Ένα σχόλιο, για τα «ΜΕΤΩΠΑ»,
με αφορμή την παρακάτω δημοσίευση που είναι η πρόσφατη προμετωπίδα της ομάδας "Φίλοι Πλεύση Ελευθερίας" στο facebook:
Θα μας ενημερώσει ποτέ κανείς πως έγινε υπουργός οικονομικών ο Βαρουφάκης όταν από την αρχή της θητείας του δεν ''πίστευε'' στο πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης;
Οι “φίλοι” της Ζωής Κωνσταντοπούλου, οι οποίοι διαχειρίζονται αυτή την ομάδα, θέτουν ένα ρητορικό ερώτημα (χωρίς συγκεκριμένο αποδέκτη) με αφορμή το πρόσφατο βιβλίο του Γιάνη Βαρουφάκη. Οποιοσδήποτε έχει κάποια στοιχειώδη ενημέρωση για αυτά που συμβαίνουν στην πολιτική σκηνή, θα αναρωτιόταν τι τους έφταιξε πάλι ο Βαρουφάκης και γιατί θυμήθηκαν τώρα πράγματα που ήταν γνωστά από παλιά;
Έχει γίνει μάλιστα και «πρώτο θέμα» το Μάη του 15, μετά από την συνέντευξη στον Χατζηνικολάου του Γ. Βαρουφάκη, όπου ο ίδιος το είχε αναδείξει! Εκείνη την εποχή τότε, ο Στάθης Σταυρόπουλος (σε ρόλο πρωτοπαλίκαρου του Α. Τσίπρα) κατακεραύνωνε τον Γ. Βαρουφάκη γράφοντας στις στήλες του “ΕΝΙΚΟΥ” την επόμενη μέρα της συνέντευξης:
Αν είναι έτσι, τα λείψανα της Αγίας Βαρβάρας ας βάλουν το χέρι τους μήπως και ο κ. Βαρουφάκης αρχίσει να συναισθάνεται τι λέει όταν μιλάει. Οπως όταν «άδειασε» τον κ. Τσίπρα και τον «έβγαλε ψεύτη» για τα 11,5 δισ. (που ο κ. Πρωθυπουργός είχε πει στη Θεσσαλονίκη ότι θα μπορούσαν να στηρίξουν το πρόγραμμα για την αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης). Μπα! εγώ του είχα στείλει e-mail ότι κάτι τέτοιο δεν γίνεται, δήλωνε αυτάρεσκα κι ατάραχος ο κ. Βαρουφάκης στη συνέντευξή του στον κ. Χατζηνικολάου στον «enikos»
(Για το τι ήταν πραγματικά το περίφημο “πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης” που θυμήθηκαν τώρα να το υπερασπιστούν οι “φίλοι” της Ζωής Κωνσταντοπούλου κάνοντας τους άσχετους, μια ματιά εδώ: «Τι κοινό έχει το πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης, το δημοψήφισμα του ΟΧΙ και το 3ο μνημόνιο;»
Όμως, αν παρατηρήσει πιο προσεκτικά κάποιος τα δημοσιεύματα της ομάδας "Φίλοι Πλεύση Ελευθερίας", διαπιστώνει ότι δεν είναι άσχετοι ούτε με το τι συμβαίνει στην πολιτική σκηνή, αλλά και με την ιστορία του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ. Επίσης, είναι πολύ καλά ενημερωμένοι για τις θέσεις και τις πολιτικές επιδιώξεις της ΛΑΕ και στρατεύονται στον στόχο της εκλογικής συνεργασίας με την Ζωή Κωνσταντοπούλου. Το δημοσίευμα ενάντια στον Γ. Βαρουφάκη είναι προφανώς προϊόν αυτής της στράτευσης.
Ας δούμε λοιπόν τι πολιτικά επιδιώκει αυτό το δημοσίευμα.
Εύλογο είναι ότι πολιτικοί χώροι που έχουν διαχωριστεί από τον ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ να διεκδικούν ως εκλογική πελατεία τον κόσμο που έχει αποστασιοποιηθεί και αποστρατευτεί μετά την ανατροπή του “ΟΧΙ”. Με τον πιο οργανωμένο τρόπο αυτό έγινε από τον Π. Λαφαζάνη στις προηγούμενες εκλογές μέσω του μετωπικού εκλογικού σχήματος της ΛΑΕ. Η ΛΑΕ αν έχει συγκεντρώσει μόνον ένα μικρό τμήμα στις τελευταίες εκλογές από τον απογοητευμένο κόσμο που προσέβλεπε στον ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές του Γενάρη του 15, θα ήταν σήμερα στην βουλή. Αυτή η αποτυχία, δεν έγινε “μάθημα”....
Η εκλογική και γενικότερα η πολιτική αποτυχία αυτής της προσπάθειας είναι σήμερα φανερή στον καθένα, εκτός από την ηγετική της ομάδα, η οποία συνεχίζει να προχωράει από το ένα λάθος στο άλλο και να πιστεύει πως με το “πολιτικό” της πρόγραμμα ασκεί ανατρεπτική πολιτική και άλλα ωραία παρόμοια...
