ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΣΕ ΑΠΟΣΥΝΘΕΣΗ. ΓΙΝΕΤΑΙ «ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΤΗΣ ΒΑΪΜΑΡΗΣ» Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΦΥΓΕΙ

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΣΕ ΑΠΟΣΥΝΘΕΣΗ.

ΓΙΝΕΤΑΙ «ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΤΗΣ ΒΑΪΜΑΡΗΣ»

Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΦΥΓΕΙ

Ο Αλέκος Αλαβάνος στην εκδήλωση που έγινε στον πολυχώρο Bacaro για την επέτειο της 21ης Απριλίου μεταξύ άλλων ανέφερε :

«Η τραγική επτάχρονη εμπειρία της δικτατορίας δεν μας αφήνει περιθώρια αδιαφορίας, επανάπαυσης, επιφανειακής προσέγγισης, υποτίμησης των προβλημάτων δημοκρατίας στη χώρα μας.

Οφείλουμε να είμαστε ευαίσθητοι και αυστηροί.

Σε αυτό το σημείο θα ήθελα να κάνω δύο παρατηρήσεις.

Πρώτο : Στην Ελλάδα η Δημοκρατία οδηγείται σε αποσύνθεση.

Κοινοβουλευτισμός δεν σημαίνει καλλιστεία. Οι εκλογές δεν γίνονται για να επιλεγεί αυτός ή αυτή που θα εγκατασταθεί στο Μέγαρο Μαξίμου. Ο λαός, πρώτα και κύρια, επιλέγει πρόγραμμα, το οποίο θα διαμορφώσει το κοινωνικοοικονομικό πλαίσιο που θα επηρεάσει τη ζωή της κάθε οικογένειας, της κάθε πόλης, όλης της χώρας. Το κυβερνητικό κόμμα είναι δεσμευμένο με Συμβόλαιο με τον Λαό.

Η κυβέρνηση Παπανδρέου σήμερα εφαρμόζει ένα πρόγραμμα όχι απλώς διαφορετικό, αλλά αντίστροφο, από αυτό που εξάγγειλε προεκλογικά. Μίλησε άσπρα, πολιτεύεται μαύρα. Στην Ελλάδα εφαρμόζεται μια πολιτική που δεν έχει δημοκρατική νομιμοποίηση.

Έχουμε μια πολιτική που δεν είναι εγκεκριμένη από τον λαό. Μια κυβέρνηση που είναι παράνομη και αντιδημοκρατική.

Η κυβέρνηση αυτή δεν δικαιούται να παραμένει. Πρέπει να φύγει. Ο λαός να κληθεί, σε αυτές τις ιστορικές στιγμές για την Ελλάδα, να επιλέξει με εκλογές ο ίδιος τον δρόμο που θα ακολουθήσουμε. Αλλιώς, η κυβέρνηση να προχωρήσει άμεσα σε δημοψήφισμα για τα αντικοινωνικά μέτρα καταστροφής.

Τα μέτρα αυτά επιβάλλονται με βάση το Σύμφωνο Σταθερότητας από την Επιτροπή της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ένα όργανο διορισμένων γραφειοκρατών και υπαλλήλων του ευρωπαϊκού κεφαλαίου, που δεν έχει εκλέξει κανείς. Και ακολουθεί και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο.

Δεύτερο : Το οξυγόνο της Δημοκρατίας είναι η κοινωνική δικαιοσύνη.

Σήμερα η κυβέρνηση Παπανδρέου οδηγεί σε μια πολιτική πλήρους αποδόμησης του Κοινωνικού Κράτους. Πιο ακραία ακόμα και από την πολιτική της χούντας της 21ης Απρίλη.

Η Ελληνική Δημοκρατία περνάει σε μια φάση «Δημοκρατίας της Βαϊμάρης».

Το οικονομικό τέλμα και η κοινωνική οπισθοδρόμηση οδηγούν στην παρακμή, στην αποσύνθεση, στη φτώχεια, στην ανεργία, στην ματαίωση, στον τυφλό φθόνο, στην παραβατικότητα, στην εγκληματικότητα, στον ρατσισμό.

Δεν έχουμε δικαίωμα να αγνοήσουμε την προειδοποίηση από τις πρόσφατες εκλογές στην Ουγγαρία, που βρίσκεται στη διαδικασία του ελέγχου της οικονομίας της από την Ευρωπαϊκή Ένωση και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Η σοσιαλιστική κυβέρνηση κατέρρευσε, η αριστερά εξαφανίσθηκε, η ακροδεξιά πήρε απόλυτη πλειοψηφία και η φασιστική δεξιά εκλογική δύναμη όσο και οι σοσιαλιστές.

Καμιά από τις κυβερνητικές τομές δεν έχει την παραμικρή σχέση με τα οράματα της γενιάς του Πολυτεχνείου που αγωνίσθηκε για την πτώση της χούντας. Τίποτε απολύτως. Δεν ονειρευόμασταν και δεν παλεύαμε για να πάει η σύνταξη στα 67 ή για να καταργηθεί ο 13ος και 14ος μισθός.

Η στήριξη του Κοινωνικού Κράτους απέναντι στην επίθεση της Ευρωπαϊκής Ένωσης, μέσω του τοποτηρητή της, της κυβέρνησης, είναι προϋπόθεση για την υπεράσπιση της δημοκρατίας.

Ο Πρωθυπουργός Γ. Παπανδρέου, τόσο ο ίδιος όσο και η οικογένεια του, βίωσαν πικρά και αγωνίσθηκαν ενάντια σε αυτούς που κατέλυσαν τη δημοκρατία. Με αυτήν την έννοια υπήρξε σύντροφος στον αντιδικτατορικό αγώνα με όσους της ίδιας γενιάς βρεθήκαμε εδώ.

Σήμερα, ο ίδιος και η κυβέρνησή του, παραβιάζουν τις βασικές αρχές του κοινοβουλευτισμού και δημιουργούν ένα κοινωνικό τοξικό περιβάλλον για τη Δημοκρατία.

Η μόνη υπηρεσία τους πια μπορεί να είναι να προλάβουν φύγουν με τιμή, παρά να συνεχίσουν να κυβερνούν με ατιμία απέναντι στη Δημοκρατία».

Αθήνα, 21/4/2010