Προτάσεις για να πιάσει τόπο η ψήφο σας...

Στο κείμενο "Υπάρχει εκλογικό σύστημα καλύτερο από την απλή αναλογική;"  είχαμε εκθέσει τα προβλήματα που αναδεικνύονται από την μονοσήμαντη αντιστοίχηση της βούλησης των ψηφοφόρων με τα πολιτικά κόμματα. Στα πλαίσια αυτής της άποψης και τηρώντας την υπόσχεση που είχαμε δώσει πρόσφατα στους αναγνώστες μας ότι θα προτείνουμε όχι μόνο ψηφοδέλτια, αλλά υποψήφιους που για να σταυρωθούν  αλλά και να μαυριστούν παρουσιάζουμε σήμερα μερικές προτάσεις για τις εκλογές.

Ο Στάθης Κουβελάκης, εξηγεί γιατί στηρίζει ΣΥΡΙΖΑ, παρ’ όλον ότι οι πολιτικές θέσεις που έχει εκφράσει μέχρι σήμερα σε ζητήματα πολιτικής γραμμής είναι πιο κοντά στο πολιτικό πρόγραμμα της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Δείτε τα επιχειρηματά του:

Ωραία αλλά αν είναι έτσι γιατί η επιλογή να είναι ΣΥΡΙΖΑ και όχι κάποια άλλη δύναμη της Αριστεράς;

Γιατί στη συγκυρία που βρισκόμαστε είναι ζωτική ανάγκη να ξεπεραστούν οι λογικές ενδοαριστερού εμφύλιου και διασπαστικών πρακτικών στους αγώνες που καλλιεργεί το ΚΚΕ αλλά και οι λογικές περιχαράκωσης και αναδίπλωσης στην επαναστατική καθαρότητα που δυστυχώς ακόμη κυριαρχούν εντός της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς. Και δεν βλέπω άλλο τρόπο να προχωρήσουν τα πράγματα από την ενίσχυση του ΣΥΡΙΖΑ, που μπορεί κατά τη γνώμη μου να πυροδοτήσει θετικές εξελίξεις σε όλη την υπόλοιπη Αριστερά. Είναι για μένα απόλυτα σαφές ότι χωρίς μια συμπαραταγμένη Αριστερά, το ευρύτερο μέτωπο κοινωνικών και πολιτικών δυνάμεων που είναι απαραίτητο για να ανατραπούν τα Μνημόνια δεν μπορεί να συγκροτηθεί και η ίδια η Αριστερά δεν θα μπορεί να είναι αποδεκτή από την κοινωνία ως αξιόπιστη εναλλακτική λύση.

Μια προεκλογική ...παράσταση

Την Τετάρτη στο θέατρο του Νέου Κόσμου, ο Γιάννης Μηλιός θα ανοίξει με την παράσταση με έναν σύντομο πολιτικό μονόλογο. Στην συνέχεια θα δοθεί η ευκαιρία στους θεατές να πάρουν θέση για το έργο, και η παράσταση θα τελειώσει με την συμμετοχή από κοινού, πρωταγωνιστή και θεατών, στο φουαγιέ του θεάτρου, μπροστά σε έναν σπιτικό μπουφέ με μεζέδες και κρασί. Η παράσταση είναι μια ευγενική χορηγία του ψηφοδελτίου ΣΥΡΙΖΑ-Ενωτικό Κοινωνικό Μέτωπο. Η Κοραλία Σωτηριάδου, ο Βαγγέλης Θεοδωρόπουλος,  και το θέατρο του Νέου Κόσμου, είναι οι οικοδεσπότες. Η παράσταση μπορεί να γίνει πολυπρόσωπη και πιο ενδιαφέρουσα, με την παρουσία κι άλλων συνυποψήφιων.

Τετάρτη 25 Απριλίου και ώρα 8μμ

Θέατρο Νέου Κόσμου Αντισθένους 7 & Θαρύπου, 117 43 Αθήνα

(Απέναντι από το κτίριο του ΦΙΞ από την πλευρά της Καλλιρρόης)

Όχι στην βεβήλωση της Πλατείας Συντάγματος από το ΠΑΣΟΚ!

