Αναρτήσεις
(με αφορμή την μπροσούρα “ΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΤΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ – Ένα σχέδιο ελπίδας, προοπτικής και δικαιοσύνης για την έξοδο από την κρίση”)
Δ. Παρεμβάσεις για τη θεσμική και δημοκρατική ανασυγκρότηση του κράτους.
(από την ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ ΑΛΕΞΗ ΤΣΙΠΡΑ ΣΤΟ ΣΥΝΕΔΡΙΑΚΟ ΚΕΝΤΡΟ Ι. ΒΕΛΛΙΔΗΣ, ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ 13/9/2014)
Ο ίδιος ΠΥΛΩΝΑΣ στην μπροσούρα του προγράμματος που εκδόθηκε και μοιράζεται από τις οργανώσεις του ΣΥΡΙΖΑ αναφέρεται ως εξής:
4ος ΠΥΛΩΝΑΣ: Το πρόγραμμά μας για τον θεσμικό και δημοκρατικό μετασχηματισμός του πολιτικού συστήματος.
Την πολιτική σημασία αυτής της αυθαίρετης ταύτισης του “κράτους” με το “πολιτικό σύστημα” δεν χρειάζεται να την σχολιάσουμε σοβαρά, γιατί πρόκειται για παπάρα περιωπής και αυτοί που την έκαναν απλά δεν έχουν καμία σχέση με οποιαδήποτε στοιχειώδη κουλτούρα της Αριστεράς. Το ερώτημα είναι διπλό: Πως βρέθηκαν σε αυτή την θέση να αναλαμβάνουν τέτοιες υπεύθυνες κομματικές εργασίες αλλά και πως δεν βρέθηκε κανένας άλλος να τους επισημάνει αυτή την παραποίηση;
Επίσης ο Α. Τσίπρας στην ομιλία του προσδιόρισε τρεις άξονες:
α.Προωθούμε την περιφερειακή συγκρότηση του κράτους.
β.Ενισχύουμε τους θεσμούς της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας και εισάγουμε νέες θεσμικές εφαρμογές άμεσης δημοκρατίας στη λειτουργία του πολιτικού συστήματος.
γ. Επαναχαράσσουμε τον χάρτη λειτουργίας των μέσων μαζικής ενημέρωσης στην Ελλάδα.
και αναφέρθηκε επίσης σε τρεις διακριτούς τομείς: Το Κοινοβούλιο, την Λαϊκή αυτοδιοίκηση και τον συνδικαλισμό βάσης:
Προχωράμε λοιπόν άμεσα τη θεσμική και λειτουργική ενδυνάμωση των τριών κυττάρων της Δημοκρατίας: το Κοινοβούλιο, τη λαϊκή αυτοδιοίκηση και το συνδικαλισμό βάσης.
Στην μπροσούρα παρεμβλήθηκε και ένας τέταρτος άξονας, ανάμεσα στον δεύτερο και τον τρίτο που αφορά μόνον στην ενδυνάμωση του Κοινοβούλιου. Η “λαϊκή αυτοδιοίκηση” και ο “συνδικαλισμός βάσης”, δηλαδή τα άλλα δύο κύτταρα της δημοκρατίας, δεν αναφέρονται με το όνομά τους καθόλου στην μπροσούρα. Στην θέση τους έχει πάρει η γενική θέση “ενίσχυση της δημοκρατικής συμμετοχής των πολιτών”....
Όλα αυτές οι προχειρότητες δείχνουν την ανυπαρξία πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ απέναντι στο “κράτος”. Το πρόβλημα δεν εντοπίζεται μόνον στο πως αντιλήφθηκαν οι “διαφημιστές” του ΣΥΡΙΖΑ την “γραμμή”, όπως αυτή εκφωνήθηκε από τον ο Α. Τσίπρα στην Θεσσαλονίκη. Αυτή είναι η κωμικοτραγική πλευρά. Το πρόβλημα εντοπίζεται κυρίως σε αυτά που είπε ο Α. Τσίπρας για την παρέμβαση του ΣΥΡΙΖΑ στο κράτος. Και δεν είπε τίποτα καινούργιο. Έβγαλε από το συρτάρι του κάποιους προγραμματικούς στόχους του μακαρίτη του “ΣΥΝασπισμού της Αριστεράς της οικολογίας και των κινημάτων” και του 4% θα συμπληρώναμε εμείς, και τους παρουσίασε ως το προγραμματικούς στόχους του “ΣΥΝασπισμού της Ριζοσπαστικής Αριστεράς” δηλαδή της αξιωματικής αντιπολίτευσης που διεκδικεί να κυβερνήσει αύριο την χώρα...
Όμως για την πολιτική σημασία αυτής της ανυπαρξίας πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ απέναντι στο κράτος θα ασχοληθούμε σοβαρά σε επόμενο κείμενό μας...
Για τον πρώτο στόχο, δηλαδή την "Περιφερειακή συγκρότηση του κράτους", μερικές παρατηρήσεις για το πόσο ταυτίζεται με τις πολιτικές του νεοφιλελευθερισμού, εδώ:
ΑπάντησηΔιαγραφή1. Το κράτος εναντίον του ...κράτους!
2. Η νεοφιλελεύθερη πολιτική “ανισόμετρης ανάπτυξης” της ΕΕ οδηγεί σε νέου τύπου “τοπικές αναδιπλώσεις”...
Αυτή σου η επισήμανση είναι σωστή, αλλά παράλληλα αναδεικνύει και το πρόβλημα της ανυπαρξίας θέσης για το Πολιτικό Σύστημα. Εδώ το πολιτικό σύστημα ταυτίζεται με το...διοικητικό.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο Πολιτικό Σύστημα φυσικά δεν είναι μόνο το κομματικό σκηνικό. Είναι και η τραπεζοκρατία και η μιντιοκρατία.
Έχει λοιπόν διαστρεβλωθεί και η θέση για το Πολιτικό Σύστημα και η οποία θα περιορίζεται πλέον μόνο σε αναφορές του προέδρου του κόμματος (περί τριγώνου της διαπλοκής κλπ).
Μέχρι να σταματήσουν και αυτές.
Το πιο κρίσιμο πολιτικό ζήτημα για την σχέση του πολιτικού συστήματος με το κράτος, είναι ότι:
ΔιαγραφήΣήμερα η κρίση του πολιτικού συστήματος δεν συνοδεύεται και από «κρίση του κράτους». Αντίθετα το κράτος ισχυροποιείται και μετασχηματίζεται. Αυτό στην προσέγγιση που γίνεται για τον4ο ΠΥΛΩΝΑ απουσιάζει πλήρως. Και είναι προφανείς οι συνέπειες αυτής της απουσίας...
(περισσότερα στο σημείο 3. "Ο ΣΥΡΙΖΑ απέναντι στην κρίση του κράτους" στο κείμενο : Για την ταξική βάση της εσωκομματικής διαπάλης στον ΣΥΡΙΖΑ )