Αναρτήσεις
Πριν λίγες μέρες σημειώθηκε σύγκρουση ανάμεσα στην ΚΝΕ και τα ΕΑΑΚ, με αφορμή την ανάρτηση από την ΚΝΕ μιας πλακέτας στην μνήμη της Σωτηρίας Βασιλακοπούλου σε δημόσιο χώρο του οποίου την νομή είχαν τα ΕΑΑΚ και την αποκαθήλωσή της στην συνέχεια από τα ΕΑΑΚ. Ο Π. Μαυροειδής, σε άρθρο του ΠΡΙΝ με αφορμή κείμενα που γράφτηκαν στο ριζοσπάστη για αυτήν την σύγκρουση, με τον τίτλο “Ποιόν συμφέρει ο πόλεμος στην επαναστατική Αριστερά;” διατυπώνει την παρακάτω άποψη: Βεβαίως, στο εδώλιο μπαίνει πλέον αποκλειστικά σχεδόν ο «αριστερός» οπορτουνισμός, δηλαδή η ΑΝΤΑΡΣΥΑ και το ΝΑΡ και όχι ο ΣΥΡΙΖΑ, τουλάχιστον στο συγκεκριμένο άρθρο. Με απόλυτη ειλικρίνεια ο αρθρογράφος, επισημαίνει ότι «ο κίνδυνος είναι υπαρκτός και δεν πρέπει να υποτιμηθεί», επιβεβαιώνοντας αυτό που αναφέρει η ανακοίνωση του ΝΑΡ, ότι «η ηγεσία του ΚΚΕ είναι θορυβημένη από την άνοδο της ΑΝΤΑΡΣΥΑ και του ανεξάρτητου ταξικού ρεύματος στο εργατικό κίνημα».
Όμως, πριν περάσει μια βδομάδα, έρχεται ο ίδιος ο “ριζοσπάστης” να τον διαψεύσει – χωρίς καν να υπάρχει ανάλογη αφορμή - με ολοσέλιδο άρθρο με τον τίτλο: “Οταν οι αριστερούληδες μασκαρεύουν την αστική διαχείριση σε φιλολαϊκή”. Το άρθρο αυτό αποτελεί άλλο ένα στοιχείο με ο οποίο φαίνεται ότι ο Περισσός έχει θορυβηθεί και με άλλους. Ο κύριος λόγος που θορυβείται βρίσκεται στους κινδύνους που εγκυμονούνται στο εσωτερικό του και όχι στους εξωτερικούς εχθρούς στους οποίους απευθύνονται τα βέλη του. Αυτό εξάλλου φαίνεται από το σύνολο της αρθρογραφίας αλλά το το στυλ της γραφής. Ο συντάκτης λοιπόν αυτού του άρθρου επιτίθεται σε αρθρογράφο της εφημερίδας “δρόμος” προσπαθώντας να απαντήσει σε μια κριτική που είχε γραφτεί για ένα σχόλιο του ριζοσπάστη. Εμείς δεν θα επιχειρήσουμε να απαντήσουμε, όπως έκανε ο αρθρογράφος του ΠΡΙΝ. Θεωρούμε ότι αρκεί να αναδημοσιεύουμε το κείμενο του ριζοσπάστη και οι αναγνώστες μας θα βγάλουν μόνοι τους τα συμπεράσματά τους. Δεν χρειάζεται να τους τα υποδείξουμε:
Οταν οι αριστερούληδες μασκαρεύουν την αστική διαχείριση σε φιλολαϊκή
Η εφημερίδα «Ο Δρόμος» και ένας βαθυστόχαστος δημοσιολόγος του, ο Ρ. Ρινάλντι, νομίζουν πως ανακάλυψαν ρεφορμισμό στο ΚΚΕ, στον «Ριζοσπάστη», στο ΠΑΜΕ και επιμένουν να μας κάνουν κριτική ότι τάχα η δράση τους δεν πολιτικοποιεί τον αγώνα, σε αντίθεση με τις προτάσεις του «επαναστάτη» δημοσιολόγου. Δε θα τον πούμε επαναστάτη του γλυκού νερού, αλλά πάει πολύ ένας του ΣΥΡΙΖΑ που μας κάνει κριτική από τη σκοπιά της αντίληψης του ΠΑΣΟΚ, αυτό και ο Γ. Παπανδρέου είπαν πως παλεύουν με την πολιτική τους για να επανακτήσουμε την εθνική κυριαρχία, να μας εγκαλεί για έλλειψη ταχτικής πολιτικοποίησης του κινήματος. Τι λέει ο δημοσιολόγος; «Η σημερινή πραγματικότητα που χαρακτηρίζεται από τη μεγαλύτερη επίθεση και κατάλυση της λαϊκής κυριαρχίας». Τι θέλουν να πουν μ' αυτό; Οτι η κυβέρνηση καταπιέζεται από τους «ξένους». Οτι οι αστοί, τα μονοπώλια, όπως και ο λαός, καταπιέζονται από τους ξένους. Εξαφάνισαν, λοιπόν, την ταξική αντίθεση και τη μετέτρεψαν σε εθνική, ή, καλύτερα, αστικοεθνική. Αστοί και κεφάλαιο υπό κατοχή. Μόνο που αυτή η αντίληψη στέλνει τους εργαζόμενους, το λαό αγκαλιά με τους εκμεταλλευτές τους να παλεύουν ενάντια στους «καταχτητές», βγάζοντας λάδι την αιτία των δεινών τους, δηλαδή τον καπιταλισμό και τους καπιταλιστές.
Ας δούμε όμως την ουσία της κριτικής των δημοσιολόγων, εκπροσώπων δήθεν φιλολαϊκών δυνάμεων που πασχίζουν για τον εξωραϊσμό του συστήματος.
Λέει ο δημοσιολόγος: «Το ΚΚΕ και το ΠΑΜΕ δεν πολιτικοποιούν τον αγώνα ενάντια στο Μνημόνιο και την ειδική καθεστωτική φάση που μας έχει επιβληθεί. Δεν προβάλλει συγκεκριμένα αιτήματα, συνθήματα, στόχους πάλης που να ανεβάζουν την υπαρκτή δυσαρέσκεια και οργή σε ένα άλλο επίπεδο πολιτικοποίησης συνδέοντάς τη με τη γενικότερη προοπτική του λαϊκού κινήματος σε όφελός του». Γιατί όμως ο συγκεκριμένος δημοσιολόγος κάνει κριτική αποσιωπώντας όλο το πλαίσιο πάλης του ΚΚΕ, του ΠΑΜΕ, για την ικανοποίηση όλων των αναγκών της εργατικής, της λαϊκής οικογένειας, δεμένο με την άποψη του ΚΚΕ ότι φιλολαϊκή λύση στην κρίση στα πλαίσια του συστήματος δεν υπάρχει, επομένως η πάλη με αυτούς τους στόχους συνδέεται με την πάλη ενάντια στα μονοπώλια και στην εξουσία τους, άρα με την πάλη για την ανατροπή τους, για τη λαϊκή εξουσία; Γιατί, αυτή η πάλη δεν πολιτικοποιεί το κίνημα και μάλιστα γι' αυτό που πρέπει να τείνει το συνεπές εργατικό κίνημα, την πάλη για την εξουσία; Αυτό το κρύβει ο δημοσιολόγος γιατί του καταρρίπτει μια σειρά δοξασίες, όχι δικές του αλλά αυτών που εκπροσωπεί. Ποιες;
Πρώτο, ότι συνδέει την πολιτική της κυβέρνησης με το χρέος, ενώ αυτή δεν έχει σχέση με το χρέος, αλλά με την πολιτική διεξόδου από την κρίση σε όφελος του κεφαλαίου. Θα αποκαλυφθεί ότι με την πολιτική που προβάλλει δουλεύει για το σύστημα. Δεύτερο, γιατί δε συμφωνεί ότι η φιλολαϊκή διέξοδος από την κρίση απαιτεί κατάργηση της καπιταλιστικής ιδιοκτησίας. Και αυτό ο δημοσιολόγος το αποφεύγει «σαν ο διάολος το λιβάνι» γιατί δε συμφωνεί, αντίθετα οι δυνάμεις που εκπροσωπεί, ΚΟΕ, ΣΥΡΙΖΑ και συναφή, πασχίζουν για έναν καλό και φιλολαϊκό καπιταλισμό.