Σύμφωνα με δημοσιογραφικές πληροφορίες, με ανοιχτή συγκέντρωση στην Πλατεία Συντάγματος, την Παρασκευή 4 Μαΐου, και ομιλητή τον Ευάγγελο Βενιζέλο, προσανατολίζεται να ολοκληρώσει την προεκλογική του εκστρατεία το ΠΑΣΟΚ.Αυτή η πράξη αποτελεί προσβολή στο κίνημα της 25ης Μάη και στις μεγαλειώδεις κινητοποιήσεις του λαού ενάντια στις μνημονιακες πολιτικές των τελευταίων κυβερνήσεων. Αν τελικά το ΠΑΣΟΚ αποφασίζει να κάνει στην πλατεία Συντάγματος την τελευταία προεκλογική εκστρατεία θα είμαστε όλοι εκεί και να του δώσουμε την απάντηση που του αρμόζει....

Γύρισε την πλάτη ο Αλ. Τσίπρας στο Mega!...

ΑΥΓΗ: "Γύρισε την πλάτη ο Αλ. Τσίπρας στο Mega"

O τίτλος άρθρου της ΑΥΓΗΣ μην σας παρασύρει και νομίσετε πως ο Αλέξης κήρυξε τον πόλεμο στους Πρετεντέρηδες και του Καψήδες ακολουθώντας την γραμμή ότι πριν καταλάβουμε την εξουσία του αστικού κράτους θα πρέπει πρώτα να διαλύσουμε τα μέσα ενημέρωσης/χειραγώγησης που διαθέτει. Όπως μας πληροφορεί το άρθρο, η απόφαση να μην παραχωρήσει προεκλογική συνέντευξη στον τηλεοπτικό σταθμό Mega ο Αλέξης Τσίπρας, οφείλεται στο γεγονός ότι το συγκεκριμένο κανάλι τον έχει αποκλείσει από κάθε ενημερωτική και ειδησεογραφική εκπομπή εδώ και καιρό. Συγκεκριμένα, με ανακοίνωσή του ο ΣΥΡΙΖΑ σημειώνει ότι «με μεγάλη χαρά διαπιστώσαμε ότι μετά από 1,5 χρόνο αποκλεισμού του Αλέξη Τσίπρα από κάθε ενημερωτική και ειδησεογραφική εκπομπή του τηλεοπτικού σταθμού Mega, ο πρόεδρος της κοινοβουλευτικής ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ δέχθηκε πρόσκληση να παρευρεθεί στο κεντρικό δελτίο ειδήσεων του σταθμού.». Και για όποιον δε κατάλαβε, αν τον είχαν τότε καλέσει, τώρα δεν θα είχε κανένα πρόβλημα με την τελευταία πρόσκληση...

Φαίνεται λοιπόν ότι λόγω αυτού του αποκλεισμού, ο Αλέξης αφού είδε και απόειδε ότι δεν τον καλούσαν στα τηλεοπτικά παράθυρα του MEGA, πήρε τους δρόμους και έτρεχε να βρει βήμα σε ακροδεξιά blogs και να δίνει μαζί με όλη την ηγεσία του ΣΥΝ πολύωρες συνεντεύξεις στον Ι. Αμυρά και την παρέα του…

Υπάρχουν και άλλες φωνές στον χώρο της ΑΝΤΑΡΣΥΑ

Ο μικρός ΣΥΡΙΖΑ (ΑΝΤΑΡΣΥΑ) βαδίζει προς τις εκλογές άρρωστος από ανάλογες ασθένειες με αυτές που έχει και ο μεγάλος. Μόνο που αυτές οι ασθένειες με τελείως διαφορετικό τρόπο θα επηρεάσουν το εκλογικό αποτέλεσμα: ο μεν μικρός θα παραμείνει στάσιμος με μικρή αύξηση της επιρροής του ενώ ο άλλος προβλέπεται ότι θα σημειώσει σημαντική εκλογική νίκη. Τα αποτελέσματα των εκλογών της 6ης Μάη έχουν μικρή σχετικά σχέση με τις ενδοαριστερές αντιθέσεις. Προσδιορίζονται από το γενικότερο πολιτικό κλίμα, το οποίο η Αριστερά συνολικά δεν μπόρεσε να ανατρέψει. Παρ' όλα αυτά θα εισπράξει εκλογική πελατεία από την κρίση των πολιτικών μηχανισμών που στηρίζουν τις μνημονιακές πολιτικές. Όμως το μεγάλο ρεύμα της αγανάκτησης θα στραφεί προς δεξιά κατεύθυνση, τον Π. Καμμένο και την "χρυσή αυγή". Και γιαυτό έχει ευθύνες η Αριστερά, όλη η Αριστερά που ακόμα και σήμερα έχει τους "Καζάκηδες" στα ψηφοδέλτιά της.

Εκτός από τις γενικότερες πολιτικές ευθύνες της Αριστεράς, ο μικρός ΣΥΡΙΖΑ κλώτσησε μια μικρή ευκαιρία που είχε να μπει στην βουλή, απορρίπτοντας την συνεργασία με δυνάμεις του ΜΑΑ, μια συνεργασία που έθετε με διαφορετικούς όρους την δημιουργία ενός τρίτου πόλου στον χώρο της Αριστεράς διακριτού από το ΚΚΕ και τον ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟ. Για να γίνει αυτό όμως θα έπρεπε να γίνουν υπερβάσεις προς την αντίθετη κατεύθυνση απ' αυτή που κινούνται το ΣΕΚ και το ΝΑΡ και αποτελούν τις ηγεμονικές δυνάμεις του χώρου της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Ευτυχώς όμως στον χώρο της ΑΝΤΑΡΣΥΑ υπάρχουν ακόμα διαφορετικές φωνές, όπως αυτές των των Κανελλή Δημήτρη, Στόμη Παγώνα, Χήτα Λάμπρου, υποψήφιων Βουλευτών & συνεργαζόμενών με την ΑΝΤΑΡΣΥΑ, μελών ΑΡιστερής ΑΝασύνθεσης, όπως καταγράφονται στο κείμενό τους με τίτλο "Για τη σημασία των βουλευτικών εκλογών της 6ης Μαίου, το στρατηγικό ερώτημα και την αμηχανία της Αριστεράς" που αναδημοσιεύουμε παρακάτω:

Από πολιτική άποψη βρισκόμαστε σε μια οριακή στιγμή. Όλη η ενέργεια που απελευθερωνόταν από τις σημαντικότατες λαϊκές και εργατικές κινητοποιήσεις του προηγούμενου διαστήματος, μοιάζει να συμπιέζεται πλέον εκρηκτικά μέσα στη βουβή προετοιμασία της αστικής κοινοβουλευτικής εκλογικής διαδικασίας. Μοιάζει αυτή η πολιτική μουγκαμάρα της δημοκρατίας fast food που επιβάλλεται στη χώρα, σαν την προσωρινή σιωπή που κάνει η χύτρα ταχύτητος, όταν της έχουν αφαιρέσει την βαλβίδα εκτόνωσης.

Είναι σαφές πως η συνεχιζόμενη αθλιότητα των συνεχών εκβιαστικών διλημμάτων που θέτει στον ελληνικό λαό το ΔΝΤ, η ΕΕ και η ντόπια ολιγαρχία των τραπεζών του πολιτικού κατεστημένου και των media, φάνει σε ένα ποσοτικό όριο πέραν του οποίου, η ταχύτητα των πολιτικών εξελίξεων θα είναι ραγδαία και εκρηκτική.

