Αναρτήσεις
Ο Κώστας Εφήμερος στο "Ποιος αποφασίζει για το Grexident" παρουσιάζει μια τελείως διαφορετική εικόνα για τις διαπραγματεύσεις από αυτή που προβάλλουν τα κυβερνητικά επιτελεία:
Η απόφαση για το αν θα έχουμε κάποιο Grexit ή Grexident βρίσκεται στα χέρια της ΕΚΤ και του ΔΝΤ. Τούτο έγινε σαφές στο τελευταίο Eurogroup όταν οι υπουργοί οικονομικών ζήτησαν από τον Βαρουφάκη όχι μόνο τις «μεταρρυθμίσεις» που περιγράφονται στο email Χαρδούβελη αλλά επιπλέον δυσβάσταχτα εισπρακτικά μέτρα προκειμένου να κλείσουν οι τρύπες του προϋπολογισμού.
και συνεχίζει παρακάτω:
Πριν από λίγο ο Γερούν Ντάισεμπλουμ σε δηλώσεις του στο Ολλανδικό κοινοβούλιο υποστήριξε ότι η Ευρώπη έχει σχέδιο Β για την έξοδο της Ελλάδας από την Ευρωζώνη και είναι προετοιμασμένη. Φυσικά μέχρι χθες όποιον αξιωματούχο και να ρωτούσες ορκιζόταν στην ζωή των παιδιών του ότι κανείς δεν εξετάζει κάτι αντίστοιχο. Αυτό λοιπόν μπορεί να σημαίνει μόνο δύο πράγματα: Ή το σχέδιο Β προετοιμάστηκε τις τελευταίες 12 ώρες ή μας δουλεύουν όλους όπως και στην περίπτωση της Κύπρου, που όπως αποκάλυψε το TPP το σενάριο ήταν προσχεδιασμένο μήνες ολόκληρους πριν.
Εμείς ισχυριζόμαστε ότι το Grexit δεν αποτελεί κάποιο κρυφό πολιτικό σχέδιο Β', αλλά είναι είναι το σχέδιο Α των επιτελείων της ΕΕ, όπως εξάλλου ήταν και στην Κύπρο. Κρυφό σχέδιο είναι οι "τεχνικές λεπτομέρειες" με τις οποίες θα επιβληθεί. Δεν πρέπει να αγνοούμε ότι οι πιο κρίσιμες πολιτικές επιλογές του νεοφιλελευθερισμού έχουν επιβληθεί ως πολιτικές "διαχείρισης κινδύνων".
Μια σύντομη τεκμηρίωση αυτών των ισχυρισμών μας εδώ:
1. ΟΝΕ:Οι “Ηνωμένες πολιτείες της Γερμανίας”
2. Από τους “πλασιέ” στους “παραγωγούς” των νεοφιλελεύθερων πολιτικών
Η πολιτική αυτή δεν απευθύνεται μόνον προς την Κυβέρνηση αλλά και στις δυνάμεις που έχουν τάξει ως πρώτο στόχο της πολιτικής του την αποδέσμευση από την ΟΝΕ. Τα επιτελεία της ΕΕ θα τους κάνουν αυτό το "δώρο", πετώντας το γάντι σε όσους αμφισβητούν τις επιλογές τους.
Γιαυτό τις συνέπειες αυτής της πολιτικής στο εσωτερικό της χώρας θα αναφερθούμε αναλυτικά σε επόμενο κείμενό μας.
Ελληνικό κράτος θα χρεοκοπήσει, το τραπεζικό σύστημα θα διασωθεί, Τι μπορεί να σημαίνει αυτό;
ΑπάντησηΔιαγραφήπρώτα απ' όλα "συναινετική λύση", όπως για παράδειγμα:
Οι τράπεζες θα "διασωθούν" με την εξαγορά τους από το ευρωπαϊκό τραπεζικό σύστημα και η κυβέρνηση με ένα δεύτερο νόμισμα θα έχει θεωρητικά όλη την άνεση να εφαρμόσει τις πολιτικές της για παραγωγική ανασυγκρότηση, κοινωνικό κράτος, διατήρηση της "ονομαστικής αξίας" των μισθών και των συντάξεων και άλλα παρόμοια. Πρακτικά όμως θα αναγκαστεί να εφαρμόσει την πολιτική των μνημονίων εκ των πραγμάτων (με την υποτίμηση του νομίσματος κλπ) χωρίς να τις διαπραγματεύεται πλέον με τους δανειστές, αλλά ως αναγκαστικές επιλογές που η ίδια θα πρέπει πρέπει να ακολουθήσει για να εφαρμόσει το πρόγραμμά της.
Υπάρχει και μια αισιόδοξη πλευρά για τις διαπραγματεύσεις. Δεν εννοώ βέβαια τις καθησυχαστικές δηλώσεις του Α. Τσίπρα προς την κοινοβουλευτική ομάδα ότι και δεν θα κάνουμε πίσω από τις κόκκινες γράμμές και συμφωνία θα υπογράφουμε. Αναφέρομαι σε δημοσιεύματα που θεωρούν ότι η κυβέρνηση θα κάνει κωλοτούμπα και θα καταλήξει σε κάποια συμφωνία που θα αποφύγει το Grexit, όπως αυτό:
ΔιαγραφήCatch 22, ή το πιο γρήγορο πιστόλι της δύσης
Όμως τα επιτελεία της ΕΕ δεν έχουν κανένα λόγο να το κάνουν. Το "χρέος" της χώρας αν ήθελαν να το διευθετήσουν, υπάρχουν πολλοί τεχνικοί τρόποι να το κάνουν. Τα μνημόνια είναι μια μορφή σχέσεων εξουσίας όπως αυτή διαμορφώνεται εντός των πλαισίων της νεοφιλελεύθερης διακυβέρνησης. Το πρόβλημα που έχουν από την δική τους πλευρά δεν είναι οικονομικό αλλά πολιτικό: Θα συντρίψουν όποιον αμφισβητεί αυτό το μοντέλο διακυβέρνησης. Ακόμα και αν διευθετήσουν το χρέος, θα το κάνουν όπως και ο Πανούσης διευθέτησε τα αιτήματα των καταληψιών...
Ο Α. Τσίπρας θα αναρωτιέται μετά με την ίδια απορία που εξέφραζε η ανακοίνωση της νεολαίας του ΣΥΡΙΖΑ γιατί η κυβέρνηση παραβίασε το "άσυλο" την στιγμή που είχε ικανοποιήσει τα αιτήματα των καταληψιών και έτσι κι' αλλιώς η κατάληψη θα τελείωνε;
ΔιαγραφήΦίλοι τής ΕΟΣ,
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια να καταλάβω:
Η θέση σας είναι πως τα επιτελεία τής ΕΕ λένε στη σημερινή κυβέρνηση «ακόμα κι αν μας κάνετε πίπες, θα σας βγάλουμε εκτός ευρωζώνης» ή, αντίθετα, «αν δεν μας κάνετε πίπες, μην περιμένετε να σας αφήσουμε εντός»;
Και για να βοηθηθώ:
Καλό θα είναι, μαζί με τις αναλύσεις σας για τις συνέπειες αυτής τής πολιτικής που μας υπόσχεστε, να τραβήξετε και καμιά πενιά για το τι πρέπει να κάνουμε κατά την άποψή σας. Από εκθέσεις ιδεών έχουμε πήξει (Μηλιοί, Τσακαλώτοι, Λάσκοι και άλλοι ομόσταβλοι σκίζουν σε αυτές, εσείς περισσεύετε). Οι συνεκτικές προτάσεις περί τού πρακτέου, που να αντέχουν στη στοιχειώδη λογική και να έχουν κάποιες πιθανότητες επιτυχίας, ακόμα κι αν στην εξέλιξη των πραγμάτων αποδειχθούν ατελέσφορες, είναι που μας λείπουν...
Τα λέμε
έχουμε απαντήσει στα ερωτήματα που θέτεις. Θα τα επαναλάβουμε συνοπτικά:
Διαγραφή1. Πράγματι κάποιοι από τα επιτελεία (και όχι μόνο) θέλουν να κάνει κωλοτούμπα η κυβέρνηση αλλά αυτό θα σήμαινε την διάλυση του ΣΥΡΙΖΑ. Και αυτό το "ρίσκο" είναι διατεθειμένοι να το πάρουν. Όμως το τι θα γίνει δεν εξαρτάται τελικά από τον εσωτερικό συσχετισμό εντός του ΣΥΡΙΖΑ γιατί η κυβέρνηση απευθύνεται στην κοινωνία χωρίς την δική του διαμεσολάβηση για να οργανώσει την συναίνεση στις επιλογές της (περισσότερα γι' αυτό το θέμα εδώ:
Προ των πυλών η διάλυση του ΣΥΡΙΖΑ; ).
Μια πολιτική απάντηση θα ήταν μια ενιαία αριστερή αντιπολίτευση εντός και εκτός ΣΥΡΙΖΑ προς το κράτος και την κυβέρνηση. Δύσκολο όμως να συγκροτηθεί...
2. Όμως στο πως μπορεί να αλλάξει πραγματικά το πολιτικό σκηνικό ένας τρόπος υπάρχει, όπως έχουμε γράψει εδώ:
΅Μόνο μια λαϊκή εξέγερση μπορεί ν' αλλάξει την πολιτική ατζέντα των διαπραγματεύσεων...
3. Αυτό που σχεδιάζουν τα επιτελεία της ΕΕ είναι μια "συντεταγμένη ρήξη" που θα εξασφάλιζε την επιβολή των ίδιων μνημονιακών πολιτικών επιλογών με άλλους όρους, όπως για παράδειγμα να μην επιβάλλονται με "μνημονιακές συμφωνίες", αλλά ως αποτελέσματα των πολιτικών επιλογών της ίδιας της ελληνικής κυβέρνησης (πχ. η μείωση των μισθών και συντάξεων να μην γίνει με "μνημονιακό νόμο" αλλά μέσω της υποτίμησης του διπλού ή του εθνικού νομίσματος). Αυτή η "συντεταγμένη ρήξη" μπορεί να γίνει με πολλές τεχνικές μορφές εντός και εκτός του ευρώ ως μια μορφή ενός συμβάντος που θα έχει τον χαρακτήρα μονομερούς ενέργειας και θα αλλάζει τους όρους της διαπραγμάτευσης. Οι πολιτικές του νεοφιλελευθερισμού στην ΕΕ δεν επιβάλλονται μόνον εντός της ΟΝΕ. Αυτές οι πολιτικές κυριαρχούν (με άλλους όρους) και στις χώρες της ΕΕ που είναι στην ΟΝΕ αλλά και στις χώρες που είναι εκτός ΟΝΕ. ( για αυτό το θέμα ρίξε και μια ματιά εδώ:ΟΝΕ: Οι “Ηνωμένες πολιτείες της Γερμανίας”)
Ένα νέο σενάριο αποκαλύπτει η ιταλική «La Stampa» και η ανταποκρίτριά της στο Βερολίνο για την τύχη της Ελλάδας. Μίνι-χρεοκοπία, μέσα στο ευρώ, με ευρωπαϊκό «σχέδιο Μάρσαλ» αλλά με την προϋπόθεση πως θα αλλάξει η εκλεγμένη κυβέρνηση!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήπερισσότερα εδώ:
http://www.thepressproject.gr/article/76510/La-Stampa-Senaria-gia-mini-xreokopia-entos-euro