Τρίτο, θα αποκαλυφθεί ότι η πρότασή τους καλλιεργεί αυταπάτες και ότι η κυβερνητική πολιτική για την αντιμετώπιση της κρίσης είναι αυτή που απαιτούν τα συμφέροντα του κεφαλαίου και όχι οι «ξένοι».
Να πώς συνεχίζει: «Η κατάλυση της λαϊκής κυριαρχίας, η μετατροπή της Βουλής σε ένα μηχανισμό μετάφρασης και πρωτοκόλλησης αποφάσεων της τρόικας, εκχώρησης και κυριαρχικών δικαιωμάτων στους δανειστές της χώρας, δείχνει ποιο πρέπει να είναι το πλαίσιο κάποιων άμεσων αιτημάτων, κάποιων αιχμών στην πολιτική των αριστερών κομμάτων».
Τι λέει εδώ; Οτι πριν το μνημόνιο είχαμε λαϊκή κυριαρχία. Μήπως είχαμε και σοσιαλισμό και δεν το είχαμε πάρει χαμπάρι; Οτι η Βουλή επικυρώνει θέσεις της τρόικας. Δηλαδή, αθωώνει το κεφάλαιο στην Ελλάδα, κριτικάρει την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ ότι δεν παίρνει αυτή αποφάσεις και δεν ασκεί πολιτική σε όφελος του κεφαλαίου αλλά της τρόικας, εν κατακλείδι, μπορεί να υπάρξει φιλολαϊκό αστικό κοινοβούλιο. Να, λοιπόν, που όλη η πολιτικοποίηση των «μεγάλων επαναστατών του ρεφορμισμού» φτάνει ως την ανάδειξη ενός αστικού κοινοβουλίου κόντρα στους ξένους, που θα υπηρετεί εξίσου τα συμφέροντα των αστών και των εργαζομένων. Τέτοια αριστερή πολιτική... «Του ποντικού το γλάκι (σ.σ. τρέξιμο) είναι ίσαμε τ' άχερο», λέει μια κρητική παροιμία. Ε, και αυτοί μέχρι το αστικό κοινοβούλιο φτάνουν, μέχρι που θα το κάνουν φιλολαϊκό! Αυταπάτες για χειραγώγηση των μαζών. Ασε που η υπεράσπιση του έθνους στον καπιταλισμό σημαίνει υπεράσπιση του κεφαλαίου, αλλά ιδιαίτερα στην εποχή του ιμπεριαλισμού, της ανισόμετρης ανάπτυξης και της έντασης της διεθνοποίησης, εκτός από ουτοπία, αυτή η πολιτική υποτάσσει το λαό στο κεφάλαιο.
Και συνεχίζει στην ίδια λογική: «Οταν οι μάζες με τον αυθόρμητο, έστω, τρόπο καταδεικνύουν ότι βλέπουν ως αντίπαλο το πολιτικό σύστημα που έχει επιβληθεί και κινούνται προς το Σύνταγμα και τη Βουλή και ζητούν να φύγουν οι ψεύτες και να τιμωρηθούν οι κλέφτες, ποια πρέπει να είναι η στάση ενός κομμουνιστικού κόμματος απέναντι σε αυτήν τη διάθεση; Πώς ανεβάζει τους τόνους, πώς πολιτικοποιεί, πώς "ακούει" αυτήν την αγανάκτηση και σε τι κίνηση και δράση τη μετατρέπει; (...) Αιτήματα όπως "να φύγει τώρα η τρόικα", "να αρνηθούμε την πληρωμή του χρέους και να φύγουμε από την Ευρωζώνη", "να αγωνιστούμε για μια νέα μεταπολίτευση σε όφελος του λαού" κλπ., λείπουν εντελώς από τη γραμμή, τον τόνο, τη συνθηματολογία του ΚΚΕ».
Τι λέει με απλά λόγια; Η πρόταση αυτών που κατηγορούν το ΚΚΕ, το ΠΑΜΕ, τον «Ριζοσπάστη» για μη πολιτικοποίηση των αγώνων, είναι να φύγουν οι ψεύτες και οι κλέφτες και όχι τα μονοπώλια, τα κόμματά τους (αυτοί είναι οι ψεύτες και οι κλέφτες), πρόταση υποταγής του κινήματος σε άλλη αστική διακυβέρνηση, που θα διώξει την τρόικα, θα αρνηθεί την πληρωμή του χρέους, θα φύγει από την Ευρωζώνη. Γιατί δε λένε τι θα γίνει μετά απ' αυτό και πώς θα γίνει αυτό; Γιατί πράγματι αυτή η πολιτική δεν απαντά στο γεγονός ότι η αντικατάσταση του ευρώ με νέο νόμισμα, π.χ., τη δραχμή θα συνοδευτεί με υποτίμησή της, ως μέσο εξόδου του καπιταλισμού από την κρίση. Αλλος τρόπος δεν υπάρχει. Γιατί δεν το λένε; Μήπως γιατί αυτό αποκαλύπτει ότι οι πολιτικές τους προτάσεις στο κίνημα ωφελούν τους καπιταλιστές με άλλον τρόπο; Αλλωστε και άλλες καπιταλιστικές οικονομίες έξω από καπιταλιστικές ενώσεις, όπως η ΕΕ, τις ίδιες αναδιαρθρώσεις μείωσης της τιμής της εργατικής δύναμης εφαρμόζουν. Το είπε ο Ντ. Στρος - Καν του ΔΝΤ, και είναι κοινά παραδεχτό ως μορφή αστικής διαχείρισης. Ουσιαστικά αυτό προτείνουν ως πολιτικοποίηση από τη στιγμή που δεν αρθρώνουν κουβέντα στη δήθεν διέξοδο «για μια νέα μεταπολίτευση σε όφελος του λαού»: Με τους καπιταλιστές τι θα γίνει; Με την υποτίμηση του νομίσματος έξω από την Ευρωζώνη ποιος θα ωφεληθεί; Ο λαός ή το κεφάλαιο; Το κεφάλαιο.
Πράγματι, η πολιτική λύση τους όχι μόνο λείπει από το ΚΚΕ, αλλά τη θεωρεί εχθρική για το εργατικό κίνημα, αφού είναι λύση για έναν καπιταλισμό με άλλη διαχείριση, αφού υποτάσσει το κίνημα σ' αυτόν τον καπιταλισμό. Το ζήτημα είναι σ' αυτές τις συνθήκες να ωριμάζουμε την πολιτική συνείδηση της εργατικής τάξης και των συμμάχων της για την ανατροπή της εξουσίας των μονοπωλίων, στρατηγική την οποία υπονομεύουν οι δυνάμεις της πολιτικοποίησης για έναν καπιταλισμό χωρίς τρόικα.
Οσο για την κριτική που μας ασκούν ότι «το ΚΚΕ δεν κάνει έναν άμεσο πολιτικό αγώνα ενάντια σε όλα αυτά, αλλά περιορίζεται σε μια ζύμωση για την ανάγκη ενός άλλου κοινωνικού και πολιτικού καθεστώτος στο οποίο αυτά θα επιλυθούν», πράγματι από δυνάμεις που υπονομεύουν την πάλη του εργατικού κινήματος για το βασικό ζήτημα της πολιτικής πάλης, το ζήτημα της εξουσίας, δε θα περίμενε κανείς άλλη κριτική. Γιατί ακριβώς παίζουν το ρόλο του δούρειου ίππου του κεφαλαίου στο εργατικό κίνημα προκειμένου να το βοηθήσουν να απομακρύνει από τη συνείδηση των μαζών αυτή την αναγκαιότητα (αυτό έχει μπει στην ημερήσια διάταξη από τις αρχές του 20ού αιώνα, την έναρξη της εποχής του ιμπεριαλισμού, ανεξάρτητα από το συσχετισμό δύναμης). Και συνεπείς στο ρόλο που έχουν αναλάβει, τους έχουν αναθέσει, δεν έχει και μεγάλη διαφορά, πασχίζουν να τον εκπληρώσουν. Στο ζήτημα αντιμετώπιση της κρίσης σε όφελος των μονοπωλίων ή σε όφελος του λαού βρίσκονται στη μέση, δηλαδή με την Ελλάδα ενάντια στους ξένους. Που σημαίνει ανάπτυξη για την Ελλάδα, δηλαδή για τα μονοπώλια και όχι για το λαό, δηλαδή την Ελλάδα της λαϊκής εξουσίας.
Ι. Λ
Ο Π. Μαυροειδής δεν ήταν φορέας της γραμμής της συγκρότησης του "ταξικού ρεύματος στο εργατικό κίνημα" μαζί με το ΚΚΕ κόντρα στον ΣΥΡΙΖΑ και τους "δεξιούς" οπορτουνιστές; Πάντα δεν είχε μια ιδιαίτερη προτίμηση προς το "κόμμα της εργατικής τάξης"; Με βάση αυτή την αντίληψη δεν ήταν απ' αυτούς που πρωτοστάστησαν στην δημιουργία του ΣΜΤ (Σωματείου Μισθωτών Τεχνικών) πάνω στη βάση συμφωνίας του ΝΑΡ με το ΚΚΕ; Δυστυχώς για τον Π. Μαυροειδή αυτή η πολιτική συμμαχιών δεν μπόρεσε να προχωρήσει και σε άλλους χώρους και να επιβεβαιωθεί αυτή η γραμμή συμμαχιών. Παρ' όλα αυτά, τελικά επιμένει σε αυτή την γραμμή.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓι αυτό και η κριτική που κάνει στο ΚΚΕ παρ' όλο το έντονο εκφραστικό ύφος που χρησιμοποιεί απέναντί του, πολιτικά είναι ανύπαρκτη. Στέκεται σε μερικά ζητήματα του παρελθόντος - κυρίως σε θέματα που αφορούν χειρισμούς ζητημάτων κεντρικής πολιτικής σκηνής - τα οποία σήμερα πλέον όλοι τα αναγνωρίζουν ως λάθη και αποτελούν κοινοτυπίες όχι μόνον για τους αριστερούς αλλά και για κάθε προοδευτικά σκεπτόμενο συμπολίτη μας.
Η κριτική που ασκεί η ριζοσπαστική αριστερά στο ΚΚΕ δεν αφορά κυρίως στο παρελθόν, αλλά στο μέλλον. Αφορά στις αντιλήψεις του για την ανάπτυξη του μαζικού κινήματος, για τον σοσιαλισμό και τον δρόμο που οδηγεί σε αυτόν. Αφορά το ρόλο του κόμματος και την συμμετοχή των μαζών τόσο στην ταξική πάλη στον καπιταλισμό όσο και στην πορεία προς την οικοδόμηση του σοσιαλισμού, τον κεντρικό σχεδιασμό της οικονομίας, τις δομές της σοσιαλιστικής κοινωνίας και του κράτους, τα χαρακτηριστικά της ταξικής πάλης στην μεταβατική περίοδο και άλλα παρόμοια ζητήματα.
Αν θεωρούμε ότι αυτά ότι είναι τα κύρια ζητήματα, τότε η κριτική μας για τα λάθη του παρελθόντος είναι προφανές ότι κεντράρεται σε διαφορετικά σημεία: Για παράδειγμα το βάρος της κριτικής στο ΠΑΜΕ δεν αφορά ρηχές κριτικές νότες για τον "σεχταρισμό" του, αλλά στρέφεται κυρίως στην αντίληψή του να χειραγωγήσει το μαζικό κίνημα και να το χρησιμοποιεί ως όργανο μεταφοράς και πραγμάτωσης της κομματικής του γραμμής.
Ο Π. Μαυροειδής είναι φορέας της αντίληψης της συμμαχίας της ΑΝΤΑΡΣΥΑ με το ΚΚΕ. Αυτή η θέση στεγάζεται κάτω από τον μανδύα του μετώπου των “αντικαπιταλιστικών δυνάμεων”. Όμως δεν την διατυπώνει καθαρά ως πολιτική πρόταση, παρ' όλο ότι είναι σαφώς διακριτή στο κείμενό του. Ο τίτλος “Ποιόν συμφέρει ο πόλεμος στην επαναστατική Αριστερά;” λέει πολύ περισσότερα απ' όσα λέει όλο του άρθρο. Απευθύνεται στον Περισσό και και του κλείνει το μάτι λέγοντάς του ότι λάθος αντίπαλο διάλεξες. Εμείς εδώ – οι συνεπείς αντικαπιταλιστικές δυνάμεις - είμαστε έτοιμοι να συμμαχήσουμε μαζί σου – δηλαδή με το ΚΚΕ που είναι οι άλλες υπαρκτές αντικαπιταλιστικές δυνάμεις - αλλά εσύ μας διώχνεις. Είναι χαρακτηριστική η παρακάτω διατύπωση στο κείμενο: Η πολιτική και ιδεολογική αντιπαράθεση είναι φυσικά αναγκαία και ουδέποτε έβλαψε. Η αλληλοαπαξίωση όμως των ρευμάτων αντικαπιταλιστικής πάλης είναι ό,τι χειρότερο Βέβαια, απογοητευμένος από την αποτυχία που έχει αυτή η γραμμή σαν παλαιός κνίτης που έχει χάσει την ψυχραιμία του αρχίζει να βγάζει στην φόρα όλα τα άπλυτα του ΚΚΕ, από τον εμφύλιο μέχρι σήμερα. Όμως η παράθεση των πολιτικών λαθών του ΚΚΕ δεν συνιστά πολιτική κριτική. Απλώς καταγράφει μια αντιπαλότητα η οποία τελικά αποκρύπτει το κύριο πρόβλημα που υπάρχει με το ΚΚΕ: ότι βρίσκεται – εδώ και πολύ καιρό – στο αντίπαλο στρατόπεδο.
ΑπάντησηΔιαγραφήόταν σου δείχνουν το φεγγάρι συνηθίζεις να κοιτάς το μανικιούρ στο δάχτυλο;Το ΚΚΕ κάνει ένα από τα πιο χοντρά πεσίματα στην άλλη αριστερά κι εσύ το μόνο που βρήκες να πεις είναι αυτά για το Μαυροειδή;Αν αυτός έχει τα γνωστά ΝΑΡίτικα σύνδρομα προς το ΚΚΕ,εσύ έχεις ακόμα μεγαλύτερο κόλλημα ρε φίλε...
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτα πιο σοβαρά,βρήκες αφορμή να χώσεις στο ΣΜΤ ως αποτέλεσμα κομπρεμί ΝΑΡ-ΚΚΕ.Μάλιστα...Αφορά κανέναν αυτή η κριτική;Το αν αυτό το σωματείο έχει πετύχει κάτι (συλλογική σύμβαση,λίγες ανακλήσεις απολύσεων κλπ.) προφανώς δεν μπορεί να αναιρέσει τον αφορισμό σου ότι αυτή η γραμμή απέτυχε.Το ότι μαζεύει τόσο κόσμο στις πορείες τώρα τελευταία μάλλον δε λέει τίποτα.Κι επειδή από το χώρο είμαι,πίστεψέ με είναι πάρα πολλοί οι άνθρωποι του κλάδου στα μπλοκ,εδώ βρίσκομαι σε πορεία με παλιούς συμφοιτητές που είχαμε χαθεί και δεν είχαν μετά το Πανεπιστήμιο ιδιαίτερη σχέση με την αριστερά!
Και για να μη συνεχίσεις το τρολλάρισμα απτόητος,δεν ανήκω στο ΝΑΡ.Στην ΑΡΑΝ είμαι.Κι έχω φάει κι εγώ το κόλλημά μου πλέον μετά από διάφορά τέτοια post.Να απαντάω στα τρολλαρίσματα για την ΑΝΤΑΡΣΥΑ και το χώρο της εδώ μέσα.
@ αλτουσέρ ναι,μηλιός πλέον όχι...
ΑπάντησηΔιαγραφή1. Γράφεις: Το ΚΚΕ κάνει ένα από τα πιο χοντρά πεσίματα στην άλλη αριστερά κι εσύ το μόνο που βρήκες να πεις είναι αυτά για το Μαυροειδή Αυτό δεν είναι αλήθεια. Πάντα το ΚΚΕ την έπεφτε στην "άλλη" αριστερά, και κάποιες εποχές έριχνε και ξυλο! Πολλά από τα παλαιά στελέχη του ΝΑΡ, ως κνίτες συμμετείχαν σε τέτοιες εκκαθαριστικές επιχειρήσεις. Αυτά ας μην τα ξεχνάμε και καλό είναι να μην έχουμε επιλεκτική μνήμη σύμφωνα με τις πολιτικές μας σκοπιμότητες.
2. Άσε την γνωστή φιλολογία για το ποιός έχει "κολλήματα" και ποιός δεν έχει, και ξεκαθάρισε την θέση σου ανοικτά για το ΚΚΕ. Είναι "αντικαπιταλιστική δύναμη" όπως ισχυρίζεται ο Π. Μαυροειδής ή είναι εχθρός του λαϊκού κινήματος γιατί το καταστέλλει και το χειραγωγεί;
3. Είναι άραγε τυχαίο, ότι όσοι έχουν την άποψη ότι το ΚΚΕ είναι μια σοβαρή αντικαπιταλιστική δύναμη που όμως έχει κάποια μικρά προβληματάκια στην πολιτική της, καλοβλέπουν και επιδιώκουν προνομιακές συμμαχίες με το "καλό ΚΚΕ" του ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ, δηλαδή τον Π. Λαφαζάνη; Δεν νομίζω!...
Το γεγονός ότι το ΚΚΕ έχει εσωτερικά προβλήματα καταγράφεται και στο άρθρο:
ΑπάντησηΔιαγραφήΠαρέμβαση για τους χαφιέδες και τους προβοκάτορες στις πορείες
Ο "ριζοσπάστης" δημοσιεύει γενικά φωτογραφίες από δικούς ρεπόρτερς και σπάνια από άλλες πηγές. Όμως στο συγκεκριμένο θέμα, "δανείστηκε" φωτογραφία που είναι δημοσιευμένη ακόμα και στο indymedia, γιατί απλά δεν είχε τέτοιο υλικό από τις δικές του διαδηλώσεις, αφού αυτές οι παρεμβάσεις δεν αφορούν τις δικές του πορείες. Όμως το αναδεικνύει σε κεντρικό του πολιτικό ζήτημα γιατί προσπαθεί να συμμαζέψει τον κόσμο του με την προβοκατορολογία από συγκρουσιακές πρακτικές με τις δυνάμεις καταστολής. Βέβαια θεωρεί όλους τους "κουκουλοφόρους" προβοκάροτες της αστυνομίας. Είναι χαρακτηριστικό το παρακάτω απόσπασμα, το οποίο προσπαθεί να καταργήσει την διάκριση ανάμεσα στους "ανιεξουσιαστές" και τους "προβοκάτορες":
Η αντιπροσωπεία της «Δημοκρατικής Συσπείρωσης» και των ταξικών Ομοσπονδιών κατάγγειλε τη λειτουργία και την αυξανόμενη δράση των προβοκατόρικων μηχανισμών, σε διατεταγμένη υπηρεσία ενάντια στα εργατικά και λαϊκά συμφέροντα, τους προβοκάτορες που πίσω από την κουκούλα του «αντιεξουσιαστή» συχνά καλύπτουν το πρόσωπο εντεταλμένων από τους μηχανισμούς του κράτους και της Ασφάλειας.
1)Το ξέραμε.Αλλά με την εξωκοινοβουλευτική είχε πολύ καιρό να ασχοληθεί σε τόσο αναβαθμισμένο επίπεδο.Μην κάνεις πώς δεν καταλαβαίνεις.Η λέξη ΑΝΤΑΡΣΥΑ αμφιβάλλω αν είχε γραφτεί προεκλογικά στο Ρίζο,ενώ ακόμα και η λέξη ΕΑΑΚ σπάνιζε.Το πολύ πολύ να είχε περιγραφικές διατυπώσεις και σπόντες το Κόμμα.Αν εσύ αυτό το λες επιλεκτική μνήμη,τότε εγώ λέω ότι έχεις επιλεκτική κρίση.
ΑπάντησηΔιαγραφή2)Το ΚΚΕ είναι ρεφορμιστική δύναμη με αρκετούς ανθρώπους που πιστεύουν ειλικρινά στην επαναστατική προοπτική στο εσωτερικό του.Με αυτή την έννοια,δεν θεωρώ ότι είναι αντικαπιταλιστική δύναμη.Ούτε όμως ότι είναι εχθρός του λαϊκού κινήματος,αλλά ανάχωμα στη ριζοσπαστική προοπτική του.Όταν χρησιμοποιείς τέτοιες έννοιες ("εχθρός του λαού","εχθρός του λαϊκού κινήματος"),να θυμάσαι πάντα ποιοί τις συστηματικοποίησαν σαν πολιτική μομφή για άλλες δυνάμεις του κινήματος...Ο Λένιν δεν έλεγε τους εσέρους και τους μενσεβίκους έτσι πάντως.Τους έλεγε απλά οπορτουνιστές.Ο Ρουβίκωνας χωρίζει τις δυνάμεις του κεφαλαίου και τις δυνάμεις του λαού.Και η Αριστερά είναι στις δεύτερες.Μόνο το ΔΗ.ΑΡΙ. έχει πάρει βάρκα και βρίσκεται στη μέση του δρόμου με την πλώρη να κοιτά στην άλλη όχθη...
3)Τυχαίο δεν είναι τίποτα.Ό,τι είπα για το ΚΚΕ πάνω πιστεύω ότι ισχύει και για το Αρ.Ρεύμα σε γενικές γραμμές.Με μια κρίσιμη διαφορά.Αυτοί συνεργάζονται σε μέτωπα μαζί μας,ενώ το ΚΚΕ όχι (πρωτοβάθμια σωματεία,τοπικές πρωτοβουλίες κλπ.).Αφού σου αρέσουν τα στομφώδη ρητορικά ερωτήματα,να δώσω κι εγώ ένα.Είναι τυχαίο ότι όσοι λένε πλέον το ΚΚΕ "εχθρό του λαϊκού κινήματος",απαξιώνουν το Λαφαζάνη και το Ρεύμα ως "εθνικοπατριώτες",ο Λαπαβίτσας τους βρωμάει και η ΑΝΤΑΡΣΥΑ και το Μέτωπο αριστερίζουν πολύ βρε παιδί μου,έχουν ανοίξει πανιά για συγκλίσεις με τις (αντικαπιταλιστικές;) δυνάμεις του "σοσιαλιστικού χώρου";Ή άντε από την άλλη πάνε προς Σάββα Μιχαήλ μεριά;Όμως η πραγματικότητα γεννά σκληρά ερωτήματα για όλους μας.Μηδέ του κόσμου του ΚΚΕ,του Τσιπρέϊκου και του Σάββα-Χαριτάκη εξαιρουμένων.
4)Έχουμε κρίση,μην το γελάς μωρό μου.Και η επίσημη αριστερά απαντά με επιστροφή σε κάποια από τις χιλιάδες γραμμές που έπαιξε στη δοξασμένη ιστορία της.Το ΚΚΕ ανακαλύπτει πάλι το σοσιαλφασισμό,ο Τσίπρας την γλυκύ μου ΕΑΡ και το Αριστερό Ρεύμα την τιμημένη συμπαράταξη της αριστεράς που είναι λίγο vintage και λίγο cult όπως όλα τα 70's-80's προϊόντα.Δεν πάμε και πολύ μακριά έτσι.
απάντηση στα 3 σημεία του Δε μασάμε! είναι τα παραπάνω,όχι στον ανώνυμο.Προς αποφυγή παρεξηγήσεων.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚΑΙ Η ΚΡΙΤΙΚΗ ΚΑΙ Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΔΥΟ ΟΨΕΙΣ ΤΟΥ ΙΔΙΟΥ ΝΟΜΙΣΜΑΤΟΣ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΤΗΣ ΠΑΝΤΕΙΟΥ ΕΙΧΑΜΕ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΚΑΙ ΜΙΑ ΨΥΧΡΑΙΜΗ ΑΠΑΝΤΗΣΗ
ΑπάντησηΔιαγραφήΠρος
ΑπάντησηΔιαγραφή"αλτουσέρ ναι,μηλιός πλέον όχι..."
1. Άλλο πράγμα η επιλεκτική μνήμη και άλλο η επιλεκτική κρίση. Επιλεκτική κρίση, όλοι λίγο πολύ δικαιούμεθα να έχουμε και βοηθάει εξάλλου στον διάλογο, όπως η επιλεκτική μνήμη αντίθετα είναι εμπόδιο.
2. Η παρέα με τους τροτσκιστές μας έχει επηρεάσει βλέπω: “Το ΚΚΕ είναι ρεφορμιστική δύναμη με αρκετούς ανθρώπους που πιστεύουν ειλικρινά στην επαναστατική προοπτική στο εσωτερικό του ”. Διαχωρίζουμε την υγιή βάση από τις γραφειοκρατικές ηγεσίες. Ο Αλτουσέρ αλλιώς αντιμετωπίζει το ζήτημα των κομματικών μηχανισμών ως ΙΜΚ. Όταν αναφερόμαστε σε κόμματα, αναφερόμαστε στον “μηχανισμό”. Καλοί άνθρωποι υπάρχουν παντού, ακόμα στην δεξιά. Επίσης θα διαφωνήσω ότι στο μαζικό κίνημα κάνει μεγαλύτερο κακό η ΔΗ.ΑΡΙ. (που είναι ανύπαρκτη) από το ΚΚΕ (με τις πολιτικές πρακτικές που εφαρμόζει στα συνδικάτα, αλλά και την πολιτική του ΠΑΜΕ).
3. Στον κόσμο που ζούμε τίποτα δεν είναι τυχαίο! Όμως τα πράγματα δεν γίνονται συνήθως όπως τα σχεδιάζουν κάποιοι με τα ιδεολογήματα που κουβαλάνε στα κεφάλια τους, είτε αυτοί οι σχεδιασμοί στηρίζονται σε “επαναστατικά προγράμματα” είτε σε “συγκλήσεις με την σοσιαλδημοκρατία”.Τις πιο πολλές εκ των υστέρων δίδονται οι ερμηνείες, όμως αυτό δεν αρκεί για να αλλάξουμε τον κόσμο. Το πρόβλημα όμως με την αριστερά δεν βρίσκεται στα λόγια της. Η πράξη της είναι αυτή που την καθιστά αναξιόπιστη. Δεν μπορούμε με παλιές συνταγές να αντιμετωπίσουμε το μέλλον. Χρειάζεται τόλμη και θάρρος να επιχειρούμε πράγματα που εμπεριέχουν μέσα τους και την αντιφατικότητα άλλα και το ρίσκο, ώστε να οδηγηθούμε στις αναγκαίες υπερβάσεις. Πράγματι με τις κατευθύνσεις που ακολουθούν οι κυρίαρχες δυνάμεις στον χώρο της αριστεράς, είναι σίγουρο ότι Δεν πάμε και πολύ μακριά έτσι.
@Δε μασάμε!
ΑπάντησηΔιαγραφή1)Σοφιστείες.Για αυτό που είπα δεν απαντάς τίποτα.Γιατί ο Ρίζος και το ΚΚΕ/ΚΝΕ ασχολούνται τόσο με την ΑΝΤΑΡΣΥΑ μετά τις τοπικές εκλογές,ενώ πριν απαξιούσαν;Και δεν έχω καθόλου επιλεκτική μνήμη για την ΚΝΕ των 80's.Ποτέ κανείς στα ΕΑΑΚ (πλην φυσικά του ΝΑΡ με αρκετές εξαιρέσεις μελών του σε πληροφορώ) δεν τα μάσησε για τη στάση της τότε.Έχεις εσύ κάποιο άλλο στοιχείο περί επιλεκτικής μνήμης στο βωμό πολιτικών σκοπιμοτήτων ή γενικά κι αφηρημένα αφορίζεις στη σφαίρα της διαδικτυακής ανωνυμίας;
2)Με ρώτησες πού κατατάσσω το ΚΚΕ και το κατέταξα στο ρεφορμισμό και όχι στους "εχθρούς του λαού" σχολιάζοντας ανάλογα τη δική σου κατάταξη.Καλό είναι σε ένα διάλογο να απαντάς σε αυτό που λέει ο άλλος και όχι να πηδάς από θέμα σε θέμα.Εκτός αν θέλεις να αποφύγεις κακοτοπιές.Όσον αφορά στην ουσία αυτών που λες,και αφού πάλι δεν απαντάς τι συνεπάγεται η κατάταξη μιας αριστερής δύναμης στο ρεφορμισμό για τη στάση αυτών που θεωρούν εαυτόν επαναστάτη:Ναι,ο Αλτουσέρ μιλά για πολιτικό ΙΜΚ και για τα κόμματα εντός αυτού.Και τι σημαίνει αυτό;Ότι τα αριστερά-ρεφορμιστικά κόμματα (που φυσικά έχουν συχνά έναν αντίστοιχο παγιωμένο γραφειοκρατικό μηχανισμό) γενικώς είναι εχθροί του λαϊκού κινήματος;Εγώ λέω ότι είναι πολιτικά λάθος και λειτουργούν ως αναχώματα.Η λογική του εχθρού του κινήματος ανοίγει άλλες επικίνδυνες ατραπούς,κάτι στο οποίο δεν απάντησες.Κι αφού με νουθετείς θεωρητικά και αφ'υψηλού,να πω κι εγώ ότι ο Μάο σε αντίθεση με τον πατερούλη μίλησε για αντιθέσεις μεταξύ του λαού και της αστικής τάξης και αντιθέσεις στους κόλπους του λαού.Η αντίθεση επαναστατικής-ρεφορμιστικής στρατηγικής είναι γενικά στις δεύτερες πλην των επαναστατικών περιόδων που μέρος του ρεφορμισμού τάχτηκε στο πλευρό των κυρίαρχων.Θεωρείς ότι είμαστε σε επαναστατική πέριοδο μήπως;Εγώ όχι.Τώρα απλά αρχίζει η εποχή των τεράτων που είπε κι ο Ζίζεκ.
3)Γενικολογίες.Σωστές.Αλλά αυτό είναι το πρόβλημα με τις γενικολογίες.Είναι σωστές για πολλούς,ενίοτε και για όλους,αλλά όχι απαραίτητα για τους ίδιους λόγους.Εσύ τι λες τελικά,θα μας εξηγήσεις;
Ελαιος!!! με τα υπαρξιακά του καθενός. Κάντε καθόλου αυτοκριτική που ο κόσμος μέσα σε τόση μαυρίλα δεν μας εμπιστευεται.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο σταλινικό ΚΚΕ είναι το μόνο κόμμα στην αριστερά που γνωρίζει τι του γίνεται, δυστυχώς.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚακά τα ψέματα, κριτική τροτσκιστών προς σταλινικούς είναι οι φράσεις:"Τι θέλουν να πουν μ'αυτό;Οτι η κυβέρνηση καταπιέζεται από τους «ξένους». Οτι οι αστοί, τα μονοπώλια, όπως και ο λαός, καταπιέζονται από τους ξένους. Εξαφάνισαν, λοιπόν, την ταξική αντίθεση και τη μετέτρεψαν σε εθνική, ή, καλύτερα, αστικοεθνική. Αστοί και κεφάλαιο υπό κατοχή. Μόνο που αυτή η αντίληψη στέλνει τους εργαζόμενους, το λαό αγκαλιά με τους εκμεταλλευτές τους να παλεύουν ενάντια στους «καταχτητές», βγάζοντας λάδι την αιτία των δεινών τους, δηλαδή τον καπιταλισμό και τους καπιταλιστές."
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν αυτό το κείμενο το διαβάζαμε επί κατοχής, ή επί εποχής Λαϊκών Μετώπων, θα λέγαμε ότι το έχει γράψει τροτσκιστής. Αυτή ήταν η κριτική τροτσκιστών προς το ΕΑΜ τότε.
γιατί είναι το ΚΚΕ ρεφορμιστικό, αφού ομνύει στην επανάσταση; Είναι μήπως αντικειμενικά ρεφορμιστικό; Αν ξεκινήσουμε όμως με το ποιος είναι τι αντικειμενικά, αναρωτιέμαι ποιος θα βγει επαναστάτης και γιατί και κυρίως το πόσο θα διαχωριστούμε από την μορφή σκέψης της αριστεράς που απέτυχε στον 20ο αιώνα. Γιατί αυτό ανάγεται στο ποιος αντικειμενικά μπορεί να κατανοήσει την αλήθεια και αν μπορεί τότε τί δικαιούται να κάνει στους υπολοίπους.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο λιγότερο που μπορεί να κάνει ο αντικειμενικός γνώστης είναι να τους καθοδηγήσει. Έλα μου που όμως αρνούνται να καθοδηγηθούν και μάλιστα εν μέσω κρίσης την οποία η αριστερά προέβλεψε σαν σπασμένο ρολόι. Αντι να αναρωτιόμαστε τί έχουμε να προτείνουμε, ποια ζωή έναντι της σημερινής, ασχολούμαστε με φαιδρότητες. Δηλαδή το αντίβαρο στον περίφημο ατομισμό -που καλούμασταν να καταδικάσουμε και για την Έκθεση στο λύκειο- είναι η κομματική ζωή της αριστεράς; Και απορείτε που ο κόσμος δεν το επιλέγει αυτό;
@ αλτουσέρ ναι,μηλιός πλέον όχι...
ΑπάντησηΔιαγραφή1. Σε αυτό έχει απαντήσει η ΕΟΣ. Ασχολείται με την ΑΝΤΑΡΣΥΑ για τον ίδιο λόγο που αφιερώνει ολοσέλιδες απαντήσεις στον Ρ.Ρ. Γιατί έχει εσωτερικά προβλήματα. Μην ξεχνάς επίσης ότι και ο αστικός τύπος έχει την ίδια στάση με τον ριζοσπάστη ως προς ζήτημα της προβολή της ΑΝΤΑΡΣΥΑ.Μήπως φοβάται ο αστισμός ότι κινδυνεύει σήμερα από την ΑΝΤΑΡΣΥΑ; Δεν το νομίζω!. Για την ερώτησή σου σχετικά με την επιλεκτική μνήμη για την ΚΝΕ των 80's έχει για παράδειγμα ο Π. Μαυροειδής στο άρθρο του στον ΠΡΙΝ...
2. Θα δεχόμουν την άποψη ότι στον "ρεφορμισμό" κατατάσσεται η παρέα του Κουβέλη και η Τσιπροπαρέα, όχι όμως το ΚΚΕ! Το ΚΚΕ σήμερα βρίσκεται στον αστερισμό του αριστερισμού. Είναι πιο αριστερίστικο από της ομάδες της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς στην εποχή της μεταπολίτευσης. Τώρα, αν κάποιοι στην ΑΝΤΑΡΣΥΑ διεκδικούν ότι αυτοί είναι ότι πιο "αριστερό" υπάρχει και δεν υπάρχει τίποτα πέρα απ' αυτούς και όλοι οι άλλοι είναι "ρεφορμιστές", αυτό είναι δικό τους πρόβλημα!
3. Συμφωνώ ότι είναι γενικογολίες, αλλά προτιμώ αυτές τις γενικολογίες να προσδιορίζουν τα πλαίσια κάποιας πολιτικής ταυτότητας, από τα ιδεολογήματα που κατασκευάζουν κάποιοι πολιτικοί χώροι της Αριστεράς για να αυτοσυντηρούνται και να περιχαρακώνονται πολιτικά και ιδεολογικά.
Το ΚΚΕ βρίσκεται στο αντίπαλο στρατόπεδο, όχι για αυτά που γράφει ο "ριζοσπάστης", ούτε για αυτά που περιλαμβάνονται στις διακηρύξεις και τα κείμενά του, αλλά από την πρακτική του στο μαζικό κίνημα και την πολιτική που ασκεί.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι χαρακτηριστικό ότι στο μαζικό κίνημα πιο εύκολα μπορείς να τα βρεις σήμερα με δυσαρεστημένους πασόκους συνδικαλιστές παρά με κουκουέδες.
Επίσης, όσοι μιλάνε για εσωτερικά προβλήματα στο ΚΚΕ, ας κρατούν μικρό καλάθι. Αυτοί οι αυταρχικοί μηχανισμοί δεν μετασχηματίζονται αλλά καταρρέουν. Και το ΚΚΕ θα καταρρεύσει κάποια στιγμή και θα διαλυθεί όπως ο "υπαρκτός" σοσιαλισμός.
Το ΚΚΕ ανήκει στην αντικαπιταλιστική αριστερά, όπως ανήκει ο ριζα και το αρ. ρευμα του ΣΥΝ.
ΑπάντησηΔιαγραφήαλλο αυτό και άλλο το οτι το απορρίπτω γιατί είναι ανίκανο να συμβάλλει στην οικοδόμηση μιας αταξικής κομμουνιστικής κοινωνίας. ΚΑι είναι ανίκανο το ΚΚΕ γιατί είναι ποτισμένο με μια αστική αντίληψη για τον ρόλο της προτωπορίας.
Όμως καλά κάνει η ΑΝΤΑΡΣΥΑ και το ΝΑΡ και καλούν το ΚΚΕ σε κοινή ανατρεπτική δράση (καλούν και τον ΣΥΡΙΖΑ επίσης). Μέσα από αυτή θα οσμώνονται οι αγωνιστές και μέσα από τη διαπάλη θα ηγεμονεύει η πιο ολοκληρωμένη ταξικη πολιτική. Υπό αυτή την οπτική, το άρθρο του Π. Μαυροειδή στο ΠΡΙΝ ανταποκρίνεται πλήρως σε αυτόν τον στόχο!
Ναι λοιπόν εμείς ως ΑΝΤΑΡΣΥΑ θέλουμε κοινη ανατρεπτική δράση με ΚΚΕ και ΣΥΡΙΖΑ! Εσείς σύντροφοι του ΚΚΕ και του ΣΥΡΙΖΑ θέλετε;;;;
@Δε μασάμε!
ΑπάντησηΔιαγραφήμου φαίνεται διαβάζεις αυτά που θέλεις να διαβάσεις και όχι αυτά που γράφω...Εξηγούμαι:
1)Κι εγώ αυτό λέω!Εσύ από πού εβγαλες το συμπέρασμα ότι μεγαλοποιώ τον κίνδυνο της ΑΝΤΑΡΣΥΑ για ΚΚΕ και αστισμό;Για την επιλεκτική μνήμη αναφέρθηκες σε εμένα (σύμμαχο του ΝΑΡ και ΟΧΙ ΝΑΡ)με νουθέτησες να μην την έχω στο βωμό πολιτικών σκοπιμοτήτων (δηλαδή επειδή είμαι σύμμαχος με το ΝΑΡ).Σου απάντησα ότι δεν γνωρίζω ούτε ένα σύμμαχο του ΝΑΡ που να απέκρυψε ποτέ τη στάση της ΚΝΕ στα 80's και ζήτησα κάποιο αντιπαράδειγμα αν έχεις.Και μου απάντησες δίνοντας ως παράδειγμα το Μαυροειδή που είναι στέλεχος του ΝΑΡ!Ό,τι να ναι...
2)Συμφωνώ ότι το ΚΚΕ κάνει αριστερισμούς σε πολλά σημεία.Αυτό όμως δεν αναιρεί ότι στους κρίσιμους κόμβους λειτουργεί συντηρητικά και ρεφορμιστικά (π.χ. Δεκέμβρης,άρνηση για απεργίες διαρκείας επειδή δεν είναι "ώριμο" και κατηγορία σε όποιον το λέει για "τυχοδιώκτη",το ίδιο για καταλήψεις σε πανεπιστήμια κ.ά.).Δεν τραβάω κανένα ζόρι να φαίνομαι το πιο αριστερό άκρο,το χαρίζω άνετα σε όποιον μπορεί να το θέλει (ΕΕΚ,μ-λ,ΑΚ κλπ.).Γι'αυτό μην είσαι προκατειλημμένος.Θυμίζω ότι είμαι στην ΑΡΑΝ που το Indymedia και λοιποί καναπεδάκηδες έγραφαν επί 2 χρόνια ότι πάμε στο ΣΥΡΙΖΑ και είμαστε δεξιοί(κάτι παραπάνω θα ήξεραν φαίνεται από μένα που είμαι μέλος).Τρελά γέλια.
