Τα είχαμε πει...

  (με αφορμή το πρόσφατο “σύμφωνο ΚΑΖΑΚΗ – ΠΑΠΑΘΕΜΕΛΗ”)

Πριν λίγες μέρες γράφαμε:

Η πολιτική εξουσία και ο αστισμός έχουν καλύτερη αίσθηση των πραγμάτων απ' ότι έχει η Αριστερά. Γιαυτό και γνωρίζουν πως να διαμορφώνουν τις νέες "εθνικές" συναινέσεις. Η προεκλογική περίοδος δεν θα σφαγιαστεί από τις διαφορετικές πολιτικές διαχείρισης της κρίσης του ελληνικού καπιταλισμού και τις σχέσεις του με την Ευρωπαϊκή Ένωση και το Ευρώ, αλλά από την εθνική αναδίπλωση και την ξενοφοβία, είτε πρόκειται για οικονομικούς μετανάστες είτε για Γερμανούς κεφαλαιοκράτες.

..Η Αριστερά με αυτές τις πολιτικές της στρώνει το χαλί στις συντηρητικές δυνάμεις και την ακροδεξιά. Επιπρόσθετα, εγκλωβισμένη στην αναπαραγωγή των αστικών μύθων για την “παραγωγική ανασυγκρότηση” της χώρας και την “εθνική ανάπτυξη” και άλλα συνδιαχειριστικά παρόμοια, διαμορφώνει προγραμματικές κυβερνητικές προτάσεις οι οποίες για να πραγματωθούν δεν απαιτούν ισχυρό λαϊκό κίνημα, αλλά ισχυρό κράτος. Αυτό το ισχυρό κράτος όμως μπορούν να το στηρίζουν και να το εγγυηθούν, άλλες πολιτικές δυνάμεις. Αυτές που υπόσχονται με αξιόπιστο τρόπο την επιβολή της "τάξης" και της "ασφάλειας" στο εσωτερικό της χώρας. Με αιχμή το "μεταναστευτικό", ήδη έχουν αρχίσει να διεκδικούν ακριβώς αυτόν τον ρόλο και να κάνουν πράξη το όραμά τους για το διάδοχο πολιτικό καθεστώς που θα αποκαταστήσει την κρίση του σημερινού πολιτικού συστήματος.

(Από το:Το "ευρώ" ή το "μεταναστευτικό" θα σφραγίσει την προεκλογική περίοδο;)

- Πόση είναι η απόσταση από το ΝΑΡ/ΑΝΤΑΡΣΥΑ και μέχρι τον ...Παπαθεμελή;

- Μικρή, πολύ μικρή. Μόνον ένας Καζάκης!

Οι τελευταίες εξελίξεις στην πολιτική σκηνή επαληθεύουν πλήρως τις επισημάνσεις που είχαμε κάνει σε παλαιότερα κείμενά μας για τα πραγματικά κίνητρα της μικροπολιτικής διαφόρων μορφωμάτων της αριστεράς που οχυρώνονται δήθεν πίσω από διάφορες πολιτικές διαφωνίες.

Η γραμμή “εδώ και τώρα έξω από την ΕΕ και το ευρώ” γίνεται η κολυμπήθρα του Σιλωάμ για διάφορες εκδοχές του αστισμού ώστε να αποκτούν αντικαπιταλιστικό προσωπείο. Ακόμα και το “διεθνιστικό” ΣΕΚ υμνούσε το “αριστερό χέρι” του Παπαθεμελή. Πριν λίγο καιρό γράφαμε:

Είναι χαρακτηριστικό αυτής της πολιτικής κατάστασης που επικρατεί στον χώρο της αντικαπιταλιστικής αριστεράς ότι ακόμα και το ντούρο αντιεθνικιστικό ΣΕΚ προβάλει τον Δ. Καζάκη (για τους ίδιους λόγους για τους οποίους κάποιοι άλλοι προβάλλουν Μαριόλη, Φωτόπουλο κλπ), ως έγκυρο αναλυτή της αντικαπιταλιστικής αριστεράς. Γράφει λοιπόν ο Παύλος Γκαργκάνας, στο περιοδικό “ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟΣ ΑΠΟ ΤΑ ΚΑΤΩ”, τεύχος 82. “Εδώ, ας αφήσουμε να μιλήσουν οι απαντήσεις που έδωσε ο Δημήτρης Καζάκης εδώ και καιρό” όλο το κείμενο εδώ: Ποιος φοβάται τη διαγραφή του χρέους;

