(Αυτή η δημοσίευση είχε διαγραφεί λόγω των τεχνικών προβλημάτων της google. Για αυτό και την ξαναδημοσιεύουμε. Δυστυχώς τα σχόλια έχουν διαγραφεί, αλλά δεν έχουμε δικό μας αντίγραφο για να τα ξαναδημοσιεύσουμε και αυτά)
Το πρωί της Τετάρτης, πριν ξεκινήσει η πορεία , μια προκήρυξη που έπεσε στα χέρια μας ξεκίναγε ως εξής:
«Μετά τη γενική απεργία τι;» Ένα ερώτημα που, μάλλον, όταν τα βήματα μας κατηφορίζουν την Πανεπιστημίου μετά τα δακρυγόνα του Συντάγματος, έχει δημιουργηθεί πολλές φορές στο μυαλό μας. Ένα ερώτημα που ελπίζουμε να μην έχει δημιουργηθεί μόνο στα δικά μας μυαλά…
(Ολόκληρη είναι δημοσιευμένη εδώ: Έτσι κι αλλιώς πια, το καλάθι της νοικοκυράς… μόνο με πέτρες θα γεμίζει)
Στο διάβασμά της, η προσοχή μας επικεντρώθηκε σε άλλο θέμα από το ερώτημα που θέτουν οι συντάκτες της. Επικεντρώθηκε στην εικόνα της λήξης αυτών των συλλαλητηρίων: “τα βήματα μας κατηφορίζουν την Πανεπιστημίου μετά τα δακρυγόνα του Συντάγματος”. Αυτή είναι πράγματι η εικόνα που επαληθεύεται και από τις στατιστικές. Χθες όμως, όποιος κατηφόριζε την Πανεπιστημίου, οι συνθήκες που επικρατούσαν εκεί δεν επέτρεπαν να θέτει στον εαυτό του παρόμοια ερωτήματα με αυτό που θέτει η προκήρυξη. Μια ειρηνική πορεία δέχτηκε εκεί μια από τις πιο άγριες και απρόκλητες επιθέσεις που έχουν γίνει τα τελευταία χρόνια. Στο παρακάτω video καταγράφεται η μαζικότητα της πορείας και ορισμένα άλλα χαρακτηριστικά που πιστεύουμε πως προξενούν δέος στην κυβέρνηση: