ΦΩΤΙΑ ΣΤΑ ΓΕΝΙΚΑ ΕΠΙΤΕΛΕΙΑ!
Αγωνιζόμαστε για την "ΣΥσπείρωση της ΡΙΖοσπαστικής Αριστεράς" στην κατεύθυνση της κοινής δράσης στους μαζικούς χώρους και τα κοινωνικά κινήματα, και παράλληλα για την πολιτική της συγκρότηση σε ένα ενιαίο αμεσοδημοκρατικό πολιτικό φορέα

Δευτέρα 8 Ιουνίου 2015

Οι θεσμοί αποφάσισαν


από την συζήτηση στη βουλή για την πορεία των διαπραγματεύσεων...
Αναδημοσίευση από την "αυγή"
Του Ανδρέα Καρίτζη

Οι θεσμοί αποφάσισαν: Η οικονομική καταστροφή της Ελλάδας είναι μονόδρομος. Η Ελλάδα, το θέλουν, δεν το θέλουν οι κάτοικοί της, πρέπει να διαλυθεί. Η βαρβαρότητα και η αναξιοπρέπεια είναι η νέα κανονικότητα.

Οι θεσμοί αποφάσισαν: Καμιά ανοχή στη δημοκρατία. Αγνόησαν προκλητικά τη διαπραγμάτευση τόσων μηνών και επανέφεραν στο παρά πέντε ένα πρόγραμμα χειρότερο από αυτό που δεν μπορούσε να εφαρμόσει η κυβέρνηση Σαμαρά και απέρριψε ο ελληνικός λαός στις εκλογές. Για τους θεσμούς η δημοκρατική ετυμηγορία ενός λαού δεν είναι αρκετός λόγος για να εμπλακούν σε μια ουσιαστική διαπραγμάτευση. Δεν έκαναν καν τον κόπο να φέρουν μια πρόταση που δεν περιφρονεί και δεν απαξιώνει τόσο επιδεικτικά το Brussels Group.

Αφού οι θεσμοί ακύρωσαν το ΒG και τη διαπραγμάτευση μηνών και επανέφεραν την απαίτησή τους για εφαρμογή του Μνημονίου, η ελληνική πλευρά πρέπει να επαναφέρει το πρόγραμμα της ΔΕΘ. Ας είμαστε σαφείς. Δεν έχουμε να κάνουμε με δύο προτάσεις όπου πρέπει να βρεθούμε κάπου στη μέση, από τη μια η ελληνική πρόταση και από την άλλη η πρόταση των θεσμών. Η ελληνική πλευρά ανέλαβε να σχηματοποιήσει σε ένα κείμενο τα αποτελέσματα του BG. Δεν είναι προτάσεις της ελληνικής πλευράς οι απαιτήσεις των δανειστών που περιλαμβάνονται σε αυτό. Τα αποτελέσματα του BG δεν έχουν υιοθετηθεί από την ελληνική πλευρά παρά μόνο ως διερευνητική βάση για την επίτευξη συμφωνίας, η οποία περιλαμβάνει ρύθμιση για το χρέος, αναπτυξιακό σχέδιο κ.ο.κ.


Στην τελευταία Κεντρική Επιτροπή ειπώθηκε ότι δεν έχει νόημα η συζήτηση για επιμέρους τμήματα της διαπραγμάτευσης που βρίσκεται σε εξέλιξη, διότι τίποτα δεν έχει γίνει αποδεκτό και όλα πρέπει να σταθμιστούν ως τμήματα της τελικής συμφωνίας. Μόνο τότε μπορούμε να εξετάσουμε αν οι επώδυνες πτυχές που τελικά θα επιβάλουν οι δανειστές μπορούν να γίνουν αποδεκτές ως τελευταίες παραχωρήσεις για να ξεφύγουμε από τη μέγγενη των Μνημονίων και της λιτότητας. Συνεπώς, δεν αποτελούν θέσεις της ελληνικής πλευράς.

Πρέπει να είμαστε προσεκτικοί σε αυτό το σημείο διότι οι θεσμοί επιχειρούν να μεταφέρουν τη συζήτηση μεταξύ των αποτελεσμάτων στο BG όπου έχουν ήδη ενσωματώσει θέσεις τους που δεν είναι δικές μας, με ακόμη περισσότερες απαιτήσεις που επανέφεραν την Τετάρτη. Και μάλιστα αρνούμενοι να εντάξουν τη ρύθμιση του χρέους στη συμφωνία, η οποία κατά τη γνώμη τους αφορά μόνο την εκταμίευση χρημάτων για να πληρώσουμε τις δόσεις το επόμενο διάστημα. Χωρίς διευθέτηση του ζητήματος του χρέους δεν υπάρχει καν συζήτηση για επώδυνη συμφωνία.

Οι θεσμοί αποφάσισαν: Ο πολιτικός τους στόχος είναι ο δήμοσιος εξευτελισμός του Τσίπρα, του ΣΥΡΙΖΑ και του ελληνικού λαού. Το βράδυ της Τετάρτης δήλωσαν δημόσια την περιφρόνησή τους στο αποτέλεσμα των εκλογών και την απαξίωσή τους στις εργώδεις προσπάθειες της ελληνικής κυβέρνησης και στην πρόθεσή της να υποστεί ακόμη και κάποια τελευταία επώδυνα πλήγματα προκειμένου να υπάρξει συμφωνία που βάζει τέλος στη μνημονιακή περίοδο. Η εξευτελιστική αντιμετώπιση της ελληνικής κυβέρνησης που πασχίζει για συμφωνία και ενός ολόκληρου λαού που θέλει να ανακτήσει το δικαίωμά τους στην ελπίδα για ένα καλύτερο μέλλον δεν μπορεί να γίνει ανεκτή.

Η υπεράσπιση της αξιοπρέπειάς μας δεν είναι "πολυτέλεια". Κανένας σε αυτήν τη χώρα δεν θα σέβεται τίποτα αν παγιωθεί η αντίληψη ότι ανεχόμαστε τέτοιου είδους συμπεριφορά. Η ανάκαμψη της χώρας, παρά τις όποιες οικονομικές δυσκολίες, προϋποθέτει μια κοινωνία που διατηρεί ένα ελάχιστο επίπεδο αυτοεκτίμησης. Αυτή την αυτοεκτίμηση πρέπει να προστατεύσουμε ως κόρη οφθαλμού. Σε αντίθετη περίπτωση, οι συνέπειες στο συλλογικό ασυνείδητο του λαού μας θα είναι τραυματικές, με τον φασισμό να καραδοκεί να τις εκμεταλλευτεί.

Οι θεσμοί αποφάσισαν. Το ερώτημα πλέον είναι τι θα κάνει η ελληνική πλευρά. Η κυβέρνηση και ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να πάρουν κάποιες αποφάσεις και να απευθυνθούν με ειλικρίνεια στην ελληνική κοινωνία. Είναι μέσα στα πιθανά ενδεχόμενα η μη επίτευξη συμφωνίας αν οι θεσμοί συνεχίσουν, όπως όλα δείχνουν, σε αυτή την κυνική και εξευτελιστική τακτική; Αν για κάποιους λόγους έχει αποκλειστεί, οφείλουμε να ξέρουμε γιατί και να τοποθετηθεί ο ΣΥΡΙΖΑ. Αν όχι, τότε δεν πρέπει να πορευόμαστε ως εάν να πρόκειται για "δική μας αποτυχία" και να αιωρείται ότι η μη επίτευξη συμφωνίας ισοδυναμεί με παράδοση της εξουσίας από τη μεριά μας αμαχητί.

Πιστεύουμε ότι μια κακή συμφωνία μπορεί να εφαρμοστεί; Είναι σε θέση ο ΣΥΡΙΖΑ -χωρίς να διαλυθεί το μπλοκ των κοινωνικών δυνάμεων που τον στηρίζει- να εφαρμόσει απαιτήσεις των δανειστών αν δεν έχει εξασφαλίσει την απεμπλοκή της Ελλάδας από τη μέγγενη του χρέους; Υπάρχει μέλλον για τη χώρα αν στην προσπάθεια να εφαρμοστούν απαιτήσεις των δανειστών ο ΣΥΡΙΖΑ βαθμιαία αποδιαρθρωθεί ως πολιτική δύναμη; Ας μην κάνουμε το λάθος που θέλουν οι δανειστές: η διά της επιβολής εφαρμογή των απαιτήσεών τους θα τσακίσει την ήδη ρημαγμένη ελληνική κοινωνία και θα πλήξει θανάσιμα τη μοναδική της ελπίδα: τον ΣΥΡΙΖΑ.

3 σχόλια :

  1. Στην πρόταση της κυβέρνησης που στάλθηκε στους θεσμούςγια το ασφαλιστικό σύστημα περιλαμβάνονται οι μέσες ηλικίες συνταξιοδότησης στο δημόσιο και στον ιδιωτικό τομέα (ΙΚΑ). Αυτές ξεκινούν το 2016 από τα 56,3 (δημόσιο) και 60,4 (ιδιωτικό) χρόνια και καταλήγουν το 2040 στα 64,4 και 67 χρόνια αντιστοίχως.

    Απορία. Γιατί οι εργαζόμενοι στον ιδιωτικό τομέα να μένουν τρία ή τέσσερα χρόνια περισσότερα στη δουλειά από αυτούς του δημοσίου, ενώ πληρώνουν πολύ υψηλότερες είσφορές; Μοναδική ελπίδα της ελληνικής κοινωνίας, ο ΣΥΡΙΖΑ; Αν ναι , για ποιούς;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Αγαπητέ τ.σ. Καρίτζη. Είσαι μηχανικός και επιπλέον δρ. φιλοσοφίας. Δεν μπορεί να μην έχεις συλλάβει τι συμβαίνει. Και μάλιστα δείχνεις να το έχεις συλλάβει ακριβώς.
    Μιλάμε για μια υποτιθέμενη λεπτή σχισμή διεξόδου στο βαρύ πλέγμα των αντικειμενικών συνθηκών. Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Η προσποίηση ότι πέσαμε από τα σύννεφα που μας ξεγέλασαν οι ξένοι στις συνομιλίες και δεν ήταν εντάξει, είναι μόνο για παιδιά και παππούδες. Επιπλέον, εδώ είναι που ταιριάζει το: δεν ήξερες, δεν ρώταγες; Όλη μα όλη η υπόλοιπη αριστερά εκτός από την υποτιθέμενη πλειοψηφία του Σύριζα έλεγε και ξανάλεγε ότι δεν γίνεται και τέλος στο μνημόνιο και μέσα στην ΟΝΕ (ΕΕ)
    Η ηγετική ομάδα ωστόσο ανακάλυψε αυτή τη μαγική υποτιθέμενη σχισμή. Υποσχέθηκε το “πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης” με τη διαβεβαίωση ότι το μπορούμε και θα γίνει ανεξάρτητα από τη διαπραγμάτευση. Ήταν το παραμύθι που χρειάζονταν ο κόσμος για να τολμήσει επιτέλους να ξεφορτωθεί τους φθαρμένους και τελειωμένους που ψήφιζε τόσα χρόνια. Και όταν αυτό θα γίνονταν, και ο Σύριζα στη κυβέρνηση θα έδινε θεαματική παράσταση διαπραγμάτευσης και θα φαινόταν πια σε όλους πόσο κακοί είναι οι δανειστές, τότε θα ήταν η ευκαιρία να τολμήσει ο κόσμος να πει το μεγάλο όχι...Και μιλάμε για έναν μαγικό υποτίθεται λενινιστικό οπορτουνισμό, αφού χωρίς κόλπα δεν έβγαινε πέρα η κατάσταση.. Θα φτάναμε λοιπόν προσποιούμενοι ακόμη και στην απαράδεκτη “ελληνική πρόταση” των 47 σελίδων για να τους ξεσκεπάσουμε, και μετά, αντεπίθεση!
    Ωραία υπόθεση και εδώ σωστά προτείνεις την επαναφορά στο πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης, ως λογική συνέπεια αυτής της (κρυφής) αφήγησης..αλλά. Υπάρχουν 2 βασικά αλλά.
    1- Οι συνολικές κινήσεις της ηγεσίας όχι μόνο δεν προετοίμασαν μια τέτοια τακτική, αλλά ακόμη δεν παραδέχονται ανοιχτά το αδιέξοδο και προσπαθούν να το καλύψουν πολιτικάντικα (πλήρης αδράνεια και εγκατάλειψη των συλλογικών σωμάτων του κόμματος, τόσο των τοπικών οργανώσεων όσο και των τεχνοκρατών του, αδυναμία έως και αδιαφορία να προετοιμαστεί επειγόντως η κρατική μηχανή, εμμονή προς κάθε κατεύθυνση στο ότι κάθε πιθανότητα εξόδου είναι καταστροφή (δλδ ότι δεν υπάρχει εναλλακτική), στελέχωση του κράτους με στελέχη του προηγούμενου καθεστώτος, επιλογή κλασσικής εθνικής ενότητας ανήκομεν εις την δύση στην προεδρία δημοκρατίας, ακόμη και η πρόσφατη ρήση μετά από όλα αυτά του προέδρου που καλεί το λαό να είναι ήσυχος!!!, ότι η κυβέρνηση διαπραγματεύεται για αυτόν με ασφάλεια - είναι πολλά πολλά και συντριπτικά)
    2- Η ίδια η επιστροφή στο πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης είναι επιστροφή στο παλιό τυφλό παραμύθι και όχι στη λεπτή σχισμή διεξόδου των αντικειμενικών συνθηκών Όχι μόνο γιατί απλώς δεν γίνεται εντός ΟΝΕ και ΕΕ. Αλλά γιατί το πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης δεν γίνεται ούτε εκτός ΟΝΕ και ΕΕ. Δεν γίνεται να σταθεί αριστερή ή έστω φιλολαϊκή πολιτική με τη “φιλοδοξία” δημιουργίας 300 χιλιάδων θέσεων εργασίας μέσα σε δύο χρόνια, (με τα ΕΣΠΑ!!!) όταν έχεις ήδη ενάμιση εκατομμύριο άνεργους και άλλους τόσους περιστασιακούς και ουσιαστικά απλήρωτους εργαζόμενους. Δεν γίνεται ούτε και με ρήξη, να σταθεί μια χώρα αν δεν δουλέψουν όλοι και δεν παράξουν όλοι επειγόντως, και με έκτακτες συνθήκες. Και πολλά, πολλά ακόμη

    Πες κάτι τ.σ.. Πρέπει να πεις κάτι να απαντήσεις αν είσαι λοιπόν αριστερός. Δεν είναι μόνο για να δημοσιεύσεις προνομιακά στην αυγή.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Υπάρχει και ένα τρίτο και βαρύτερο αλλά. Τέτοιοι λενινιστικοί οπορτουνισμοί γίνονταν όταν είχες μπολσεβίκους. Αλλιώς είναι εκ των προτέρων κλασσικοί πολιτικαντισμοί. Οι καιροί (και το μέγεθος της χώρας, ή αν θέλετε τη λέμε και κοινωνικό σχηματισμό, ή και έθνος των εργαζομένων, το ίδιο κάνει και είναι θέμα γούστου) δεν σηκώνουν ηγέτες κομμάτων και τιμονιέρηδες που νομίζουν πως μπορούν να κάνουν λενινισμούς, ούτε βέβαια και ηγετίσκους συνιστωσών κ μικροκομμάτων που νομίζουν ότι κι αυτοί είναι λένιν. Ακόμη και για έναν “προοδευτικό” (;) αστικό εξορθολογισμό εντός της Δύσης, (αν υποθέσουμε πως υπήρχε τέτοια δυνατότητα), πόσο μάλλον για ένα ριζοσπαστικό κοινωνικό μετασχηματισμό, απαιτείται η αποτελεσματική συλλογική λειτουργία τόσο στο επίπεδο οργάνωσης των λαϊκών μαζών, όσο και στο επίπεδο της συλλογικής δουλειάς των εργαζόμενων τεχνοκρατών. Το τι είχαμε αντ αυτού, γνωστό..

    ΑπάντησηΔιαγραφή


ΑΛΛΗ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