ΦΩΤΙΑ ΣΤΑ ΓΕΝΙΚΑ ΕΠΙΤΕΛΕΙΑ!
Αγωνιζόμαστε για την "ΣΥσπείρωση της ΡΙΖοσπαστικής Αριστεράς" στην κατεύθυνση της κοινής δράσης στους μαζικούς χώρους και τα κοινωνικά κινήματα, και παράλληλα για την πολιτική της συγκρότηση σε ένα ενιαίο αμεσοδημοκρατικό πολιτικό φορέα

Παρασκευή 18 Μαΐου 2018

Μετά τον ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ τι;


(κλικ στην εικόνα για περισσότερα)
Οι επόμενες εκλογές θα καταγράψουν το τέλος της πιο μακρόχρονης μνημονιακής κυβέρνησης. Η κυβερνητική αλλαγή με τα σημερινά δεδομένα είναι βέβαιο ότι θα συμβεί. Αυτό που δεν έχει κριθεί - αν και είναι πολύ πιθανόν - είναι η κοινοβουλευτική αυτοδυναμία της ΝΔ. Η σημερινή κυβέρνηση δεν έχει πολλά περιθώρια ελιγμών για να εξασφαλίσει μια μορφή συναίνεσης έστω και ως ανοχή και κανένα περιθώριο για να ανατρέψει την λαϊκή δυσαρέσκεια. Σε συνθήκες κοινοβουλευτισμού, η δυσαρέσκεια προς την κυβέρνηση εκφράζεται ως ψήφος-τιμωρία. Η τιμωριτική ψήφος είναι συνήθως "τυφλή",  δεν χειραγωγείται από  "προγραμματικές διακηρύξεις" και άλλα παρόμοια. Λαμβάνει εκλογικά τον χαρακτήρα της στήριξης του "αντίπαλου" που μπορεί να νικήσει τον "εχθρό". Δηλαδή, στρέφεται προς την αξιωματική αντιπολίτευση, όποια και ν' είναι αυτή, ανεξάρτητα από τις "πολιτικές διαφορές" που την χωρίζουν από την κυβέρνηση...     

Ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ θα πρέπει ν' «αγωνιστεί» για να παραμείνει μετά τις εκλογές ως αξιωματική αντιπολίτευση και να μην καταρρεύσει όπως το ΠΑΣΟΚ. Ο νέος δικομματισμός δεν έχει παγιωθεί στη χώρα μας και θέλει δουλειά πολύ για να επιβληθεί, παρόλο ότι εκλογικά υποβοηθείται από τον “αντικοινοβουλευτισμό”, που παίρνει όλο και μεγαλύτερες διαστάσεις τα τελευταία χρόνια.

Ενδιαφέρον έχει η σύγκριση δύο διαφορετικών στοιχείων από τις τελευταίες έρευνες της public issue που παρουσιάζονται στους παρακάτω πίνακες. Κάποιοι πολιτικοί σχηματισμοί διαλέγουν τον πρώτο πίνακα ως  ένα στοιχείο  αξιόλογο για το πως θα διαμορφώσουν την εκλογική τους τακτική, ενώ κάποιοι άλλοι τον δεύτερο:





Σημασία όμως έχει για να καταλάβουμε πως λειτουργεί ο κοινοβουλευτισμός, η συσχέτιση αυτών των πινάκων. Ενώ το 86% των πολιτών είναι δυσαρεστημένο από την κυβέρνηση και το 79% από την αξιωματική αντιπολίτευση, η εκλογική επιρροή του ΣΥΡΙΖΑ είναι μειωμένη σε σχέση με την εκλογική επιρροή της ΝΔ κατά 19 μονάδες. Όπως επισημαίνει η έρευνα, είναι η μεγαλύτερη διαφορά από αυτήν έχει καταγραφεί ιστορικά, μόνο στην πρώτη εκλογική αναμέτρηση της μεταπολιτευτικής περιόδου (1974).

Με τα σημερινά δεδομένα, εντός του κοινοβουλευτικού συστήματος δεν υπάρχει κανένα κόμμα που να μπορεί να εκφράσει/εκπροσωπήσει πραγματικά την δυσαρέσκεια των πολιτών που καταγράφεται από τον πρώτο πίνακα. Τα κόμματα που παρέμειναν εξωκοινοβουλευτικά στις τελευταίες εκλογές δεν εμφανίζουν δυναμική εισόδου στη Βουλή. Ενδεικτικό της σταθερότητας του κοινοβουλευτικού τοπίου  (πέρα από τα δυο κόμματα που διεκδικούν/σχετίζονται με την κυβερνητική εξουσία ΣΥΡΙΖΑ - ΝΔ  και εμφανίζουν τις μεγαλύτερες διαφορές), είναι ότι το κόμμα του Λεβέντη έχει μεγαλύτερες πιθανότητες να μπει ξανά στην βουλή από την ΛΑΕ ή το ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Το ίδιο συμβαίνει και με τα νεοπαγή που σχηματίστηκαν κατά τον τρέχοντα εκλογικό κύκλο. Αν και ακόμα δεν έχουν εξαντλήσει τα όριά τους στο κοινοβουλευτικό τοπίο, φαίνεται πως ξεκινάνε κάτω από το όριο του 3%.  Με τα σημερινά δεδομένα, η λαϊκή δυσαρέσκεια κυρίως θα εκφραστεί  στις εκλογές με καταψήφιση των κομμάτων που συμμετέχουν στην κυβερνητική εξουσία, με ενίσχυση της ΝΔ και με αποχή από τις εκλογικές διαδικασίες.

Ο ΣΥΡΙΖΑ, «όπως έστρωσε θα κοιμηθεί». Αυτό όμως ισχύει και για το σύνολο της παραδοσιακής Αριστεράς (κοινοβουλευτική ή εξωκοινοβουλευτική), η οποία παραμένει βαθιά εγκλωβισμένη στον κοινοβουλευτισμό, ανεξάρτητα από το τι λέει στις διακηρύξεις και  τα προγράμματά της...

2 σχόλια :

  1. Το ποσοστό των δυσαρεστημένων και από τους δύο (ΣΥΡΙΖΑ – ΝΔ) όπως προκύπτει από τον 1ο πίνακα ( 86-20 ή 79 -14) είναι 65-66%. Άρα νέος δικομματισμός καλύπτει το 44-45% του εκλογικού σώματος.

    Όμως, όπως προκύπτει από τον δεύτερο πίνακα, το ποσοστό του δικομματισμού ως εκλογικής επιρροής είναι μεγαλύτερο κατά 25 ποσοστιαίες μονάδες και φτάνει το 59%:

    αυτό προκύπτει γιατί:
    - τον ΣΥΡΙΖΑ ψηφίζει το 20% ενώ είναι ικανοποιημένο το 14% (διαφορά 6%).
    - την ΝΔ ψηφίζει το 39% ενώ είναι ικανοποιημένο το 20% (διαφορά 19%).

    Αν το 6% ψηφίζει ΣΥΡΙΖΑ γιατί φοβάται την δεξιά, είναι πολύ μικρό για να αντισταθμίσει την ψήφο – τιμωρία προς την κυβέρνηση, ποσοστό που φτάνει στο 19%. Αυτή η κατηγορία του εκλογικού σώματος θα είναι εκείνη που θα αναδείξει στην ΝΔ πρώτο κόμμα και όχι τα «προσόντα» του αρχηγού της και τα πολιτικά της προγράμματα, τα οποία εξάλλου δεν έχουν και πολύ μεγάλες διαφορές...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αισιόδοξους σας βλέπω και για τον ΣΥΡΙΖΑ και για την ΝΔ.

      Μπροστά στις εκλογές, όταν θα έχει παγιωθεί ως πεποίθηση στο εκλογικό σώμα η νίκη της ΝΔ και η ήττα του ΣΥΡΙΖΑ, τότε η ψήφος προς την ΝΔ θα είναι πιο χαλαρή, αλλά και πιο έντονος ο αποχωρητισμός από τον ΣΥΡΙΖΑ (όπως τα ποντίκια που φεύγουν απ' το καράβι που βουλιάζει). Απ' αυτό το κλίμα ίσως ευνοήσει περισσότερο κάποια νέα ακροδεξιά κόμματα ή το κόμμα του Βαρουφάκη και πολύ λιγότερο τα γνωστά και «δοκιμασμένα» εξωκοινοβουλευτικά κόμματα της Αριστεράς (ΛΑΕ, ανταρσυα, πλεύση ελευθερίας) που έχουν ως άθροισμα ένα σταθερό και συγκεκριμένο εκλογικό κοινό της κατηγορίας του 4-5% και αδυνατούν να το διευρύνουν παραπέρα. Επίσης, από τα κοινοβουλευτικά κόμματα εκείνο που μπορεί να συντριβεί είναι το κόμμα της Φώφης, γιατί μπορεί να υπάρξει μόνον ως "τσόντα" σε κυβερνητική συνεργασία.

      Διαγραφή


ΑΛΛΗ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