Κοινωνική προσαρμογή δεν σημαίνει και κοινωνική συναίνεση

(5-2-2015)

Του Γιάννη Μαυρή

Σύμφωνα με το Πολιτικό Βαρόμετρο Οκτωβρίου της Public Issue, 8 στους 10 πολίτες, 78%, πιστεύουν σήμερα, ότι η κρίση στην Ελλάδα θα κρατήσει τουλάχιστον 5 χρόνια ακόμη (Διάγραμμα 1). Μάλιστα, το 47%, δηλαδή σχεδόν οι μισοί Έλληνες είναι πεπεισμένοι ότι η κρίση θα διαρκέσει ακόμη πάνω από μια δεκαετία! Είναι, επομένως, ευρύτατα αποδεκτό κοινωνικά, ότι για το ορατό μέλλον, η κρίση θα αποτελεί, de facto, παγιωμένη και μόνιμη κατάσταση.

Το εντυπωσιακό αυτό εμπειρικό εύρημα συνιστά μια ισχυρή ένδειξη για το γεγονός, ότι ένα σημαντικό τμήμα της ελληνικής κοινωνίας έχει προσαρμοστεί στα νέα δεδομένα, που δημιούργησε η οικονομική και κοινωνική κρίση των τελευταίων επτά ετών. Έχει, δηλαδή, αποδεχθεί τη μεγάλη επιδείνωση των συνθηκών της ζωής του, που επέφερε το μνημονιακό πρόγραμμα, μέσω της ανεργίας που προκάλεσε, της συρρίκνωσης των κοινωνικών δαπανών, της απομύζησης των εισοδημάτων και της υφαρπαγής των ατομικών περιουσιών.

,,,,,,,,

Aνεξάρτητα όμως από το ενδεχόμενο των έκτακτων συμβάντων, που ουδείς μπορεί να προβλέψει, το μεγαλύτερο λάθος που μπορεί να διαπράξει η εκάστοτε κυβέρνηση (άρα και η σημερινή) είναι να «διαβάσει λάθος» τις μεγάλες αλλαγές που έχουν μετασχηματίσει βίαια την ελληνική κοινωνία. Να θεωρήσει ότι η κάμψη της κοινωνικής διαμαρτυρίας, η κοινωνική παραίτηση και προσαρμογή στις νέες συνθήκες διαβίωσης που χαρακτηρίζουν τη μεταμνημονιακή Ελλάδα σημαίνει και εξασφάλιση της κοινωνικής συναίνεσης προς τους κυβερνώντες.

Όλο το κείμενο, εδώ:

Κοινωνική προσαρμογή δεν σημαίνει και κοινωνική συναίνεση

Μερικά ερωτήματα για το πως αναδιατάσσονται σε περίοδο κρίσης του πολιτικού συστήματος οι σχέσεις εμπιστοσύνης προς την εξουσία και εάν η  η κρίση του πολιτικού συστήματος έχει μετασχηματιστεί σε μια γενικευμένη “κρίση ανάθεσης” στον κοινοβουλευτισμό, εδώ:

Τι κοινό έχει το πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης, το δημοψήφισμα του ΟΧΙ και το 3ο μνημόνιο;