Όμως καθημερινά η ΛΑΕ εμπλέκεται πρακτικά με τις πιο αποτυχημένες μορφές άσκησης αστικής πολιτικής. Χαρακτηριστικό παράδειγμα οι “πολιτικές συμμαχίες” και τα “μέτωπα”, όπου ο δρόμος που ακολουθεί θυμίζει εκείνα που συμβαίνουν μερικά τετράγωνα παραπέρα στην πολιτική σκηνή, με την συγκρότηση της “κεντροαριστεράς”.
Σήμερα που δημοσκοπήσεις καταγράφουν την ΛΑΕ ως ισοδύναμο άλογο με το ΑΝΤΑΡΣΥΑ, είναι φανερό ότι ο στόχος της εισόδου στο κοινοβούλιο προσομοιάζει με όνειρο θερινής νύχτας. Η μόνος δρόμος είναι η εκλογική συμμαχία με άλλες δυνάμεις. Πρόκειται ακριβώς για το ίδιο “σχέδιο” που έχουν και όσοι που συμμετέχουν στην συγκρότηση της κεντροαριστεράς. Με την πολιτική όμως που έχει ακολουθήσει η ηγεσία της ΛΑΕ από τις εκλογές μέχρι σήμερα, η μόνη δύναμη με την οποία μπορεί να υπάρξει κάποιου τύπου πολιτική συνεργασία είναι η Ζωή Κωνσταντοπούλου. Βέβαια, αν μετά την εκλογική αποτυχία ο Π. Λαφαζάνης είχε παραιτηθεί από “αρχηγός” της ΛΑΕ και είχε τεθεί το θέμα της συγκρότησης ενός πλατιού, δημοκρατικού και ανοικτού μετώπου (και όχι μια σύναξη “συνιστωσών”, όπως στον ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ), τότε πιθανόν να ήταν σήμερα αλλιώς τα πράγματα και να μην υπήρχαν ζητήματα συνεργασίας, γιατί θα είχαν λυθεί τότε. Όμως ο “μετωπικός” χαρακτήρας της ΛΑΕ ήταν απλά μια προεκλογική υπόσχεση που ανατράπηκε μετά τις εκλογές (και για να ακριβολογούμε, από την ηγεσία της και όχι κάτω από τις πιέσεις των ...δανειστών).
Άλλο ήταν το “σχέδιο” που οδήγησε στην απομάκρυνση των “οπορτουνιστικών” στοιχείων: Η σφυρηλάτηση ενός μηχανισμού κατά τα πρότυπα της παραδοσιακής Αριστεράς. Τώρα, αφού τα πράγματα δεν πήγαν όπως θα ήθελαν, μπροστά στις επόμενες εκλογές, ζητάνε την συνεργασία των “οπορτουνιστών” μήπως και επιβιώσουν κοινοβουλευτικά. Όμως, η ιστορία δεν γυρίζει πίσω....
- Τα “μέτωπα” της Αριστεράς, δεν συγκροτούνται ούτε πολιτικά, ούτε οργανωτικά, ούτε κοινωνικά με παρόμοιους τρόπους που επιχειρεί σήμερα να συγκροτηθεί η “κεντροαριστερά”
- Μέτωπο δεν γίνεται πρώτα απ' όλα με δειλούς και αναποφάσιστους. Τουλάχιστον ο Γ. Βαρουφάκης και η Ζ. Κωνσταντοπούλου ήταν αυτοί που στην κρίσιμη περίοδο για την υπογραφή της συμφωνίας που οδήγησε στο 3ο μνημόνιο σήκωσαν το βάρος της σύγκρουσης και δέχτηκαν τα συγκεντρωτικά πυρά του μνημονιακού στρατοπέδου. Αντίθετα, ο Π. Λαφαζάνης δεν ανέλαβε το βάρος το οποίο του αντιστοιχούσε ως “αρχηγός” της αξιωματικής αντιπολίτευσης στον κομματικό μηχανισμό και επέλεξε το ρόλο του «καλού παιδιού». Διαχώρισε την θέση του τελευταίος και καταϊδρωμένος, συμμετέχοντας μάλιστα και στην οργανωτική και πολιτική επιτροπή που συνεδρίου που είχε εξαγγείλει ο Τσίπρας με την υπογραφή της συμφωνίας.
- Τα μέτωπα δεν γίνονται με την γραμμή ενός κόμματος και με κύριο στόχο το να μπουν κάποιοι στην βουλή επειδή αισθάνονται ότι δεν μπορούν να κάνουν μόνοι τους, αλλά με πολιτικά πλαίσια που χωρούν διαφορετικές πολιτικές απόψεις που αγκαλιάζουν και αγγίζουν ευρύτερα κοινωνικά στρώματα, πέρα από τους πολιτικά στρατευμένους στην Αριστερά. Με την “γραμμή” της ΛΑΕ το μόνο που μπορεί να συγκροτηθεί είναι το “κόμμα της δραχμής”. Ο Κατσανέβας, η “χριστιανική δημοκρατία”, το ΕΠΑΜ είναι εκεί και περιμένουν τα αποτελέσματα. Ιδού λοιπόν ή Ρόδος, ιδού και το πήδημα...
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου