Ο μοναστικός βίος της Ρένας Δούρου

ενός μέλους του ΣΥΡΙΖΑ των μελών

Η υποψήφια περιφερειάρχης Αττικής, επικεφαλής του συνδυασμού του ΣΥΡΙΖΑ «Δύναμη Ζωής», απεκάλυψε, σε αποκλειστική της συνέντευξη στο «Αγιορείτικο Βήμα» (μέρος α', μέρος β'), στους αναγνώστες της ιστοσελίδας και ενδεχομένως στις αναγνώστριες που αποβλέπουν σε μια μελλοντική εμπειρία στον «απόλυτο χώρο γαλήνης» του Αγίου Όρους, από πού αντλεί την ανεξάντλητη δύναμη ζωής την οποία διαθέτει στη διαχείριση τεράστιων, εξαιρετικά σοβαρών θεμάτων – από την εξωτερική πολιτική μέχρι τη διακυβέρνηση της μεγαλύτερης περιφέρειας με τον μισό σχεδόν πληθυσμό της ελληνικής επικράτειας. 

Όπως ομολογεί, δραπέτευσε από τα «ανούσια της καθημερινότητας», έστω μέσω μιας μεταφυσικής ενατένισης, «στο κατεξοχήν πνευματικό περιβάλλον» του Αγίου Όρους «που ευνοεί την περισυλλογή, την βαθειά αυτοκριτική, μια αποστασιοποιημένη στάθμιση των πραγμάτων». Έτσι, γεμίζοντας «ελπίδα και πίστη στον άνθρωπο και τις δυνατότητές του», ηγείται του αγώνα σωτηρίας των κατοίκων της Αττικής, οι οποίοι δυστυχώς, αδαείς όντες, ασχολούνται με τα εγκόσμια και ως εκ τούτου αποτελούν μια μαζική δεξαμενή ψηφοφόρων. Αν, παρ’ ελπίδα, ο αντρικός πληθυσμός «άφηνε κατά μέρος τις αμαρτίες, τα λάθη και τα ανθρώπινα πάθη» και εύρισκε προσωρινή καταφυγή την ημέρα των εκλογών στη μοναστική ζωή, αν οι γυναίκες ανακάλυπταν την «παρηγορία στο γυναικείο μοναστήρι της Ορμύλιας, αυτήν την πύλη του Άθω», τότε ο θρησκευτικός οίστρος της Ρένας Δούρου θα οδηγούσε σε εκλογική πανωλεθρία. Σίγουρα η υποψήφια περιφερειάρχης δεν αποβλέπει σε μία τέτοια εξέλιξη. Τιμά εξίσου την «πνευματική εγρήγορση στην ευλογημένη αυτή περιοχή του κόσμου» όσο και την εγκοσμιότητα της ψήφου, καθώς στη σημερινή συγκυρία η ψυχή του ΣΥΡΙΖΑ και η ψυχή της εκκλησίας έσονται οι δύο εις σάρκαν μίαν και «νοηματοδοτούνται εκ νέου, λαμβάνοντας νέες δυναμικές μορφές».

Έμπλεη πνευματικής καθοδήγησης η Ρένα Δούρου λησμόνησε – ελπίζουμε προσωρινά – την απαραίτητη πολιτική καθοδήγηση και θεώρησε ότι η πνευματική αναφορά στο Άγιο Όρος την «καθοδηγεί στα παλιά και υπαρξιακά ερωτήματα που μας έχουν απασχολήσει από αρχαιοτάτων χρόνων σχετικά με τη φύση του ανθρώπου, το σκοπό της ζωής, το θάνατο…». Με τον ίδιο τρόπο που, μεταβαίνοντας στις ΗΠΑ, ξέχασε την επανάσταση και το κίνημα των μαύρων και απεκάλεσε τον Ομπάμα νέο Μάρτιν Λούθερ Κινγκ, έτσι και στην περίπτωση του Αγίου Όρους φαίνεται να αγνοεί το προφανές: ότι τα ζητήματα που αφορούν «τον σκεπτόμενο άνθρωπο», «την ανθρώπινη φύση» και «τον σκοπό της ζωής» αποτέλεσαν «από αρχαιοτάτων χρόνων» αντικείμενο της φιλοσοφίας και της επιστήμης με τις οποίες η πρακτική της κυρίαρχης ομάδας και των μηχανισμών του σημερινού ΣΥΡΙΖΑ έχει πάρει δυστυχώς διαζύγιο.

Ας μη γελιόμαστε. Όλες αυτές οι αμπελοφιλοσοφίες περί του «μεγαλειώδους της μακραίωνης παράδοσης του Αγίου Όρους» δεν έχουν καμία σχέση ούτε με την ιστορία της θρησκείας ούτε με την ιστορικοθεωρητική συζήτηση που έγινε πρόσφατα ανάμεσα σε διανοούμενους της εκκλησίας και της αριστεράς. Εις άγραν θρησκευόμενων ψηφοφόρων, η υποψήφια περιφερειάρχης είπε αυτά που ενδιαφέρουν τους ουδόλως πνευματικούς αλλά άκρως υλιστικούς θρησκευτικούς κύκλους: ότι δηλαδή ο ΣΥΡΙΖΑ δεν θα θέσει θέμα χωρισμού εκκλησίας-κράτους, ότι θα αξιοποιήσει το Άγιον Όρος «στην εξωτερική πολιτική της πατρίδας μας», ότι – σε αντίθεση με τις φεμινίστριες – κατανοεί «την απαγόρευση της εισόδου των γυναικών εκεί που τιμάται η Παναγία» και, κυρίως, ότι έχει λησμονήσει τα σκάνδαλα του Βατοπεδίου, τις επιχειρηματικές δραστηριότητες της εκκλησίας και την αξιοποίηση, με θεμιτά και αθέμιτα μέσα, της εκκλησιαστικής ή φερόμενης ως εκκλησιαστικής περιουσίας.