Ανοιχτό κάλεσμα: Να αναμετρηθούμε με την εποχή μας

Αναδημοσίευση από την "δράση"

Μετά από δυο χρόνια επιβολής των πολιτικών του μνημονίου είναι φανερό ότι συντελείται ένας βαθύς μετασχηματισμός του ελληνικού καπιταλισμού, μέσα στο πλαίσιο της διεθνούς καπιταλιστικής κρίσης. Ένας μετασχηματισμός που έχει γκρεμίσει μια για πάντα τις γέφυρες προς τον υποτιθέμενο «χαμένο παράδεισο» της προηγούμενης συγκρότησης της ελληνικής κοινωνίας. Από εδώ και πέρα δεν έχουμε παρά να κοιτάμε προς τα μπρος.

Οι κοινωνικοί και πολιτικοί αγώνες του σήμερα δεν μπορούν να στοχεύουν στην αποκατάσταση της προηγούμενης συνθήκης, αλλά στην προοπτική μιας εδώ και τώρα ανατρεπτικής διαδικασίας και της ανάπτυξης ενός ισχυρού κοινωνικού και πολιτικού ρεύματος που θα συνδράμει στην υπόθεση της κοινωνικής χειραφέτησης. Μπροστά στα μάτια μας ανοίγονται τα πιο κομβικά διλήμματα που θα μπορούσε να μας θέσει η ιστορία: θα αγωνιστούμε για να συμβάλλουμε σε μια κίνηση της κοινωνίας προς την χειραφέτηση και την ανατροπή του καπιταλισμού ή θα υποταχθούμε στην συνθήκη μιας νέας βαρβαρότητας, που το κεφάλαιο θεωρεί απαραίτητη για την επιβίωση του;

Αυτό το δίλημμα ξεπερνάει μια απλή πολιτική, ιδεολογική ή ηθική τοποθέτηση, αποκτάει σήμερα περισσότερο παρά ποτέ έναν επιτακτικό χαρακτήρα που αφορά άμεσα τις ζωές μας. Είναι ζήτημα ζωής ή θανάτου κυριολεκτικά αυτή τη φορά. Οι δικές μας απαντήσεις θα καθορίσουν και το δικό μας μέλλον. Δεν απαιτεί απλά την τοποθέτηση μας, αλλά την άμεση πράξη μας, όχι για να ηττηθούμε ηθικά δικαιωμένοι αλλά για να διαρρήξουμε το «αναπόδραστο» του καπιταλισμού.

Μπορεί για πολύ κόσμο η ανατροπή του καπιταλισμού να φαίνεται πιο απίθανη κι από την καταστροφή του κόσμου. Ωστόσο, αυτό ακριβώς είναι το διακύβευμα της εποχής μας. Θα σπάσουμε αυτό τον αέναο κύκλο της καπιταλιστικής συσσώρευσης που οδηγεί στην καταστροφή μας ή απλώς θα παραμείνουμε αδρανείς κι εγκλωβισμένοι στις συνήθειές μας με αποτέλεσμα να τον υποστούμε με όλες τις καταστροφικές συνέπειες που θα έχει αυτό για την κοινωνία και το περιβάλλον;

Σ’ αυτά τα ερωτήματα θα προσπαθήσει να δώσει κάποιες απαντήσεις αυτό το νέο εγχείρημα το οποίο προσπαθούμε από κοινού να συνδιαμορφώσουμε. Μέσα από μια διαδικασία αλλητροφοδότησης από διαφορετικά βιώματα και οπτικές, επιχειρούμε να περάσουμε και στη συγκρότηση μιας κοινής πολιτικής συναντίληψης με στόχο πέραν των άλλων να καταφέρουμε να δημιουργήσουμε από κοινού πολιτικά εργαλεία χρήσιμα για όλους και όλες μας. Επιπλέον παρά τις διαφορετικές θεωρητικές αφετηρίες και προσεγγίσεις είναι σημαντικό στοίχημα το εγχείρημα να καταλήγει στο ίδιο πολιτικό διαταύτα και στην διατύπωση ενός συνεκτικού πολιτικού προτάγματος που να απαντάει στα μεγάλα ερωτήματα της εποχής μας.

Δεν ξεκινάμε από το πουθενά, δεν υπάρχει παρθενογένεση. Είμαστε μια στιγμή από τις πολλές στιγμές που σχηματίζουν την κίνηση των από κάτω προς την χειραφέτησή τους από την εκμετάλλευση, την κυριαρχία και την καταπίεση. Έχουμε στην φαρέτρα μας την άμεση δημοκρατία, την αυτοοργάνωση & την αυτοδιεύθυνση , την οριζοντιότητα. Έχουμε σαν στόχο τον επαναπροσδιορισμό της σχέσης της κοινωνίας με την φύση, την κατάργηση των εμπορευματικών σχέσεων, την απελευθέρωση της ανθρώπινης δραστηριότητας από τα δεσμά του κέρδους, της συσσώρευσης, της κάθε είδους ιεραρχίας και του κρατισμού….

Δεν έχουμε καμιά διάθεση να υποκαταστήσουμε τις δομές και τις συγκροτήσεις που ανέδειξαν οι ίδιοι οι λαϊκοί αγώνες όπως οι Λαϊκές Συνελεύσεις, τα σωματεία βάσης, οι συνελεύσεις και οι πρωτοβουλίες στους κοινωνικούς χώρους κλπ. Και σε καμία περίπτωση δεν επιφυλάσσουμε για τον εαυτό μας τον ρόλο ενός «άτυπου συντονιστικού», η μιας φωτισμένης πρωτοπορίας αλλά το ρόλο μιας ετερόκλητης πρωτοβουλίας που ενδέχεται να διαδραματίζει σε κάποιες φάσεις ένα ρόλο καταλύτη στις εξελίξεις.

Αν θέλουμε σε κάτι να συμβάλουμε με αυτό μας το εγχείρημα είναι στο να διευρύνουμε τις δυνατότητες για την συγκρότηση μιας εναλλακτικής στρατηγικής, σαφώς ανταγωνιστικής προς τον καπιταλιστικό μονόδρομο. Θεωρούμε ότι ακριβώς αυτή η έλλειψη μιας τέτοιας στρατηγικής αποτελεί βασική τροχοπέδη στην προσπάθεια να αποτινάξουμε από πάνω μας την «φυσικότητα» που έχουν οι καπιταλιστικές σχέσεις και που τους προσδίδει μια αίσθηση αιωνιότητας. Επιγραμματικά, νιώθουμε αναγκαίο να απελευθερωθούμε από το φαντασιακό του καπιταλισμού.

Θέλουμε λοιπόν να προχωρήσουμε σε ένα εγχείρημα στο έδαφος του οποίου θα ανοίξουμε την πολιτική συζήτηση, θα δημιουργήσουμε τις συνθήκες ενός δημιουργικού πολιτικού διαλόγου, θα αποκαταστήσουμε τις σχέσεις πολιτικής εμπιστοσύνης, ξεφεύγοντας από τις προ- πολιτικές σχέσεις «συμπάθειας» και «συγγένειας» που ως ένα βαθμό διακατέχουν τους αντικαπιταλιστικούς χώρους και εμποδίζουν τον ουσιαστικό διάλογο για τις μορφές και τα περιεχόμενα, και θα πάρουμε τις πολιτικές πρωτοβουλίες που θεωρούμε απαραίτητες και μας επιτρέπει ο βαθμός συνεκτικότητας που κάθε φορά κατακτάμε.

Άνθρωποι ενεργοί στο κίνημα νιώσαμε την ανάγκη να βρούμε κοινό χώρο πολιτικού διαλόγου ώστε να αλληλοτροφοδούμαστε από διαφορετικά σκεπτικά και οπτικές αλλά και να διερευνούμε από κοινού το ακριβές περιεχόμενο αλλά και τους τρόπους προώθησης της ανατρεπτικής πολιτικής. Κατά συνέπεια το παρόν αποτελεί ανοιχτό κάλεσμα σταθερής συνάντησης μεμονωμένων αγωνιζόμενων ανθρώπων στη βάση μιας ελάχιστης πολιτικής συμφωνίας με τις εξής γενικές αρχές:

1) Αντικαπιταλιστική κατεύθυνση: αγώνας ενάντια στην εκμετάλλευση, στο ρατσισμό, στην πατριαρχία, στην ανισότητα και στη λεηλασία της φύσης.

2) Αυτοοργάνωση και άμεση δημοκρατία στην πράξη.

3) Αντιιεραρχία και ισοτιμία σε όλα τα επίπεδα.

ΔΟΚΙΜΗ κοινωνικής χειραφέτησης & απελευθερωτικής πράξης

http://dokimh.espivblogs.net

Στα πλαίσια του 16ου Αντιρατσιστικού Φεστιβάλ, που θα πραγματοποιηθεί στο άλσος Γουδί 6,7 & 8 Ιουλίου, την Κυριακή 8 Ιουλίου στις 19.00, στο χώρο των Λαϊκών Συνελεύσεων και Δικτύων Αλληλεγγύης, θα γίνει εργαστήριο με θέμα: «Κοινωνική Οικονομία και Αλληλέγγυο Εμπόριο», με συμμετοχή των συλλογικοτήτων: Δοκιμή, Βοτανικός Κήπος, Συνεταιρισμός Συν Άλλοις.