(από το ΑΝΤΑΡΣΥΑ – ΕΠΑΜ : σημειώσατε 2)

Αφού λοιπόν ακόμα και το ΣΕΚ είναι ανοικτό στον Καζάκη, δεν είναι δύσκολο να μαντέψει κανείς την στάση του ΝΑΡ απέναντι στο ΕΠΑΜ και όχι μόνο. Σε άλλο κείμενό μας για αυτό το θέμα γράφαμε:

Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι το ΝΑΡ. Ενώ οριοθετείται πολιτικά ως κλειστό σύνολο απέναντι στο ΚΚΕ, τον ΣΥΡΙΖΑ και λοιπούς εκλογικούς σχηματισμούς που διεκδικούν την ψήφο μας, είναι ανοικτό ως προς διάφορες εκδοχές της πατριωτικής αριστεράς. Αν διαβάσει κάποιος την απόφαση “Απόφαση της Π.Ε. του ΝΑΡ” της 17/3/2012, θα διαπιστώσει πως ενώ υπάρχουν επιχειρήματα / οριοθετήσεις απέναντι σε όλο το φάσμα των πολιτικών δυνάμεων, ανάμεσα στις 6362 λέξεις που περιέχει, δεν υπάρχει ούτε μια φράση, ούτε μια λέξη με την οποία να οριοθετείται απέναντι στο ΕΠΑΜ του Δ. Καζάκη και την ΕΛΑΔΑ του Μ. Θεοδωράκη. Αυτή η στάση σημαίνει σαφώς ότι μπροστά στην κάλπη αν κάποιος ψηφοφόρος του ΝΑΡ αν είχε και την δυνατότητα μιας άλλης ψήφου προς αυτές τις δυνάμεις, τότε αυτή η ψήφος δεν θα ήταν ανταγωνιστική προς την γενικότερη πολιτική και τους στόχους του ΝΑΡ. Αν ήταν ανταγωνιστική, τότε τα επιτελεία του ΝΑΡ θα είχαν φροντίσει να το επισημάνουν στην κατά τα άλλα τόσο αναλυτική "απόφαση" ως προς τα θέματα της πολιτικής ταυτότητας του ΝΑΡ. Δεν πρόκειται για "τυχαία" παράλειψη...

(Από το Υπάρχει εκλογικό σύστημα καλύτερο από την απλή αναλογική;)

Μερικές μέρες πριν για τελευταίες τις εξελίξεις στο χώρο των “Ενωμένων ΠΑτριωτικών Δυνάμεων” γράφαμε:

Η απόφαση του Μ. Θεοδωράκη να μην διεκδικήσει την ψήφο των ενωμένων πατριωτικών δυνάμεων της δεξιάς και της αριστεράς, βοήθησε να ξεκαθαρίσει το εκλογικό τοπίο στον χώρο της αριστεράς. (περισσότερα εδώ: Μια “μαραθώνια” πορεία από τον Θεοδωράκη προς τον ...Καμμένο! ) Το ΚΚΕ, ο ΣΥΡΙΖΑ και η ΑΝΤΑΡΣΥΑ είναι τρία διαφορετικά και ανταγωνιστικά σχέδια που θα κατεβαίνουν στις εκλογές και θα διεκδικήσουν τους ψήφους της μεγάλης πλειοψηφίας των αριστερών ψηφοφόρων. Το ΚΚΕ και η ΑΝΤΑΡΣΥΑ είχαν ήδη αποφασίσει την αυτόνομη εκλογική τους κάθοδο από τον περασμένο χρόνο και δεν συζητούν καμία εκλογική συνεργασία. Γιαυτό η δράση τους περιορίζεται στην προβολή και προπαγάνδιση των γενικότερων πολιτικών τους επιλογών χωρίς να αποδέχονται κανένα σημείο το οποίο τίθεται σε διαπραγμάτευση και διάλογο μπροστά στην προοπτική κάποιας ευρύτερης εκλογικής συμμαχίας. 

