ΣΥΡΙΖΑ: Καταστατικό συνέδριο ΑΜΕΣΑ

 Σύνταγμα στις 17 Ιούνη 2011

Ανοίγουμε την συζήτηση για το ΣΥΝΕΔΡΙΟ του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ με την δημοσίευση του κειμένου του  Μιχάλη Καστρινάκη, μέλους της ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ-ΕΚΜ

Για την Πανελλαδική Συνδιάσκεψη του ΣΥΡΙΖΑ  

Ο τρόπος με τον οποίο εκλέχτηκε το μη διορισμένο τμήμα της νέας ΠΣΕ είναι απαράδεκτος. Πρόκειται για απολύτως τυπική δημοκρατία φτιαγμένη έτσι ώστε να επικυρώνει την κυριαρχία της ηγετικής κάστας του κόμματος μέσα από την δημιουργία ενός θεάματος (με την καταστασιακή σημασία του όρου) συμμετοχής. Από κάποιες πλευρές βρίσκεται πίσω από αυτά που ισχύουν στις καθολικού χαραχτήρα εκλογικές διαδικασίες.

1. Η υπέρμετρη δύναμη των μηχανισμών είναι το πρώτο στοιχείο που την διαφοροποιεί από τον γενικό κανόνα. Η, παράλληλη με την δράση των μηχανισμών, υπεροχή των πάσης φύσεως επωνύμων είναι μια από τις βασικότερες ομοιότητες αυτής της τελετουργίας με τα κλασσικά εικονογραφημένα των αυτοδιοικητικών και κοινοβουλευτικών εκλογών.

2. Η δεύτερη προς το χειρότερο διαφορά είναι αυτή που προσφέρει στους μηχανισμούς το απόλυτο πεδίο για την συντριπτική επικράτηση τους.Η αναφορά είναι για την εξοργιστικά αντιδημοκρατική εφεύρεση της κατάργησης των εκλογικών περιφερειών και την αντικατάσταση τους από πανελλαδική λίστα επιλογής που έχει ως συνέπεια άγνωστοι να ψηφίζουν άγνωστους. Με τα γνωστά σε όλους χαρτάκια, τις προσωπικές ψηφοθηρικές βόλτες και άλλα ευτράπελα.Αυτού του είδους οι εικόνες είναι θλιβερές.

Στον Συνασπισμό τέτοιες σκηνές ήταν συνηθισμένες καθώς αποτελούσαν τμήμα των ιδρυτικών εθίμων του κόμματος το οποίο όμως ιδρύθηκε σε μία άλλη εποχή και εξυπηρετώντας άλλες ανάγκες.Οι συνθήκες όμως άλλαξαν και φαίνεται κάποιοι να παραμένουν πιστοί σε μοντέλα παλιά. Στον ΣΥΡΙΖΑ λοιπόν,που είναι το νέο μας κόμμα,σε μία εποχή που μεγάλο τμήμα του κόσμου των πλατειών απαίτησε και επέβαλε αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες (μέσα σε αυτούς παλιά και νέα μέλη του ΣΥΡΙΖΑ), σε περιόδους που ο κόσμος αδυνατεί να βρει τις δομές εκείνες για να εκφραστεί και να αλληλεπιδράσει, είναι δυνατόν να αναπαράγονται τόσο συντηρητικές νοοτροπίες ;

Για την ΠΣΕ

• Τα μέλη της ΠΣΕ πρέπει σε ποσοστό τουλάχιστον 80 % να εκλέγονται από τις περιφερειακές συνδιασκέψεις ούτως ώστε να δοθεί η ευκαιρία να αντιπαλευτούν πιο αποτελεσματικά οι λογικές των μηχανισμών, οι γραμμές και οι δημόσιες σχέσεις μιας και τα πρόσωπα που συμμετέχουν είναι γνωστά στους υπολοίπους. 
• Τα μέλη της ΠΣΕ δεν μπορεί να είναι 301 ή 316. Κανένας λογικός άνθρωπος δεν μπορεί να πιστέψει πως ένα σώμα τόσο μεγάλο μπορεί να διαβουλευτεί σοβαρά. Το μόνο που θα γίνεται είναι ώσμωση, συγκρούσεις τάσεων και επικύρωση προειλημμένων αποφάσεων. Εδώ προτείνεται η ριζική μείωση του αριθμού των μελών καλύπτοντας βεβαίως όλο τον ελλάδικό χώρο.

Τα παραπάνω, ή άλλα σε αντιγραφειοκρατική κατεύθυνση, πρέπει να αποφασιστούν από καταστατικό συνέδριο που πρέπει να συγκλιθεί μέσα σε ένα τρίμηνο από τώρα.

Άλλη σημαντική θεματολογία του καταστατικού συνέδριου θα πρέπει να είναι η καθιέρωση θητειών σε όλα τα όργανα (από τη θέση του Γραμματέα Ν.Ε. και πάνω), τις θεσμικές εκπροσωπήσεις, τους αποσπασμένους υπάλληλους, τους επιστημονικούς συνεργάτες, τα επαγγελματικά στελέχη και τους συνδικαλιστές που δεν εργάζονται.