3)Και πάλι μην είσαι προκατειλημμένος.Καλό είναι πέρα από κριτική ο καθένας να το παλεύει να πει και κάτι παραπάνω από γενικολογίες.
Οταν το ΚΚΕ εκανε 24ωρες ακομα και 48ωρη απεργια εσεις οι αγωνιστες περιμενατε την ΓΣΕΕ!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠάντως στην Ελλάδα οι μόνοι που εφήρμοσαν τον Σταλινισμό (υπό την έννοια του αυταρχισμού) ήταν οι Δεξιοι και τα avant garde αποκούμπια τους, οι πασοκοι με τους οποίους οι ηγεσίες τους ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ (απο Κων. Μεχρι Αλαβανο και Αλεκο) θέτουν ζητήματα συνεργασίας, στην βαση μιας καθαρούς αστικής συνδιαχειρισης του συστήματος, αφήνοντας την νεολαία ξεκρέμαστη στο έλεος του α/α χώρου, τον οποίο η τελευταία, στον βαθμό που δεν του αναγνωρίζει την αυτοτέλεια του -δια της συμμετοχής της στον ΣΥΡΙΖΑ- μόνο να τον εξουσιάσει θέλει.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπο την μια τα ευρό-ομολογα (για να μην ξεχνιόμαστε και να θυμίζουμε στον μέσο πασοκο ότι είμαστε εδώ με τους τεχνοκράτες μας να κάνουμε την δουλειά και από την άλλη πως και πως να περιμένουμε την επόμενη εξέγερση που θα μας δώσει την ευκαιρία να δείξουμε στην νεολαία ότι έχουμε όραμα για το μέλλον, οτι είμαστε η αριστερά της “νέας εποχής” κοκ.
Τον να καλούν κάποιοι την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ “τσιπραιικο” δεν συνιστά κριτική. Η ριζοσπαστική νεολαία του ΣΥΡΙΖΑ, αν θέλει να δώσει όραμα στο χώρο της οφείλει να κάνει την Κουμουνδούρου άνω κάτω προβάλλοντας την αναγκαιότητα για τον επαναπροσδιορισμό της ανανεωτικής αριστεράς ως ενός αμιγώς κομμουνιστικού χώρου. Μέχρι τότε οι κατηγορίες προς το ΚΚΕ για σταλινισμό πέφτουν στο ιδεαλιστικό κενό και προσκρούουν στην σταλινική πραγματικότητα/υλικότητα που διαμορφώνεται απ'το ΠΑΣΟΚ.
Σε πολλά από αυτά που λες ΕΟΣ έχεις δίκιο και καλώς τα λες. Μήπως όμως ήρθε η ώρα να ασχοληθείς (όπως ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ έκανες) πέρα από την ΑΝΤΑΡΣΥΑ, το ΚΚΕ κ.λπ. ΚΑΙ με το ίδιο το Μέτωπο Α.Α. (αν υποθέσουμε ότι αυτό υφίσταται);
ΑπάντησηΔιαγραφήΓιατί το λέω αυτό: διάβασα σήμερα παραμονιάτικα στο Δρόμο ένα άρθρο των Θεωνά-Μαντζουράνη που, μέρος του τουλάχιστον που αφορά τον ΣΥΡΙΖΑ και το θέμα των μελών, θα μπορούσε να είχε γραφτεί κάλλιστα από τον Φλαμπουράρη, τον Βούτση, τον Βίτσα ή τον Μπαλτά.
Νομίζω ότι ήρθε ο καιρός οι παλιές ηγεσίες που τώρα πια δεν εκφράζουν τίποτε, όχι να μας αδειάσουν τη γωνιά (αυτό θα ήταν λάθος γιατί η εμπειρία χρειάζεται) αλλά να μην μπαίνουν εμπόδιο στην πορεία των πραγμάτων αν θέλουν (θέλουμε) η αριστερά να μπει μπροστά σε μια νικηφόρα έκβαση του αγώνα προς όφελος των εργαζομένων. Και η πορεία των πραγμάτων εκφράζεται από το αίτημα των αριστερών ανθρώπων να συμμετέχουν ΙΣΟΤΙΜΑ στην λήψη και την εφαρμογή των αποφάσεων. Αν αυτό δεν θέλουν να το κατανοήσουν κάποιοι κακό του κεφαλιού τους. Θα μείνουν να κοιτούν πίσω τους σαν τη γυναίκα του Λωτ.
Εμείς πάντως δεν θέλουμε πια να είμαστε λωτοφάγοι.
Χρόνια πολλά, καλή επαναστατική χρονιά.
RaindogNafplio
Χρόνια Πολλά. Καλή Χρονιά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια κάθε Αριστερό.
Συνεργασία, Κοινοί αγώνες.
Για την Αριστερά.
Θέλουμε κοινή ανατρεπτική δράση με το ΚΚΕ γιατί είναι μια αντικαπιταλιστική αγωνιστική δύναμη. Το ΚΚΕ είναι ΑΝΙΚΑΝΟ να συμβάλλει στην πάλη για μια αταξική κομμουνιστική κοινωνία -το ξαναγράφω γιατί είναι κρίσιμο- διότι, εμφορείται από μια αστική κρατικίστικη αντίληψη "το κόμμα/κράτος είναι το παν, η εργατική εξουσία/δημοκρατία είναιτίποτα".
ΑπάντησηΔιαγραφήΘέλουμε κοινή δράση με ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ/ΜΕΤΩΠΟ ΑΑ για΄τι είναι αριστερές αγωνιστικές δυνάμεις παρόλο που -με εξαίρεση ριζα κ μετωπο- ο ΣΥΝ είναι ανοιχτά φιλοΕΕ δύναμη (ή εν πάσει περιτπώσει ταλαντεύεται διαρκως) και δεν έχουν τον σοσιαλισμό/κομμουνισμό σαν στόχο, παρά τον έχουν σαν ένα θολό και ασαφές όραμα.
Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ έχει αυτή την λογική.
@ βουρνούκιο
ΑπάντησηΔιαγραφήΩραία τα λές! Όπως όλοι από το τσιπρέικο ως το ΚΚΕ μιλάνε για "κοινή δράση"...
Όμως, αν αυτό δεν γίνει συγκεκριμένο και δεν πάρει συγκεκριμένες πολιτικές και οργανωτικές μορφές, δεν έχει κανένα νόημα αλλά είναι παραπέτασμα καπνού για να κρύβει άλλες πολιτικές σκοπιμότητες.
Ανώνυμε, θα συμφωνήσω μαζί σου με μια επισήμανση: Το ΚΚΕ δεν μιλά ΚΑΘΟΛΟΥ για κοινή δραση.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπο κει και πέρα, κοινή ανατρεπτική δράση, σημαίνει καταρχήν ΚΟΙΝΑ ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΠΛΑΙΣΙΑ στις ΓΣ των σωματείων και των φοιτητικών συλλόγων αλλά και στις γειτονιές τα οποία να έχουν ως καρδιά τους στόχους "κάτω το μνημόνιο ΕΕ/ΔΝΤ/ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ" και "ανυπακοή/ρήξη με ΟΝΕ/ΕΕ".
2. Κοινή ανατρεπτική δράση σημαίνει οικοδόμηση επιτροπών αγώνα στις γειτονιές.
Κοινή δράση όμως ΔΕΝ ΣΗΜΑΙΝΕΙ εκλογική συνεργασία η οποία δεν είναι εφικτή για την ώρα, λόγω της ασυμφωνίας σε βασικά επίδικα (ΕΕ, ευρώ, πτώση κυβέρνησης κλπ). Αυτή είναι η άποψη της ΑΝΤΑΡΣΥΑ με την οποία και συμφωνών.