Δύο ανοιχτά ενδεχόμενα υπάρχουν πέρα από αυτό το πολιτικό όριο που ζούμε σήμερα:

Α) Είτε η αστική κοινοβουλευτική διαδικασία θα αποκαταστήσει την πολιτική νομιμοποίηση της νεοφιλελεύθερης επέλασης: της εσωτερικής υποτίμησης, της ολοκληρωτικής αποπτώχευσης του ελληνικού λαού, της συντριβής των δημοκρατικών δικαιωμάτων και ελευθερίων των εργαζομένων, του γενικευμένου εθνικού κοινωνικού και πολιτισμικού αποπληθωρισμού.

Β) Είτε το μεγάλο νεοφιλελεύθερο πείραμα της «αυτόβουλης» υποδούλωσης και της απελπισμένης αυτοχειρίας ενός ολοκλήρου λαού στο ναό του ΕΥΡΩ και των τραπεζικών κερδών, θα έχει αποτύχει. Μαζί θα έχει δεχτεί συντριπτική ήττα και το γαλλογερμανικό σχέδιο οικονομικής κατίσχυσης όλων των λαών της Ευρώπης. Ένα τέτοιο ενδεχόμενο εάν συμβεί, αναγκαστικά θα ελευθερώσει σημαντικές πολιτικές δυναμικές τόσο για την ελληνική κοινωνία όσο και για το σύνολο των λαών της Ευρώπης αμφισβητώντας ολόκληρο το ευρωπαϊκό οικοδόμημα του καπιταλιστικού χρήματος και του νεοφιλελευθερισμού.

Η τυραννία της ασημαντότητας

Αναδημοσίευση από τα "ΕΝΘΕΜΑΤΑ"

του Μιχάλη Μάτσα

Παρίσι, 20 Απριλίου 2012. Χάρη στο θεσμοθετημένο πλαίσιο για την αφισοκόλληση, κατά την προεκλογική εκστρατεία στη Γαλλία, οι αφίσες τοποθετούνται σε ειδικά σημεία, όπου κάθε υποψήφιος έχει ίσα δικαιώματα παρουσίας. Έτσι, δίνεται το δικαίωμα στον ψηφοφόρο να δει όλες τις αφίσες μαζί και φυσικά να κρίνει και να συγκρίνει.

Αν και δεν έχω διαβάσει ακόμα το βιβλίο του Νικόλα Σεβαστάκη Η τυραννία του αυτονόητου, αυτός ο τίτλος μου ήρθε στο μυαλό όταν είδα για πρώτη φορά συγκεντρωμένες τις αφίσες των υποψηφίων στις γαλλικές προεδρικές εκλογές, συνδυασμένος με τον καστοριαδικό τίτλο Η άνοδος της ασημαντότητας. Είναι πραγματικά αξιοσημείωτη η έλλειψη έμπνευσης και φαντασίας που χαρακτηρίζει τις αφίσες, τα συνθήματα και τα σποτάκια των γαλλικών εκλογών. Λες και δεν απευθύνονται σε σκεπτόμενα άτομα, αλλά συμμετέχουν όλοι οι υποψήφιοι μαζί σε ένα παιχνίδι χιλιοειπωμένων στερεοτύπων, πολυδοκιμασμένων επικοινωνιακών συνταγών, με ντιζάιν, σκηνοθεσία και συνθήματα άλλης εποχής, χωρίς την παραμικρή διάθεση ανανέωσης ή τόλμης, τόσο που δίνουν μια ιδέα για το πώς θα μοιάζει και το μετεκλογικό πολιτικό σκηνικό.Ας τους πάρουμε από την αρχή: ο Φρανσουά Ολάντ έγινε ανέκδοτο ύστερα από αυτή την αφίσα, που αντιγράφει ουσιαστικά την προεκλογική αφίσα του Σαρκοζύ του 2007. Τυχαία ή ηθελημένα, ελάχιστη σημασία έχει, το βασικό είναι ότι γελοιοποιήθηκε και αναγκάστηκε να επανέλθει δριμύτερος με ένα υπερεπαναστατικό σποτάκι, όπου αυτοπροσδιορίζεται ως ο κληρονόμος της μεγάλης επαναστατικής γαλλικής παράδοσης, προκειμένου να βγάλει τη ρετσινιά του δεξιού.