Δύο θητείες, 5 χρόνια εκτός εργασίας. Αν υπάρχουν εξαιρέσεις για ελάχιστους που κρίνονται απαραίτητοι, αυτό να το αποφασίζουν τα μέλη με απαιτούμενη πλειοψηφία των δύο τρίτων.
Τα μέλη της ΚΠΕ του ΣΥΝ και των ηγετικών οργάνων των άλλων συνιστωσών θα πρέπει να θεωρηθεί πως ήδη έχουν διανύσει μια θητεία.

Οι αμοιβές όλων των παραπάνω πρέπει να διαχειρίζονται από το Κόμμα το οποίο μισθοδοτεί αυτά τα στελέχη με αμοιβές που δεν μπορούν να ξεπερνούν το ύψος των 2.000 ευρώ.

Ένα κόμμα που ονειρεύεται να γίνει κτήμα των μελών του πρέπει να παίρνει την ιδιότητα του μέλους στα σοβαρά.

Δεν μπορούμε και δεν πρέπει να ανεχθούμε την μεταπήδηση του φαινόμενου των δέντρων από τον ΣΥΝ στον ΣΥΡΙΖΑ.

Δέντρα αποτελούν στις εσωτερικές εκλογικές διαδικασίες οι φίλοι και φίλες (και πιθανότατα σύντροφοι και συντρόφισσες) που παίρνουν μέρος αποκλειστικά σε αυτές, ενώ στη ζωή της οργάνωσης και στις κινηματικές δράσεις παραμένουν άφαντοι. Είναι γεγονός πως είναι δύσκολο το θέμα . Στην μια άκρη του ελλοχεύει ο κίνδυνος της μετατροπής σε σέχτα αφοσιωμένων. Στην άλλη άκρη βρίσκεται η χρόνια παθογένεια του ΣΥΝ, της αλλοίωσης της πραγματικής σύνθεσης των οργανώσεων του.

Στα ζητήματα γενικής πολιτικής σημασίας (με ποιόν θα συμμαχήσουμε, ποιους θα έχομε υποψήφιους ευρωβουλευτές, θα κατεβάσουμε τώρα νομοσχέδιο για την απλή αναλογική κ.λ.π.) ή μείζονος τοπικής σπουδαιότητας (να γίνει αποδεκτή αυτή η επένδυση ή όχι, κ.λ.π) θα μπορούσαν να συναποφασίζουν ακόμα και οι φίλοι της παράταξης..

Αλλά στα τοπικά όργανα, ή στην ανάδειξη αντιπροσώπων για νομαρχιακά, περιφερειακά και πανελλαδικά σώματα, δεν είναι δυνατόν να παίρνουν μέρος άνθρωποι που αγνοούν σχεδόν τα πάντα για αυτούς που καλούνται να επιλέξουν. Επομένως πρέπει να βρεθούν κατάλληλες φόρμουλες για τον περιορισμό αυτού του εκφυλιστικού φαινομένου.

Στο καταστατικό συνέδριο πρέπει να ληφθούν πρόνοιες για τους κίνδυνους κρατικοποίησης του κόμματος σε περίπτωση κατάληψης της κυβερνητικής εξουσίας. Πρέπει π.χ να οριστεί ανώτερο ύψος ποσοστού στελέχωσης των κρατικών θέσεων από τα κομματικά μέλη. (π.χ. κανένας απ την Π.Γ. μέχρι 20% από την ΠΣΕ και τις ΝΕ ) και θέσπιση ασυμβίβαστου ανάληψης ταυτόχρονα ανώτερων κομματικών ευθυνών και κυβερνητικών ρόλων. Η επερχόμενη αριστερή ή αντιμνημονιακή κυβέρνηση πρέπει να είναι εργαλείο του λαού και όχι του κόμματος. Μέσα από την κινητοποίηση ευρύτατων τμημάτων της κοινωνίας θα αντληθεί το δυναμικό που θα την στελεχώσει. Τα μέλη του ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να εξασφαλίσουν την αυτονομία του κόμματος από το κράτος . Η κριτική στήριξη της κυβέρνησης πρέπει να συμβαδίζει με διαρκή εγρήγορση για την μη ενσωμάτωση του χώρου από το κράτος. Είναι κορυφαίο ζήτημα ηθικών αρχών και πολιτικής αισθητικής. Αλλά όχι μόνο. Όσο και να μεγαλώσουν οι οργανώσεις του ΣΥΡΙΖΑ θα μείνουν ένα μικρό κλάσμα του πολύ ευρύτερου κομματιού της κοινωνίας η ενεργοποίηση του οποίου αποτελεί την σημαντικότερη προυπόθεση για την επιτυχία της αυριανής κυβέρνησης. Αυτή η μάχη για την μη μετατροπή του ΣΥΡΙΖΑ σε κόμμα του κράτους θα είναι σκληρή , θα περιέχει πολλές αντιφάσεις, θα περάσει από πολλά στάδια. Θα κριθεί από την ταξική πάλη. Τα διοικητικά μέτρα δεν αρκούν. Προσφέρουν όμως πολύτιμα όπλα στον αγώνα ενάντια στην μετατροπή μας σε δικηγόρους των εχθρών μας.

