Αριστερά και το «φάντασμα του 3%»

Αναδημοσίευση από το mao.gr

του Δημήτρη Τζιαντζή

Η μπλόφα της δεκαετίας και τα άδεια δίχτυα

Έτσι είναι η ζωή. Κάποιοι κερδίζουν και άλλοι χάνουν….O ΣΥΡΙΖΑ μπλόφαρε και κέρδισε, τουλάχιστον για τώρα. Το ΚΚΕ δεν στοιχημάτισε παρά ελάχιστα αλλά έχασε τόσα πολλά.   Και η ΑΝΤΑΡΣΥΑ αναγκάστηκε να τζογάρει  με τους όρους του συστήματος σε ένα δύσκολο ματς εκτός έδρας, σε ένα στοίχημα που ήταν χαμένο εκ των προτέρων. 

Δεν ξέρω αν το «φάντασμα της αριστερής κυβέρνησης» του Αλέξη Τσίπρα υπήρξε η μπλόφα της δεκαετίας.  Πολλοί -και εμείς μεταξύ αυτών-  αντιμετώπισαν την πρόταση με μεγάλη επιφύλαξη στη βάση εκτός των άλλων ότι η κίνηση δεν είναι καθόλου ρεαλιστική και δημιουργεί επικίνδυνες αυταπάτες στον κόσμο.   Το σίγουρο πάντως είναι ότι η «αριστερή κυβέρνηση» με κάθε τίμημα έπιασε την αγωνία του κόσμου για μια άμεση λύση εδώ και τώρα.  Ακόμα και  «των πέντε ψήφων τα μαραμένα γιασεμιά» που ζητά ο Αλέξης από τον Πάνο Καμμένο, οι περισσότεροι το είδαν θετικά σαν ένα άνοιγμα στην κατεύθυνση κατάργησης του μισητού μνημονίου.

Η ΔΗΜΑΡ που –σε δημοσκοπικό επίπεδο- είχε συγκεντρώσει το μεγάλο τμήμα των δυσαρεστημένων ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ πριν δύο μήνες εξακολουθούσε να μην τολμά να μιλήσει καν εναντίον του μνημονίου, ενώ τα στελέχη της και μόνο που άκουγαν τη λέξη «αριστερή» στη διακυβέρνηση τους, (και όχι κεντροαριστερή, προοδευτική) βγάζανε σπυράκια.