Για τη Συμφωνία των Πρεσπών

Ανακοίνωση της "Συνάντησης για μια αντικαπιταλιστική διεθνιστική Αριστερά"

Η «Συμφωνία των Πρεσπών» που συζητείται στο ελληνικό κοινοβούλιο, ανοίγει θετικές δυνατότητες για την επίλυση του Μακεδονικού ζητήματος. Το Μακεδονικό αποτελείεδώ και χρόνια βασικό σημείο αναφοράς για τον ελληνικό εθνικισμό που διεκδικεί την «ελληνικότητα» ολόκληρης της γεωγραφικής περιοχής της Μακεδονίας.

Θα πρέπει βέβαια να καταδειχθεί ότι η συγκεκριμένη συμφωνία είναι μια συμφωνία με την οποία η Δημοκρατία της Μακεδονίας αναγκάζεται να αλλάξει το συνταγματικό της όνομα, κάτω από την πίεση του ελληνικού κράτους και λόγω της θέσης ισχύος της Ελλάδας στους ιμπεριαλιστικούς μηχανισμούς του ΝΑΤΟ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αναγκάζεται, την ίδια στιγμή, να αναθεωρήσει εκ νέου το σύνταγμά της καθ’ υπαγόρευση του ελληνικού κράτους, όπως έχει κάνει και κατά το παρελθόν, ένα σύνταγμα στο οποίο δεν υπήρχαν αλυτρωτικές προβλέψεις, παρά τα όσα διαδίδονται από τα ελληνικά αστικά κόμματα και ΜΜΕ, αλλά – δυστυχώς – και από δυνάμεις που ανήκουν στην Αριστερά.

Την ίδια στιγμή, δεν μπορεί κανείς να παραβλέψει ότι η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ επιλέγει να επιλύσει το ζήτημα του ονόματος συνδέοντας το με την ένταξη της Δημοκρατίας της Μακεδονίας στο ΝΑΤΟ και την Ευρωπαϊκή Ένωση (όπως προβλέπεται στο άρθρο 2 της Συμφωνίας), συνεχίζοντας να λειτουργεί ως ο καλύτερος εκπρόσωπος των επιδιώξεων των ΗΠΑ στην περιοχή. Το νατοϊκό πλαίσιο όχι μόνο δεν αποτελεί εγγύηση για την ειρήνη στα Βαλκάνια, αλλά εντάσσει ολόκληρη την περιοχή πιο βαθιά στους ενδοϊμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς Δύσης-Ρωσίας. Αυτό το πλαίσιο επίλυσης είναι πιθανό να συνεχίσει να προκαλεί αντιδράσεις στην αποδοχή της συμφωνίας, καθώς είναι σε μεγάλο βαθμό ένα πλαίσιο επιβολής και εξαναγκασμού, ειδικά προς το λαό της Δημοκρατίας της Μακεδονίας. Η αναγκαία αντίδραση στο ΝΑΤΟ όμως δεν μπορεί να οδηγεί σε «κλείσιμο ματιού» στον εθνικισμό.


Η δημόσια συζήτηση για τη συμφωνία των Πρεσπών φαίνεται να εμπεδώνει μια συνολικότερη δεξιά μετατόπιση του ελληνικού κεντρικού πολιτικού σκηνικού. Στην προσπάθειά της να βρει σημεία διαφοροποίησης από τον ΣΥΡΙΖΑ, με δεδομένη την σύμπλευσή τους στο μνημονιακό και «μεταμνημονιακό» οικονομικό πρόγραμμα, η αστική αντιπολίτευση (ΝΔ, ΚΙΝΑΛ) μετατοπίζεται ακόμα δεξιότερα. Μετά από χρόνια, αλλάζει τοποθέτηση την ώρα που η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ υλοποιεί πρακτικά την «εθνική γραμμή» της «σύνθετης ονομασίας με γεωγραφικό προσδιορισμό», με τη ΝΔ να συνδιοργανώνει τα εθνικιστικά συλλαλητήρια και να δίνει χώρο στους νεοναζί της Χρυσής Αυγής να ξαναβγούν στο δρόμο και να επιχειρήσουν πογκρόμ. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο κοινωνικός αποκλεισμός, που διαρκώς παράγει η νεοφιλελεύθερη κυβερνητική πολιτική, κάνει πιο εύκολη την υιοθετηση της ακροδεξιας προπαγανδας από πληβειακά στρώματα . Ταυτόχρονα, οι καταστάσεις που διαδραματίζονται στο ελληνικό κοινοβούλιο με αφορμή τη συμφωνία, τροφοδοτούν έναν ήδη υπαρκτό διάχυτο αντιδραστικό αντικοινοβουλευτισμό.

Εμείς, από τη μεριά μας, θα συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε απέναντι στους ανιστόρητους «εθνικούς μύθους» και στην προσπάθεια του κυρίαρχου συνασπισμού εξουσίας στην Ελλάδα να κατασκευάσει εχθρούς στους λαούς των γειτονικών χωρών, αλλά και για την ειρήνη και την κοινωνική δικαιοσύνη σε όλη την περιοχή, απέναντι στους στρατιωτικούς και οικονομικούς ιμπεριαλιστικούς μηχανισμούς του ΝΑΤΟ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Οι λαοί έχουν το δικαίωμα να αυτοπροσδιορίζονται
Να διώξουμε το ΝΑΤΟ από τα Βαλκάνια
Αγώνας απέναντι στον εθνικισμό, για τη συμφιλίωση και την αλληλεγγύη μεταξύ των λαών