Ο Δ. Καζάκης σκόπευε να κατέλθει στις εκλογές αυτοδύναμος με όχημα ένα μέτωπο μαϊμού, το ΕΠΑΜ. Μόλις αντιλήφθηκε ότι έχει ελάχιστες πιθανότητες να μπει στην επόμενη βουλή, άρχισε να συζητάει συνεργασίες με όλους, από τον ΣΥΡΙΖΑ και την ΑΝΤΑΡΣΥΑ ως το κόμμα του Π. Καμμένου, για τον οποίο μάλιστα πριν λίγο καιρό διέψευδε κατηγορηματικά ότι έχει οποιαδήποτε σχέση. Είναι προφανές ότι συζητάει οποιαδήποτε αλλαγή γραμμής στα θέματα που σχετίζονται με τις θέσεις που προέβαλλε για την ΕΕ και το ευρώ, στην προοπτική να εξασφαλίσει κάποια εκλέξιμη θέση στα ψηφοδέλτια του Καμμένου ή του ΣΥΡΙΖΑ. Ευτυχώς για τον ΣΥΡΙΖΑ, τουλάχιστον μέχρι τώρα δεν έχει αποδεχτεί να συμπεριλάβει στα ψηφοδέλτιά του τον Καζάκη. Όμως και ο Π. Καμμένος φαίνεται ότι δεν είναι διατεθειμένος να αποδεχτεί εκλογική συμφωνία με τον Καζάκη, τώρα μάλιστα που βλέπει τα δημοκοπικά ποσοστά των “ανεξάρτητων ελλήνων” να αυξάνουν ραγδαία. Με αυτά τα δεδομένα η πολιτική καριέρα του Δ. Καζάκη προβλέπεται να έχει ανάλογη πορεία με αυτή της Έφη Θώδη στο λαϊκό τραγούδι...

(Από το Οι “κλειστές” πολιτικές και τα “ανοικτά” ψηφοδέλτια της Αριστεράς...)

Βέβαια ορισμένες δυνάμεις από το ΜΑΑ είχαν άλλες εκτιμήσεις σχετικά την εκλογική τακτική της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, αλλά κατάλαβαν το λάθος τους μόνον όταν έφαγαν πόρτα... Ίσως γιατί δεν είχαν δώσει την πρέπουσα σημασία στην αποκρυπτογράφηση των “ιερών κειμένων” του ΝΑΡ, όπως είχαμε επισημάνει πριν λίγες βδομάδες σε άλλο κείμενό μας:

“Για το ΝΑΡ, η ΑΝΤΑΡΣΥΑ είναι το εφαλτήριο για ένα αποφασιστικό βήμα προς μια μαζική, αντικαπιταλιστική, επαναστατική Αριστερά σύγχρονης κομμουνιστικής αναφοράς”

(συμβολή του ΝΑΡ στην 1η Συνδιάσκεψη της ΑΝΤΑΡΣΥΑ)

Πράγματι, η λέξη “εφαλτήριο” είναι αυτή που αποδίδει το ακριβές νόημα για το πως αντιμετωπίζει το ΝΑΡ την ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Το εφαλτήριο είναι ένα όργανο το οποίο έχει μια συγκεκριμένη αξία χρήσης, βοηθάει το χρήση να κάνει μεγαλύτερα άλματα... Πρόκειται για μια εξωτερική σχέση ανάμεσα στον χρήστη και το μέσο. Ο χρήσης έχει πλήρη αυτοτέλεια από το μέσο. Είναι αυτός που σχεδιάζει και εκτελεί τα άλματα. Αν δεν του κάνει το συγκεκριμένο εφαλτήριο, απλώς διαλέγει κάποιο άλλο. Χθες ήταν το ΜΕΡΑ, σήμερα η ΑΝΤΑΡΣΥΑ, αύριο τί;

(Από  το  ΑΝΤΑΡΣΥΑ: Ο "μικρός" ΣΥΡΙΖΑ στα χνάρια του "μεγάλου"...)

Τι προτείνουμε μετά απ' όλα αυτά; Την Κυριακή 29 Απρίλη, αντί να πάτε στην προεκλογική συγκέντρωση κάποιου ψηφοδελτίου της Αριστεράς, να πάτε στις 8.30 μ.μ. να δείτε την ταινία «Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΕΝΟΣ ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΗ» σε σκηνοθεσία Τόμας Γκουτιέρεζ Αλέα, στα γραφεία του  ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ ΒΙΒΛΙΟΥ - ΧΑΡΤΟΥ ΑΤΤΙΚΗΣ, Λόντου 6 Εξάρχεια (β’ όροφος)