Νομιζω οτι πρεπει να απαντησουμε στον ανονυμο 1:22
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι καναμε εμεις οτα το ΠΑΜΕ εκανε αγωνες;
@ βουρνούκιο
ΑπάντησηΔιαγραφή1.To καταρχήν ΚΟΙΝΑ ΠΟΛΙΤΙΚΑ ΠΛΑΙΣΙΑ στις ΓΣ των σωματείων κλπ κλπ ... δεν σημαίνει κοινή δράση. Αν υπάρχουν αυτά τα πλαίσια, γιατί να μην υπάρχουν κοινά συνδικαλιστικά σχήματα που έχουν ενιαία και σταθερή δράση και ότι ευκαιριακή.
2. Ποίος μίλησε για "εκλογικές συνεργασίες"; Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ μήπως τελικά προσδιορίζεται κυρίως από την διαχείριση ενός εκλογικού αποτελέσματος και αυτό είναι το ενοποιητικό στοιχείο που την συγκροτεί σήμερα;
Καλή χρονιά, και το νέο έτος ας ελπίσουμε ότι τα πράγματα για την ριζοσπαστική αριστερά να πάνε καλύτερα!
α)το ανέβασμα των τόνων από πλευράς κκε για ανταρσυα και μέτωπο δείχνει οτι ο Περισσός στον πολιτικό του σχεδιασμό λαμβάνει υπόψη μια διαφαινόμενη εν γένει συμπάθεια προς τους παραπάνω και εκτιμά οτι σε μια καυτή συγκυρία θα έχουν λόγο στην υπόθεση της αριστεράς και της χειραφετητικής πολιτικής. Επειδή αυτό δεν το θέλει φοβούμενο εξελίξεις που θα αφορούν και το ίδιο (επιρροή ανταρσυα και μετώπου στα μέλη του)οξύνει την αντιπαράθεση στο πλαίσιο μιας προληπτικής πολιτικής αυτοπροστασίας.
ΑπάντησηΔιαγραφήβ)το κάτω κείμενο του άρθρου του Μαυρουδή μπορεί να εκφραστεί ως εξής: μα καλά κάνατε τόσες μαλακίες γιατί δεν συνεργάζεσθε τώρα μαζί μας; Θα ήθελα να θυμηθούν οι οπαδοί της συνεργασίας με το ΚΚΕ την περιπέτεια της ΑΚΟΑ ασχέτως πολιτικού πλαισίου. Κατάφερε ως αποτέλεσμα της συνεργασίας αυτής να διασπασθεί αν όχι τριχοτομηθεί (ΑΚΟΑ / Κομμουνιστική Ανανέωση και κάποιες αποχωρήσεις). Επιπλέον και το κομμάτι που προνομοποίησε την σχέση με το ΚΚΕ στο πλαίσιο του τότε Αντιιμπεριαλιστικού Μετώπου σε δύο τρία χρόνια το έληξε κι αυτό με απώλειες. Γιατί το αναφέρω αυτό; Πρώτον το ΚΚΕ δεν ενδιαφέρεται για συμμαχίες. Και μάλιστα τώρα που κάποια κομμάτια της εκτός ΚΚΕ αριστεράς αποκτούν μια έστω μικροδυναμική. Δεύτερον υποβόσκει μια ανέκφραστη δυσαρέσκεια σε κάποια μέλη του που η προτεινόμενη αντικαπιταλιστική συνεργασία μπορεί να ανοίξει κι άλλες πληγές στο εσωτερικό του. Άρα εφόσον συμφωνούμε ότι ο μηχανισμός του είναι συντηρητικός δηλαδή φοβάται την πολιτική πέρα από αυτό (Δεκέμβρης κλπ) η έμμεση πρόταση για συνεγασία μαζί του είναι εξίσου προβληματική ενόσω διατυπώνεται μη λαμβάνοντας υπόψη κοινωνικές διεργασίες και τη στάση του απέναντι σ αυτές. Να θυμηθούμε εκτός από το Δεκέμβρη που είχε ίδια στάση με την τότε Ανανεωτική Πτέρυγα, και την αντίδραση του στις δηλώσεις Κοροβέση περί μιζών. Οποία σύμπτωση πάλι είχε την ίδια στάση με τον δηλωμένο ρεφορμισμό. εξάλλου οι συνεργασίες δεν γίνονται με δηλώσεις ενώπιον πολιτικών γραφείων. Προυποθέτουν κοινωνικές διεργασίες. Και το ΚΚΕ το πρώτο που κάνει είναι να αυτοπροστατευτεί από αυτές.
ΑπάντησηΔιαγραφήγ) και βασικότερο οι πολιτικοί οργανισμοί δεν προυπάρχουν της ταξικής πάλης. Όπως θα το έλεγε και ένας φιλόσοφος το υποκείμενο δεν υπάρχει πριν το συμβάν. Συμπέρασμα, οι εκπονήσεις σχεδίων επί χάρτου και η αντιπαράθεση γύρω από αυτές να μην είναι η μοναδική ενασχόληση μας. Τα μάτια μας δεκατέσσερα στις εξελίξεις του κοινωνικού ανταγωνισμού. δέλτα δεν υπάρχει . καλή χρονιά
ΑπάντησηΔιαγραφή@στον ανώνυμο 1.22
ΑπάντησηΔιαγραφήΜην τρελαίνεσαι!Πέρσι στις 17/12 κι ο Συντονισμός Πρωτοβάθμιων είχε καλέσει απεργία παρόλο που η ΓΣΕΕ δεν έβαλε.Κι όσο για τη 48ωρη που λες,δεν είναι ο κάθε αριστερισμός που αποφασίζει το κόμμα καλός.Και δεν το λέγαμε μόνο εμείς αυτό.Το είπαν και δικοί σας και μάλιστα συνδικαλιστές.Αυτοί που διαγράψατε με δικαιολογία ότι δεν απέργησαν...
Σοβαρά; Μήπως και η δράση στα λομάνια στην απεργία που έκανε μονο του το ΠΑΜΕ ήταν εξαλοσύνες (Τσίπρας)και αριστερισμοί;
ΑπάντησηΔιαγραφήΣοβαρότατα,δυστυχώς.Και φυσικά η δράση στα λιμάνια δεν ήταν αριστερισμός και καλά έκανε και την έκανε.Και φυσικά το ΠΑΜΕ έχει δυνάμεις εκεί και εμείς όχι.Γι'αυτό όποτε πήγαμε,πήγαμε ως αλληλέγγυοι.Αλλά ενίοτε δεν μας άφηνε η περιφρούρηση να πλησιάσουμε μπας και μολύνουμε κανέναν.Και μετά μου παραπονιέσαι ότι ήσαστε μόνοι σας...
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια να μην ξεχνάμε μερικά πράγματα (σχετικά με το κείμενο του Π. Μαυροειδή στο ΠΡΙΝ):
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα ΚΝΑΤ σε ανέκδοτες φωτογραφίες του 1980
@ανωνυμο
ΑπάντησηΔιαγραφή"Ωραία τα λές! Όπως όλοι από το τσιπρέικο ως το ΚΚΕ μιλάνε για "κοινή δράση"...
Όμως, αν αυτό δεν γίνει συγκεκριμένο και δεν πάρει συγκεκριμένες πολιτικές και οργανωτικές μορφές, δεν έχει κανένα νόημα αλλά είναι παραπέτασμα καπνού για να κρύβει άλλες πολιτικές σκοπιμότητες"
Από τις συγκεκριμένες πολιτικές και οργανωτικές μορφές που θες να πάρει η ΕΝΙΑΙΑ ΔΡΑΣΗ υπάρχει μόνο μια, το ΕΝΙΑΙΟ ΜΕΤΩΠΟ των οργανώσεων και των κομμάτων (κατά Λένιν)
Τώρα τι λέτε σεις εκεί πέρα κάτω στο ΚΚΕ λίγη σχέση έχει με τον Λένιν - ως και καμιά, ως συνήθως. Οπότε αλλού τα σάπια.
ΚΠ