«ο Τσίπρας δεν είναι νικητής, αλλά βγαίνει όρθιος από τις εκλογές»;

Η ψήφος στον ΣΥΡΙΖΑ δεν ήταν ψήφος εμπιστοσύνης στο πολιτικό του σχέδιο, ήταν ψήφος ανοχής που βασίζεται στο κριτήριο το μικρότερου κακού. Ελάχιστοι αισθάνονται περήφανοι γιατί τον ψήφισαν. Αυτό το κριτήριο ίσχυσε στις ευρωεκλογές και ενισχύθηκε ακόμα περισσότερο στις βουλευτικές εκλογές.

Οι σχέσεις εκπροσώπησης του ΣΥΡΙΖΑ στηρίζονται, από την εποχή της ανόδου του στην κυβερνητική εξουσία μέχρι σήμερα, σε πολιτικές που επικεντρώνονται στο χώρο της κεντρικής πολιτικής σκηνής. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει οργανικούς δεσμούς με κοινωνικές δυνάμεις μέσα από άλλες μορφές διαμεσολάβησης (τοπική αυτοδιοίκηση, συνδικάτα). Οι μόνοι πραγματικοί δεσμοί που έχει διαμορφώσει είναι με το πολιτικό προσωπικό εντός του κράτους, το οποίο είχε αναλάβει να διεκπεραιώνει τις πολιτικές του...

Αυτούς τους δεσμούς - που λειτουργούν ως δεξαμενές εκλογικής πελατείας - προσπάθησε να τους αποκτήσει με “δανεισμό” από το πρώην ΠΑΣΟΚ και θα συνεχίσει πιο συστηματικά αυτή την προσπάθεια, με το ανάλογο αντίτιμο στην πολιτική του φυσιογνωμία.

Η ηγεσία του υπόσχεται “δυναμική αντιπολίτευση”. Δυναμική αντιπολίτευση είχαν υποσχεθεί κι άλλοι την προηγούμενη περίοδο, κυρίως απ’ την Αριστερά. Συνεχίζουν και τώρα. Όμως
ο καταγγελτικός λόγος τους δεν είχε τα αναμενόμενα... Για τον ΣΥΡΙΖΑ τα πράγματα είναι ακόμα πιο δύσκολα. Ποίος θα τον εμπιστευθεί όταν θα καταγγέλλει εκείνα που ο ίδιος είχε ψηφίσει και στηρίξει όταν ήταν κυβέρνηση;

Η “δυναμική αντιπολίτευση” δεν γίνεται απ’ τα έδρανα της βουλής. Προϋποθέτει “μαζικό κίνημα” και “μαζικό κόμμα”. Τους όποιους δεσμούς είχε ο ΣΥΡΙΖΑ με το μαζικό κίνημα άρχισε να τους απεμπολεί πριν καν ανέβει στην κυβερνητική εξουσία. Αντί για “μαζικό κόμμα” την προηγούμενη περίοδο μετατράπηκε σε “κρατικό κόμμα”, αφού η πλειοψηφία των ενεργών στελεχών αλλά και απλών μελών του “πολιτευόταν” από κρατικές θέσεις...

Το “μνημόνιο” με το πρώην ΠΑΣΟΚ είναι άλλο ένα βαρίδι που αναιρεί την «δυναμική αντιπολίτευση» που προαναγγέλλει η ηγεσία του. Ένα πρώτο δείγμα των προβλημάτων που έχει ν’ αντιμετωπίσει απ’ επόμενη μέρα εδώ:

Η Θεοδώρα Τζάκρη υπέρ της κατάργησης του πανεπιστημιακού ασύλου - Τι ζητεί από τον ΣΥΡΙΖΑ

Θα ακολουθήσουν κι άλλα…

Στην περίοδο αυτή που ξεκίνησε από την 7η Ιούλη, οι Συριζέοι θα βρεθούν μπροστά σε καταστάσεις ανάλογες με αυτές που περιγράφονται στο γνωστό ανέκδοτο που καταλήγει με την φράση:

- Που πας ρε Καραμήτρο;