Ο σ. Τσίπρας δεν κάλεσε τον λαό να ενταχθεί στο κόμμα μας. Απηύθυνε προσκλητήριο για την οικοδόμηση του κόμματος του λαού.Παρά την αργοπορία και τις αδράνειες των ηγετικών μηχανισμών, τις καχυποψίες των μεσαίων στελεχών και τις αγκυλώσεις της βάσης, 20.000 νέοι και νέες συντρόφισσες και σύντροφοι ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα και συμμετείχαν στις διαδικασίες του Κόμματος μας. Όμως ελάχιστοι εξ αυτών εκλέχτηκαν στην ΠΣΕ. Αυτό συνιστά μερική ακύρωση του εγχειρήματος για μα μεγάλη παράταξη της Αριστεράς. Η πρόταση της ΚΟΕ για ποσόστωση 50% νέων μελών σε ΟΛΑ τα όργανα του ΣΥΡΙΖΑ κινείται στην σωστή κατεύθυνση.

Όσες και όσοι συμμετείχαμε στον Συνασπισμό βιώσαμε τα εκφυλιστικά φαινόμενα της μετατροπής των τάσεων σε φράξιες και κόμματα μέσα στο κόμμα. Η συγκρότηση χωριστής λίστας στην συνδιάσκεψη δείχνει ότι αρκετοί είναι πρόθυμοι να αναπαράγουν αυτόν τον τρόπο λειτουργίας που ακυρώνει τον ενιαίο χαρακτήρα του Κόμματος και το μετατρέπει σε Ομοσπονδία τάσεων. Ο κόσμος του ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να συζητήσει στην πορεία προς το καταστατικό συνέδριο την λήψη μέτρων που θα εμποδίζουν τις τάσεις να λειτουργούν ως φράξιες.

Αυτά είναι μερικά μόνο από τα ζητήματα που θα πρέπει να απασχολήσουν το καταστατικό συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ. Δεν πρέπει να επιτρέψουμε τον εκφυλισμό αυτής της αναζήτησης σε διεκπεραίωση αυτών των ζητημάτων με πρόχειρο και αριβίστικο τρόπο. Όλο, αν είναι δυνατόν, το κόμμα θα πρέπει να συνεισφέρει στο διάλογο. Μέσα από ηλεκτρονικές λίστες φτιαγμένες για αυτό τον σκοπό. Με ένα πρώτο κύκλο συζητήσεων στις συνελεύσεις χωρίς εισηγήσεις από την ΠΣΕ.
Το πρώτο ζήτημα που επείγει να συζητηθεί είναι η πραγματοποίηση αυτού του καταστατικού συνέδριου.

Η διαφαινόμενη επιδίωξη της Γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ να μην γίνει ξεχωριστό καταστατικό συνέδριο, αλλά να φτιαχτεί μια υποεπιτροπή του τακτικού συνεδρίου που θα προτείνει καταστατικό, δεν πρέπει να υλοποιηθεί. Αυτό θα σημάνει στην πράξη πως δεν θα γίνει ουσιαστική συζήτηση για τα οργανωτικά ζητήματα και πως όλα αυτά θα στριμωχτούν σε χρόνους και ρυθμούς τέτοιους που θα εξασφαλίζουν την επικράτηση των λογικών και των μηχανισμών που οδηγούν στην συνέχιση του γραφειοκρατικού τρόπου λειτουργίας.

Μόνο που σήμερα αυτό δεν θα αποτελεί λάθος όπως συνέβαινε μέχρι χτες, αλλά έγκλημα. Ο,τι είχαν να προσφέρουν οι γραφειοκρατικές δομές εξαντλήθηκε στην συνεισφορά τους στην επιβίωση του δημόσιου χώρου της Αριστεράς σε κοινωνικές συνθήκες που δεν έχουν καμία σχέση με τον σημερινό ταξικό πόλεμο που οι ελίτ κήρυξαν σε βάρος των φτωχών και των πρώην μεσαίων στρωμάτων. Σήμερα, η επιβίωση των παθογενειών που είναι σύμφυτες με την ύπαρξη γραφειοκρατικών δομών και νοοτροπιών αποτελεί το μεγαλύτερο βαρίδι που μας εμποδίζει να αναμετρηθούμε με τα περιεχόμενα που η λαική προσδοκία έχει εναποθέσει πάνω μας. Ο τρόπος με τον οποίο λειτουργεί ο ΣΥΡΙΖΑ θα αντανακλάται από δω και πέρα εμφατικά στο κεντρικό πολιτικό σκηνικό αλλά και στις συνειδήσεις του κόσμου.